Η Κως δεν είναι μόνο παραλίες και ήλιος. Είναι ένα νησί με ψυχή. Και η ψυχή αυτή, όσο κι αν μοιάζει ανεξερεύνητη στους περαστικούς, αποκαλύπτεται σε εκείνους που μένουν, που αγαπούν, που παλεύουν.
Μεγαλώνοντας εδώ, έμαθα πως η ζωή στο νησί έχει τον δικό της ρυθμό. Μπορεί να μοιάζει ήρεμη, αλλά μέσα της κρύβει καθημερινές μάχες, απλές χειρονομίες καλοσύνης, ανθρώπους που νοιάζονται πραγματικά.
Στην προσπάθεια μας, στον ΑΕΤΟΣ Sports Club, αλλά και στην προσωπική μου πορεία
ως αθλητής, προπονητής, συνοδοιπόρος, υπάρχουν άνθρωποι που στηρίζουν χωρίς να φαίνονται. Που δίνουν χωρίς να ζητούν. Που δεν φωτογραφίζονται, δεν βγαίνουν μπροστά, δεν επιδιώκουν να ακουστούν. Είναι εκείνοι που έρχονται αθόρυβα, αφήνουν κάτι πίσω τους , μια κίνηση, μια βοήθεια, έναν καλό λόγο και φεύγουν το ίδιο ήσυχα όπως ήρθαν.
Αυτοί είναι οι πραγματικοί θεμέλιοι λίθοι μιας συλλογικής προσπάθειας. Χάρη σε αυτούς προχωράμε. Χάρη σε αυτούς, πολλά παιδιά έχουν μια ευκαιρία. Χάρη σε αυτούς, συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε και να δημιουργούμε.
Κανείς δεν τους ξέρει. Κι εκείνοι δεν το θέλουν. Δεν ζητούν αναγνώριση. Το κάνουν από αγάπη. Από σεβασμό. Από μια εσωτερική δύναμη που δεν περιγράφεται με λόγια.
Γι’ αυτό και σήμερα νιώθω την ανάγκη να πω ένα μεγάλο, δυνατό και αληθινό Ευχαριστώ.
Σε όλους εσάς που δεν φαίνεστε .. αλλά είστε εκεί.
Που στηρίζετε χωρίς φανφάρες. Που αγαπάτε τον αθλητισμό, τα παιδιά, την Κω, τον Άνθρωπο.
Η επιτυχία δεν είναι ποτέ ατομική υπόθεση. Είναι καρπός μιας κοινότητας. Και αν κάτι με κάνει περήφανο, είναι ότι αυτή η κοινότητα υπάρχει. Είναι ζωντανή. Και προχωρά μαζί μας.
