AIDS ΠΟΣΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΕΙ;
Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη Κως -1/12/2025-
Η 1η Δεκεμβρίου είναι αφιερωμένη στην παγκόσμια μάστιγα, του συνδρόμου επίκτητης ανοσοανεπάρκειας,
AIDS, που εξακολουθεί να ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπων.
Από το 1980, όταν η ιατρική επιστήμη ανακάλυψε την αφορμή που αποδεκατίζονταν δεκάδες ομοφυλόφιλοι και
αρκετοί ετεροφυλόφιλοι, το AIDS παραμένει ακόμη μια ασθένεια υπό έρευνα.
Δεν θα μπούμε στα ιατρικά χωράφια, για να εξηγήσουμε τι είναι και από πού προήλθε, το Σύνδρομο Ανοσοποιητικής
Ανεπάρκειας, ούτε θα αναλύσουμε την προσωπική ζωή και τους ηθικούς κανόνες, που κατευθύνουν κάθε άτομο.
Έκπληκτοι όμως θα διαπιστώσουμε ότι η αρχική καταραμένη ασθένεια των ομοφυλόφιλων αλλά και των
ετεροφυλόφιλων, έχει αποδεκατίσει αρκετά εκατομμύρια ανθρώπων περίπου στα 60 και πλέον και περιμένει να
στερήσει τη ζωή από πολλούς ακόμη, υπολογίζοντας σε περίπου 45 εκ.
Χώρες με μειωμένη οικονομική άνεση, παιδεία και χαμηλό βιοτικό επίπεδο, βλέπουν τον πληθυσμό τους συνεχώς
να φθίνει και το καλλίτερο ηλικιακά εργατικό δυναμικό τους, να εξαφανίζεται ή να νοσηλεύεται με βαριές,
ανίατες ασθένειες, όπως ο καρκίνος, στα Νοσοκομεία.
Ο Αφρικάνικες υπανάπτυκτες χώρες, που η πείνα και η εξαθλίωση των ανθρώπων δεν τους επιτρέπουν να αγοράσουν
τα πανάκριβα Ρετροικά χάπια, που αναστέλλουν ή περιορίζουν για πολλά χρόνια την δράση του θανατηφόρου Ιού,
παρουσιάζουν τρομακτικά νούμερα θανάτων από AIDS.
Πολύ -πληθυσμιακές μεγάλες χώρες, όπως η Ινδία, το Πακιστάν, οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, της
Νοτιοανατολικής Ασίας, αλλά και οι πολιτικά μεταβαλλόμενες χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ, εμφανίζουν
επικίνδυνα αυξημένα ποσοστά θυμάτων. Από μηδενικούς αριθμούς, αυξήθηκαν στα 80 έως και 90 της εκατόν.
Φυσικά τα διάφορα στατιστικά νούμερα, δεν πρέπει να μας τρομάξουν και να μας αφαιρέσουν την χαρά
του έρωτα. Ο έρωτας είναι η δημιουργία νέας ζωής και η προσωπική απόλαυση, κάθε ατόμου.
Πόσο όμως μπορούμε να προστατεύσουμε αυτό το ανθρώπινο δικαίωμα, ώστε να μην κινδυνεύουμε εμείς και
ο σύντροφος μας; Πως μπορούμε να σταματήσουμε να βλέπουμε εικόνες εξαθλιωμένων αρρώστων, στους δρόμους,
στο Μετρό και στα πάρκα;
Το αίτιο εξάπλωσης του επικίνδυνου Ιού, πέρα από την οποιαδήποτε μορφή σωματικής επαφής, αποτελεί και η
μετάδοσής του, μέσω των εξαρτημένων από ναρκωτικά ατόμων.
Αυτά στην προσπάθεια και στην απόγνωσή τους, να ‘τσιμπήσουν’ την απαραίτητη δόση τους, χρησιμοποιούν τις
ίδιες εναίσιμες σύριγγες, χωρίς να λογαριάζουν πόσο κινδυνεύει η ζωή τους.
Τελευταία ακούστηκε και το πιο τραγικό, ότι για να εισπράξουν την Κρατική επιδότηση, μερικοί φροντίζουν να
γίνουν Οροθετικοί. Αυτά, είναι τα αγαθά της οικονομικής κρίσης και έπεται συνέχεια.
Η ανεργία και η ανέχεια, έχουν οδηγήσει όχι μόνο πολλές γυναίκες, αλλά και άνδρες, στον πληρωμένο έρωτα.
Το δικαίωμα να διαθέτει ελευθέρα και οικειοθελώς ο κάθε ένας ερωτικά το σώμα του σε αυτόν που επιθυμεί,
είναι αναφαίρετο. Όμως το να ξεπουλάει την αξιοπρέπεια του για λίγα ευρώ, είναι από απάνθρωπο, μέχρι τραγικό.
Όσοι βρεθήκαμε σε μεγάλες πόλεις του εξωτερικού, αλλά και στην Αθήνα, με λύπη μας διαπιστώσαμε, ότι
ανάμεσα στους άστεγους, στους ζητιάνους και τους εξαρτημένους, ήταν και πλήθος γυναικών, ντόπιων και
αλλοδαπών, που ξεπουλούσαν την τιμή, την υγεία, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την υπόστασή τους.
Τα τελευταία χρόνια, γεμίσαμε από άθλιους και από εξαρτημένες πόρνες, που είναι κινούμενες βόμβες, σε όσους
προσπαθούν να αγοράσουν αγοραίο ερώτα ή λίγα λεπτά απόλαυσης στο δρόμο.
Πολύ γρήγορα αυτή η χαρά, μετατρέπεται σε συμφορά, όταν διαπιστώσουν
ότι το ταίρι με το οποίο ζευγάρωσαν, τους έχει μεταδώσει τον θανατηφόρο Ιό.
Το δυστύχημα είναι ότι αυτοί ανυποψίαστοι, θα το μεταδώσουν στον επόμενο ερωτικό σύντροφο ή ακόμη και στην
γυναίκα τους. Θα διαπιστώσουν ακόμη ότι η κοινωνία, επειδή ‘συνηθίζει να κλωτσάει όποιον πέσει’ θα τους βάλει
δυστυχώς, στο περιθώριο της περιφρόνησης και της απάνθρωπης απομόνωσης.
Πολλά γράφτηκαν τα τελευταία 45 περίπου χρόνια για το AIDS και πολλές έρευνες έγιναν, χωρίς αποτέλεσμα.
Περίπου 11 χιλιάδες λαμβάνουν στην Ελλάδα Ρετροική αγωγή και θεραπεία, ενώ κάθε ένα εξάμηνο, καταγράφονται
560 άτομα οροθετικά, στα κέντρα για την αντιμετώπιση του θανατηφόρου Ιού.
Από την αρχή της θανατηφόρου παγκόσμιας πανδημίας, έχουν χαθεί στην Ελλάδα 25. 000 άτομα και νοσούν
γύρω στους 3.700, που ακολουθούν μακρόχρονη θεραπεία, σε μια ύπουλη, θανατηφόρα αρρώστια, που πολλές
φορές δεν εμφανίζει συμπτώματα ή αργεί να τα εμφανίσει.
Πολλοί επιφανείς των γραμμάτων και της τέχνης, πιάστηκαν και χάθηκαν, στην παγίδα του θανατηφόρου AIDS.
Ποια είναι η πρόταση, για τη σωστή αντιμετώπιση και την προστασία;
Για την ώρα είναι αυτά που συστήνει η Ιατρική επιστήμη. Η καλύτερη θεραπεία, είναι η πρόληψη.
‘Καλύτερα το προλαμβάνειν από του θεραπεύειν’. Ιπποκράτης ο Κώος Ιατρός. (460-377 π. Χ.)
Απαραίτητη η ενημέρωση, για την θανατηφόρο ασθένεια και για τον τρόπο ερωτικής συμπεριφοράς.
Ακόμη πιο απαραίτητη η λήψη προφύλαξης, με την χρήση προφυλακτικού και την αποφυγή επαφής με γυναίκες
που ιατρικά δεν ελέγχονται τακτικά.
Προληπτικές και τακτικές ιατρικές εξετάσεις, από άτομα που έχουν ποικίλες ερωτικές περιπέτειες.
Και φυσικά πρόληψη, με την αποφυγή εναλλαγής συντρόφων, περισσότερη εμπιστοσύνη στην οικογένεια και
πίστη στον συζυγικό έρωτα, καθώς και αποφυγή ολισθήματος, για νέες εμπειρίες, με ναρκωτικά και σεξουαλικές
δραστηριότητες, κυρίως με πρόσωπα που δεν τα γνωρίζουμε.
Μια σοφή παροιμία του λαού μας, λέγει για τους απρόσεκτους .
‘Το κακό μου το κεφάλι, με έφερε σε αυτό το χάλι’.
Ας ευχηθούμε η Παγκόσμια ημέρα του AIDS, να γίνει κάποτε ημέρα της ανακάλυψης του φαρμάκου, για πλήρη
ίαση. Μέχρι τότε ας προσέχουμε όλοι. Το AIDS δυστυχώς δεν κάνει διακρίσεις.
Αλλά ούτε και εμείς, πρέπει να κάνουμε απάνθρωπες διακρίσεις στους Οροθετικούς. Η παγκόσμια ημέρα AIDS,
γίνεται για να μας υπενθυμίζει ότι ο Ιός HIV που ευθύνεται και την προκαλεί, δεν είναι πλέον ανίατη ασθένεια,
όπως ήταν κάποτε ανίκητη . Όμως εξακολουθεί να φέρει το βάρος του στιγματισμού, της παραπληροφόρησης και
των παγκόσμιων ανισοτήτων. Είναι μια χρόνια αρρώστια, που αντιμετωπίζεται με ακριβά Ρετροικά φάρμακα, που
αναστέλλουν και καθυστερούν την εξέλιξή της. Σημερα δεν αποτελεί άμεση απειλή για την υγεία, αλλά μια χρόνια
πάθηση, που ταλαιπωρεί ακόμη εκατομμύρια κόσμου. Η πρόληψη, η ενημέρωση, οι συχνές εξετάσεις και η
συμπόνια, για τον ανθρώπινο πόνο, θα γίνουν τα πιο ισχυρά όπλα στη μάχη ενάντια σε αυτή την καταραμένη
ασθένεια, του περασμένου αιώνα. Καλό και ευλογημένο μήνα Δεκέμβριο. Ξανθίππη Αγρέλλη
