Ζαχαρούλα Τσιριγώτη στον Σ: Κανείς δεν μπορεί να ανακόψει τις μεταναστευτικές ροές

Η Αντιστράτηγος σχολιάζει την ήττα που υπέστη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όταν επισκέφθηκε τη Λιβύη και εκδιώχθηκε από το καθεστώς Χαφτάρ, μας μιλά για τις διαφορές του 2015 με το σήμερα, δηλώνοντας πως, το 2015 η Ευρωπαϊκή Ένωση όχι απλά δεν βοήθησε την Ελλάδα, αλλά σταμάτησε και τη χρηματοδότηση της επιχείρησης “Ασπίδα”», ενώ σήμερα αποδεικνύεται πως, δεν υπάρχει μια ολοκληρωμένη στρατηγική αντιμετώπιση. «Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι χώρες υποδοχής, όπως άλλωστε είναι και η Ελλάδα, ενεργούν κατά μόνας ώστε να μπορέσουν να διαχειριστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το μεταναστευτικό» αναφέρει χαρακτηριστικά. Εκτιμά πως, η χώρα μας – ως χώρα υποδοχής – όφειλε να είχε απαιτήσει ό,τι συνέβη με την Ουκρανία που η Ευρωπαϊκή Ένωση απορρόφησε ταχύτατα τα 4,5 εκατομμύρια των Ουκρανών, να γίνει ακριβώς το ίδιο και με τους πρόσφυγες που φιλοξενούμε. Επίσης, να είχε ζητήσει να καταρτιστούν και να εφαρμοστούν αναπτυξιακά προγράμματα στις χώρες καταγωγής και προέλευσης των μεταναστών που έρχονται στη χώρα μας και να απαιτήσει καλύτερη εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις χώρες καταγωγής των μεταναστών και βέβαια πάνω απ’ όλα, να ανοίξει διπλωματικούς διαύλους επικοινωνίας ώστε να έχει λυθεί το πρόβλημα πριν φτάσει σε εμάς.

Αναφέρεται σε στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία, κάθε χρόνο, μετακινούνται σε παγκόσμιο επίπεδο 280 εκατομμύρια άνθρωποι, από αυτούς, τα 38 εκατομμύρια είναι πρόσφυγες, με τη χώρα μας να δέχεται ετησίως το 0,15% της παγκόσμιας κινητικότητας και μετανάστευσης.

Παράλληλα, μας ενημερώνει πως, μέσα Απριλίου του 2025, υπεγράφη σχετική νομοθεσία που δίνει τη δυνατότητα ακόμα και σε οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, να γίνονται δομές των 100 ατόμων, ενώ κανείς δεν γνωρίζει πού θα γίνει η κλειστή δομή στην Κρήτη και την χωρητικότητά της.

Όσο για τις δηλώσεις του υπουργού Θ. Πλεύρη σχετικά με τη μείωση των συσσιτίων και του επιδόματος, αφού ξεκαθαρίζει πως το συσσίτιο δίδεται στους αιτούντες  άσυλο και στους κρατούμενους με χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της τάξης των 6 ευρώ ημερησίως για πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό, χαρακτηρίζει «ντροπιαστική και απάνθρωπη» τη συζήτηση, τονίζοντας πως, ο κ. Πλεύρης  ακυρώνει τη μεταναστευτική πολιτική των προκατόχων του. Όσον αφορά στο επίδομα των 75 ευρώ το μήνα,  πάλι με χρήματα της Ε.Ε., χαρακτηρίζει τις δηλώσεις Πλεύρη «φτηνό λαϊκισμό για να χαϊδεύονται τα ακροδεξιά ώτα και τίποτε άλλο», ενώ μας ενημερώνει πως, το επίδομα δεν έχει καταβληθεί από πέρσι τον Απρίλη. Επίσης, χαρακτηρίζει τις ενέργειες της κυβέρνησης για φύλαξη των θαλασσίων συνόρων μας με δυο φρεγάτες «ενέργειες εντυπωσιασμού», ενώ δηλώνει ότι, δεν είναι και τόσο αισιόδοξη για την κατάσταση που θα υπάρξει από εδώ και πέρα. «Από τη στιγμή που υπάρχουν αυτές οι μετακινήσεις των πληθυσμών και υπάρχουν τα αίτια που προκαλούν αυτές τις μετακινήσεις, ο κόσμος θα μετακινείται. Κανείς δεν μπορεί να ανακόψει τις μεταναστευτικές ροές»

Η ΣΥΝΕΝΤΕΞΗ

Ερ: Καταρχάς κυρία Τσιριγώτη, αν και έχουν περάσει αρκετές ημέρες από το «περιστατικό», θα ήθελα το σχόλιό σας για την επίσκεψη της Ευρωπαϊκής Αντιπροσωπείας στη Λιβύη και την ήττα που υπέστη.

Ζ.Τ.: Εκτιμώ ότι κάποια πράγματα δεν πρέπει να έγιναν και τόσο σωστά και είναι ατυχές το γεγονός η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μην έχει οργανώσει όπως θα έπρεπε, με εκείνα τα εχέγγυα που όφειλε να έχει, αυτή την επίσκεψη στη Λιβύη.

Και είναι λυπηρό βέβαια να αντιμετωπίζεται κατ΄ αυτόν τον τρόπο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Θα περίμενα μια πιο σκληρή απάντησή προς τον στρατάρχη Χαφτάρ. Δόθηκε μια πολύ χλιαρή άχρωμη απάντηση που δεν νομίζω να ικανοποιεί την πλειονότητα των Ευρωπαίων.

Ερ: Αισθάνεστε ότι η Ευρώπη είναι με την πλάτη στον τοίχο στο μεταναστευτικό θέμα;

Ζ.Τ.: Στο μεταναστευτικό, δυστυχώς, αποδεικνύεται καθημερινά ότι δεν υπάρχει μια ολοκληρωμένη στρατηγική αντιμετώπιση. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι χώρες υποδοχής, όπως άλλωστε είναι και η Ελλάδα, ενεργούν κατά μόνας ώστε να μπορέσουν να διαχειριστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το μεταναστευτικό. Βλέπουμε η Ιταλία ότι κάνει μονομερώς ενέργειες προς τη Λιβύη και εν μέρει έχει καταφέρει να ανακόψει τις πολυάριθμες ροές. Έκανε και κάποιες ενέργειες προς την Αλβανία. Βέβαια αποδείχτηκε ότι ήταν κενό γράμμα το να κατασκευαστούν κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης στην Αλβανία, γιατί τα δικαστήρια τα Ιταλικά απέρριπταν με αποφάσεις την παραμονή τους εκεί. Βλέπουμε η Ισπανία κάνει κάτι ανάλογο με το Μαρόκο και βλέπουμε τώρα και τη χώρα μας να προσπαθεί να βρει τρόπους προσέγγισης με τον στρατάρχη Χαφτάρ. Όλο αυτό σύν το γεγονός ότι η χώρα μας, που είναι χώρα υποδοχής, συμφώνησε στην εφαρμογή του Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου το οποίο δεν συμφέρει καθόλου μα καθόλου εμάς, εμάς σαν Ελλάδα, γιατί προβλέπεται σε αυτό το Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου το οποίο θα εφαρμοστεί από τα μέσα του 2026, ότι όποιος μετανάστης – πρόσφυγας εισέρχεται παρανόμως στη χώρα, θα παραμένει εδώ γιατί δεν προβλέπεται η υποχρεωτική αλληλεγγύη καταμερισμού βαρών, δηλαδή, μετεγκαταστάσεις σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρά μόνο όταν και άμα και εφόσον αποφασιστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ένα ποσοστό κατανομής των προσφύγων σε άλλες χώρες. Οι χώρες αυτές δεν υποχρεούνται να τους παίρνουν, αλλά να διαπραγματεύονται ένα χρηματικό ποσό που θα καταβάλουν στη χώρα μας ή στην Ιταλία ή στη Μάλτα ή στην Ισπανία ή στην Κύπρο και οι πρόσφυγες να παραμένουν εδώ. Το να είσαι δεδομένος σύμμαχος  στην Ευρωπαϊκή Ένωση  και να μην μάχεσαι, να μην απαιτείς για τα εθνικά σου συμφέροντα, δεν είναι και ό,τι καλύτερο γιατί οι ροές δεν έχουν σταματήσει. Περιορίστηκαν κατά πολύ μόνο την περίοδο του Covid και έκτοτε συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό τόσο στα νησιά του Αιγαίου όσο και στον Έβρο και όπως έχετε δει, τα τελευταία δύο χρόνια και στην Κρήτη και στη Γαύδο. Το μεταναστευτικό είναι ένα θέμα που απασχολεί τη χώρα μας τα τελευταία 40 χρόνια.

Ερ: Κατά την άποψή σας και με τη μεγάλη εμπειρία που έχετε, τι θα έπρεπε να έχουμε κάνει πριν αφού γνωρίζαμε ότι οι μεταναστευτικές ροές δεν σταματούν και τι μπορούμε να κάνουμε τώρα.

Ζ.Τ.: Κατ’ αρχάς, η χώρα μας ως χώρα υποδοχής και το τονίζω αυτό γιατί είναι η γεωγραφική μας θέση τέτοια και με όλη την αναταραχή που υπάρχει στις γειτνιάζουσες χώρες και με αυτό που συμβαίνει στις Αφρικανικές Μεσογειακές χώρες και με όλα τα αίτια που προκαλούν τα μεταναστευτικά ρεύματα, θα έπρεπε να είχε ασκήσει με πυγμή, να είχε απαιτήσει, ό,τι συνέβη με την Ουκρανία που η Ευρωπαϊκή Ένωση απορρόφησε ταχύτατα και ενεργοποίησε το άρθρο του κανονισμού εκείνο που προβλέπει ότι μπορεί να δεχτεί πρόσφυγες, δηλαδή, τα 4,5 εκατομμύρια των Ουκρανών που απορροφήθηκαν άμεσα  στην Ευρώπη, να γίνει ακριβώς το ίδιο και με τους πρόσφυγες που φιλοξενεί η χώρα μας. Δηλαδή, ο ίσος καταμερισμός βαρών, ο ίσος καταμερισμός των προσφύγων στα άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα έπρεπε επίσης να είχε ζητήσει να καταρτιστούν και να εφαρμοστούν αναπτυξιακά προγράμματα στις χώρες καταγωγής και προέλευσης των μεταναστών που έρχονται στη χώρα μας. Να απαιτήσει καλύτερη εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις χώρες καταγωγής των μεταναστών και βέβαια πάνω απ’ όλα, να ανοίξει διπλωματικούς διαύλους επικοινωνίας ώστε να έχει λυθεί το πρόβλημα πριν φτάσει σε εμάς. Ξέρετε, εάν καταφέρει κάποια στιγμή η Ευρωπαϊκή Ένωση και με τις ενέργειές της αναπτυχθούν κάπως οι χώρες καταγωγής, οι άνθρωποι αυτοί δεν θα φεύγουν απ’ τις χώρες τους για να έρχονται σε εμάς. Κάθε χρόνο, μετακινούνται σε παγκόσμιο επίπεδο 280 εκατομμύρια άνθρωποι. Από αυτούς, τα 38 εκατομμύρια είναι πρόσφυγες. Η χώρα μας, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, δέχεται ετησίως το 0,15% της παγκόσμιας κινητικότητας και μετανάστευσης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, στη χώρα μας διαμένουν 938.000 αλλοδαποί, δηλαδή το 7-8% του πληθυσμού μας. Το 50% είναι Αλβανικής υπηκοότητας και εν γένει ευρωπαϊκών χωρών, Καυκάσιοι δηλαδή,  και ένα 3% είναι από Αφρική και Ασία.

Ερ: Μιλήσατε πριν για παρεμβάσεις σε χώρες από όπου φεύγουν οι άνθρωποι μέσω της διπλωματικής οδού και μέσω προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως γνωρίζουμε πολύ καλά και εσείς ακόμα καλύτερα ότι πίσω από αυτή τη μετακίνηση πληθυσμών κρύβονται «γραφεία» με τεράστια κέρδη. Αυτά πώς καταπολεμώνται;

Ζ.Τ.: Κατ’ αρχάς, δεν μιλάω για τους πρόσφυγες που τα αίτια είναι καθαρά οι πόλεμοι και οι καταστροφές των χωρών, που όλοι ξέρουμε ποιοι καταστρέφουν και γιατί καταστρέφουν χώρες. Αυτό είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο, δεν είναι της παρούσης. Μιλάω για τους μετανάστες που μετακινούνται για άλλα, αίτια όπως είναι τα οικονομικά, τα θρησκευτικά, η κλιματική αλλαγή.  Όταν λέτε «γραφεία» εννοείτε τους διακινητές;

Ερ: Δεν εννοώ τους «διακινητές» που ενίοτε συλλαμβάνονται, όπως γνωρίζουμε κι εμείς εδώ από τη μικρή εμπειρία μας, αλλά αυτούς που τους προσλαμβάνουν για να κάνουν αυτή τη «βρώμικη» δουλειά.

Ζ.Τ.: Δεν είναι διακινητές με την πραγματική έννοια του διακινητή αυτοί που συλλαμβάνονται στη χώρα μας. Αυτά τα νεαρά άτομα χρησιμοποιούνται, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν τα κόμιστρα για την μετάβασή τους σε ευρωπαϊκή χώρα, έτσι αναγκάζονται να οδηγήσουν το πλοιάριο από τη χώρα που φεύγουν προς τη χώρα μας. Εξαγοράζουν, δηλαδή, με αυτόν τον τρόπο τη μετάβασή τους σε ευρωπαϊκή χώρα. Για να το συγκρίνω με κάτι πιο γνώριμο στον κόσμο, θα σας πω το εξής. Πώς γίνεται η διακίνηση ναρκωτικών ουσιών; Φανταστείτε αυτούς που πουλάνε μικροποσότητες ναρκωτικών, τα «βαποράκια» που λέμε, κάτι αντίστοιχο είναι και αυτοί που συλλαμβάνονται εδώ. Οι επικεφαλής του δικτύου διακίνησης ανθρώπων μπορεί να διαμένουν στο Πακιστάν, στην Τουρκία, στη Ρωσία ή αλλού. Αυτό καταπολεμάται μόνο με συλλογή πληροφοριών και συνεργασία των αρμόδιων δικαστικών και αστυνομικών αρχών με τις χώρες όπου εικάζεται ότι προέρχονται αυτοί που κινούν τα νήματα. Δεν είναι εύκολη υπόθεση, γιατί αυτές οι χώρες δεν έχουν ούτε την κατάλληλη νομοθεσία, αλλά ούτε και τις κατάλληλες δομές που θα έπρεπε να έχουν οι υπηρεσίες ασφαλείας, όπως οι αστυνομικές υπηρεσίες ή οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου. Δεν είναι εύκολο, γι’ αυτό εμπλέκονται και διεθνείς οργανισμοί όπως είναι η Interpol και ευρωπαϊκοί όπως είναι η Europol.

Ερ: Κυρία Τσιριγώτη, κάποιοι παραλληλίζουν το σήμερα και την εξέλιξή του, με το 2015. Υπάρχουν κοινά στοιχεία ή είναι κάτι εντελώς διαφορετικό;

Ζ.Τ.: Δεν έχει καμία σχέση το 2015 με το σήμερα. Το 2015 έγινε γιατί προηγήθηκε το 2011 ένας πόλεμος στη Συρία. Από τη Συρία αρκετά εκατομμύρια διέφυγαν στις κοντινές χώρες, μία από αυτές ήταν και η Τουρκία που φιλοξενούσε 4,5 εκατομμύρια Σύρους, αλλά και η Ιορδανία και ο Λίβανος. Η Τουρκία, που φέρει και το μεγαλύτερο βάρος, εργαλειοποίησε αυτούς τους ανθρώπους γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν την είχε υποστηρίξει όπως η Τουρκία θα ήθελε, με αποτέλεσμα να εργαλειοποιηθεί το προσφυγικό, αν και ξεκίνησε σταδιακά η είσοδος προσφύγων στη χώρα μας από το 2014. Παρόλα αυτά, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έδειξε τη σοβαρότητα για την αντιμετώπιση αυτού του θέματος, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σταδιακά από τα 500 άτομα που είχαμε ημερήσια είσοδο το 2014, το 2015 να αυξηθούν μέσ’ το χειμώνα σε 1000-1500 άτομα και να έχουμε μια σταδιακή αύξηση των ροών μες στην τουριστική περίοδο Ιούλιο-Αύγουστο ακόμη και Σεπτέμβρη, της τάξης των 10.000 προσφύγων και μεταναστών την ημέρα. Τα ζήσατε κι εσείς πολύ περισσότερο από τον καθένα. Στη χώρα μας, μέχρι και το 2014, το μόνο που υπήρχε ήταν η λέξη λαθρομετανάστευση και μια πολιτική του εγκλεισμού, των κέντρων κράτησης. Δεν υπήρχε μεταναστευτική πολιτική, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης, να μην υπάρχουν κέντρα φιλοξενίας, να μην υπάρχουν μηχανισμοί καταγραφής και ταυτοποίησης ακόμη και τεχνολογικός εξοπλισμός. Μη ξεχνάμε ότι είχαν προηγηθεί μνημόνια, οικονομικές δυσκολίες, που αυτό είχε αρνητική επίδραση και στην αστυνομία και στο λιμενικό, τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε τεχνολογικό εξοπλισμό. Παρ’ όλες τις «ενοχλήσεις» μας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση σε όλα τα επίπεδα, από το πιο τεχνοκρατικό,  αστυνομία – λιμενικό, όσο και σε πολιτικό για να ζητήσουμε βοήθεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση το 2015 όχι μόνο δεν μας βοήθησε και δεν μας υποστήριξε, αλλά μας σταμάτησε και τη χρηματοδότηση της επιχείρησης «Ασπίδα». Δηλαδή, τη χρηματοδότηση για να πηγαίνουν αστυνομικοί και λιμενικοί σε διάφορα σημεία εισόδου, όπως είναι τα νησιά ή ο Έβρος, για να ενισχύουν τις τοπικές αρχές, γιατί οι τοπικές αρχές ούτε τον τεχνολογικό εξοπλισμό είχαν, ούτε μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στα μεταναστευτικά – προσφυγικά κύματα που δεχόμασταν την ημέρα. Σήμερα, μέσα σε μια εβδομάδα ήρθαν στη χώρα, στην Κρήτη και στη Γαύδο, 1.500 – 2.000 άτομα. Όμως, δεν ξεκίνησαν οι ροές τώρα, είχαν ξεκινήσει από το 2023 και υπήρχε μια σταδιακή αύξηση. Όφειλε, λοιπόν, η κυβέρνηση, η πολιτεία, το υπουργείο μετανάστευσης και ασύλου σε συνεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία να το έχει δει το θέμα, να έχει καταγράψει χώρους στους οποίους θα μπορούσαν να καταγραφούν και να ταυτοποιηθούν αυτοί οι άνθρωποι και όχι να βλέπουμε αυτές τις απάνθρωπες εικόνες σε θερμοκρασίες της τάξης των 40 βαθμών και να υπάρχει αυτή η αναστάτωση για 1.500 – 2.000 άτομα, όσα δηλαδή εισέρχονταν παράνομα στο νησί σας την ημέρα. Όταν ήμουν εν ενεργεία και υπήρχε και το αρμόδιο υπουργείο μετανάστευσης και ασύλου, υπήρχε το plan A, το plan B, το plan C. Δηλαδή, ανάλογα την κατάσταση, εφαρμοζόταν και το αντίστοιχο πρόγραμμα. Οφείλει η πολιτεία να έχει εναλλακτικές, οφείλει η πολιτεία να προστατεύει τους έλληνες πολίτες για να νοιώθουν ασφαλείς, γιατί, όλη αυτή η αναστάτωση που έγινε στην Κρήτη, το μόνο που παράγει είναι ρατσισμό, βία και ξενοφοβία. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο να βλέπεις τέτοιες εικόνες στην τηλεόραση εν μέσω τουριστικής περιόδου.

Ερ: Με δεδομένη την αύξηση των μεταναστευτικών ροών, οι υποδομές που έχουμε τώρα αρκούν ή θα δούμε πάλι σκηνές φρίκης όπως είχαμε το 2015, που ήταν, όπως είπατε και εσείς, τελείως διαφορετικά τα πράγματα τότε.

Ζ.Τ.: Κοιτάξτε, οι δομές που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην ενδοχώρα είναι μιας περιορισμένης χωρητικότητας. Όλα εξαρτώνται από τα μεταναστευτικά κύματα και τους αριθμούς που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε ως χώρα. Άλλωστε, μην ξεχνάτε, μέσα Απριλίου του 2025, υπεγράφη σχετική νομοθεσία που δίνει τη δυνατότητα ακόμα και σε οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, να γίνονται δομές των 100 ατόμων. Βέβαια, δεν έχει γίνει γνωστό, δεν έχει επικοινωνηθεί όπως θα έπρεπε. Υπάρχει σχετική νομοθεσία που επιτρέπει τη δημιουργία μικρών δομών των 100 ανθρώπων σε μικρούς οικισμούς, που σημαίνει ότι, από τη στιγμή που υπάρχουν 16.000 τέτοιου είδους οικισμοί στη χώρα μας, μπορούν να φιλοξενηθούν 1.600.000 μετανάστες και πρόσφυγες. Το λέω αυτό, όχι γιατί θα έρθει τόσος κόσμος εδώ, αλλά για να καταδείξω την αντίφαση. Από τη μια υπάρχουν οι επικοινωνιακές αντιμεταναστευτικές κορώνες, να το πω όσο πιο κομψά γίνεται, και από την άλλη, χωρίς να ξέρει κανείς, η κυβέρνηση κάνει διάφορες κινήσεις ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί το θέμα, εάν συμβεί.

Για δε την Κρήτη, ακούσατε τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού μετανάστευσης. Θα γίνει μια κλειστή δομή, για την οποία δεν ξέρουμε πού θα γίνει, ούτε τι χωρητικότητας, τρίμηνης παραμονής ή 5μηνης… Αυτά βέβαια, δεν γίνονται από τη μια ημέρα στη άλλη. Ξέρετε πολύ καλά ότι, είναι μακροπρόθεσμα αυτά τα σχέδια.

Θα έπρεπε, λοιπόν, εδώ και δύο χρόνια, που έχει ενσκήψει αυτό το πρόβλημα και σταδιακά έδειχνε τις αυξητικές του τάσεις, να έχει γίνει ένας καλύτερος στρατηγικός – επιχειρησιακός σχεδιασμός, ένα καλύτερος προγραμματισμός.

Ερ: Θα ήθελα το σχόλιό σας για τις δηλώσεις του υπουργού, κ. Πλεύρη, για μείωση του συσσιτίου και του επιδόματος για τους πρόσφυγες – μετανάστες, λέγοντας ότι, το υπουργείο δεν είναι ξενοδοχείο. Επίσης, βάσει της εμπειρίας σας, η περιπολία φρεγατών στα θαλάσσια σύνορα της χώρας μας τι θα καταφέρει;

Ζ.Τ.: Κατ’ αρχάς, για μένα είναι ντροπή να ευτελίζουμε τη συζήτηση του τόσο  σοβαρού θέματος που αντιμετωπίζει όλη η χώρα, λέγοντας για το συσσίτιο των αιτούντων άσυλο και των κρατουμένων. Γιατί αυτές οι δύο κατηγορίες σιτίζονται και σιτίζονται με χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της τάξης των 6 ευρώ ημερησίως για πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό. Η Νέα Δημοκρατία δεν κυβερνάει τη χώρα από χτες. Μπαίνουμε στον έβδομο χρόνο. Ο κ. Πλεύρης ακυρώνει τη μεταναστευτική πολιτική των προκατόχων του. Είναι ντροπιαστικό και απάνθρωπο να συζητάμε κάτι τέτοιο. Όσον αφορά τα επιδόματα που επαίρεται, είναι ένας φτηνός λαϊκισμός για να χαϊδεύονται τα ακροδεξιά ώτα και τίποτε άλλο. Υπάρχει ένα επίδομα της Ευρωπαϊκής ένωσης των 75 ευρώ το μήνα για όσους διαμένουν στις κρατικές δομές φιλοξενίας, το οποίο να σας ενημερώσω, δεν έχει καταβληθεί από πέρσι τον Απρίλη.

Όσον αφορά τις φρεγάτες, είναι πάλι μια επικοινωνιακή ενέργεια, γιατί οι δύο ή τρεις φρεγάτες που περιπολούν τα θαλάσσια σύνορά μας στη Μεσόγειο, δεν μπορούν να κάνουν αποτροπή. Μιλάμε για ανοιχτή θάλασσα, πέλαγος, μην συγκρίνετε το Αιγαίο, όπου η απόσταση ελληνικά νησιά – τουρκικά παράλια είναι απόσταση από 1,5 έως 6,5 ναυτικά μίλια. Το ταξίδι που κάνουν από την Λιβύη διαρκεί έως και δυόμιση μέρες, όχι ελάχιστες ώρες. Είναι μόνο για να υποστηρίζουν το λιμενικό σε τεχνολογικό εξοπλισμό. Δηλαδή, μπορεί το ραντάρ της φρεγάτας να βλέπει πολύ καλύτερα και πολύ πιο μακριά από το ραντάρ του λιμενικού σκάφους.

Είναι πάρα πολύ επικίνδυνο να περιπολείς στα θαλάσσια σύνορα και να μπεις στη διαδικασία της αποτροπής, γιατί τα αποτελέσματα θα είναι ανάλογα της Πύλου, που αυτή τη στιγμή κατηγορούνται σε βαθμό κακουργήματος 13 λιμενικοί.

Άλλωστε, από το 2015 και μετά, υπήρχαν δύο ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, η «Ειρήνη» και η «Σοφία», με φρεγάτες από τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιπολούσαν τη Μεσόγειο, με σκοπό τον έλεγχο των πλοιαρίων για την παράνομη μεταφορά οπλισμού και για την παράνομη μετανάστευση. Οι επιχειρήσεις δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, εξ ου και οι μεγάλες αριθμητικά ροές προς την Ιταλία και τη Μάλτα, οι οποίες έφεραν το βάρος των μεταναστευτικών ροών από την Αφρική. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, οι ενέργειες αυτές της κυβέρνησης είναι μόνο ενέργειες εντυπωσιασμού.

Ερ: Κυρία Τσιριγώτη, αφού σας ευχαριστήσω για τον χρόνο σας, θα ήθελα να κάνετε τον επίλογο της κουβέντας μας. Και, βέβαια, με την υπόσχεση ότι, αν χρειαστεί, θα μου επιτρέψετε να σας ξανακαλέσω.

Ζ.Τ.: Είμαι στη διάθεσή σας οποτεδήποτε θελήσετε. Ξέρετε ότι με το νησί το δικό σας, επειδή έχει περάσει πάρα πολλά και επειδή προσωπικά είχα δραστηριοποιηθεί πάρα πολύ, έχω ένα ιδιαίτερο δέσιμο. Δεν είμαι και τόσο αισιόδοξη για την κατάσταση που θα υπάρξει από εδώ και πέρα, γιατί να ξέρετε ότι από τη στιγμή που υπάρχουν αυτές οι μετακινήσεις των πληθυσμών και υπάρχουν τα αίτια που προκαλούν αυτές τις μετακινήσεις, ο κόσμος θα μετακινείται.

Κανείς δεν μπορεί να ανακόψει τις μεταναστευτικές ροές. Καλό θα ήταν, να ασκηθεί πίεση από την πλευρά της χώρας μας, να μην είμαστε πάντα οι δεδομένοι σύμμαχοι, να σταματήσουμε να λέμε ότι είμαστε η ασπίδα της Ευρώπης, γιατί όσο το λέμε, με τις ροές που έχουμε από τα θαλάσσια σύνορά μας, καταδεικνύεται ακριβώς το αντίθετο. Η Ευρώπη, δυστυχώς, δεν επιδεικνύει τη δυναμικότητα που θα ‘πρεπε να έχει ως Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά τρέχει πίσω από τις παγκόσμιες εξελίξεις και περισσότερο πίσω από τις αποφάσεις που λαμβάνει η Αμερική κι αυτό δεν είναι ό,τι καλύτερο για τα δικά μας εθνικά συμφέροντα. Θα πρέπει κι εκείνοι να έχουν μια συλλογική στρατηγική και οι αξίες που πρέπει να υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση,  επιτέλους να εφαρμοστούν με την αλληλεγγύη των κρατών. Πολύ φοβάμαι όμως ότι, απ’ τη στιγμή που δεν υπάρχει ενιαίος μηχανισμός εξέτασης των αιτημάτων ασύλου, ενιαίος μηχανισμός επιστροφών όσων δεν δικαιούνται άσυλο, εξωτερική πολιτική της Ε.Ε. προς τις χώρες καταγωγής και προέλευσης με αναπτυξιακά προγράμματα και αναβάθμιση των διπλωματικών σχέσεων, δυστυχώς, το μεταναστευτικό θέμα θα μας απασχολεί για πάρα πολλά χρόνια ακόμα. Μην ξεχνάμε και την κλιματική αλλαγή, μην ξεχνάμε ότι, πολύ εύκολα γίνεσαι πρόσφυγας ακόμα και μέσα στην ίδια σου τη χώρα. Σκεφτείτε το Αρκαλοχώρι που οι άνθρωποι είναι ακόμα στα κοντέινερ, σκεφτείτε τις πλημμύρες στη Θεσσαλία που κι εκεί οι άνθρωποι είναι ακόμα στα κοντέινερ. Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, και αυτό που συμβαίνει και μέσα στην ίδια μας τη χώρα, που είμαστε μια μικρογραφία του κόσμου, αλλά και τι γίνεται στις χώρες που ζουν οι άνθρωποι τα τελευταία δέκα χρόνια με την κλιματική αλλαγή.

Τελειώνοντας, να πω ότι, καλό θα είναι να μην δημιουργούμε φόβο στους έλληνες πολίτες, να μην δημιουργούμε εχθρούς και να μην χρησιμοποιούμε λέξεις όπως είναι «εισβολείς», όπως είναι «υβριδικός πόλεμος», λέξεις σκληρές και βαριές που δεν συνάδουν με την πραγματικότητα. Σας είπα και πριν, το 0,15% έρχεται στη χώρα μας σε παγκόσμιο επίπεδο. Ακόμη και στον ιστότοπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λέει ότι, η Ευρώπη δεν αποτελεί τον παραδεισένιο προορισμό που τρέχουν όλοι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες για να έρθουν.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ετησίως δέχεται ένα εκατομμύριο αιτήσεις ασύλου που σε αυτές υπάρχουν και διπλοεγγραφές. Σε σχέση, λοιπόν, με τα 38 εκατομμύρια πρόσφυγες και τα 280 εκατομμύρια που μετακινούνται, το 1 εκατομμύριο δεν είναι τόσο μεγάλος αριθμός όσο προσπαθούν να τον διογκώσουν και να τον παρουσιάσουν στον κόσμο φοβίζοντάς τον. Ο φόβος δημιουργεί άλλα θέματα που δεν θα βγουν σε καλό και για την δική μας κοινωνία.

*Η Ζαχαρούλα Τσιριγώτη είναι η πρώτη γυναίκα Αντιστράτηγος στην ιστορία της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.). Προήχθη σε Αντιστράτηγο το 2016 και υπηρέτησε ως Γενικός Επιθεωρητής Αστυνομίας Αλλοδαπών και Προστασίας Συνόρων. Έχει αναγνωριστεί για τη συμβολή της στη διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος κατά την περίοδο 2015-2019, και της απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Γενικού Επιθεωρητή Αστυνομίας Αλλοδαπών και Προστασίας Συνόρων.

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ