Πέθανε ο πραξικοπηματίας Στυλιανός Πατακός στα 104 χρόνια του!

………..

γερμανακια υπαλληλοι του σορος δοσιλογοι νεοναζοι ισλαμιστες.

Ακριβώς έναν μήνα πριν κλείσει τα 104 και δύο ημέρες μετά την πολύ περίεργη διάρρηξη στο σπίτι του στα Πατήσια, κατά την οποία οι δράστες πήραν τα μετάλλιά του, πέθανε ο Στρατηγός Στυλιανός Παττακός. Ο τελευταίος επιζών των πρωταιτίων της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου Κατά πάσα πιθανότητα, η κηδεία του θα γίνει την Δευτέρα, στην ιδιαιτέρα του πατρίδα, την Αγία Παρασκευή Ρεθύμνου. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει… Αθάνατος!

Γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1912 στην Αγία Παρασκευή της επαρχίας Αμαρίου του νομού Ρεθύμνου στην Κρήτη. Ο ίδιος ισχυρίστηκε πως καταγόταν από κλάδο της βυζαντινής οικογένειας των Σκορδιλών. Φοίτησε αρχικά στις Σχολές Υπαξιωματικών και εισήλθε στην Σχολή Ευελπίδων το 1934, απ’ όπου αποφοίτησε το 1937 με το βαθμό του ανθυπιλάρχου (ανθυπολοχαγού Ιππικού).[2] Συμμετείχε στον ελληνοϊταλικό πόλεμο ως διοικητής ίλης της 11ης Ομάδος Αναγνωρίσεως της 11ης Μεραρχίας Πεζικού, ενώ κατά τη διάρκεια της Κατοχής ήταν μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης «Όμηρος».[3] Έλαβε μέρος στα Δεκεμβριανά, συμμετείχε στον εμφύλιο πόλεμο ως διοικητής της ίλης αρμάτων μάχης Κένταυρος σε αρκετά σημεία της Βόρειας Ελλάδας και παρασημοφορήθηκε με τρία αριστεία ανδρείας, επτά πολεμικούς σταυρούς, δύο μετάλλια εξαίρετων πράξεων καθώς και με όλα τα προβλεπόμενα σε καιρό ειρήνης μετάλλια και παράσημα. Στη συνέχεια σπούδασε στη Σχολή Πολέμου και κατάφερε να φτάσει μέχρι τον βαθμό του ταξιάρχου, αναλαμβάνοντας τη διοίκηση τεθωρακισμένων με έδρα στου Γουδή.[2] Αποτάχθηκε από τον στρατό όντας Υποστράτηγος. Ήταν παντρεμένος με την Δήμητρα Νικολαΐδη, κόρη του Νικόλαου Γεωργίου Νικολαΐδη, συμβούλου του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Μαζί απέκτησαν δύο κόρες σύζυγους Παύλου και Μεϊντάση. Πέθανε στις 8 Οκτωβρίου 2016.[4]

ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ. Ο ΑΝΗΨΙΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ….

Και μην μου πει κανένας ότι υπάρχει και η κατηγορία της κατάλυσης της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και του πολιτεύματος, διότι θα γελάσω με χάχανο… Σήμερα έχει καταλυθεί κάθε έννοια δημοκρατίας και το πολίτευμα είναι μια παρωδία…χουντας!!! Να θυμίσω ότι στην εξαετία που ζούμε, πέραν των όσων αντισυνταγματικών και ανθελληνικών οικονομικο-κοινωνικών πραξικοπηματικών πράξεων έγιναν, για πρώτη φορά στην νεότερη ιστορία μας δεν έγινε παρέλαση εθνικής επετείου (28η Οκτωβρίου 2011) και για πρώτη φορά η κυβέρνηση δεν υπάκουσε αποτέλεσμα δημοψηφίσματος… Οι σημερινοί προδότες είναι απείρως χειρότεροι από τους τότε… Διότι αυτοί προσπαθούν να καταστρέψουν εκ θεμελίων την πατρίδα μας… Κοινώς να την σβήσουν από τον χάρτη… Θεός σχωρέστον….

Από το 1990 που αποφυλακίστηκε μέχρι και το 2009, όπως υποστήριζε ο ίδιος, δέχτηκε ελάχιστες φραστικές επιθέσεις για όσα ευθυνόταν την περίοδο της επταετίας. «Δεν βρέθηκε ένας να μου πει ότι τον έβλαψα και να με ξαπλώσει κάτω.

ΚΛΕΦΤΡΟΝΙΑ ΛΗΣΤΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΣΙΠΡΑΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.

ΕΧΑΙΡΕ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΗΝ ΛΑΙΚΗ ΤΟΥ ΛΕΓΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΗΣΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ.

Την 26η Ιουλίου 1974 δημοσιεύθηκε Προεδρικό Διάταγμα Γενικής Αμνηστείας με αριθμό 519, το οποίο όριζε, «…Αμνηστεύονται τα καθ’ οιονδήποτε τρόπον τελεσθέντα μέχρι της δημοσιεύσεως του παρόντος εγκλήματα, τα προβλεπόμενα και τιμωρούμενα υπό των διατάξεων του Ποινικού Κώδικος, του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικος κ.λπ. και αυτόθι αναφερομένων νόμων, ως επίσης και τα προς αυτά συναπτόμενα ή συναφή, εφ’ όσον ταύτα έχουν σχέσιν προς την κατάστασιν την δημιουργηθείσαν από της 21/4/1967. Ομοίως αμνηστεύονται τα αυτά ως άνω εγκλήματα, τελεσθέντα προ της 21/4/1967 και τα προς αυτά συναπτόμενα ή συναφή, εφ’ όσον οπωσδήποτε απέβλεπον προς την ανατροπήν της καθεστηκυίας τάξεως…». Εξορία Στις 9 Σεπτεμβρίου 1974, οι δικηγόροι Αλέξανδρος Λυκουρέζος, ο οποίος λίγα χρόνια αργότερα τάχθηκε δημόσια και ξεκάθαρα υπέρ της αποφυλακίσεως του , ο Δημήτριος Χαρισιάδης και η «Ένωση Δημοκρατικών Δικηγόρων», υπέβαλλαν μήνυση -με βάση το Αστικό Δίκαιο- εναντίον των πρωταιτίων του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967, επειδή υπέστησαν αστική ζημία, καθώς από την ενέργεια του παρεμποδίστηκε η επαγγελματική τους ανέλιξη. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1974, ο συνταγματάρχης της Χωροφυλακής Νικόλαος Πορικός με εντολή του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως Σόλωνα Γκίκα και του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, επισκέφθηκε τον Παπαδόπουλο, στον οποίο μετέφερε τη θέληση του Καραμανλή, να μείνει μακριά από οποιαδήποτε πολιτική ανάμειξη, είτε με τη μορφή δηλώσεων, είτε με τη μορφή συμμετοχής στην εκλογική αναμέτρηση της 17ης Νοεμβρίου 1974. Ο Πορικός εισέπραξε την αρνητική απάντηση του Παπαδόπουλου, ο οποίος του είπε, «…Θα κάμω ό,τι η συνείδησίς μου μού επιβάλη, διά το καλόν της Πατρίδος μου», καθώς είχε ήδη αποφασίσει την πολιτική εμπλοκή του. Στις 3 Οκτωβρίου 1974, η Βουλή των Ελλήνων με πρωτοβουλία των βουλευτών του κόμματος «Νέα Δημοκρατία», εξέδωσε Συντακτική Πράξη με την οποία εξαίρεσε από την αμνηστία που είχε χορηγηθεί τους πρωταιτίους της 21ης Απριλίου. Στις 21 Οκτωβρίου 1974, ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως Σόλων Γκίκας παρέδωσε διαβατήρια στον Παπαδόπουλο και τους συνεργάτες του, τα οποία τους παρείχαν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν ελεύθερα στο εξωτερικό, προκειμένου να εγκαταλείψουν την Ελλάδα. Όπως γράφει ο Παττακός «..Όσοι θα τα εδέχοντο θα ελάμβανον: Εισιτήριον δια χώραν της αρεσκείας του έκαστος μετά της οικογενείας του, την δαπάνην του ταξιδίου και την διαβεβαίωσιν ότι θα ανελαμβάνετο υπό της Κυβερνήσεως η δαπάνη διαβιώσεώς του εις το εξωτερικόν..» . Ο Παττακός καθώς και οι Γεώργιος Παπαδόπουλος, Νικόλαος Μακαρέζος, Ιωάννης Λαδάς και Μιχαήλ Ρουφογάλης, δίχως την έκδοση εισαγγελικής παραγγελίας ή δικαστικής αποφάσεως, συνελήφθησαν στις 6 το πρωί της 23ης Οκτωβρίου 1974 και εκτοπίστηκαν αυθημερόν, στη νησί της Κέας, διότι «…αναπτύσσουν συνωμοτικήν δραστηριότητα, προκαλούν ανησυχία και δημιουργούν τας προϋποθέσεις διαταράξεως της ησυχίας και της γαλήνης του λαού…» [16].

Δώσαμε αμνηστία σε όλους και έδωσα το διαβατήριο στον Ανδρέα και στην οικογένεια του και έφυγαν, πήγαν στο καλό. Μας άδειασε τη γωνιά. Δυστυχώς επέστρεψε το 1981 ως πρωθυπουργός και κατέστρεψε την Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ έκανε τους Έλληνες τεμπέληδες, διάλυσε την οικονομία μας, κατέστρεψε την νεολαία, την οδήγησε στο βούρκο των ναρκωτικών και άλλαξε τα ήθη της ελληνικής οικογένειας. Το σύνθημά του ήτο η Αλλαγή, ε, τα άλλαξε όλα…».

Για τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν προκειμένου να αποφυλακιστεί είναι ενδεικτική αυτή του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος αποκάλυψε στον Εβραιοαμερικανό συμφοιτητή του και καθηγητή Τζέημς Σβάρτς, ότι «….Έστειλα στον κύριο Παττακό μία επιστολή και τον παρακάλεσα να μου ζητήσει να βγει από την φυλακή. Και προς τιμήν του μου απήντησε ο Παττακός ότι θεωρεί τον εαυτόν του ως μόνο υπεύθυνο για την 21η Απριλίου. Και ότι συνεπώς, θα πρέπει να βγουν νωρίτερα από την φυλακή οι μη υπεύθυνοι ως αυτός». Το 1982 ο Παπανδρέου, τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδος, έστειλε στην φυλακή τον Τζέημς Σβάρτς, που έδωσε στον Παττακό, ένα ραδιοφωνάκι κι ένα κουτί γλυκά, ενώ το Φθινόπωρο του ίδιου έτους, ο καθηγητής Σβάρτς έγραψε στον Παττακό, ότι μετέφερε στον Ανδρέα Παπανδρέου την συζήτησή τους. Την Μεγάλη Τετάρτη του 1988, η Δήμητρα Νικολαΐδου-Παττακού, επισκέφθηκε το Καστρί, μετά από πρόσκληση του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος της υποσχέθηκε ότι θα αποφυλακίσει τους στρατιωτικούς κρατουμένους για την 21η Απριλίου, δύο μήνες πριν τις εκλογές, που σχεδίαζε να πραγματοποιήσει στο τέλος του 1988, όμως τα σχέδια ανατράπηκαν από την ασθένεια του και τη μετάβαση του στο νοσοκομείο του Χέρφιλντ [23]. Αποφυλακίστηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1990 λόγω ανηκέστου βλάβης της υγείας του, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, και τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό. Παράλληλα του επιβλήθηκαν οι περιοριστικοί όροι της εμφανίσεως ανά 15 ημέρες στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του ενώ υποχρεώθηκε να προσφεύγει ανά εξάμηνο στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων για να επιβεβαιώνεται ότι η υγεία του εξακολουθεί να είναι επισφαλής, ώστε να ανανεώνεται η κατ’ οίκον νοσηλεία. Μετά την αποφυλάκιση του στερήθηκε την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που εδικαιούτο ως κρατούμενος, ενώ δεν εισέπραττε σύνταξη ως απόστρατος αξιωματικός, καθώς είχε καθαιρεθεί με την καταδίκη του. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του η σταθερή επιδείνωση της καταστάσεως της υγείας του τον απάλλαξε από τις υποχρεώσεις της εμφανίσεως ανά δεκαπέντε ημέρες στο Αστυνομικό Τμήμα, καθώς και στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων.

Επειδή κάποιοι ανέφεραν το τεράστιο ψέμα πως ο Παττακός και η 21η Απριλίου απέσυραν μια Μεραρχία από την Κύπρο, πρέπει να ειπωθεί η αλήθεια. Καμία Μεραρχία δεν αποσύρθηκε γιατί δεν υπήρχε Μεραρχία στην Κύπρο. Η Μεραρχία αποτελείται από 13.000 άνδρες και αποσύρθηκε μια δύναμη 5.000 ανδρών που παρανόμως είχε στείλει ο Γεώργιος Παπανδρέου. Γιατί η εθνική κυβέρνηση της 21ης Απριλίου απέσυρε τους 5.000 άνδρες; Ιδού η απάντηση: Ο Μακάριος δεν την ήθελε τη δήθεν μεραρχία και την αποκαλούσε στρατό κατοχής. Σε συνεργασία με τον Βασιλέα Κωνσταντίνο και το στρατηγό Διγενή, έκαναν την επιχείρηση Κοφίνου, για την οποία διαμαρτυρήθηκαν οι Τούρκοι και ο ΟΗΕ διέταξε την απόσυρση όλως των δυνάμεων που δεν προβλέπονται από τις συνθήκες Ζυρίχης – Λονδίνου. Η εθνική κυβέρνηση συνεμορφώθη με τις διατάξεις του ΟΗΕ και απέσυρε τους 5.000 άνδρες. Αμέσως μετά η 21η Απριλίου έδωσε όλα τα μέσα στο Μακάριο για να εξοπλιστεί η Κύπρος και το 1974 έφθασε να είναι πάνοπλη με 50.000 στρατιώτες!!! Ήταν πιο ισχυρή από την Τουρκία αλλά βρεθήκανε στρατηγοί ανίκανοι και προδότες που δεν διέταξαν ΠΥΡ. Ο στρατός και τα μέσα υπήρχαν. Δυστυχώς, υπήρχαν και οι προδότες Μπονάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου, Γαλατσάνος και Γκιζίκης. Αυτοί ήταν αρχηγοί τότε. Ούτε ο Παπαδόπουλος, ούτε ο μέγιστος των Ελλήνων Παττακός. Φυσικά ο Καραμανλής τους αντάμειψε και μέχρι πριν λίγα χρόνια που πέθαναν ήταν καλεσμένοι σε όλες τις δεξιώσεις πρωθυπουργού – προέδρου της Δημοκρατίας και είχαν τον τίτλο του επίτιμου αρχηγού τον Ενόπλων Δυνάμεων, λαμβάνοντας παχυλότατες συντάξεις και κρατικό αυτοκίνητο και οδηγό αστυνομικό…

Είναι μέγα ψεύδος ότι ο Παύλος Τσίπρας ήταν Αντιστασιακός και τον είχε συλλάβει η Χούντα. Η Αλήθεια έχει ως εξής: Ο μεγαλύτερος αδελφός του Παύλου και θείος του Αλέξη, μακαριστός Ηρακλής Τσίπρας, υπήρξε την δεκαετία του 1950 στέλεχος της ΕΔΑ, όπως πάρα πολλοί άλλοι καλοί χριστιανοί. Όταν ήρθε η 21η Απριλίου, οι Αξιωματικοί προσπάθησαν να βρούν και να συλλάβουν τον Ηρακλή, διότι ήταν φακελωμένος ως στέλεχος της ΕΔΑ. Δεν τον βρήκαν και γι’ αυτό συνέλαβαν τον Παύλο Τσίπρα, τον οποίο και άφησαν ελεύθερο σε λίγες ημέρες! Αυτή ήταν η περίφημη αντιστασιακή δράσις του μπαμπά του Αλέξη, ο οποίος τσάκωνε ΟΛΑ τα Μεγάλα Έργα της Χούντας δια του «Σκαπανέως ΑΤΕ»!.. Όσο για τον Ηρακλή Τσίπρα, έσπευσε αμέσως να τα βρεί με την 21η Απριλίου, σε τέτοιο σημείο μάλιστα, που το 1968 ανέλαβε Γενικός Αρχηγός της Ποδοσφαιρικής Ομάδος του Παναθηναϊκού! Όταν το 1971, μεσούσης της Χούντας, ο Παναθηναϊκός έκανε την θρυλική εποποιΐα που τον οδήγησε (2 Ιουνίου 1971) στο Γουέμπλεϋ με τον Άγιαξ, Γενικός Αρχηγός του ήταν ο θείος του Αλέξη Τσίπρα και… Μέγας Αντιστασιακός, Ηρακλής Τσίπρας!!.. Θα τελειώσω με κάτι που ξέρουν ελάχιστοι: Στις 28 Απριλίου 1971 στην Λεωφόρο, ο Παναθηναϊκός νίκησε με 3-0 τον Ερυθρό Αστέρα και προκρίθηκε στον Μεγάλο Τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του Γουέμπλεύ, αν και είχε χάσει με 4-1 στο Βελιγράδι. Ήταν η πιο θρυλική νίκη στην 104χρονη Ιστορία του ΠΑΟ. Στην κερκίδα των Επισήμων του γηπέδου της Λεωφόρου βρισκόταν ο Αντιπρόεδρος της Εθνικής Κυβερνήσεως Στυλιανός Παττακός, έχοντας στα αριστερά του την τότε Πρώτη Κυρία, Δέσποινα Παπαδοπούλου και δεξιά του τον Ηρακλή Τσίπρα! Το 3ο γκόλ του Καμάρα για την Πρόκριση αργούσε και η σύζυγος του Δικτάτορα ανησυχούσε και στριφογύριζε στη καρέκλα της. Ο ανεπανάληπτος Παττακός για να την καθησυχάσει, γυρίζει και της λέει: «Μην ανησυχείς. Το έχουμε αγοράσει το παιχνίδι και θα προκριθούμε εμείς»!.. Πράγματι, μετά από λίγα λεπτά, ο Αριστείδης Καμάρας πετυχαίνει το 3ο γκόλ, ο Παναθηναϊκός προκρίνεται στο Γουέμπλεϋ και ο χιουμορίστας Παττακός γυρίζει και της λέει: «Είδες που στο είπα;»! Την συνομιλία Παττακού – Δέσποινας την άκουσαν κάποιοι βρωμεροί αθλητικοί συντάκτες οι οποίοι και έβγαλαν την φήμη πως η Χούντα διά του Ωνάση αγόρασε τους ψωμολυσσώντες Γιουγκοσλάβους του Ερυθρού Αστέρα, οι οποίοι έκατσαν να χάσουν! Μάταια ο αντιστασιακός Ηρακλής Τσίπρας που ήταν παρών, τους διαβεβαίωνε για πολλά χρόνια με όλη την δύναμη της ψυχής του ότι ο Παττακός αστειευόταν: Η φήμη έμεινε κι όλοι σήμερα πιστεύουν ότι ο ΠΑΟ προκρίθηκε στο Γουέμπλεϋ με δωροδοκία της Χούντας!..

ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΕ;

Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΧΑΡΙΣΕ ΜΟΝΟ ΟΛΑ ΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΧΡΕΗ ΑΛΛΑ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΣΤΕΓΑΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ, ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ, ΕΝΑΝΕ ΠΡΩΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΜΑΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ, ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΕΦΕΡΕ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ ΦΩΣ ΝΕΡΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ… ΕΦΤΙΑΞΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ, ΚΑΣΤΡΑΚΙ, ΑΛΙΒΕΡΙ, ΑΓ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ ΚΛΠ), ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΣΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ, ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ ΤΙΜΑΡΙΘΜΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΜΕ ΤΟ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΣΕ ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗ ΑΞΙΑ(ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ)ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ… ΑΥΞΗΣΕ 2,5 ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΣΕ ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ, ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΟΘΩΝΑ ΤΟ 1971 (7 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ), ΕΦΤΙΑΞΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (ΣΥΝΤΑΓΜΑ 1968/73), ΕΞΟΠΛΙΣΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ (ΤΑΝΚΣ ΑΜΧ30, ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ, Α7 CORSAIR, ΠΥΡΑΥΛΑΚΑΤΟΙ, ΤΟΡΠΙΛΛΑΚΑΤΟΙ, ΦΑΝΤΟΜ ΚΛΠ)… ΕΦΤΙΑΞΕ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ (ΕΒΟ,ΕΛΒΟ, ΠΥΡΙΤΙΔΟΠΟΙΕΙΟ)…Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΚΑΝΕ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΤΙΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΙΝΑ! ΟΤΙ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ! ΟΤΙ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ ΓΙΟΜ ΚΙΠΟΥΡ!ΚΛΠ. …ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΜΟΥΣ ΝΑ ΓΡΑΦΤΟΥΝ.

Ας δούμε όμως τι ακριβώς χάρισε στους αγρότες Α) 0λα τα χρε’η των αγροτών μέχρι της 31-3-1968. Και συγκεκριμένως: – Όλα τα οφειλόμενα από του έτους 1945 μέχρι τελους 1962 και ρυθμισθεντα το 1963. – Όλα τα βραχυπρόθεσμα καλλιεργητικά δάνεια, ζωοτροφών κλπ. – Όλα τα μεσοπρόθεσμα δάνεια, χορηγηθέντα δια την ανάπτυξιν των γεωργικών εκμεταλλεύσεων. – Όλα τα οφειλόμενα δάνεια συμμοριοπλήκτων αγροτών, αλλά και επαναπατρισθέντων εκ του παραπετάσματος. Β) Όλα τα χρέη των γεωργικών συνεταιρισμών, οργανώσεων και κοινοπραξιών μέχρι της 21-4-1967. Και συγκεκριμένως: -Όλα τα ρυθμισθέντα του έτους 1965. – Αι οφειλόμενοι ληξιπρόθεσμοι δόσεις μέχρι 31-3-1968 των μέσομακροπροθέσμων δανείων. -Τα άνοιγματα που οφείλοντο μέχρι 31-3-1968 προς την Α.Τ.Ε. λόγω ανωμάλου λειτουργίας των. Ανώτατον όριον των διαγραφομένων χρεών ωρίσθη το ποσον των 100.000 δρχ. της εποχής εκείνης. Εν συνόλω εχαρίσθησαν 7.764.650.000 δρχ. {7.380.000.000 εις τους αγρότας και 384.000.000 δρχ. εις συνεταιριστικός οργανώσεις) της εποχές εκείνης με τιμήν ενός δολλαρίου εις τριάκοντα δραχμάς! 643.844 αγροτικοί οικογένειαι κυριολεκτικώς εγλύτωσαν από την καταστροφήν! Η ανεπανάληπτη εκείνη πράξη, απελευθέρωσε από τα δεσμά της, την θνήσκουσα Γεωργία και υπήρξε έναυσμα δια την ανάπτυξη της Εθνικής Οικονομίας. ‘ Εδωσε ώθηση εις την βελτίωση των καλλιεργειών, αύξησε την αγοραστική δύναμιν του αγρότη, ανέκοψε το ρεύμα της αστυφιλίας και αναμόρφωσε την ζωή εις την ύπαιθρο….

Σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, λίγο μετά τα 100α του γενέθλια ο Στρατηγός είχε δηλώσει: «Αν κάποιος μπορεί να κάνει για τη χώρα, αυτός είναι μόνο η Χρυσή Αυγή«. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει… Αθάνατος!

της πεινας της δυστυχιας της ανεργιας των τοκογλυφων των πλουσιων βολευτων και την μετατροπη της ελλαδας σε πακιστανικη ισλαμικη δημοκρατια!!!

Το 2005, είχα την χαρά και την τιμή να γνωρίσω τον αγνό και άδολο Στρατιώτη της Ελλάδος Στυλιανό Παττακό. Ήτο Απρίλιος και του πήρα μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης για την εφημερίδα «Σημαία» των Καλαμών. Τότε ήτο 93 ετών. Εθαύμασα το μυαλό του, που ήταν «ξουράφι», το μνημονικό του* και κυρίως το… σπίτι του, εις το οποίον ελήφθη η συνέντευξη. «Είναι κτισμένο το 1928 και το έχω πάρει προίκα από την γυναίκα μου. Το μόνο περιουσιακό μου στοιχείο…». Σπίτι παλιό, φτωχικό, με ξύλινες σκάλες, τις οποίες κατέβηκε ο ευγενέστατος και ακούραστος Στυλιανός Παττακός δις: μία για να με προϋπαντήσει και μία για να με ξεπροβοδίσει. Στα Πατήσια ήταν, δίπλα στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, δεν εύρισκε ησυχία από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ήταν ο μόνος πρώην Αντιπρόεδρος Κυβερνήσεως στην σύγχρονη ελληνική ιστορία που διέμενε σ’ ένα τόσο ταπεινό σπίτι και σε μια τόσο λαϊκή περιοχή. Φτάνει αυτό για να καταλάβουμε τι άνθρωπος ήταν! *Μόλις άκουσε ότι η εφημερίδα έχει έδρα την Καλαμάτα, μου διηγήθηκε λεπτομερώς μια επίσκεψή του στην πόλη, το 1968. Τόσο λεπτομερώς, που θυμήθηκε ότι κατά την έξοδόν του από την πόλη είχε σταματήσει τυχαίως σε σπίτι της περιοχής Ασπροχώματος. «Η νοικοκυρά μαγείρευε κάτι καλό και μπήκα για να δοκιμάσω»), μου είπε γελώντας, ενθυμούμενος ακόμα και περί τίνος φαγητού επρόκειτο και ότι ο υιός της οικογενείας –του οποίου την φωτογραφία παρατήρησε- υπηρετούσε την θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό! Εν συνεχεία μου εκμυστηρεύθηκε ότι δεν ήταν βεβαίως η… μυρωδιά του φαγητού που τον οδήγησε εκεί, αλλά το ότι συνήθιζε κατά την διάρκεια των συνεχών περιοδειών του ανά την Χώρα, να μπαίνει απροειδοποίητα σε κάποια λαϊκά σπίτια και να κάθεται να συζητά ελεύθερα με τους (εμβρόντητους!) ενοίκους τους, για να πιάνει τον σφυγμό του λαού… Με τις «συντεταγμένες» που μου είχε δώσει ο Στρατηγός, εντόπισα σε μεταγενέστερο χρόνο το σπίτι και συζήτησα με τους ανθρώπους του τα της απρόσμενης εκείνης επισκέψεως. Ενθυμούμε δε την απερίγραπτη έκπληξη και την βαθιά συγκίνηση της νοικοκυράς, που θυμόταν τα πάντα ο Στρατηγός μετά από τόσα χρόνια και τόσες περιπέτειες και ταλαιπωρίες που τράβηξε…

Αυτός δεν ήταν αμερικανάκι;Ανιστόρητε!!!

«Ο στρατηγός πέθανε σε δυάρι και φτωχός. Στη Ελλάδα του 2016 οι στρατηγοί πεθαίνουν σε δυάρια και φτωχοί και τα λαμόγια και οι κλέφτες του δημοσίου χρήματος ζουν και βασιλεύουν…», ανέφερε ο βουλευτής της Χ.Α , Ηλίας Παναγιώταρος, επιδιώκοντας σε μια εθνικιστική έξαρση να περιγράψει τη διαδρομή ζωής ενός από τους πιο σκληρούς πρωταγωνιστές του Απριλιανού κινήματος της 21ης Απριλίου και να δημιουργήσει συνθήκες αντιστοίχησης με το διεφθαρμένο 2016 των πολιτικών της αστικής δημοκρατίας. Ο Παττακός εν ζωή, δεν μάσησε ποτέ τα λόγια του σε μια αμετανόητη επανάληψη των απόψεων του και κατακρίθηκε με σφοδρό τρόπο από τους δημοσιογράφους των ισχυρών συγκροτημάτων του αστικού Τύπου. Μετά την αποφυλάκισή του, ο Παττακός σε συνεντεύξεις του εξέφρασε όσα πίστευε και οι δημοσιογράφοι-περιέργως- έτρεχαν για να αποτυπώσουν αυτές τις απόψεις. Μεταξύ άλλων, υποστήριξε ότι σωστά εκτελέστηκε ο Νίκος Μπελογιάννης γιατί ήταν κατάσκοπος, ενώ κατηγόρησε και την μεταπολιτευτική δημοκρατία: «Ο Μπελογιάννης ήτο ένας σκληρός κομμουνιστής ο οποίος είχε ενεργό ρόλο στη σφαγή του Μελιγαλά το 1944. Του εδώθη το φωτοστέφανο του ήρωα και του λαϊκού αγωνιστή ενώ ήτο ένας κομμουνιστής που μαζί με την οργάνωσή του ενεργούσε κατασκοπευτικώς υπέρ του Ανατολικού Μπλοκ, υπέρ της Σοβιετικής Ενώσεως.[…] Ήτο προδότης, εφαρμόστηκε ο νόμος και ο στρατιωτικός κανονισμός και ορθώς εκτελέστηκε. Ο Μπελογιάννης δεν ήτο ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο, αλλά ο άνθρωπος με τον ασύρματο. Όταν τον έπιασαν, ασύρματο είχε μαζί του. Ο ίδιος ο Ζαχαριάδης τον εξόντωσε. Τα λένε εξάλλου και οι ίδιοι οι κομμουνιστές σήμερα.» « Το παρακράτος άρχισε να οργανούται το 1963-64 με αρχηγό τον Ανδρέα Παπανδρέου, ευφυέστατο άνθρωπο, ο οποίος όμως ήτο τόσο εγωιστής, τόσο φιλόδοξος που έκανε τεραστία ζημία. Ήτο ο πολιτικός αρχηγός της παραστρατιωτικής οργανώσεως ΑΣΠΙΔΑ.[…] Δώσαμε αμνηστία σε όλους και έδωσα το διαβατήριο στον Ανδρέα και στην οικογένεια του και έφυγαν, πήγαν στο καλό. Μας άδειασε τη γωνιά. Δυστυχώς επέστρεψε το 1981 ως πρωθυπουργός και κατέστρεψε την Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ έκανε τους Έλληνες τεμπέληδες, διάλυσε την οικονομία μας, κατέστρεψε την νεολαία, την οδήγησε στο βούρκο των ναρκωτικών και άλλαξε τα ήθη της ελληνικής οικογένειας. Το σύνθημά του ήτο η Αλλαγή, ε, τα άλλαξε όλα».

Θέλουμε την Πατρίδα μας πίσω. Στηρίξτε τον αγώνα της Χρυσής Αυγής για Πατρίδα-Λαό-Ελευθερία! Όχι στα μνημόνια και την Υποταγή. Όχι στην εκχώρηση της Εθνικής Κυριαρχίας Όχι στη Λαθρομετανάστευση. Η Ελλάδα στους Έλληνες. Πολιτική κάθαρση. Οι κλέφτες στη φυλακή τα κλεμμένα πίσω στον Ελληνικό λαό. Η Χρυσή Aυγή δεν πεθαίνει, η Ελλάδα θα νικήσει.

ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΕΡΑΝΟ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΑΤΑΚΟΥ ΛΟΓΩ ΤΙΜΙΟΤΗΤΑΣ.ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΛΕΦΤΗΣ ΛΗΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ.

εσύ που φαίνεται να τα ξέρεις όλα, για πες μου: αληθεύει πως ο Παττακός ήταν κρυπτοκομμουνιστής;

στα σκουλίκια για τις αηδίες που κατά καιρούς τα ταϊζουμε.

Σε μια από τις πολλές –εξόχως διδακτικές και διαφωτιστικές!- συνεντεύξεις που έδωσε ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ Στρατηγός Παττακός, υπερασπιζόμενος το τιτάνιο έργο της 21ης Απριλίου, στην κυπριακή εφημερίδα «Μάχη», έκανε αναφορά στους καλλιτέχνες (ηθοποιούς, τραγουδιστές και λοιπούς) που ύμνησαν την 21η Απριλίου. Κάποιοι εξ’ αυτών παρέμειναν αξιοπρεπείς όταν ήρθε η μεταπολίτευση, κάποιοι άλλοι όμως δε δίστασαν να το παίξουν… αντιστασιακοί. Ας τους θυμηθούμε: –Με τους ανθρώπους της Τέχνης, τους ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου, το στρατιωτικό καθεστώς τι σχέση είχε; Τι στάση κρατήσατε κ. Παττακέ; Αρκετοί ηθοποιοί και τραγουδιστές μετά το 1974 δηλώνουν αντιστασιακοί και πολέμιοι της “Χούντας”. Ποιοι συμμετείχαν στην πρώτη εορταστική επέτειο-εκδήλωση της 21ης Απριλίου; Τα έχετε ζήσει, τα ξέρετε και ως αντιπρόεδρος που ήσασταν γνωρίζετε πάρα πολλά. Σ. Παττακός: Α, πολύ ωραία ερώτησις. Ουδείς μας αντιστάθηκε, ουδείς μας επολέμησε όταν ήμασταν στην εξουσία. Ε, μετά το 1974 ας λένε ότι θέλουνε. Την αλήθεια σας λέγω όπως κάνω πάντα. Εκεί που όλοι ήταν με την Επανάσταση, στις 24 Ιουλίου 1974, γίνανε όλοι αντιστασιακοί και αντιχουντικοί! Οι ηθοποιοί ήτο στο πλευρό μας. Η μακαριστή Αλίκη Βουγιουκλάκη αρκετές φορές διασκέδαζε εις τα κέντρα διασκεδάσεως με τον αρχηγό της ΚΥΠ Ρουφογάλη μετά της συζύγου αυτού Ντέλας. Παρών ήτο και ο Δημήτριος Ιωαννίδης, με τον οποίον η Αλίκη είχε φιλικές σχέσεις. Η αείμνηστη Αλίκη κατά την διάρκεια της κατοχής είχε μείνει ορφανή από πατέρα. Οι κομμουνιστές τον εδολοφόνησαν Χριστούγεννα του 1943 και βρήκε φρικτό θάνατο. Τον εβασάνισαν πριν πεθάνει. Ήτο Νομάρχης εις την Πελοπόννησον και εθνικόφρων. Η Βίκυ Μοσχολιού μας αγαπούσε πολύ και είχε συγγένεια με τον Ιωάννη Λαδά. Ήτο κουμπάροι. Κάθε χρόνο τραγουδούσε τον ύμνο της 21ης Απριλίου, τώρα λένε ότι δεν το τραγουδούσε. Πόσο μικρόψυχοι είναι! Ουδέποτε το έκρυψε και μετά το 1975 μας επισκεπτότανε και στη φυλακή. Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, που τον παρουσιάζουνε σήμερα ότι είναι κομμουνιστής, ήτο φίλος του Γεωργίου Παπαδοπούλου και στην πρώτη επέτειο της 21ης Απριλίου το 1968 συμμετείχε ενεργά στις εκδηλώσεις. Ουδείς τους επίεσε να έρθουν με το ζόρι. Συμμετείχαν επειδή το θέλανε.

Να σταθώ στον αξέχαστο Γρηγόρη Μπιθικώτση. Είναι αλήθεια ότι τραγουδούσε τα τραγούδια της 21ης Απριλίου; Και αληθεύει το γεγονός ότι ο Μίκης Θεοδωράκης είχε διαφωνίσει με τον Μπιθικώτση και είχε πικραθεί μαζί του; Σ. Παττακός: Θα σας πω. Εδώ παιδί μου λένε ότι η Σοφία Βέμπο υπήρξε κομμουνίστρια, θα τους γλύτωνε από το βούρκο και τα ψεύδη της «μεταπολιτεύσεως» ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης; Έχουνε διαστρεβλώσει τα πάντα μετά το 1974. Ψέμα, ψέμα, ψέμα, ψέμα, ε πόσο ψέμα, φτάνει ποια! Η Σοφία Βέμπο η οποία εθαύμαζε τον Ιωάννη Μεταξά, λένε τώρα ότι υπήρξε κομμουνίστρια! Λοιπόν, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ναι, είναι αλήθεια αυτό που λέτε, ότι είχε πικραθεί ο Μίκης μαζί του, τραγουδούσε τον ύμνο της Επαναστάσεως και σε κάθε εκδήλωση της 21ης Απριλίου τραγουδούσε όλα τα τραγούδια. Ο Μπιθικώτσης τραγουδούσε σε ρυθμό εμβατηρίου το παρακάτω τραγούδι που έγινε ο ημιεπίσημος ύμνος της Επαναστάσεως μας. Το τραγούδι είναι, «Μέσα στ Απρίλη τη γιορτή, το μέλλον χτίζει η νιότη, αγκαλιασμένη, δυνατή, μ’ εργάτη, αγρότη, φοιτητή και πρώτο τον στρατιώτη. Τραγούδι αγάπης αντηχεί, γελούν όλα τα χείλη και σμίγουν μέσα στην ψυχή, του Εικοσιένα η εποχή κι η Εικοσιμιά του Απρίλη. Μες στις καρδιές μπαίνει ζεστή του Απριλιού η λιακάδα και έχουν στα στήθια τους κλεισθεί θρησκεία, οικογένεια και πάνω απ όλα Ελλάδα». Αυτό παιδί μου τραγουδούσε ο λεβέντης Γρηγόρης Μπιθικώτσης και ο θαυμαστής του Μεταξά και της 4ης Αυγούστου τότε, Μίκης Θεοδωράκης και σήμερα υπέρμαχος της ελληνοτουρκικής φιλίας, του έστειλε ένα γράμμα, το οποίο έπεσε στα χέρια τα δικά μας, σας το παραδίδω και παρακαλώ πολύ να το δημοσιεύσετε. Το γράμμα χρονολογείται από τον Ιούλιο του 1967 και έγραφε τα εξής. Μίκης προς Γρηγόρη, «Γρηγόρη. Διάβασα με κατάπληξη ότι πρόκειται να τραγουδήσεις στα «Δειλινά» τον ‘’Ύμνο της Επαναστάσεως’’. Νομίζω ότι είσαι αρκετά μεγάλος για να καταλαβαίνεις τι πρόκειται να κάνεις. Πόσες ευθύνες επωμίζεσαι και σε τι σοβαρούς κινδύνους μπαίνεις. Κάθησε σπίτι σου με αξιοπρέπεια. Μη γκρεμίζεις με μια κλωτσιά αυτό που χτίσαμε μαζί τόσα χρόνια. Μην ακούς τους κερδοσκόπους και τους προσκυνημένους. Μη ρίχνεις στο βούρκο το όνομά σου και το όνομα των παιδιών σου, που σε λίγο θα ντρέπονται για σένα. Κάνε τον άρρωστο. Φύγε για το εξωτερικό. Εκεί μπορείς ν’ αρχίσεις μια καινούργια καριέρα. Η Μελίνα σε περιμένει. Γιατί αν εσύ ο Μπιθικώτσης, το πρωτοπαλλήκαρο του Θεοδωράκη, γίνεις επίσημος τραγουδιστής της Δικτατορίας τραγουδώντας αυτό το άθλιο κατασκεύασμα θα πρέπει να ξέρεις ότι θα γίνεις ο πιο αχάριστος και τιποτένιος προδότης που γέννησε ο Λαός μας. Στο όνομα της φιλίας μας και για χάρη της γυναίκας σου, των παιδιών σου και όλων των αμέτρητων φίλων μας, σε ικετεύω να μ’ ακούσεις για τελευταία φορά. Μετά την Πέμπτη θα είναι αργά. Πάρα πολύ αργά. Υπογραφή Μίκης Θεοδωράκης, Αθήναι, Ιούλιος 1967». Αυτά έγραψε λοιπόν ο Μίκης προς τον Γρηγόρη. Θέλετε να σας πω τι έγινε; Ο λεβέντης Γρηγόρης Μπιθικώτσης, δεν έκατσε σπίτι του, ούτε έκανε τον άρρωστο, ούτε πήγε στο εξωτερικό να συναντήσει την Μελίνα, η οποία κατηγορούσε την Ελλάδα στους ξένους, έγραψε τον Μίκη Θεοδωράκη στα παλιά του τα παπούτσια και τραγούδησε κανονικά και λεβέντικα τον ύμνο της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου! Αυτός ήταν ο Γρηγόρης, ένας ΛΕΒΕΝΤΗΣ, μπράβο του. Ο Μίκης μικρός ήτο στην ΕΟΝ του Μεταξά και έγραψε και το ποίημα, «έχω πίστη στο χριστούλη σεβασμό στο βασιλιά, σα μεγάλο πατερούλη αγαπώ το Μεταξά»! μετά πήγε στο εγκληματικό ΕΑΜ, μετά στην ΕΔΑ, το 1974 είπε το Καραμανλής ή τανκς και το 1990 πήγε στη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη. Τους γύρισε όλους δηλαδή. Ναι, σπουδαίος μουσικός, αλλά και … σπουδαίος πολιτικός γυρολόγος!

Ο Γιώργος Νταλάρας τι στάση κράτησε; Ήτο εναντίον της 21ης Απριλίου; Σ. Παττακός: Θα σας πω σιγά-σιγά, έχετε υπομονή. Ο Θανάσης Βέγγος συμμετείχε και αυτός στις εορταστικές εκδηλώσεις. Ο Γιάννης Βογιατζής ο ηθοποιός, το ίδιο. Ο τραγουδιστής Γιάννης Βογιατζής μας αγαπούσε πάρα πολύ. Ακόμα και τώρα το λέει, που είσαι Παπαδόπουλε. Ο λεβέντης ο Κώστας Πρέκας ο οποίος γύρισε και τις υπέροχες πολεμικές ταινίες, επειδή ήτο υπέρ της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου, κυνηγήθηκε πολύ απ’ το 1974 και μετά. Να πάτε να τους βρείτε να σας πούνε την αλήθεια. Λάμπρος Κωνσταντάρας, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Μάρω Κοντού, η Αρώνη, η Λυβικού, ο Βουτσάς, Ζωή Λάσκαρη, Δήμητρα Σερεμέτη, Παντελής Ζερβός, Νικήτας Πλατής, ο Φέρμας, ο αξεπέραστος Γιώργος Οικονομίδης και άλλοι ηθοποιοί και τραγουδιστές ήτο με την Επανάσταση. Τότε κάνανε λεφτά όλοι τους. Ο Κωνσταντάρας πολέμησε στην Αλβανία το 1940, ο δε Παπαγιαννόπουλος ήτο αξιωματικός του Εθνικού Στρατού κατά την διάρκεια του συμμοριτοπολέμου και πολεμούσε σκληρά τους συμμορίτες κομμουνιστές στο Γράμμο και στο Βίτσι. Όποτε με έβλεπε μου έλεγε, επιτέλους βάλατε μια τάξη και βρήκαμε την ησυχία μας, μας εσώσατε από το χάος, την αναρχία και τους κομμουνιστάς. Ο Πάριος, ο Βοσκόπουλος, ο Πουλόπουλος, όλοι τότε γίνανε μεγάλα ονόματα. Ο αδελφικός φίλος του Παπαδόπουλου ο Γιώργος Ζαμπέτας μας αγαπούσε πολύ και τραγουδούσε πάντα τον ύμνο της 21ης Απριλίου και έλεγε και το τραγούδι, κυρά Γιώργαινα ο Γιώργος σου που πάει. Όλοι ήταν μαζί μας. Με την ‘’μεταπολίτευση΄΄ ήρθε και το ψέμα. Και τώρα ας μιλήσουμε για τον Νταλάρα που με ρωτήσατε ενωρίτερα. Ο Γιωργάκης μας. Όταν ήμασταν στην εξουσία ουδέποτε έκαμε μίαν δήλωση κατά του στρατιωτικού καθεστώτος. Το 1970 με 1971 κάπου στην Αθήνα, στο μουσικό κέντρο Στορ ή Στορκ αν ενθυμούμαι καλώς, τραγουδούσε με κορυφαία στελέχη της Επαναστάσεως τραγούδια υπέρ του στρατού και εθνικά εμβατήρια. Αυτή είναι η αλήθεια παιδί μου, αν έχει το θάρρος και την εντιμότητα ας με διαψεύσει. Γίνανε όλοι αντιστασιακοί μετά… θάνατον της χούντας!

Η επέτειος δολοφονίας του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα (9 Οκτωβρίου 1967) έδωσε την αφορμή στα διάφορα απολιθώματα του μαρξιστικού διεθνισμού να χρησιμοποιήσουν το όνομά του. Η αλήθεια είναι ότι ο Τσε Γκεβάρα αποτελεί το αναμφισβήτητο είδωλο κάθε κακομαθημένου και παρηκμασμένου αριστερού (συνήθως πλουσιόπαιδου), το οποίο θέλει να παραστήσει τον «επαναστάτη» κατά την διάρκεια της εφηβείας του πριν αστικοποιηθεί στην συνέχεια της ζωής του. Από το ΚΚΕ και την άκρα αριστερά μέχρι τον Μητροπολίτη Σιατίστης Παύλο και την Έλλη Στάη (που φοράει μπλουζάκι με το πρόσωπό του), όλοι έχουν να λένε για τον Αργεντινό Επαναστάτη και χρησιμοποιούν διάφορες φράσεις του. Μόνο που ο πραγματικός Τσε Γκεβάρα είναι πολύ διαφορετικός απ’ αυτόν που παρουσιάζουν οι διάφοροι «θαυμαστές» του. Μολονότι ο Τσε δεν ήταν Εθνικιστής, εν τούτοις ήταν ένας πραγματικός Επαναστάτης, έστω και μέσα στις αντιφάσεις της ιδεολογίας του, που δεν έχει καμιά σχέση με τους νερόβραστους αριστερούς του σήμερα που, συνειδητά ή ασυνείδητα, υπηρετούν την παγκοσμιοποίηση. Ο Τσε, μακριά από τα στερεότυπα της σύγχρονης καθεστωτικής αριστεράς, ήταν εναντίον της ομοφυλοφιλίας και μάλιστα τον Απρίλιο του 1960 είχε παρουσιάσει στον Φιντέλ Κάστρο ένα σχέδιο εγκλεισμού των πολιτικών του αντιπάλων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν και οι ομοφυλόφιλοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα οποία είχε ανοίξει το καθεστώς Κάστρο στην Κούβα, υπήρχε για τους ομοφυλόφιλους η αναγραφή στην πύλη του Στρατοπέδου: «Η δουλειά θα σας κάνει άντρες»… Είναι ενδεικτικό ότι σε παλαιότερη συνέντευξή του σε εγχώριο περιοδικό ομοφυλοφίλων ο Τσίπρας είχε ερωτηθεί επικριτικά για τις θετικές αναφορές του στο πρόσωπο του «ομοφοβικού» Τσε Γκεβάρα, αλλά ο Αλέξης προτίμησε να κάνει τον… Αλέκο. Ταυτόχρονα, το λανθασμένης έμπνευσης ίνδαλμα των αποχαυνωμένων αριστερών, είχε μάλλον «ρατσιστικές» αντιλήψεις. Χαρακτήριζε τους Μεξικάνους ως «μπάντα αναλφάβητων ινδιάνων», αναφερόμενος σε κάποιον δήμαρχο που χτύπησε η ομάδα του, ονόματι Κοέν, είχε πει ότι «είχαμε ακούσει πολλά γι’ αυτόν, ότι ήταν Εβραίος, καθόσον ενδιαφερόταν για τα χρήματα, αλλά ήταν ένας καλός είδους», ενώ για τους Μαύρους υποστήριζε ότι «έχουν διατηρήσει τη φυλετική καθαρότητά τους χάρη στην ελάχιστη σχέση που έχουν με το πλύσιμο», ότι δεν έχουν κάνει τίποτα για την επανάσταση και ότι «ο Νέγρος είναι νωχελικός και τεμπέλης και ξοδεύει τα χρήματά του σε επιπολαιότητες, ενώ ο Ευρωπαίος έχει μέλλον, είναι οργανωμένος και έξυπνος». Πριν πούμε την άποψή μας πάνω στα λεγόμενά του, πρέπει να τονίσουμε ότι τα κόκκαλα του Αργεντινού Επαναστάτη (και όχι Κουβανού, όπως θεωρούν αρκετοί άσχετοι «προοδευτικοί»…) θα τρίζουν γνωρίζοντας ότι η αναμφισβήτητη αγωνιστικότητά του (ασχέτως αν ιδεολογικά είμαστε αντίθετοί του) έχει γίνει αντικείμενο αισχρής πολιτικής εκμετάλλευσης από ανεπάγγελτα γεννήματα του κομματικού σωλήνα(Κουτσούμπας), από άτομα διαμένοντα στην Εκάλη με νοοτροπία «κουκουρούκου» (Κανέλλη), βουτυρόπαιδα-φλώρους (Τσίπρας), κακομαθημένα πλουσιόπαιδα (γιόκας Γιάννας Αγγελοπούλου) και εκπροσώπους της καθεστωτικής δημοσιογραφίας (Στάη). Αν ζούσε σήμερα ο Τσε Γκεβάρα και εξέφραζε τις απόψεις αυτές θα αντιμετώπιζε την κατηγορία του «επικίνδυνου Χρυσαυγίτη», από τους εγχώριους επαγγελματίες αντιρατσιστές και αντιφασίστες τύπου Ψαρρά, Κωνσταντίνου και λοιπών γραφικών, ενώ με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο ενδεχομένως θα αντιμετώπιζε και νομικές συνέπειες. Ο υμνητής του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ δεν μπορεί να χρησιμοποιείται από τους πάσης φύσεως διεθνιστές. Ας μην χρησιμοποιούν, λοιπόν, αδίκως το όνομά του, καθώς δεν αποτελεί καλό παράδειγμα για την σημερινή «πολιτική ορθότητα». Το σύνθημά του «Πατρίδα ή Θάνατος» παραπέμπει πλέον σε σκληροπυρηνικό και συνειδητοποιημένο Εθνικιστή και όχι σε παρακμιακούς μπολσεβίκους που τον καπηλεύονται.

ΟΤΙ ΕΠΕΘΑΝΕ ΦΤΩΧΟΣ Ο ΠΑΤΤΑΚΟΣ, ΓΙΑΤΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ -ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ- ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΕ ΜΕΤΡΗΤΑ ΚΑΙ ΑΚΙΝΗΤΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΕΙ ΣΕ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΙ ΞΕΡΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ!!!

Η συνείδηση μου αλλά και το έκτακτο γεγονός της θανής του, με υποχρεώνουν στην σύνταξη αυτής της μικρής αναφοράς στον Στυλιανό Παττακό. Σαν έμαθα πως κάποιοι προ λίγων ημερών προσπάθησαν να ληστέψουν το φτωχικό σπίτι του σε μία υποβαθμισμένη γειτονιά των Αθηνών και πως το μόνο που του αφαίρεσαν ήταν τα μετάλλια ανδρείας,αίφνης αντιλήφθηκα πως οι μέρες του ανδρός δεν θα είναι πολλές. Κάποτε ένας ηλίθιος τον οποίον τυγχάνει να γνωρίζω πέταξε την χλαίνη του πατέρα του ανάμνηση από το μέτωπο του ‘40 και έπειτα από λίγες ημέρες ο πατέρας του πέθανε, διότι έτσι συμβαίνει όταν η μοναδική σου περιούσια είναι οι αγώνες σου. Ο Στυλιανός Παττακός, υπήρξε άνδρας και στρατιωτικός παλαιάς κοπής. Άνθρωπος έντιμος με αγάπη για την πατρίδα κάτι που το απέδειξε τόσο στα βουνά της Βορείου μας Ηπείρου όσο και αργότερα δια μέσω της εθνοκοινωνικής επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967. Όλη η τότε σειρά των αξιωματικών υπήρξαν έμπρακτα πατριώτες. Άνθρωποι σκληροί μεν όπου είχαν αντιμετωπίσει τον θάνατο πολλές φορές στην ζωή τους δε, άνθρωποι οι οποίοι δεν θα φοβούνταν να πεθάνουν για τις ιδέες τους. Εξάλλου η αντιμετώπιση τους από το μεταποληστευτικό καθεστώς ισούταν με μια μορφή Θανάτου, ίσως και περισσότερο από εκτέλεση, διότι η απαξίωση του αγώνα ενός ιδεολόγου και το να τεθεί στο περιθώριο μιας κοινωνίας, είναι τις περισσότερες φορές πικρότερη και χειρότερη από τον βιολογικό Θάνατο. Το αν υπήρξε η ληστεία τυχαίο γεγονός ή όχι δεν είναι αρμοδιότητα μου να το κρίνω. Το μόνο σίγουρο είναι πως ότι έγινε πριν από λίγες μόνο μέρες, επέσπευσε το βιολογικό τέλος ενός ανθρώπου υπέργηρου ούτως ή άλλως, αλλά με διαύγεια πνεύματος ως της τελευταίας στιγμής. Με τον Θάνατο του Στυλιανού Παττακού, κλείνει ένας κύκλος της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της χώρας. Ενώ εδώ ας μην ξεχνά κανείς, έχουμε να κάνουμε σαφώς με την σύγκρουση δύο κόσμων. Της σημερινής σύγχρονης πολιτικής αγυρτείας, του ψέματος, του λαϊκισμού, της αθεΐας, του εξευτελισμού κάθε αξίας και πίστης σε ιδανικά, της αγάπης μόνον για τα δανεικά και από την άλλη της αξιοπρέπειας, της πατριδοκεντρικής σκέψης, της αγάπης για κάθε τι που ενώνει τον λαό. Από την μία συγκρούεται η κομματοκρατία, η μεταπολήστευση και η ψευδοελευθερία της «επάρατης γενιάς του Πολυτεχνείου» που διέλυσε τον τόπο και από την άλλη η πειθαρχία, η έμπρακτος αγάπη για τα ιδεώδη της φυλής, η αξιοπρέπεια. Από την μία πλευρά ο ατομισμός του οποίου η λατρεία μας έφερε εδώ όπου στέκουμε και από την άλλη η αγάπη για το σύνολο για το Μακρυγιαννικό «Εμείς». Δεν θα επεκταθώ περισσότερο διότι όλοι μας έχουμε βαρεθεί τα πολλά λόγια. Ο Στυλιανός Παττακός, ένας στρατιώτης απαξιωμένος του Έθνους, ένας άνθρωπος ο οποίος έφυγε μέσα στην οργανωμένη προσπάθεια του σημερινού καθεστώτος να τον περιορίσει στο ιδεολογικό περιθώριο, δεν παραιτήθηκε ποτέ από την ιδεολογία του και έζησε αρκετές δεκαετίες ώστε να προλάβει το κατάντημα της χώρας και δικαιώνεται στην συνείδηση του λαού. Φεύγει κατά σάρκαν μεν, αλλά δύναται να αποτελέσει παράδειγμα για τις επερχόμενες γενιές των νεοελλήνων, παράδειγμα θάρρους, παράδειγμα απεμπόλησης του φιλοτομαρισμού όπου μας δέρνει αλύπητα. Αφήνει την τελευταία του πνοή στο φτωχικό του σπιτάκι δίχως τιμές, δίχως φύλαξη όπως τα σημερινά καθάρματα που λυμαίνονται τον τόπο μας και διαμένουν σε βίλλες πληρωμένες με το αίμα του λαού που χρεώνουν με τα δανεικά που παίρνουν εξ ονόματος του και ελέω «δημοκρατίας». Φύλακας των πραγματικών ηγετών πάντοτε είναι και θα είναι η αγάπη του λαού. ΑΘΑΝΑΤΟΣ !Γράφει ο Πάνος Χατζηγεωργιάδης, Μουσικοσυνθέτης, Λογοτέχνης και Δημοσιογράφος

Μόνο επειδή πούλησε την Κύπρο έπρεπε να στηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα και όχι να πέρνει σύντα;ξη στρατηγού ενώ είχε καθερεθεί.

Χουνταίοι μασόνοι έμισθοι υπάλληλοι της ΣΙΑ και των αμερικανών. Αποβράσματα του εμφυλίου που τους χάρισε την ζωή ο Καραμανλής. Η ιστορία τους καταδίκασε.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΕΣ ΜΠΟΥΡΔΕΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΝΑ ΒΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΠΗΓΕΣ. ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ, Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΟΥ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟ ΝΟΣΗΜΑ. ΚΑΙ ΧΡΗΖΕΙ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ. ΚΑΙ ΣΥΜΒΕΒΛΗΜΕΝΟΙ ΙΑΤΡΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΟΠΠΥ, ΑΠΟ ΟΤΙ ΒΛΕΠΩ ΠΛΕΟΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ….

ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ.ΞΥΠΝΑ ΚΑΥΜΕΝΕ.

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΕΙ Ο ΦΑΚΕΛΛΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΟΣ ΑΛΛΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ;

ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ.ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ

Mία ωραία περιγραφή από την επίσκεψη του στους σεισμοπλήκτους της Χίου, μας αφήνει ο Γ. Κάρτερ που τον συνόδευσε: «Ο Παττακός επέβη αυτοκινήτου, με εκάλεσε να καθίσω εις το πλευρό του και οδηγών ο ίδιος -κατά την προσφιλή του συνήθεια- άρχισε περιοδεύων μέχρι βαθείας νυκτός, από χωρίου εις χωρίον, ολόκληρη την νήσο. Επεσκέπτετο τους τραυματίες, εζήτει επιμόνους λεπτομερείς περιγραφές, ανήρχετο εις πληγείσας οικίας, ακόμη και εις ετοιμόρροπο κτίριο όπου παρ ολίγο να υποστούμε οδυνηρό ατύχημα λόγω αποτόμου καταρρεύσεως των τοίχων! Όσα χρήματα έφερε μαζί του, τα διένειμε με πολλή διακριτικότητα στους πληγέντας αγρότας». Η μέθοδος εργασίας του ήταν εξαντλητική. Κάθε Σαββατοκύριακο επισκεπτόταν και επιθεωρούσε από μιά Νομαρχία, έτσι ώστε τις 52 Νομαρχίες να τις έχει επισκεφθή τα 52 Σαββατοκύριακα του έτους. Οργάνωνε ετήσια Συνέδρια Αρχόντων Τοπικής Αυτοδιοικήσεως. Επιθεωρούσε με αυστηρότητα τα έργα και συζητούσε με τον εκάστοτε Νομάρχη, τον Στρατιωτικό Διοικητή, τον Διευθυντή Νομαρχίας, τους υπαλλήλους και με όποιον πολίτη της τοπικής κοινωνίας ήθελε να εκφράση κάποιο αίτημα η παράπονο. Κάθε Οκτώβριο προέβαινε σε προϋπολογισμό του επομένου έτους. Μία φορά την εβδομάδα συζητούσε με τους επιτελείς του και μία φορά τον μήνα συγκέντρωνε ολόκληρο το προσωπικό του Υπουργείου για την ορθή τήρησι του προγράμματος. Το πάθος του για την καθαριότητα ήταν γνωστό. Ο ιδιος γράφει: «Δι΄αεροπλάνου Dacota ή ελικοπτέρου ή αυτοκινήτου, περιώδευον τας ακτάς της Χώρας και τους λοιπούς χώρους και όπου παρετηρούντο ακαθαρσίαι ή παραλείψεις, διατάσσετο αμέσως η αντικατάστασις του οικείου άρχοντος, ουδεμίας αιτιολογίας επιτρεπομένης… Εσχολιάσθησαν υπό πολλών περιστατικά, εξ ων αναφέρω επιλεκτικώς δύο: Το εν όταν διετάχθη είς απορρίψας το αποτσίγαρον του (γόπαν) εις την διασταύρωσιν πλατείας Ομονοίας και Αγ. Κωνσταντίνου, να κατέλθη του αυτοκινήτου του, να την παραλάβη και να μου την προσκομίση την 07:00 ώραν εις το γραφείον μου. Την έφερεν. Ήτο ιατρός… Το άλλο ήτο, όταν μία νύκτα, διερχόμενος υπηρεσιακώς την οδόν Μεσογείων, παρετήρησα απόρριψιν γόπας από προπορευόμενον όχημα Διπλωματικού Σώματος. Διετάχθη η οδηγός να κατέλθη και να την συλλέξη…Το έπραξεν. Ήτο της αμερικανικής Πρεσβείας…». (“Ημέραι και Έργα” σελ. 46) Η μνημειώδης ανιδιοτέλεια Ο Στ. Παττακός διέθετε μνημειώδη ανιδιοτέλεια. Είχε δύο κόρες. Την μία την απέλυσε από την δημόσια υπηρεσία που δούλευε, παρότι είχε διορισθή 2 έτη προ της 21ης Απριλιου, για να μη φαίνεται ότι ευνοείται από το καθεστώς! Την άλλη την διέγραψε από την Ιταλική Σχολή που φοιτούσε εξ αιτίας της δυσμενούς συμπεριφοράς της Ιταλίας προς την Ελλάδα. Επίσης, υποχρέωσε τον γαμπρό του να καταθέση το πτυχίο Πολιτικού Μηχανικού που είχε, στο Υπ. Δημ. Εργων για να μη έχη το δικαίωμα να αναλαμβάνη εκτέλεσι δημοσίων έργων. Φυσικά, αρνήθηκε με πείσμα τις παροτρύνσεις να ανατεθή το Υπουργείο Υγείας στον ιατρό αδελφό του, Διογένη. Εάν ο Παπαδόπουλος ήταν ο ιδιοφυής πολιτικός ηγέτης και ο Μακαρέζος ο “τεχνοκράτης”, o Παττακός υπήρξε στην κυριολεξία ο σύνδεσμος της Επαναστάσεως με τον Λαό.

ΠΟΥ Ο ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟΥ ΠΑΤΑΚΟΥ. ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑΣΜΕΝΟΣ!!

Οι υπεύθυνοι της δυστυχίας μας, φοβούνται τον τιμημένο Στρατηγό Παττακό ακόμα και νεκρό! Προφανώς, διαβάζουν τα σχόλια χιλιάδων Ελλήνων κάτω από τα δημοσιεύματα ακόμα και σκληρών καθεστωτικών ιστοσελίδων για τον θάνατό του (99% υπέρ!) και τους πιάνει… σύγκρυο! Έτσι, μετά το κακιασμένο πασοκόσκυλο που ακούει στο όνομα Χειμωνάς, και ο «σαμπάνια, χαβιάρι και Βελουχιώτη Άρη» σταλινικός κομισάριος Πολάκης, αποκαλεί «υπάνθρωπο» τον τέως αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως που έμενε σ’ ένα δυάρι κατασκευής 1928, στα Πατήσια, δίπλα στον ηλεκτρικό και πέθανε πάμφτωχος, δηλώνοντας επιπλέον ευθέως ότι χαίρεται με τον θάνατό του! Τριτομνημονιακέ κουραδόμαγκα Πολάκη, της Μέρκελ λουστράκι, ευχόμαστε «και στα δικά σου»!

ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΦΡΥ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΣΕ ΣΚΕΠΆΖΕΙ ΕΙΣΟΥΝ 1ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΜΑΚΑΡΗ ΝΑ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΑΝ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ.

Εν πάση περιπτώσει, το μόνο για το οποίο δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει αυτόν, όπως και όλους τους άλλους πραξικοπηματίες της 21ης Απριλίου, είναι ότι πλούτισαν παράνομα, εις βάρος του κράτους, της πατρίδας και των συμπολιτών του. Ολοι πέθαναν φτωχοί και οι οικογένειές τους, σύζυγοι και παιδιά εξακολουθούν, όσοι ζουν, να είναι πένητες. Για τις πράξεις του την περίοδο εκείνη δήλωνε διαρκώς ότι δεν μετάνιωσε και δε θα μετανιώσει ποτέ. «Ο στρατηγός που εκτελεί κάποιαν ενέργειαν, προηγουμένως την μελετά πολύ. Όταν την μελετήσει και αποφασίσει να την εκτελέσει, την εκτελεί και δεν μετανοεί. Γιατί να μετανοήσω που έκανα την 21η Απριλίου; Δεν μετανοώ καθόλου!», έλεγε χαρακτηριστικά σε συνεντεύξεις του μετά την αποφυλάκισή του. Ο Στυλιανός Παττακός στις 23 Οκτωβρίου 1974 συνελήφθη και μεταφέρθηκε στην Κέα. Λίγο αργότερα και συγκεκριμένα στις 20 Ιανουαρίου 1975 προφυλακίστηκε. Στη δίκη που ακολούθησε, το Πενταμελές Εφετείο τον έκρινε ένοχο στάσης και εσχάτης προδοσίας και τον καταδίκασε σε θάνατο, αλλά η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Αποφυλακίστηκε το 1990. «Θα έκανα και πάλι το ίδιο, εάν διαπίστωνα πως υπήρχε ανάγκη. Τώρα που είμαι γέρος συνεχίζω την επανάσταση, μέσα από τα βιβλία μου. Η Ελλάδα χρειάζεται ξανά έναν κουζουλό για να τη σώσει» έλεγε και τόνιζε ότι οι νέοι έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τα δεδομένα αρκεί να το θελήσουν. Ο τελευταίος Απριλιανός από τότε που αποφυλακίστηκε έμενε στο σπίτι του στα Άνω Πατήσια με τη σύζυγό του, Δήμητρα. Μέχρι πριν από περίπου τρία χρόνια ακολουθούσε ακόμη στρατιωτικό πρόγραμμα. Ξυπνούσε πολύ νωρίς το πρωί, περπατούσε αρκετά, παρακολουθούσε την επικαιρότητα και διάβαζε βιβλία καθώς διαθέτει μία τεράστια βιβλιοθήκη. Η κόρη του είχε πει τα εξής συγκλονστικά: «Πριν από δύο χρόνια χρειάστηκε να βάλει βηματοδότη. Ολα τα πληρώνουμε από την τσέπη μας. Το επίσημο κράτος τον θεωρεί νεκρό και γι’ αυτό είναι άνευ περίθαλψης και σύνταξης. Η μητέρα μου παίρνει μία σύνταξη χηρείας μόνο. Ευτυχώς, δεν αρρωσταίνει πολύ και συχνά κάποιοι γιατροί δεν του παίρνουν χρήματα μιας και τον αναγνωρίζουν». «Ακόμη και σήμερα», όπως σημείωνε η κόρη του, «πρέπει να εμφανίζεται κάθε 5 μήνες και να περνάει από το δικαστήριο ακόμα και αν πέρασε τα 100 χρόνια1 . Είναι τελικά πολύ αστεία αυτά που συμβαίνουν στον τόπο. Αλλά όλα τα περίεργα εδώ συμβαίνουν». Η κόρη του εξηγεί ότι όταν εκείνος βρισκόταν στη φυλακή, μη γνωρίζοντας για το πότε θα αποφυλακιστεί, προσπαθούσε να ενθαρρύνει την οικογένειά του. «Μας φέρθηκε πάρα πολύ καλά. Ακόμη και μέσα από τη φυλακή, όταν πηγαίναμε να τον επισκεφθούμε, μας έδινε κουράγιο. Μας στήριζε. Ήταν πάντα δίπλα στην οικογένειά του». Μέχρι σήμερα ο Στυλιανός Παττακός έχει γράψει 11 βιβλία. «Τα περισσότερα τα έγραφε όταν ήταν στη φυλακή», λέει η κόρη του για να προσθέσει ότι: «Του πηγαίναμε κι εμείς βιβλία για να διαβάζει. Ήθελε μία ασχολία και αυτή ήταν η αγαπημένη του. Η συγγραφή και η ανάγνωση ιστορικών βιβλίων».

Ειχε συγγενείς στην Αμερική ;γνωριζει κανεις;

Ειχε συγγενείς στην Αμερική ;γνωριζει κανεις;