Γεωργός στα Γιάννενα ο «Μr σουξέ» Που χάθηκε ο Τάκης Μουσαφίρης

Από τα πέταλα των αλόγων και τα κουδούνια των προβάτων έγραψε τις πρώτες μελωδίες του ❱❱ Εδωσε τεράστια τραγούδια σε Μητροπάνο, Στράτο Διονυσίου, Σακελλαρίου και Βοσκόπουλο

Από τον
ΝΙΚΟ ΝΙΚΟΛΙΖΑ

Είναι ένας από τους πιο δημιουργικούς και πολυτραγουδισμένους σύγχρονους συνθέτες και στιχουργούς. Τον τραγούδησε όλη η γενιά των μεγάλων ερμηνευτών: από τον Στράτο Διονυσίου, τον Δημήτρη Μητροπάνο και τη Ρίτα Σακελλαρίου έως τον Μιχάλη Μενιδιάτη, την Πίτσα Παπαδοπούλου και τον Τόλη Βοσκόπουλο.

Ο Τάκης Μουσαφίρης, ο οποίος έζησε και δημιούργησε στην Αθήνα, τα παράτησε όλα και αποφάσισε να επιστρέψει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στα Γιάννενα, για να ασχοληθεί με τη γη. Εκεί όπου γεννήθηκε και ανδρώθηκε, έμαθε τα πρώτα του γράμματα, και εμπνεύστηκε τους πρώτους του στίχους ακούγοντας παραδοσιακά τραγούδια. Ηταν μετά τον πόλεμο του ’40. Πείνα και δυστυχία σε όλη την Ελλάδα. Ο ίδιος, σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, έχει πει για τα πρώτα χρόνια της ζωής του: «Εκεί, στα Γιάννενα, ήμασταν όλοι το ίδιο. Ολοι κάτω από τον ίδιο ήλιο, από τον ίδιο ουρανό. Ανοιχτά όλα τα σπίτια για όλους και όλα. Ολοι δανειζόμασταν από όλους τα πάντα».

Παιδάκι ακόμη ασχολήθηκε με την κιθάρα που του είχαν πάρει οι γονείς του. «Ακουγα να παίζει πιάνο μια γειτόνισσα και προσπαθούσα να μάθω τους τόνους. Μετά προσπαθούσα να κουρδίσω την κιθάρα ακούγοντας τα κουδούνια των προβάτων» θα σχολιάσει στην ίδια συνέντευξη. Προτού μετακομίσει στην Αθήνα η οικογένεια Μουσαφίρη έπαιζε σε ταβερνάκια των Ιωαννίνων. Και οι δυο γονείς του ήταν μουσικά καταρτισμένοι και μετέδωσαν τις γνώσεις τους στον μικρό Παναγιώτη, όπως είναι το βαφτιστικό όνομα του δημιουργού. Λίγα χρόνια αργότερα όλοι μαζί μετοίκησαν στην πρωτεύουσα για μια καλύτερη τύχη. «Δεν μπορώ ούτε κι εγώ να καταλάβω από πού είμαι. Είμαι συνεχώς μέσα σε μια βάρκα στο Ρίο – Αντίρριο και πηγαίνω πότε στην Αθήνα και πότε στα Γιάννενα. Μάλλον δεν έχω μία πατρίδα, αλλά δύο. Είμαι από τα Γιάννενα, είμαι από την Αθήνα, είμαι από την Ελλάδα» θα πει σε άλλη του συνέντευξη, αναφερόμενος στην καταγωγή του.

Εμφυτο «μικρόβιο»

Ωστόσο, προτού βρεθεί στην πρωτεύουσα, ένα από τα τελευταία εκείνα καλοκαίρια που ζούσε στα Ιωάννινα πήγε στο χωριό του πατέρα του, που ονομάζεται Καλαρρύτες, για ξέγνοιαστες διακοπές. «Δεν υπήρχαν τότε αυτοκίνητα. Πηγαίναμε παντού με τα μουλάρια περνώντας μέσα από τα έλατα. Ξαφνικά ακούω θαυμάσιες μελωδίες στα αυτιά μου. Δεν ξέρω από πού προέρχονταν. Ηταν ένα παραδείσιο, παράξενο πράγμα. Τελικά αντιλήφθηκα ότι όλες αυτές οι μελωδίες προέρχονταν από τα πέταλα των αλόγων. Ετσι και έγραψα τις πρώτες μου μελωδίες. Αργότερα εμπνεύστηκα από τα κουδούνια των προβάτων» έχει πει ο ίδιος. Από τότε κατάλαβε ότι το έμφυτο «μικρόβιο» της μουσικής που είχε δεν θα τον άφηνε ποτέ να πεινάσει.

Στις μπουάτ της Πλάκας

Οι πρώτες του δουλειές στην Αθήνα ήταν σε μικρά ταβερνάκια και μπουάτ της Πλάκας. Αρχιζε να παίζει κιθάρα και μπουζουκάκι, και παράλληλα να συνθέτει διάφορα τραγούδια. Την εποχή εκείνη πρωτοστατούσαν κυρίως τα σύγχρονα λαϊκά τραγούδια. Οπως έχει πει ο ίδιος, τις περισσότερες φορές έγραφε πάνω στις φωνές. Ακουγε μια φωνή, «πατούσε» πάνω σε αυτή και έγραφε το τραγούδι που ταίριαζε. «Οταν έγινα μουσικός και γνώριζα καλά τις νότες και τις συνθέσεις, αποφάσισα να ψάξω το θέμα με τους φυσικούς ήχους. Πήγα και μαγνητοφωνούσα τα κουδούνια για να δω ποιες νότες έβγαζαν… Και έβγαζαν τέσσερις συγκεκριμένες νότες. Αλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυστυχισμένες, μουντές». Αν και έγραφε από πολύ νωρίς τραγούδια, τα μεγάλα του σουξέ τα έδωσε σε μεγάλους τραγουδιστές στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Ενας από εκείνους που έγραψε πάνω στη φωνή τους ήταν ο Δημήτρης Μητροπάνος. «Κάνε κάτι να χάσω το τρένο», «Πες μου πού πουλάν’ καρδιές», «Σε μια στοίβα καλαμιές», «Χιονάνθρωπος» ήταν μερικά από τα τραγούδια του που ο σπουδαίος καλλιτέχνης τα έκανε διαχρονικές επιτυχίες. Παράλληλα έδωσε μερικές από τις ωραιότερες επιτυχίες του στη Ρίτα Σακελλαρίου.

«Οταν έγραφα ένα τραγούδι, έγραφα μια ιστορία για τον κάθε καλλιτέχνη. Κυρίως βιωματική. Με ενέπνεε ο καθένας διαφορετικά» έχει πει ο μουσικοσυνθέτης. Τη δεκαετία του ’80 θα δώσει τεράστιες επιτυχίες στον Στράτο Διονυσίου, ο οποίος χάρη στον Μουσαφίρη θα κάνει μια νέα καριέρα. «Ο ταξιτζής», «Εγώ ο ξένος», «Ενα λεπτό περιπτερά», «Εγώ να δεις». Χαρακτηριστικά είναι και τα λόγια της Πίτσας Παπαδοπούλου για εκείνον: «Αν δεν ήταν ο Μουσαφίρης, εγώ θα ήμουν απλά μια τραγουδίστρια που ίσως να μη με ήξερε κανείς σήμερα».

Σήμερα, έχοντας κρεμάσει στους τοίχους πλήθος χρυσών και πλατινένιων δίσκων, ο Τάκης Μουσαφίρης έχει απομονωθεί στο σπίτι του στα Γιάννενα, όπου μεγάλωσε. Εκτός από τα χωράφια του πατέρα του με τα οποία ασχολείται, γράφει. Γράφει ολοκληρωμένα τραγούδια γεμάτα ζωή, «εμπνευσμένα από τη ζωή», όπως λέει.

Πηγή: espressonews.gr/