Η Εξέγερση της Ψήφου μας
Στις κορφές
Πετούν Χρυσαετοί
Στους κάμπους
Κελαηδούν τα Αηδόνια
Ο Έρωτας της Λευτεριάς
Πόθος στα σπλάχνα του Λαού
Υπέρτατη ηδονή
Σε ’κείνη ο Τόπος να πλαγιάσει
Τα τιμημένα του μόχθου χέρια μας
Ψηλά να σηκώσουμε
Ψηλά πολύ ψηλά
Να λευτερώσουμε
Το λευκό περιστέρι
Είναι της ψυχή μας η ομορφιά
Στης ασχήμιας τους καιρούς
Δεσμώτης και Λυτρωτής της
Εμείς
Ο Τόπος γαλάζιο της γης διαμάντι
Σε ληστών βδελυρά χέρια
Παραδομένος από ξενόδουλα ασκέρια
Ο Καραϊσκάκης φωτιές ανάβει
Στα κάστρα της Ρούμελης
Το Άτι του Κολοκοτρώνη
Χλιμιντρίζοντας
Καλπάζει στο Μωριά
Ο Αγαμέμνων της Μπουμπουλίνας
Αρματώνει πανιά στις Θερμοπύλες
Χιώτικα καράβια αρμενίζουν
Τον Νόστο στην Πατρίδα
Κόρες του Ουρανού
Γιοί του Ανέμου
Ζευγαρώνουν στο Θούριο του Ρήγα
Γεννοβολούν τη Λευτεριά στον Τόπο
Και εκεί που η ιστορία
Έτρεχε κακήν κακώς
Σκόνταψε στη 17 Νιόβρη του ’73
Κόκκινη της Νιότης φλόγα
Πυρωμένη γροθιά στο φασισμό
Λαού ξεσηκωμός για Λευτεριά
Φανάρι στης μέρας μας το σκοτάδι
Δείχνει το δρόμο για το νέο ξεσηκωμό
Η ψήφος μας
Πύρινη ρομφαία της Δημοκρατίας
Χαλάλι και χαράμι την κάναμε
Σε ακάματους αγύρτες
Ξενόδουλα μιάσματα της εξουσίας
Πέλεκυς έγινε στο σβέρκο μας
Πείνα της φτώχειας μας
Δουλεία του 13ωρου
Ναι εμείς του εαυτού μας είμαστε
Το κακό
Οι δήμιοι των Παιδιών μας
Οι καταστροφείς του Τόπου μας
Για τα ψίχουλα του ρουσφετιού
Για μια χούφτα μπακιρένια κέρματα
Κλεμμένα απ’ το αίμα του μόχθου μας
Ναι Ναι Ναι
Αυτή είναι η ωμή αλήθεια μας
Σήκω Έλληνα
Άλλη ντροπή δεν σου πρέπει
Ποτέ κιοτής δεν ήσουνα
Ποτέ σκυφτός δεν περπάτησες
Ποτέ στους φασίστες δεν γονάτισες
Τώρα ήρθε η ώρα η δική σου
Η ψήφος σου
Σπαθί κοφτερό στου Θησέα τα χέρια
Τον Μινώταυρο κατάστηθα να καρφώσει
Άλλα Παιδιά για ’κείνον
Δεν έχουμε
Ιωάννης Αριστοτέλης Γκούμας
Μηχανολόγος Μηχανικός Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου
17 Νιόβρη 2025
