Συγκλονιστικά τα τελευταία λόγια της Σαμιωτάκη: «Ο τάφος δίπλα στον Σπύρο μου με περιμένει»
Η Ευαγγελία Σαμιωτάκη έφυγε χθες το βράδυ από τη ζωή και άφησε μεγάλο κενό στον κόσμο της υποκριτικής.
Η αγαπημένη ηθοποιός είχε δώσει συνέντευξη πριν από περίπου ενάμιση χρόνο και είχε αποκαλύψει πως είχε δημιουργήσει ένα κενοτάφιο για τον σύζυγό της Σπύρο Καλογήρου και δίπλα από αυτό την περίμενε ο δικός της τάφος. «Ο Σπύρος όσο ζω δεν θα φύγει ποτέ από κοντά μου, είναι ζωντανός. Μένω στον Ωρωπό γιατί είναι κοντά μου. Έχω αγοράσει έναν τάφο πολύ ωραίο, γιατί το ήθελε πολύ ο Σπύρος μου. Κάθε φορά που περνούσαμε έλεγε «Τι ωραία θέα! Τι ωραία θα είναι να είμαι εδώ! Αλλά δεν θέλω το χώμα, φοβάμαι πολύ το χώμα»! Κι εγώ έκανα ένα πολύ ωραίο κενοτάφιο, με το δικό μου δίπλα που με περιμένει. Λέω να θυμηθώ από ποια μεριά πενήντα χρόνια κοιμόμουν στο κρεβάτι κι έγινε έτσι. Με περιμένει» είχε πει τότε.
Η μεγάλη θεατρική, τηλεοπτική και κινηματογραφική καριέρα της πολυαγαπημένης ηθοποιού – Αχώριστο ζευγάρι στη ζωή και την τέχνη με τον αξέχαστο Σπύρο Καλογήρου
Σήμερα το πρωί, έφυγε από κοντά μας, μια ακόμα μεγάλη και ιδιαίτερα αγαπητή Ελληνίδα ηθοποιός. Η Ευαγγελία Σαμιωτάκη που υπήρξε σύντροφος στη ζωή και την τέχνη του σπουδαίου Σπύρου Καλογήρου (1922-2009).
Η Ευαγγελία Σαμιωτάκη γεννήθηκε στη Λαμία το 1935. Πατέρας της ήταν ο λαϊκός τραγουδιστής Κώστας Σαμιωτάκης. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Ελληνικού Ωδείου, απ’ όπου και αποφοίτησε. Η πρώτη της εμφάνιση στη σκηνή, έγινε το 1955 με τον θίασο του Νίκου Χατζίσκου στον «Ερωτόκριτο» του Βιτσέντζου Κορνάρου.
Ακολούθησαν συμμετοχές της στον θίασο του Αδαμάντιου Λεμού, στα έργα: «Φίλησέ με», του Τριστάν Μπερνάρ, όπου υποδυόταν την Εσμεράλδα, «Κατεβείτε, σας Ζητούν», του Ζ. Λετράζ, «Ερωτική Περιπέτεια», των Ρομπέρ ντε Φλερ – Καγιαβέ, στη «Μαρία Πενταγιώτισσα», διασκευασμένη από τον Δημήτρη Γιαννουκάκη κ.ά.
Από το 1956 ως το 1964, ήταν μέλος του Εθνικού Θεάτρου. Πρωταγωνίστησε σε αρχαίες κωμωδίες και τραγωδίες αλλά και έργα του σύγχρονου ρεπερτορίου: «Εκκλησιάζουσες», «Θεσμοφοριάζουσες», «Αχαρνής», «Ευμενίδες», «Το Ημέρωμα της Στρίγγλας» του Σαίξπηρ, «Το Σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα» και «Γέρμα» του Λόρκα, «Η Ηδονή της Τιμιότητας» του Πιραντέλο κ.ά.
Το 1965, συνεργάστηκε με το Κ.Θ.Β.Ε. και πρωταγωνίστησε στην κωμωδία «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη όπου υποδύθηκε την Λαμπιτώ και στον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη, όπου έπαιξε τον ρόλο της Αφροδίτης.
Από το 1965 ως το 1972, συνεργάστηκε ξανά με το Εθνικό Θέατρο, σε έργα, κυρίως, του σύγχρονου ρεπερτορίου: «Το Ζαμπελάκι», του Δ. Ρώμα, «Αιώνια Ζωή», του Τ. Μωραϊτίνη, «Τριαντάφυλλο στο Στήθος», του Τ. Ουίλιαμς κ.ά.
Από το 1973 «πέρασε» στο ελεύθερο θέατρο, όπου συνεργάστηκε με κορυφαίους ηθοποιούς: Δ. Παπαγιαννόπουλος, Σ. Μουστάκας, Σ. Γιούλη, Θ. Καρακατσάνης, Ν. Βασταρδής, Σ. Ερήμου, Μ. Κουνελάκη κ.ά.
Το 1986, συνεργάστηκε με το «Προσκήνιο» του Αλέξη Σολομού και πρωταγωνίστησε στη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη. Τη δεκαετία του ’80, συνεργάστηκε ακόμα με τους Ν. Ρίζο, Μ. Λεζέ κ.ά.
Από το 1980 ως το 1992, με τον σύζυγό της, τον αξέχαστο Σπύρο Καλογήρου, είχαν και δική τους θεατρική επιχείρηση, «ανεβάζοντας» τα έργα: «Σερ Αντρίκος» (Μ. Ζέρβας), «Καπετάνιος στο Σπίτι μου» (Κ. Παπαπέτρου), «Η Δεξιά, η Αριστερά και ο Κυρ-Παντελής» (Α. Σακελλάριος – Χ. Γιαννακόπουλος), «Η Γυναίκα μου Ήθελε Αλλαγή» (Κ. Παπαπέτρου) κ.ά.
Το 1997, ίδρυσε το «Αττικό Θέατρο» στην πλατεία Βικτωρίας και «ανέβασε» τα «Αρραβωνιάσματα» του Δ. Μπόγρη.
Μαζί με τον Σπύρο Καλογήρου, πραγματοποίησαν πολλές περιοδείες σε επαρχιακές πόλεις, την Κύπρο, τις Η.Π.Α. και την Αυστραλία.
Οι τηλεοπτικές και κινηματογραφικές εμφανίσεις της
Σημαντική όμως ήταν η καριέρα της Ευαγγελίας Σαμιωτάκη στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Στη μικρή οθόνη, πρωτοεμφανίστηκε το 1972, στο σίριαλ «Μπολσόι Ιβάν και Μπιγκ Τζον». Ακολούθησαν συμμετοχές της στις σειρές: «Λούνα Παρκ», «Μια Αθηναία στην Αθήνα», «Μεθυσμένη Πολιτεία», Ο Θείος μας ο Μίμης», «Ακυβέρνητες Πολιτείες», «Το Σπίτι της Θείας», «Εμείς και οι Άλλοι», «Ο Πέτρος και τα Κορίτσια του», «Καληνύχτα Μαμά», «Οι Άντρες δεν Υπάρχουν πια», «Αλίκη», όπου πρωταγωνιστούσε μαζί με τον Σπύρο Καλογήρου, την πρόωρα χαμένη Γεωργία Αποστόλου, τον Θανάση Ευθυμιάδη κ.ά., «Σαν Χειμωνιάτικη Λιακάδα», «Η Σειρήνα και ο Μπάτσος», «Μόνη εξ Αμελείας» κ.ά.
Στον κινηματογράφο, πρωτοεμφανίστηκε το 1959, στο φιλμ «Ζάλογγο: Το Κάστρο της Λευτεριάς». Ακολούθησαν σημαντικοί ρόλοι της σε ταινίες: «Αμόκ» (1963), «Η Νεράιδα και το Παλικάρι» (1969), «Η Παριζιάνα» (1969), «Βαβυλωνία» (1970), «Ο Θανάσης, η Ιουλιέττα και τα Λουκάνικα» (1970), «Η Αλίκη Δικτάτωρ» (1972), «Αστερισμός της Παρθένου» (1973), «Δικτάτωρ Καλεί Θανάση» (1973), «20 Γυναίκες κι Εγώ» (1973), «Ο Άνθρωπος που Έτρεχε Πολύ» (1973), «Ο Τσαρλατάνος’ (1973), «Η Γυναικοκρατία» (1973), «Acropolis Express» (1973), «Ο Παλαβός Κόσμος του Θανάση» (1979), «Ο Φαλακρός Μαθητής» (1979), «Καθένας με την Τρέλα του…» (1980), «Πες τα Βρωμόστομε» (1983), «Μάντεψε τι Κάνω τα Βράδια!» (1985), «Μερικές τον Προτιμούν Ηλεκτρονικό» (1986), «Κλεφτρόνι και Τζέντλεμαν» (1987), «Ο Καλύτερός μου Φίλος» (2001), «Lilly’s Story» (2002), «Η Λίζα και Όλοι οι Άλλοι» (2003), «Το Όνειρο του Σκύλου» (2005), «Αγρύπνια» (2005).
Πρωταγωνίστησε επίσης σε πολλές βιντεοταινίες και θεατρικά έργα που παίχτηκαν στο τηλεοπτικό «Θέατρο της Δευτέρας». Έλαβε μέρος επίσης και στην αγγλική τηλεοπτική παραγωγή «My Family and Other Animals».
Υπήρξε επίσης καθηγήτρια υποκριτικής στη Δραματική Σχολή Διομήδη Φωτιάδη, όπου δίδαξε αττική και ελληνική κωμωδία.
Με τον αξέχαστο Σπύρο Καλογήρου, με τον οποίο ήταν ζευγάρι στη ζωή και την τέχνη, από το 1952, απέκτησαν ένα γιο, τον Κωνσταντίνο.
Υπέροχη ηθοποιός και σίγουρα άφησε ένα μεγάλο κενό φεύγοντας.Έφυγε και πήγε κοντά στον Σπύρο της που λατρευε. Καλή αναπαυση να έχει η ψυχουλα της.