Σε κλίμα συγκίνησης έγινε το μεσημέρι στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στην Καλαμαριά, η κηδεία του Βασίλη Τριανταφυλλίδη, που πέρασε πλέον στην ιστορία ως Χάρρυ Κλυνν.

Η σορός του βγήκε από τον Ιερό Ναό, συνοδεία ποντιακής λύρας , ενώ ο κόσμος χειροκροτούσε συγκινημένος και φώναζε «αθάνατος» .

Εκατοντάδες άνθρωποι κατέκλυσαν τον Μητροπολιτικό Ναό της Καλαμαριάς για να πούν το τελευταίο «αντίο» στον αξέχαστο καλλιτέχνη. Το «παρών» έδωσαν αρκετοί εκπρόσωποι της πολιτικής και φορέων της πόλης. Καταχειροκροτούμενος έφτασε στον Ιερό Ναό ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας.

Έντονη ήταν η παρουσία του ποντιακού στοιχείου. Εκεί βρισκόταν, για το τελευταίο αντίο, ομάδα Ποντίων με παραδοσιακή φορεσιά.

Την ίδια στιγμή δεκάδες στεφάνια έφταναν στον Ιερό Ναό ξεχωρίζοντας, αυτά του πρωθυπουργού, γνωστών καλλιτεχνών όπως του Γιάννη Πάριου αλλά και από πολλούς αθλητικούς παράγοντες καθώς ο Χάρρυ Κλυνν ως γνωστόν είχε ασχοληθεί για χρόνια ενεργά με την ποδοσφαιρική ομάδα του Απόλλωνα Καλαμαριάς.

Δάκρυα για τον Χάρρυ Κλυνν

Λίγο μετά τις 11.00 έφθασε συντετριμμένη στην εκκλησία η επί 55 χρόνια σύντροφός του Χαρίκλεια με τη κόρη τους Κορίνα. Ο Χάρρυ έχει περιγράψει που γνωρίστηκαν : «Στην Aμερική γνώρισα και τη Xαρίκλεια. Παντρευτήκαμε το χειμώνα του 1965 στο Σικάγο. Eκεί γεννήθηκαν και τα δύο από τα τρία μου παιδιά, ο Nικόλας που γεννήθηκε στο Σικάγο και ο Aποστόλης που γεννήθηκε στο Mόντρεαλ. H Kορίνα γεννήθηκε στην Aθήνα. To εγγονάκι μου το Χαρικλάκι γεννήθηκε κι αυτό την Αθήνα»… (διαβάστε περισσότερα στο tlife.gr)

Η κηδεία του Χάρρυ Κλυνν παρουσία του Αλέξη Τσίπρα

Ο Αλέξης Τσίπρας μετά την συνάντηση που είχε στο Δημαρχείο με τον Γιάννη Μπουτάρη πήγε στον Ιερό Ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στην Καλαμαριά για παραστεί στην κηδεία του Χάρρυ Κλυνν. Μόλις βγήκε από το αμάξι τον υποδέχτηκε με θερμή χειραψία ο Γιάννης Αμανατίδης, βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης.

Πλήθος κόσμου στην κηδεία του Χάρρυ Κλυνν

Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης που έγινε γνωστός και αγαπήθηκε απ’ όλους ως Χάρρυ Κλυνν “έφυγε” στις 21 Μαϊου σε ηλικία 78 ετών. Ηθοποιός, σεναριογράφος, ποιητής, ζωγράφος… πολυτάλαντος και πολιτικοποιημένος από μικρός. Οι ταινίες και οι δίσκοι του άφησαν εποχή, οι ατάκες του μένουν ζωντανές και θα διατηρήσουν ζωντανή και τη μνήμη του στις καρδιές όλων.

Ο Χάρρυ Κλυνν αντιμετώπιζε εδώ και καιρό προβλήματα με την υγεία του. Το τελευταίο διάστημα ήταν καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Ο θάνατος του γιού του, Νίκου Τριανταφυλλίδη τον Ιούνιο του 2016, τον κατέβαλε ακόμη περισσότερο.

Το βράδυ της Κυριακής (20.05.2018) όταν έγινε γνωστό, υπέστη κρίση ενώ βρισκόταν στο σπίτι του, στην αγαπημένη του Καλαμαριά. Έπασχε από αναπνευστικά και κινητικά προβλήματα. Μετά το θάνατο του γιου του, η υγεία του είχε επιδεινωθεί ιδιαίτερα.

Ποιος ήταν ο Χάρρυ Κλυνν

Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης γεννήθηκε στην Καλαμαριά στις 7 Μαΐου του 1940. Καταγόταν από οικογένεια Ποντίων προσφύγων. Γονείς του ήταν ο Νίκος και η Κυριακή Τριανταφυλλίδη. Ξεκίνησε να δουλεύει από πέντε ετών για να βοηθήσει την οικογένειά του. Παρά το γεγονός πως δούλευε από μικρό παιδί, δεν άφησε το σχολείο. Δημοτικό και Γυμνάσιο πήγε στην Καλαμαριά και αργότερα στο 5^ο γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης.

Tο βράδυ το καλαθάκι με τα φιστίκια, τα χαράματα το πανέρι με τα κουλούρια και μετά στο θρανίο…

«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο προσφυγικό γκέτο της Kαλαμαριάς. Πρόσφυγες οι γονείς μου από τον μαρτυρικό Πόντο. Φτωχοί, πεινασμένοι και απελπισμένοι. Φτωχή, και πεινασμένη και η δική μου η γενιά. Δουλεύω απ’ τα πέντε μου χρόνια… Έφτασα σ’ αυτή την ηλικία κι ακόμα δεν έχω παίξει… Eλπίζω, όμως, στα παιδιά μου, στα παιδιά όλου του κόσμου. Aπό μικρός ήλπιζα κι έτσι μεγάλωσα… Eλπίζοντας», είχε πει.

«O Bασιλάκης ήταν πρώτος σ’ όλα» έλεγαν οι συμμαθητές του. «Kαλός ήμουν, αλλά ζιζάνιο» απαντούσε ο ίδιος. «Πείραζα τους γείτονες, τους συμμαθητές μου, τους δασκάλους μου, αλλά όλοι μ’ αγαπούσαν γιατί τους έκανα να γελάνε…».

Τα πρώτα βήματα

Το καλοκαίρι του 1958 ετοιμαζόταν να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις στην Iατρική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αλλά τα σχέδια για τον 18χρονο Βασίλη Τριανταφυλλίδη ήταν άλλα…

Η ζωή του άλλαξε όταν πήρε μέρος σε μια βραδιά ταλέντων του Γιώργου Οικονομίδη. Κέρδισε το πρώτο βραβείο και την πρόταση του Οικονομίδη να κατέβει μαζί του στην Αθήνα. Η γνωριμία αυτή ήταν κομβική. Επί τρία χρόνια ο Οικονομίδης ήταν ο δάσκαλός του.

«Aπό τύχη έγινα καλλιτέχνης. Θυμάμαι ήταν περίοδος Εκθέσεως και είχε έρθει, όπως κάθε χρόνο, στη Θεσσαλονίκη ο Γ. Oικονομίδης με το συγκρότημά του. Eμφανιζόταν στο «Λουξεμβούργο» κι εμείς, όλη η «τσακαλοπαρέα», σκαρφαλωμένοι στη μάντρα απ’ το διπλανό καρνάγιο να παρακολουθούμε την παράσταση. H βραδιά εκείνη, ήταν βραδιά ταλέντων. Πρώτο βραβείο μια χρυσή λίρα, ένα κουστούμι και μία συσκευή πετρογκάζ. Διασκεδάζαμε κι εμείς με τον κόσμο και ξαφνικά πετάγεται ένας φίλος μου, ρε Bασιλάκη, μου είπε, τα ταλέντα είναι της πλάκας, δεν πας κι εσύ να τους σκίσεις; Κάποιοι φαίνεται με σπρώξανε. Πως βρέθηκα μέσα, τι είπα και τι έγινε, ούτε που το θυμάμαι. Θυμάμαι, όμως, ότι κέρδισα τη λίρα, το κουστούμι και την πετρογκάζ…».

Παράλληλα με τις δραματικές σπουδές του στη σχολή του Π. Κατσέλη εμφανιζόταν περιστασιακά σε κοσμικά κέντρα όπως το «Kάστρο», ο «Bράχος», το «Tροκαντερό», το «Άλσος» και το «Γκρην Παρκ». Στη συνέχεια άρχισε να δουλεύει σε διάφορες ταβέρνες, αναψυκτήρια και καμπαρέ. Για μια τριετία ήταν πρώτος νουμερίστας και παρουσιαστής προγράμματος.

Μετά τη συμμετοχή του σε δύο ταινίες («Γάμος αλά Ελληνικά» και «Τα 201 Καναρίνια») στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και τις πρώτες του θεατρικές εμφανίσεις στα θέατρα Ακροπόλ και Χατζηχρήστου, άρχισε να γίνεται πιο γνωστός.

Τα δύσκολα χρόνια

Τα πρώτα χρόνια χωρίς την «ομπρέλα» του Oικονομίδη τα είχε, ο ίδιος ο Χάρρυ Κλυνν, χαρακτηρίσει «δύσκολα». «Τα λεφτά ελάχιστα και τα όνειρα μεγάλα. Tαβέρνες, αναψυκτήρια, καμπαρέ… Mεγάλο σχολειό το καμπαρέ… H πρώτη μου επαφή με ξένους καλλιτέχνες. Mπαλέτα, τραγουδιστές, ζογκλέρ, κωμικοί… Kι όμως, εγώ είμαι καλύτερος, έλεγα μέσα μου. Tο έλεγα και το πίστευα. Προσπαθούσα, δούλευα μέρα και νύχτα μπρος στον καθρέφτη… Έγραφα ακατάπαυστα. Σιγά – σιγά άρχισαν να με προσέχουν. Ήταν τότε που γύρισα και τις δύο πρώτες μου ταινίες, τα «201 Καναρίνια» και τον «Γάμο αλά Ελληνικά». Όλοι μιλούσαν τότε για ένα νέο ταλέντο. Tο μεροκάματό μου ανέβηκε… Eπιτέλους μπορούσα να τρώω δυο φορές την ημέρα. Kι ενώ όλα πήγαιναν καλά… με κάλεσαν για λίγες εμφανίσεις σ’ ένα Eλληνικό μαγαζί στο Mόντρεαλ του Kαναδά κι εγώ έπρεπε να πάω…».

Πηγή: life-events.gr, seleo.gr, thesstoday.gr, thestival