Οι αποκαλύψεις ενός πρώην πράκτορα της CIA: «Θύμωσα με τον εαυτό μου, γιατί με εντόπισε και με φωτογράφισε η 17Ν έξω από το σπίτι μου (…) Οι ΗΠΑ παρακολουθούσαν την κυβέρνηση Καραμανλή, γιατί ήθελαν να ξέρουν τα πάντα»
«Η 17Ν με φωτογράφισε μπροστά στο σπίτι μου» είναι τα πρώτα λόγια του Ελληνοαμερικανού πρώην πράκτορα της CIA που βρέθηκε στην Αθήνα ως κεντρικός ομιλητής στο Intelligence & Security Forum, κι αυτό ήταν κάτι που ο Κυριάκου δεν μπόρεσε να χωνέψει ποτέ.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «ΘΕΜΑ» μίλησε για το πέρασμά του από την Αθήνα, τη 17Ν και τα ονόματα που γνώριζαν τότε οι Αμερικανοί, αλλά και τη στοχοποίησή του από την τρομοκρατική οργάνωση μετά τη δολοφονία του Σόντερς.
Αναφέρεται στα ασύλληπτα μέλη της οργάνωσης, στα περιστατικά με τις εκρήξεις που έλαβαν χώρα στους Αμπελόκηπους και στη Θεσσαλονίκη, ενώ παραθέτει άγνωστες στιγμές από τη συνεργασία του με τον Γουίλιαμ Μπαζίλ, που έστησε το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών.
Τέλος, μιλάει για τον άλλοτε διευθυντή της CIA Τζορτζ Τένετ και τα λάθη του, την «Greek Mafia» στο Λάνγκλεϊ της Βιρτζίνια και την επεισοδιακή σύλληψη του Ζουμπάιντα στη Φαϊζαλαμπάντ με ταυτόχρονες επιδρομές σε δεκατρία σπίτια.
Το κυνήγι της 17Ν
Πριν από αυτή την επιχείρηση, ο Τζον Κυριάκου βίωσε το συναίσθημα του να σε «φωτογραφίζουν» σε μια προκήρυξη οι τρομοκράτες της 17Ν, λίγο μετά τη δολοφονία του Βρετανού ταξίαρχου Στίβεν Σόντερς: «Θύμωσα πολύ με τον εαυτό μου τότε, γιατί λόγω της ιδιότητάς μου πρόσεχα πάρα πολύ σε ό,τι είχε να κάνει με την ασφάλειά μου και ήμουν σίγουρος ότι ήμουν “καθαρός”».
Στο ερώτημα πώς πιστεύει ότι τον εντόπισαν τα μέλη της 17Ν ο Τζον είναι ξεκάθαρος: «Νομίζω ότι έγινε τυχαία, όταν έψαχναν τον Σόντερς, γιατί τα σπίτια μας ήταν σε απόσταση αναπνοής και μάλλον είδαν το θωρακισμένο αυτοκίνητο με τη διπλωματική πινακίδα και είπαν “αυτός πρέπει να είναι CIA”. Τότε πρέπει να με φωτογράφισαν έξω από το σπίτι μου».
Οταν ήρθε στην Ελλάδα ως επιχειρησιακός πράκτορας ρίχτηκε, όπως και όλοι οι προκάτοχοί του, στο κυνήγι της τρομοκρατικής οργάνωσης που εκτέλεσε τα Χριστούγεννα του 1974 τον Ρίτσαρντ Γουέλς, σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα: «Πλησιάσαμε δυο-τρεις φορές τη 17Ν γιατί είχαμε ονόματα, όπως τον Γιωτόπουλο και τον Σερίφη, αλλά οι επιχειρήσεις αυτές στις οποίες συμμετείχα ήταν μόνο σε επίπεδο παρακολούθησης κινήσεων που έκαναν αυτοί οι άνθρωποι».
Ηταν η περίοδος που ο σταθμός της CIA στην Αθήνα φέρεται να προσπαθούσε με διάφορες τακτικές να «πιέσει» την τρομοκρατική οργάνωση, θέλοντας να την κινητοποιήσει, ώστε να κάνει το λάθος που θα οδηγούσε στη σύλληψη μελών της.
Η δράση όμως φέρνει αντίδραση και παρόλο που κανείς δεν ξέρει αν συνέβη αυτή η «πίεση», η 17Ν προχωράει σε ένα εντυπωσιακό χτύπημα την Κυριακή 16 Μαΐου 1999, όταν χτυπάει με ρουκέτα το σπίτι του τότε Γερμανού πρέσβη στο Χαλάνδρι.
Η γυναίκα της 17Ν
Στην επίθεση θα τραυματιστεί ελαφρά ο Σάββας Ξηρός -συμμετείχαν ο αδερφός του Χριστόδουλος και ο Δημήτρης Κουφοντίνας- ενώ για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια η Αντιτρομοκρατική θα συλλέξει γενετικό υλικό μέλους της οργάνωσης: «Μας είχε προβληματίσει πολύ η επίθεση αυτή, αλλά σοκαριστήκαμε όταν λίγους μήνες μετά από αυτή την ενέργεια εκτέλεσαν τον Στίβεν Σόντερς και θυμάμαι ότι κάναμε μια μεγάλη συζήτηση σαν ομάδα. Μετά ήρθε η προκήρυξη που με φωτογράφιζε και έπρεπε να φύγω άμεσα από την Αθήνα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή πίστευα ότι έκανα κάτι σημαντικό, συνεργαζόμουν άριστα με τις ελληνικές αρχές ασφαλείας, αλλά τότε εκτέλεσαν τον Σόντερς και το έκαναν επειδή ήταν εύκολος στόχος. Και αυτό με φόβισε».
Τον ρωτάω αν πιστεύει ότι σήμερα υπάρχουν ασύλληπτα μέλη της 17Ν και χαμογελάει αινιγματικά πριν απαντήσει: «Οταν υπηρετούσα στην Αθήνα η λίστα υπόπτων για συμμετοχή στη συγκεκριμένη τρομοκρατική οργάνωση αριθμούσε πάνω από 1.200 άτομα. Το νούμερο ήταν υπερβολικό φυσικά, αφού υπήρχαν άτομα που είχαν μπει απλά επειδή ανήκαν στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Προσωπικά θεωρώ ότι υπάρχουν τέσσερα ή πέντε μέλη της 17Ν, στη συντριπτική πλειονότητά τους άνδρες και μία τουλάχιστον γυναίκα, αυτή που έλαβε μέρος στη δολοφονία του Γουέλς. Αν ζει θα πρέπει να είναι πλέον περίπου 75 ετών».
Στην κουβέντα μας μπαίνουν και τα δύο τελευταία περιστατικά, η έκρηξη που ισοπέδωσε το διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους και η βόμβα που σκότωσε στη Θεσσαλονίκη την 38χρονη γυναίκα που τη μετέφερε: «Πιστεύω ότι έχουμε να κάνουμε με μικρούς πυρήνες που δεν διαθέτουν την πείρα που είχαν οι παλιότεροι, είναι δηλαδή ερασιτέχνες. Ομως αν ήμουν η Ελληνική Αστυνομία θα έψαχνα πολύ ομάδες που είναι κατά του Ισραήλ και του πολέμου στη Γάζα».
Γιατί μας άκουγαν οι Αμερικανοί
Ο Κυριάκου έφυγε και δεν έζησε αυτά που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα, αρχικά το τέλος της 17Ν και κατόπιν το περίφημο σκάνδαλο των υποκλοπών με πρωταγωνιστή έναν επίσης Ελληνοαμερικανό πράκτορα με τον οποίο δούλεψε, τον Γουίλιαμ Μπαζίλ.
Οταν τον ρωτάω τι θα έκανε αν βρισκόταν στη θέση του και του ζήταγαν να παρακολουθεί τις συνομιλίες του Ελληνα πρωθυπουργού, υπουργών, του διοικητή της ΕΥΠ, του αρχηγού ΓΕΕΘΑ κ.ά. είναι κάθετος: «Δεν θα το έκανα ποτέ και είμαι 100% σίγουρος για την απάντηση που σου δίνω. Η CIA έφερε τα πάνω-κάτω στη ζωή μου με τρόπο που δεν περίμενα να συμβεί, αλλά δεν θα συμμετείχα ποτέ σε μια τέτοια επιχείρηση, όπως δεν θα συμμετείχα και σε βασανιστήρια. Μου το πρότειναν και είπα όχι».
Στη συζήτηση μπαίνει το γιατί οι Αμερικανοί έστησαν αυτό το παράνομο λογισμικό για να ακούνε τον Καραμανλή, τον Βουλγαράκη και δεκάδες άλλα στελέχη της τότε κυβέρνησης, ειδικά από τη στιγμή που είμαστε σύμμαχοι.
«Οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας καθώς και των υπηρεσιών ασφαλείας στην Ελλάδα είχαν την ίδια λογική με αυτές που υπέστη η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ», μου τονίζει ο Κυριάκου. «Ακούς τα πάντα για να μάθεις κάτι που αφορά εμπορικές διαπραγματεύσεις, αμυντικές δαπάνες, θέματα που αφορούν την Τουρκία, τις σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία. Θα μπορούσε να γίνει απλά ρωτώντας, έστω κι αν δεν μάθαιναν τα πάντα, αλλά επέλεξαν τις υποκλοπές, που τελικά τους έφεραν σε δύσκολη θέση όταν αποκαλύφθηκαν, γιατί ήταν κάτι που δηλητηρίασε τις σχέσεις των δύο χωρών για κάποιο διάστημα».
Είναι πολύ προσεκτικός όταν του ζητάω να μου μιλήσει για τον Γουίλιαμ Μπαζίλ ή τον «Μπιλ από την Κάρπαθο», όπως τον μάθαμε όλοι αργότερα, όταν πια είχε φύγει οριστικά από την Ελλάδα.
Ο Μπαζίλ μάς έστειλε αδιάβαστους
«Ηταν πιθανότατα το πιο καλοσυνάτο άτομο με το οποίο δούλεψα στη CIA. Ξέρω ότι ακούγεται κάπως αστείο, αλλά αυτό ήταν ο Μπιλ. Πρέπει επίσης να σου πω ότι αγαπούσε τη δουλειά, αγαπούσε την οικογένειά του και αγαπούσε την Ελλάδα. Οταν υπηρετούσε εδώ ήταν πιο ευτυχισμένος από ποτέ. Θυμάμαι ότι αγόραζε κουτιά με σοκολάτες, τα άφηνε πάνω στο γραφείο του και όποιος ήθελε έπαιρνε και άφηνε 100 ή 200 δραχμές τότε. Ολοι σχεδόν ξέχναγαν να αφήσουν λεφτά, αλλά ο Μπιλ συνέχισε να φέρνει σοκολάτες στο γραφείο και έλεγε για πλάκα ότι ήταν ο μόνος “περιπτεράς” στην Ελλάδα που έχανε χρήματα!».
Δεν έχανε όμως κάπου αλλού αυτός ο δαιμόνιος Ελληνοαμερικανός από την Κάρπαθο, που επισήμως ήταν β’ γραμματέας Περιφερειακών Υποθέσεων στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα.
Φοβερό σημάδι
«Θυμάμαι μια μέρα που πήγαμε για σκοποβολή μαζί με μέλη της Αντιτρομοκρατικής ομάδας στο σκοπευτήριό τους. Ο Μπιλ ήταν τόσο καλός που θα μπορούσε να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες και πραγματικά δεν είχα ξαναδεί τόσο καλό σημάδι.
Ενας από τους Ελληνες του είπε ότι δεν θα μπορούσε να είναι τόσο εύστοχος αν πυροβολούσε πάνω από τον ώμο του με πλάτη στον στόχο και πετύχαινε μια τσίχλα που είχαμε κολλήσει». Ο Μπαζίλ δέχεται την πρόκληση, παίρνει θέση και πυροβολεί χωρίς να βλέπει, με τη σφαίρα να πετυχαίνει την τσίχλα.
«Ημασταν περί τα δέκα άτομα και είχαμε βάλει στοίχημα από 1.000 δραχμές ο καθένας ότι θα αστοχούσε, αλλά ο Μπιλ μάς έστειλε αδιάβαστους, ενώ εγώ δεν πίστευα στα μάτια μου και οι Ελληνες φώναζαν. Οταν του είπα ότι δεν έχω ξαναδεί τέτοιο σημάδι, μου είπε ότι λάτρευε τη σκοποβολή από μικρός και ότι το έκανε όλη του τη ζωή».
Ουκρανία, Συρία
Η κουβέντα φεύγει από την ελληνική πραγματικότητα, έρχεται στον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία, και όταν ρωτάω τον Κυριάκου πώς πιστεύει ότι θα τελειώσει, είναι απόλυτος: «Πιστεύω ότι όταν λήξει αυτή η σύρραξη, η Ουκρανία θα χάσει το Ντονέτσκ, το Λουχάνσκ και την Κριμαία. Επίσης δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει ποτέ μέλος του ΝΑΤΟ».
Αυτό πάντως που τον αναστατώνει ιδιαίτερα είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Συρία για την οποία μου επισημαίνει: «Ανησυχώ πάρα πολύ για τα τεκταινόμενα στη Συρία, κυρίως επειδή οι ΗΠΑ συμμάχησαν με την Αλ Κάιντα. Με την Αλ Κάιντα, που σκότωσε 3.000 Αμερικανούς σε μία μέρα!Κι εμείς βάλαμε τον αρχηγό της, πρόεδρο της Συρίας. Μπορεί να διαφωνείς με τον Μπασάρ Αλ Ασαντ και τις πολιτικές του, αλλά ήταν ο μόνος που στεκόταν ανάμεσα στη χριστιανική κοινότητα και τον θάνατο. Τον πετάξαμε έξω μαζί με τους Τούρκους και τους Ισραηλινούς και εγκαταστήσαμε τον αρχηγό της Αλ Κάιντα και υπαρχηγό του ISIS για να κυβερνήσει τη Συρία. Αντί να τον ανατινάξουμε, τον κάναμε πρόεδρο!».
Επιχείρηση στο Πακιστάν
Ο Κυριάκου έχει πολλά να θυμηθεί για την Αλ Κάιντα, αφού ήταν αυτός που έπιασε τον Αμπού Ζουμπάιντα, Νο3 της οργάνωσης, σε μια επιχείρηση όπου έγιναν ταυτόχρονα δεκατρείς επιδρομές σε διαφοτερικά σπίτια: «Ηταν 28 Μαρτίου του 2002 όταν συνελήφθη ο Ζουμπάιντα σε ένα σπίτι στο Φαϊζαλαμπάντ μετά την επιδρομή που έγινε.Δεν μπορούσα να πάρω οφθαλμικό αποτύπωμα γιατί ήταν πολύ σοβαρά τραυματισμένος και μου είπαν να τους στείλω μια φωτογραφία του αυτιού του. Το έκανα, την έστειλα και μετά από λίγα λεπτά μού επιβεβαίωσαν ότι ήταν αυτός».
Η σύλληψή του ήταν το highlight της καριέρας του Κυριάκου, αλλά και η τιμωρία που του επιφύλασσε η Αμερική μετά την παραίτησή του από την Υπηρεσία, όταν αποκάλυψε ότι η CIA βασάνισε τον συγκεκριμένο τρομοκράτη με εικονικό πνιγμό.
«Θέλω να σου πω ότι είμαι ο μόνος πρώην αξιωματούχος της CIA που ζήτησε την απελευθέρωση του Ζουμπάιντα και μάλιστα μιλάω μαζί του, μέσω του δικηγόρου του. Το έκανα μάλιστα πριν από τρεις εβδομάδες και κανονικά θα έπρεπε να είχε αποφυλακιστεί στο τέλος της διακυβέρνησης Μπάιντεν, αλλά αυτό δεν έγινε γιατί δεν βρέθηκε χώρα που να συμφωνήσει να τον δεχτεί, οπότε παραμένει στο Γκουαντάναμο».
Το λάθος του Τένετ για την 11η Σεπτεμβρίου
Ο Κυριάκου υπηρετούσε στη CIA όταν έγινε η 11η Σεπτεμβρίου και η κουβέντα έρχεται αναπόφευκτα και σε έναν άλλο Ελληνοαμερικανό, τον Τζορτζ Τένετ, που ήταν ο διευθυντής της Υπηρεσίας και αυτός που δεν κατάφερε να προλάβει το μεγαλύτερο τρομοκρατικό χτύπημα κατά των ΗΠΑ. Στο ερώτημα γιατί συνέβη αυτό, ο Κυριάκου μού εξηγεί ότι αυτή είναι μια ερώτηση στην οποία η απάντηση άλλαξε με το πέρασμα των χρόνων.
«Συνήθιζα να λέω ότι ο Τζορτζ ήταν σπουδαίος, γιατί έλεγε ότι επίκειται χτύπημα και κανείς δεν έδινε σημασία. Αυτό όμως δεν είναι εντελώς αλήθεια γιατί ο Τένετ δεν ενημέρωσε ποτέ το FBI για επερχόμενο τρομοκρατικό χτύπημα ή ότι η CIA προσπαθούσε να στρατολογήσει δύο από τους αεροπειρατές. Σε “αντίποινα” το FBI δεν είπε ποτέ στον Τένετ ότι οι αεροπειρατές βρίσκονταν ήδη στην Αμερική, την ώρα που εμείς τους ψάχναμε σε όλο τον κόσμο. Αν ο Τζορτζ ήταν καλός διευθυντής θα έπρεπε να συνεργαζόταν πολύ στενά με τους Ομοσπονδιακούς και τότε θα τους πιάναμε πριν χτυπήσουν. Αλλά προτίμησε να παίξει μόνος του και έχασε».
Οι Ελληνες της CIA
Αντίθετα με αυτή την τακτική, ο Κυριάκου και τα άλλα «πατριωτάκια» που πέρασαν από τη CIA αλληλοβοηθούνταν, γι’ αυτό και οι συνάδελφοί τους τούς αποκαλούσαν «Greek Mafia», λέω στον Τζον και αυτός γελάει.
«Ισχύει αυτός ο χαρακτηρισμός, γιατί όλοι οι παλιότεροι βοηθούσαν τους νέους και μάλιστα μία φορά τον μήνα τρώγαμε όλοι στο εστιατόριο της CIA στο Λάνγκλεϊ. Καλούσαμε πάντα τον Τένετ, αλλά ήρθε μόνο μία φορά».
Κλείνοντας την κουβέντα, του λέω τι θα έσβηνε από τη θητεία του στη CIA αν μπορούσε να γυρίσει τον χρόνο πίσω και η απάντησή του δεν είναι άμεση, ούτε αναμενόμενη, αλλά έρχεται μετά από σκέψη: «Το λέω ειλικρινά, όταν ήμουν νέος θα έπρεπε να μετακομίσω στην Καλιφόρνια, να σπουδάσω κινηματογράφο και να μη σκεφτώ ποτέ το ενδεχόμενο να δουλέψω στη CIA, γιατί τελικά η Υπηρεσία μού κατέστρεψε τη ζωή. Μου στέρησε την ελευθερία μου, τη σύνταξή μου, την οικογένειά μου και τίποτε καλό δεν προέκυψε από τα χρόνια που δούλεψα εκεί, παρά μόνο πόνος και ανέχεια».
