Αλέξανδρος Μαρτίδης: Η υποκριτική είναι η πιο αληθινή έκφραση του εαυτού μου

0
28

«Η υποκριτική είναι η πιο αληθινή έκφραση του εαυτού μου»

 «Όταν παίρνω καλοσύνη, καταλαμβάνω ευγένεια και αγάπη, έχω τρομερή έμπνευση»

«Θέλω ήδη να μείνω μόνιμα στην Ελλάδα.. έχει τόση ομορφιά η Ελλάδα που νομίζω δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο ολόκληρο»

«Εύχομαι ο κάθε άνθρωπος να μπορεί να βρει την ευτυχία του μέσα από στιγμές»

 

Ο Αλέξανδρος Μαρτίδης, γνωστός στο ευρύ κοινό από το ρόλο του αστυνόμου Κουράκου στην επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά «Η Γη της Ελιάς», είναι ένας ηθοποιός με ξεχωριστή παρουσία και βαθιά αγάπη για την τέχνη. Πρόσφατα βρέθηκε στην Κω, προσκεκλημένος της ζωγράφου Μαρίας Βαμβακούση, με αφορμή την έκθεση ζωγραφικής των μαθητών της που φιλοξενήθηκε στο Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο Κω. Με αφορμή αυτή την επίσκεψη, παραχώρησε συνέντευξη στον «Σ», μιλώντας για τη σχέση του με την τέχνη, τη στάση ζωής που τον καθοδηγεί, την επόμενη μέρα στη σκηνή και τη ζεστή αίσθηση που του άφησε η φιλοξενία στο νησί.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ερ:  Αλέξανδρε πώς αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός; Υπήρχε στο φιλικό η οικογενειακό περιβάλλον κάποιος που σε παρότρυνε;

Α.Μ.:  Όχι, κανείς από την οικογένεια μου δεν έχει σχέση ούτε με το θέατρο ούτε με την υποκριτική, δεν είχα πάει ποτέ να δω παράσταση στη ζωή μου στο θέατρο. Είναι  κάτι το οποίο θα το ‘θελα όμως, να υπήρχε κάποιος στην οικογένεια. Ο πατέρας μου ήταν μουσικός, η μάνα μου χρόνια ασφαλιστικός σύμβουλος ήτανε και κομμώτρια μετά, τέλος πάντων, όπως και να ‘χει προέκυψε πάρα πολύ τυχαία η υποκριτική στη ζωή μου.  Εγώ ήτανε να γίνω αστυνομικός. Μωρό παιδί όταν με ρωτούσες, αστυνομικός θα γίνω έλεγα.  Είχα πάει και στρατονόμος  γι αυτό  το λόγο. Προέκυψαν κάποια πράγματα τα οποία δεν με άφησαν τελικά να πάω αστυνομικός, ήτανε για να μη γίνει. Πρωτίστως είχα κάνει διατροφολογία γιατί ήμουν αθλητής, είχα σπουδάσει διατροφολογία τέλος πάντων και ένα βράδυ που ήμουν σε ένα μαγαζί,  με βλέπει μια σεναριογράφος που έγραφε μια κυπριακή σειρά και μου ‘πε για να με στείλει βοηθητικό ηθοποιό να κάνω ένα γύρισμα και πήγα. Από αυτό το γύρισμα γνώρισα τον Κούλη (Νικολάου),  μετά σταμάτησα για αρκετό καιρό. Δεν ήταν η  βασική μου δουλειά αυτή,  δηλαδή έκανα χίλιες άλλες δουλειές ταυτόχρονα. Έκανα ένα μεγάλο gap 4 χρόνια,  δεν είχα ξανασχοληθεί ποτέ.  Όταν χώρισα με την μάνα της κόρης μου με ξαναπαίρνει αυτή η σεναριογράφος τηλέφωνο για μια άλλη σειρά που έγραφε τότε, πήγα και έκανα γνωριμίες με άλλους ηθοποιούς συναδέλφους κύπριους και όλοι μου λέγανε, το ‘χεις γιατί δεν το σπουδάζεις, και το έκανα τον ίδιο χρόνο.  Πήγα σπούδασα και με το που μπήκα στη σχολή με πήρανε και σε επαγγελματική παράσταση. Δεν σταμάτησα να κάνω παραστάσεις, από τότε μέχρι τώρα έχω κάνει 27 παραστάσεις. Σπούδασα σχεδόν με υποτροφία και όχι μόνο το αγάπησα, το λάτρεψα, αναθεώρησα.  Ήμουνα χρόνια μόνος μου, μ΄ αρέσει πάρα πολύ η μοναξιά μου, διάβαζα καθημερινά. Δηλαδή μόνο του Σαίξπηρ έχω διαβάσει από τα 35 έργα που έχει γράψει τα 25, μόνο αυτού του συγγραφέα. Νιώθω ότι είναι μια δουλειά που δεν τελειώνει ποτέ, έχει συνέχεια ψάξιμο έχει συνέχεια κάτι να διαβάσεις, κάτι να αναπτύξεις, να βελτιώσεις και τη λατρεύω τη δουλειά μου.

Ερ: Η σχέση σου με το θέατρο με την υποκριτική γενικότερα ποια είναι;

Α.Μ.:  Είναι αγάπη τεράστια, έχει πολύ ψάξιμο στον οποιοδήποτε ρόλο έχω κάνει και δόξα το θεό δεν έκανα ρόλους από το typecast  που έχω, έχω κάνει κόντρα ρόλους και ήταν ευλογία για μένα γιατί τσαλακώθηκα, γιατί έχασα βάρος, έκανα μελέτες  τις οποίες έβαζα στην καθημερινότητα μου για να μπορώ να βγαίνω με φυσικότητα, κάνω πολλή δουλειά πριν  ξεκινήσω να παίζω σε μια παράσταση. Στο χρόνο που πέρασε έκανα και μια παραγωγή δική μου στην οποία  τα είχα αναλάβει όλα εξ ολοκλήρου,  τα θέατρα, τους σκηνογράφους,  τους σκηνοθέτες, τα πάντα. Πήγε πάρα πολύ καλά. Σε αυτή τη παραγωγή συνεργάστηκα με τη συνάδελφο  Αντωνία Χαραλάμπους που είμαστε μαζί  στη “Γη της Ελιάς”  και  θα συνεχίσω να το κάνω. Η επόμενη παράσταση που σκέφτομαι να κάνω είναι στην Αθήνα,  γιατί αυτή που έκανα ήτανε στην Κύπρο. Γενικά θέλω να ανέβω στην Αθήνα για να κάνω θέατρο εξ ολοκλήρου. Το θέατρο σίγουρα βιοποριστικά δεν σου δίνει όταν είσαι ηθοποιός και παίρνεις ένα μισθό, όταν κάνεις παραγωγές είναι διαφορετικά, κυρίως  όταν πάει καλά, είναι πολύ εντάξει. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς θέατρο, πρέπει να δουλεύω  15 ώρες τη μέρα γιατί είναι και τα γυρίσματα αλλά δεν με νοιάζει.

Ερ: Πώς σε επέλεξαν για αυτό το ρόλο στη “Γη της Ελιάς” ;

Α.Μ:  Σε πρώτο στάδιο θα ήμουνα για άλλο ρόλο, που δεν γνωρίζω ακόμα ποιός ρόλος ήταν αυτός, και μου είπαν ότι θα έμπαινα στο επεισόδιο 50 στη “Γη της Ελιάς”.  Με παίρνει μια μέρα ο Ανδρέας ( Γεωργίου) πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, και μου λέει, θέλω να μπεις στο επεισόδιο 2 και θέλω να κάνεις τον αστυνόμο. Αρχικά είχα ένα κόμπιασμα γιατί η προηγούμενη συνεργασία που κάναμε ήταν τα “Αστέρια στην Άμμο” και ήμουνα κάτι σαν ντετέκτιβ και καλά. Είχα συνεργασία πάλι με την αστυνομία δεν ήμουνα αστυνόμος όμως, είχα και μούσι σε αυτή τη σειρά ήμουν πιο ροκ. Μου λέει ο Ανδρέας, με εμπιστεύεσαι; του είπα ναι, μου λέει θα κάνεις τον αστυνόμο, του απάντησα εντάξει, και είπα ότι θέλω να κάνω μια ήρεμη δύναμη τον Κουράκο. Δεν ήθελα να ‘ναι φωνακλάς,  δεν ήθελα να ‘ναι αυτός ο είρωνας ο αστυνόμος, ήθελα να είναι πάνω απ’ όλα άνθρωπος. Θα μου πεις τώρα ξέρεις  πώς είναι ένας αστυνόμος σε ένα χωριό όπως είναι η Αρεόπολη;  ναι είχα ταυτιστεί και  ειδικά όταν είχα πάει για γύρισμα εκεί πήρα πολλά πράγματα,  όπως το πώς πρέπει να λειτουργεί ο χαρακτήρας του Κουράκου. Εντάξει μιλάμε όμως  και για ένα μορφωμένο άνθρωπο, γιατί στην ηλικία του για να ‘ναι αστυνόμος σημαίνει ότι έχει διαβάσει δεν γίνεσαι αστυνόμος έτσι.

Eρ: Τι σε κέρδισε στο χαρακτήρα που υποδύεσαι;

Α.Μ.: Βασικά αυτό που νιώθω είναι μία νίκη σε εισαγωγικά, γιατί όταν είδε η Βάνα (Δημητρίου) στον αέρα τον Κουράκο της άρεσε πάρα πολύ, και άρχισε να γράφει πάρα πολύ για τον Κουράκο. Του άνοιξε ιστορίες πολλές και αυτό που με κέρδισε ήταν ότι,  λέω θεέ μου κάνω κάτι καλά και φαίνεται, οπότε πρέπει να δώσω όλο μου το είναι και δεν επαναπαύτηκα στιγμή,  δηλαδή, του έβρισκα νέα πράγματα, ήθελα να τσαλακώνεται, δεν τον ήθελα πραγματικό, κι αν με ρωτάς για το μαλλί ας πούμε του Κουράκου,  που ‘ναι πάντα χτενισμένο και έχει σχολιαστεί πάρα πολύ, εγώ δεν θα ‘θελα να έχω τέτοιο μαλλί, απλά ήμουνα σε μία άλλη σειρά κυπριακής παραγωγής πριν, σειρά εποχής  και είχα το μαλλί στο μέγεθος που  είχα ξεκινήσει ταυτόχρονα γυρίσματα με την “Γη της Ελιάς”,  και επειδή το μαλλί μου άρεσε στη Βάνα, το άφησα ως έχει. Μου αρέσει πάρα πολύ που φοράω μαύρα γιατί και στη ζωή μου φοράω μαύρα πλην της μέρας σήμερα που με βλέπεις να φοράω γκρι. Όταν τον βλέπω στον αέρα με κρατάει σαν ενέργεια ο Κουράκος και γενικά με κρατάει η σειρά, δηλαδή όταν πάω σπίτι και συνήθως εκείνη την ώρα μαγειρεύω,  γιατί εκείνη την ώρα μπαίνω στο σπίτι, με κρατάει η σειρά. Μετά από 4 χρόνια όταν σε κρατάει μια σειρά είναι μεγάλη υπόθεση.

Eρ: Το επάγγελμα σου είναι πολύ ανταγωνιστικό. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να ανταπεξέλθει στον ανταγωνισμό; Τον έχεις αντιμετωπίσει;

Α.Μ.: Για τους άλλους, όχι για μένα. Αν δεν ασχοληθείς δεν περνάει μέσα σου ο ανταγωνισμός. Εμένα αυτό που με λυπεί είναι η ζήλια που υπάρχει,  είναι κάτι το οποίο δεν το ‘χω στη δουλειά μου και δεν θα το έχω ποτέ. Και ανθρώπους οι οποίοι εννοώ νιώθω και είχα ακούσει ότι δεν μιλήσανε με τα καλύτερα λόγια για μένα κάποτε, εγώ τους προτείνω άμα είναι καλοί ηθοποιοί, αυτό είναι ξεκάθαρα δουλειά και δεν θα στερήσω από κανένα το ψωμί του. Άμα αυτοί νιώθουν καλά όταν το κάνουν αυτό είναι θέμα δικό τους.

Ερ: Πώς διαχειρίζεσαι την αναγνωρισιμότητα που έρχεται μέσα από μια τόσο επιτυχημένη σειρά;

Α.Μ.: Με ταπεινότητα. Πρέπει να πατάς στη γη. Ο κόσμος που έρχεται για να βγάλει φωτογραφίες και να μου μιλήσει μου λέει συγνώμη για την ενόχληση και τους λέω καμία ενόχληση. Αν ένας άνθρωπος ενοχληθεί από αγάπη σημαίνει ότι έχει ένα άλλο θέμα που πρέπει να το ψάξει. Κάποτε είχα νιώσει πίεση γιατί είχα πάει διακοπές το Πάσχα και ήθελα λίγο την ησυχία μου, έκατσα να πιω καφέ και σηκωνόμουν για φωτογραφίες  κάθε 10 λεπτά ίσως και κάθε 5 λεπτά χωρίς υπερβολή. Από την άλλη όμως λέω αυτή είναι η δουλειά σου, οπότε πρέπει να το δεχτείς και να το αγαπήσεις. Δεν είχα θέμα ποτέ με το να έρθει κάποιος να μου μιλήσει, μου ‘χει τύχει μια φορά μόνο που ήρθε κάποιος  λίγο,  όχι ακριβώς με αγένεια,  ήταν λες και με ήξερε χρόνια και πήρε το χέρι να με τραβήξει να βγάλει φωτογραφία, εκεί θύμωσα.

Ερ: Ποιά είναι η σχέση σου με τα social media και τους θαυμαστές σου;

Α.Μ.: Δεν έχω καλή σχέση με τα social, και το instagram δεν το πολυδουλεύω. Επειδή είμαι και σε πρακτορείο μου λένε να δουλέψω λίγο παραπάνω το instagram, τους λέω ότι δεν θέλω να γίνω influencer, ηθοποιός είμαι. Θα το δουλέψω άμα χρειαστεί, δεν είμαι ο άνθρωπος που  θα πάω για παράδειγμα  κάπου να φάω και θα ανεβάσω το φαγητό μου. Θα το κάνω μόνο για να βοηθήσω ας πούμε ένα φίλο που έχει ένα μαγαζί, εκεί θα ανεβάσω κάτι.

Ερ:  Πώς  προστατεύεις την ιδιωτικότητά σου σε μια εποχή που όλα φαίνονται online;

Α.Μ.: Δεν μιλάω πολύ, δεν εμπιστεύομαι εύκολα και δεν ανεβάζω προσωπικές στιγμές. Για παράδειγμα, δεν θα πάω κάπου διακοπές και θα το δημοσιεύσω τη στιγμή που θα είμαι. Από παλιά μου άρεσε ό,τι κάνω να το κάνω για μένα, δεν κάνω ποτέ κάτι για να δείχνομαι.

Ερ: Τι σε εμπνέει στη ζωή σου;

Α.Μ.:  Η καλοσύνη. Όταν παίρνω καλοσύνη, ευγένεια και αγάπη έχω τρομερή έμπνευση, έχω τρομερή ευφορία. Με εμπνέει ο ήλιος, με εμπνέουν τα πιο απλά πράγματα, αυτά που δεν εκτιμάω πολλές φορές και το λέω. Έμαθα όμως να το διαχειρίζομαι, αν ξυπνήσω στραβά θα ‘μαι στραβά για 10 λεπτά, θα μου περάσει μετά. Είναι ευλογία αυτό που έχουμε όλοι οι άνθρωποι, δηλαδή την ευκολία της διακίνησης που έχουμε τα χέρια μας, τα πόδια μας, τα μάτια μας, που μπορούμε να μυρίσουμε, που μπορούμε να γευτούμε, οπότε νομίζω δεν πρέπει να αφήνουμε τίποτα να μας χαλάει.

Ερ: Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;

Α.Μ.: Τα σχέδια μου για το μέλλον είναι η παραγωγή που θέλω να κάνω στην Ελλάδα. Τον Οκτώβριο θα κάνω μια πολύ ωραία παράσταση στην Κύπρο και αν μπορέσεις θα χαρώ να έρθεις. Είναι το Brokeback Mountain, ταινία με τον Heath Ledger και Jake Gyllenhaal. Πρόκειται  για δύο ανθρώπους που σε μια εποχή του 1800 κάτι,  είχανε βρεθεί σε ένα κτήμα ενός γαιοκτήμονα να δουλέψουνε και τελικά υπήρξε μία ερωτική συναναστροφή μεταξύ τους και ήταν ερωτευμένοι για 30 χρόνια,  αλλά δεν μπορούσαν να είναι μαζί.  Δεν ήτανε ομοφυλόφιλοι, προέκυψε να αγαπήσουν ο ένας τον άλλον για αυτό που ήταν με τη καθημερινή τριβή και λοιπά. Είναι πρόκληση για μένα αυτός ο ρόλος που θα κάνω,  αλλά ό,τι  ρόλο έχω κάνει το κάνω με τρομερή αγάπη.

Ερ: Θα ήθελες να μείνεις μόνιμα στην Ελλάδα;

Α.Μ.: Θέλω ήδη να μείνω μόνιμα στην Ελλάδα, δηλαδή θέλω να δουλέψω στην Αθήνα και θέλω να γυρίσω όλη την Ελλάδα. Πραγματικά έχει τόση ομορφιά η Ελλάδα που νομίζω δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο ολόκληρο,  με την ιστορία και την ομορφιά της. Και δεν το λέω επειδή δουλεύω σε ένα ελληνικό σήριαλ, είναι γιατί έχω μελετήσει και μυθολογία έχω μελετήσει και ιστορία και γεωγραφία, έχω μελετήσει αρχαίους τραγωδούς από Αισχύλο, Σοφοκλή και Ευριπίδη… Όλη η ιστορία του κόσμου είναι η Ελλάδα. Οπότε νιώθω ένα δέος για την Ελλάδα. Θέλω να κάνω και μαγαζί στην Ελλάδα κάποτε, πρώτα ο θεός, και μπορεί να το κάνω και στην Κω με την ομορφιά που έχει, την απλότητα.  Οι ρυθμοί που έχετε στην Κω  είναι πιο βατοί για μένα γιατί και στην Κύπρο είναι κάτι όπως στην Κω.

Ερ: Ο επίλογος της κουβέντας μας δικός σου

Α.Μ.: Τελειώσαμε;  Όλα τα ωραία τελειώνουν γρήγορα.  Εύχομαι ο κάθε άνθρωπος να μπορεί να βρει την ευτυχία του μέσα από στιγμές. Η ευτυχία δεν είναι μόνο η καλή τύχη, δηλαδή είναι ωραίο να μπορούμε  να δημιουργούμε καλές στιγμές  μέσα στη μέρα, να βρίσκουμε την ησυχία μας να βρίσκουμε την ηρεμία μας. Εύχομαι υγεία σε όλο το κόσμο, τίποτα άλλο.

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

https://stathmosnet.gr/

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ