TO BIOΛΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΓΙΩΡΓΗ
Στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής, έγινε χθες 30/7/2025 η παρουσίαση του βιβλίου του Κωνσταντή Σκανδαλίδη «Το βιολί του παπα-Γιώργη».
Η επιτυχία ήταν χωρίς προηγούμενο.
Ένα ποίημα που γράφτηκε από τον υπογράφοντα σε χρόνο παλαιότερο προς τιμή του παπα-Γιώργη είναι αυτό που ακολουθεί.
Η δημοσιοποίησή του, έστω δια του τύπου φρονώ ότι αποτελεί οφειλόμενη τιμή στον μοναδικό ιερωμένο παπα-Γιώργη.
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΓΙΩΡΓΗ
***********
Περαστικός προσκυνητής, στην πλάκα σου στέκω.
Τάφος ταπεινός. Γλυκύτατη η ματιά σου, αιώνια εκπέμπει
αγάπη Ναζωραίου.
****
Λένε πως όλοι είμαστε παιδιά του. Μα συ, Ιωσήφ.
Αλλιώς πώς να ‘ρμηνέψω το χάδι των ματιών
και της πεντογαλήνης σου τον μισεμό;
****
Δραπέτης ο νους μου, πίσω ολοταχώς.
Πενήντα χρόνια τόσα. Τρυφερό μου παρελθόν.
****
Τότε που τα πρησμένα ασκιά χοχλάκιζαν,
για να μας μεταδώσουν κούφια λόγια.
****
Τότε που εσύ συγκλόνιζες τα μάρμαρα, με
ρέκβιεμ το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…».-
****
Τότε που τα ασπόνδυλα πρωτόνειρά μας,
στις σχάσεις των μαρμάρων κούρνιαζαν,
σαν τρομαγμένα τερετίσματα πουλιών.
****
Πες μας Αλήθεια γέροντα, πώς του λευϊτη
την σεμνότητα και του ανδρός
την περηφάνεια γήτεψες;
****
Μ’ αν πρέπει να’ ρμηνέψωμε, αυτό το μεγαλείο,
μια μόνο απάντηση χωρεί.
Αγαπημένος Ιωσήφ. Μικρός Χριστός. Μικρός Θεός.
****
Γιατί το φωτοστέφανο του μεγαλείου σου,
αέναος πυρσός, αθάνατε πατέρα παπα-Γιώργη.
Γιάννης Κασιώτης
