«Είμαστε σε μια εποχή που πρέπει να μιλήσουμε και πρέπει να στηρίξουμε. Έχω περάσει κι εγώ από παρόμοια φάση. Το 50% των ανθρώπων έχει. Δέχθηκα ένα πράγμα και θεωρώ ότι υπάρχει πολύς κόσμος που έχει ζήσει κάτι τέτοιο, όχι μόνο στο χώρο του θεάτρου και του θεάματος».
Μάλιστα, εξομολογήθηκε ότι έπεσε και ο ίδιος θύμα κακοποίησης σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών.
«Μιλάμε για τον θείο, για τον οικογενειακό φίλο, για τον μπάρμπα στο καφενείο που με έβαλε σε ένα αμάξι και με πήγε σε ένα δάσος. Με στιγμάτισε αυτή η εμπειρία στα 14 μου και δεν το είχα πει ούτε στην μάνα μου μέχρι τα 23 μου. Κλειδώνεσαι και αισθάνεσαι ενοχές ο ίδιος. Δεν μπορούμε να προσποιούμαστε ότι συμβαίνει μόνο στον χώρο του θεάματος. Εγώ έχω 4-5 φίλους που έχουν δεχθεί κάτι ανάλογο. Και ναι πρέπει να αλλάξει αυτό. Είναι σωστό να τους κρεμάσουμε στο Σύνταγμα; Πού θα μπούνε αυτά τα νέα όρια; Τα όπλα, τα ναρκωτικά και η παιδεραστία είναι οι μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου» περιέγραψε χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για το περιστατικό, που του συνέβη σε μια τόσο τρυφερή ηλικία.
«Πότε θα σταματήσουμε να κάνουμε τα στραβά μάτια;» αναρωτήθηκε.
