«Ραγίζει» καρδιές το κείμενο-ύμνος στην μητέρα: «Ενός λεπτού σιγή για την μάνα που κοιμάται στον καναπέ της ογκολογικής μονάδας»

Το γύρο του διαδικτύου κάνει ένα κείμενο-γροθιά στο στομάχι για εκείνες τις μητέρες που κάθονται στον καναπέ της ογκολογικής μονάδας περιμένοντας να τελειώσει τη θεραπεία το παιδί τους.

Μητέρες παιδιών με καρκίνο: Περιμένοντας μπροστά από την εικόνα της Παναγίας να γίνει το θαύμα

Ενός λεπτού σιγή για την μάνα εκείνη που αυτή την στιγμή κοιμάται στον μπλε και σκληρό καναπέ της ογκολογικής μονάδας και αντί για τον χτύπο του ρολογιού μετράει τις ανάσες του παιδιού της.

Ενός λεπτού σιγή για την μάνα εκείνη που ξεροσταλιάζει έξω από την εντατική για να δει έστω και για 2 ώρες το παιδί της, να το χαδέψει κάτω από τα σωληνάκια και να προσευχηθεί ,να στραγγίξει μπροστά από το εικόνισμα της Παναγιάς .

Ενός λεπτού σιγή για την μάνα εκείνη που νοσεί από καρκίνο αλλά τον πόνο της τον κάνει αόρατο για χάρη των παιδιών της.

Ενός λεπτού σιγή για την μάνα εκείνη που απογυμνωνεται,στερείται αυτή για να έχουν τα πάντα τα παιδιά της.

Ενός λεπτού σιγή για την μάνα εκείνη που περιμένει έναν γιό να γυρίσει απο τον πόλεμο .

Ενός λεπτού σιγή για την μάνα εκείνη που το παιδί της είναι αυτιστικό ή έχει σύνδρομο down και κάθε μέρα το πιάνει απο το χέρι και μπαίνουν σε έναν μαγικό κόσμο, έναν κόσμο που μόνο μια μαμά με το παιδί της έχουν καταδικο τους.

Μητέρες παιδιών με καρκίνο: Ενός λεπτού σιγή για τις αφανείς ηρωίδες

Ενός λεπτού σιγή για την μάνα εκείνη που ακρωτηριαστηκε,έχασε ένα κομμάτι απο την καρδιά της ,το παιδι της και προσπαθεί όχι να ξεχάσει μα να αναπαριστά κάθε δευτερόλεπτο της μέρας τις εικόνες τους,τα λόγια τους,τις αγκαλιές τους,τις μυρωδιές τους,τα τραγούδια τους, γιατί ξέρει οτι όλα αυτά είναι ο φάρος της που αν σβήσει το φως του, θα χαθεί .

Ενός λεπτού σιγή για την γυναίκα εκείνη που προσπαθεί να γίνει μάνα και δυσκολεύεται .

Ενός λεπτού σιγή για την μάνα εκείνη που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα μόνη της και να μεγαλώσει τα παιδιά της.

Ενός λεπτού σιγή για όλες τις μάνες του κόσμου .

Ενός λεπτού σιγή για την ΜΑΝΑ που είναι ΝΑΜΑ δηλαδή το νερό της πηγής, σε αυτήν υποκλίνομαι !