Μετά την επιστολή µου για τη φιλόσοφο Υπατία (24.6.23) και τη σηµαντική παρέµβαση του κ. Τάσιου (5.7.23) θεώρησα πρέπον να στείλω µία επιστολή αφενός µεν να τον ευχαριστήσω, αφετέρου δε να του διευκρινίσω κάτι. Βέβαια δεν είναι εύκολο να διαφωνήσει κανείς µε ένα τόσο σηµαντικό πρόσωπο, γι’ αυτό επιστράτευσα ένα ιστορικό περιστατικό το οποίο, όπως µου είπε προφορικά, του άρεσε πάρα πολύ. Κατ’ εµέ είναι και πάντα επίκαιρο. Σκέφθηκα λοιπόν να το αποµονώσω και να το κοινοποιήσω στον φιλόξενο πάντα χώρο σας:
«Ο επιβλητικός και λόγιος ηγούµενος της Ι. Μονής Αγ. Γεωργίου Εγκρεµού της νήσου Χάλκης Πριγκηπονήσων, Προκόπιος Αράπογλου, ήταν γνωστός στον τότε σουλτάνο Μαχµούτ, ο οποίος µάλιστα πολλές φορές επισκεπτόταν τη Χάλκη για αναπαυτική απόδραση. Κάποια φορά πήγε σε ώρα που διαρκούσε η πανηγυρική Θεία Λειτουργία (23 Απριλίου 1818;). Προχώρησε µε σκοπό να εισέλθει στο Ιερό Βήµα από την Ωραία Πύλη προκειµένου να χαιρετήσει τον ηγούµενο. Ο Προκόπιος, όµως, σεβόµενος τον θεσµό που υπηρετούσε, στάθηκε λεβέντικα στην Ωραία Πύλη ανοίγοντας διάπλατα τα χέρια του για να τον εµποδίσει να περάσει και συγχρόνως του ψιθύρισε µια φράση από το Κοράνιο, ανάλογη µε τη δική µας – «δεν επιτρέπεται η είσοδος σε κανέναν µη ιερωµένο». Ο σουλτάνος αιφνιδιάστηκε, έκανε µεταβολή και βγήκε. Το εκκλησίασµα πάγωσε και όλοι περίµεναν την απόφαση του αποκεφαλισµού του ηγουµένου, που τόλµησε να σηκώσει το ανάστηµά του στον σουλτάνο. ∆εν συνέβη όµως αυτό. Σε λίγες µέρες ξαναπήγε ο σουλτάνος προσφέροντας στον ηγούµενο µία µπρούτζινη επιγραφή από το Κοράνιο µε ωραιότατα αραβικά γράµµατα «ΕΝ ΤΗ ΕΥΘΥΤΗΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ».
* Φιλόλογος – Αρχαιολόγος, Λέκτωρ Κλασ. Φιλολ. Φιλοσ. Σχολής Παν/μίου Αθηνών
Πηγή: Εφ. Καθημερινή
