Πριν ένα χρόνο ακριβώς χάσαμε τον Κώστα Ανδρουλή,σήμερα έμαθα ότι έφυγες και εσύ, ο παιδικός μου φίλος ,ο κολλητός μου .Ήμασταν φίλοι από το δημοτικό ,στην ίδια τάξη ,μέναμε στην ίδια οδό (Ξενοφώντος ) παιδιά της Καζέρμας . Κάθε πρωί ξεκινούσε ο Χρήστος (Γαμβρέλης ) έπαιρνε εσένα,και οι δύό σας στάση έξω από το σπίτι μου για να ξεκινήσουμε και οι 3 μαζί την διαδρομή για το σχολείο,αυτό κράτησε μέχρι που τελειώσαμε το λύκειο. άλλα η φιλία μας κράτησε δυνατά μέχρι σήμερα .
Μαζί στην μπάλα , μαζί στην φιλαρμονική από 8 ετών ,μαζί στην αναπαράσταση του όρκου του Ιπποκράτη ,μαζί τα πρώτα μας ποδήλατα ,μαζί τις πρώτες σκανδαλιές μας , αργότερα μου έφερες την Βέρα και τον Γιώργο να μάθουν μουσική δίπλα μου . Εγώ υπερήφανος που σπούδασες την τέχνη του πηλού στην Κρήτη ,και ερχόμουν στο εργαστήρι σου να θαυμάζω τα αριστουργήματα σου . Με την εξαιρετική Πίτσα στο πλάι σου και τα δυο υπέροχα παιδιά σου έφτιαξες μια μοναδική οικογένεια.
Ως ακέραιος δημοσιογράφος ,και μετά ως υπεύθυνος της βιβλιοθήκης ,πρόσφερες τα μέγιστα στην κοινωνία και στον πολιτισμό του νησιού μας.
Ένας ήρεμος και γλυκύτατος άνθρωπος.
Ένας ξεχωριστός ,ευγενής άνθρωπος ,με καθαρή ματιά και φωτεινή ψυχή.
Ήταν μεγάλη τιμή να σε έχω φίλο μου.
Δυστυχώς δεν είμαι στην Κω σήμερα και δεν θα μπορέσω να σου πω το τελευταίο αντίο .
Θερμά συλλυπητήρια Πίτσα, Γιώργο και Βέρα.
Ήσουν πραγματικά ένας όμορφος άνθρωπος. Η ηρεμία σου θα μείνει για πάντα στο μυαλό μου. Καλό ταξίδι στην γειτονιά των αγγέλων Ντίνο. Καλή αντάμωση φίλε μου .
Να είσαι καλά να τον θαύμασε Δάσκαλε μας που έδωσες ζωή στην φιλαρμονική του Δήμου μας σε ευχαριστούμε για όλα το κενό σου πολύ μεγάλο θα μας λείψεις.