Ανυπολόγιστες οι ζημιές που άφησε πίσω της η κακοκαιρία στη Σκάλα Καλλονής της Λέσβου…
Σε γενική επιφυλακή έχει τεθεί το νησί, καθώς μεγάλοι όγκοι νερού έχουν κατακλύσει πολλά σημεία δυσκολεύοντας τις μετακινήσεις των κατοίκων.
«Έσπασε» ο ποταμός Τσικνιάς σε δύο σημεία, με αποτέλεσμα τεράστιοι όγκοι νερού να κατακλύσουν το λεκανοπέδιο της Καλλονής
Τα σχολεία έκλεισαν προληπτικά σε όλη τη Δυτική Λέσβο από το πρωί, ενώ ήδη με μέριμνα του Δήμου οργανώνονται φιλοξενίες σε δημότες που αντιμετωπίζουν προβλήματα στα σπίτια τους, σε ξενοδοχεία.
Η κυκλοφορία διακόπηκε σε αρκετά τμήματα του οδικού δικτύου, κυρίως μεταξύ Καλλονής – Σκάλας Καλλονής και Αρίσβης – Αγίας Παρασκευής, καθώς οι δρόμοι μετατράπηκαν σε ποτάμια.
Οι δρόμοι καλυμμένοι με λάσπη, οι αυλές πλημμυρισμένες, τα σπίτια βουτηγμένα στο νερό.
Οι κάτοικοι, εξουθενωμένοι και οργισμένοι, μετρούν για πολλοστή φορά ζημιές και χαμένες περιουσίες. «Ακόμα νερά έχω μέσα», λέει με φωνή σπασμένη μια γυναίκα που προσπαθεί να σώσει ό,τι απέμεινε. «Χάνονται περιουσίες, κόποι μιας ζωής. Δεν ξέρω τι να πω, έχω χάσει τα λόγια μου».
Η οργή ξεχειλίζει μαζί με τα νερά
Οι μαρτυρίες των κατοίκων μοιάζουν με ηχώ προηγούμενων χρόνων. «Αυτό γίνεται συνέχεια. Έγινε μία, έγινε δύο, έγινε τρεις. Είναι ντροπή», λέει ένας άνδρας, δείχνοντας τα έπιπλά του να επιπλέουν στη λάσπη. Στα πλημμυρισμένα σοκάκια, άλλοι περιγράφουν δέντρα και μπάζα να παρασύρονται από το ποτάμι, ενώ οι επαγγελματίες της περιοχής βλέπουν τις επιχειρήσεις τους βυθισμένες στο νερό. «Η πίεση ήταν τόσο μεγάλη που έσπασε η πόρτα. Όλα μέσα καταστράφηκαν. Ψυγεία, πλυντήρια, μηχανήματα, εμπορεύματα. Τεράστια ζημιά».
«Πού είναι το κράτος;»
Η απογοήτευση και η οργή εναλλάσσονται στα λόγια τους. «Πού είναι η Πολιτική Προστασία; Τι να τον κάνω τον δήμαρχο τώρα που τρέχει; Να στείλουν ανθρώπους να βοηθήσουν τον κόσμο», φωνάζει επαγγελματίας που βλέπει το μαγαζί του βυθισμένο στη λάσπη. Οι κάτοικοι καταγγέλλουν πως το πρόβλημα είναι διαχρονικό και οφείλεται στην αδιαφορία για τον καθαρισμό του ποταμού. «Είναι η τέταρτη φορά που συμβαίνει. Τόσα χρόνια φωνάζουμε, τίποτα δεν γίνεται».
