Οι νοσταλγικές ευχετήριες κάρτες των Εορτών, στα θρυλικά Ελληνικά Ταχυδρομεία στην Κω

Οι νοσταλγικές ευχετήριες κάρτες των Εορτών, στα θρυλικά Ελληνικά Ταχυδρομεία στην Κω

Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη  (21/12/2022)

Ποιος δεν θυμάται εκείνες τις υπεροχές ευχετήριες κάρτες ,των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, ακόμη  και του Πάσχα. Μόλις έκλειναν τα Σχολεία, τρέχαμε στο ταχυδρομείο στα ΕΛΤΑ, (Ελληνικά Ταχυδρομεία), για  να στείλουμε τις ευχετήριες κάρτες των μεγάλων Γιορτών, μαζί και ένα γράμμα στον Αϊ Βασίλη. Εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουμε τον δικό μας Άγιο Βασίλη, ένα υπαρκτό πρόσωπο, στο όνομα του Μεγάλου Βασιλείου, του Επίσκοπου Καισαρείας (330μΧ-379μΧ).  Ο Άγιος Βασίλειος εκτός  ότι ήταν ένας από τους τρεις Μέγιστους Ιεράρχες  με άριστη Θεολογική και επιστημονική κατάρτιση, ήταν και φιλεύσπλαχνος. Μάζευε τιμαλφή και χρήματα και τα μοίραζε μέσα σε  Βασιλόπιττες,  στους φτωχούς. Η μορφή του κοσμούσε τις παλιές ευχετήριες κάρτες, πριν αντικατασταθεί, με τον Δυτικό και Αμερικανικό,  Αϊ Βασίλη τον  Santa Claus ή τον  Saint Nicholas.

                                                                                                                                          Οι  γιορτινές ευχετήριες κάρτες, πάντα κοσμούσαν τη βάση του καταστόλιστου Χριστουγεννιάτικου δέντρου σε κάθε σπίτι, θυμίζοντας τους σκόρπιους σε όλο τον κόσμο ξενιτεμένους μας, που τις έστελλαν. Εμείς τότε μαθήτριες και των Ξενόγλωσσων Εκπαιδευτήριων, είχαμε κτίσει  φιλίες δια αλληλογραφίας, τις γνωστές pen pals ή   pen friends. Κάτι  ανάλογο, με το σημερινό ηλεκτρονικό face book. Κάθε  φορά που παίρναμε ένα γράμμα ή  λαβαίναμε μια ευχετήρια κάρτα, ανοίγονταν ένα παράθυρο στον κόσμο σε Ευρώπη, Αμερική, Ασία, Αφρική, Αυστραλία.  Τις  κάρτες και τα επιστολόχαρτα, τις παίρναμε τότε από το θρυλικό βιβλιοπωλείο, του αείμνηστου Δημήτρη Γαληνού. Αργότερα αγοράζαμε κάρτες και  από τον Κώστα τον Μεγρέμη και από τα ψιλικά του Ρεήση, στην Ιπποκράτους, καθώς επίσης  και από το νέο βιβλιοπωλείο,  του αξέχαστου Νίκου θαλασσινού. Η τακτική αλληλογραφία, ήταν ένα είδος εξάσκησης στην Αγγλική και στη Γαλλική γλώσσα, που μαθαίναμε τότε. Με το μικρό λεξικό τσέπης, που αγοράζαμε από τα τότε λιγοστά βιβλιοπωλεία που προανέφερα, προσπαθούσαμε να μεταφράσουμε κάθε λέξη, από τα γράμματα και τις κάρτες. Παράλληλα δε να απαντήσουμε, ψάχνοντας τις άγνωστες λέξεις των επιστολών ή των γιορτινών καρτών. Η αλληλογραφία αυτή ήταν  ο καλύτερος βοηθός  και το πιο πρακτικό ξενόγλωσσο, φροντιστήριο. Συγχρόνως  δε,   ανταλλάσαμε χρήσιμες πληροφορίες, για τον πολιτισμό, τα αξιοθέατα και  τις συνήθειες κάθε χώρας. Έτσι  γνωρίσαμε πως ζούσαν και εργάζονταν, στην Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Ελβετία, Ισπανία,  Φιλανδία, μέχρι Ρωσία, Ινδία, Αίγυπτο, Αλγερία, Τουρκία και Καναδά. Είχαμε μια φίλη από την κάθε χώρα. Μας έγραφαν τότε οι φιλίες δια αλληλογραφίας, τα νεοτέρα της μουσικής σκηνής,  των Beatles και των Rolling Stones, της  Silvie Vartan και του  Jonnie Holiday,   του Albano  και της Romina Power,  του Έλβις Πρίσλεη, του Φρανκ Σινάτρα, του Σαλβατόρε Ανταμό, της  Mireil Mathie  και της Δαλιδά.                                        Εμείς  τους  ανταπαντούσαμε με τα  δικά μας μουσικά ακούσματα και τα νέα, όπως  του Πασχάλη, του Δάκη, του Πάριου, του Πουλόπουλου, της Βίκυ Λέανδρος και  της Νανά Μούσχουρη. Επίσης  στις γιορτές ανταλλάσαμε με τα γράμματα,  συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής, ανοίγοντας νέους ορίζοντες μέσα από την τακτική αλληλογραφία μας. Μας έστελλαν μικροδώρα, όπως βιβλία τσέπης, κάρτες με τοπία, ημερολόγια, υλικά αλληλογραφίας, ξυλομπογιές, μολύβια και τουριστικούς οδηγούς. Εμείς πάλι τα  ανταποδίδαμε με σχεδόν τα ίδια τυπικά δώρα. Έτσι μάθαμε να σεβόμαστε, τον τρόπο ζωής άλλων ανθρώπινων φυλών, πέρα από τα στενά σύνορα του νησιού και της χώρας μας. Εκτός  από τα συνήθη έθιμα των λαμπερών Εορτών, όπως να φτιάξουμε εκτός από την καθιερωμένη Πρωτοχρονιάτικη Βασιλόπιττα, Χριστόψωμο, Χριστουγεννιάτικα μπισκότα, κουραμπιέδες, λουσμένους στην άχνη ζάχαρη και μελομακάρονα, βουτηγμένα στο σιρόπι φροντίζαμε και για την γιορτινή αλληλογραφία μας.                                                                    Ανυπομονούσαμε να έρθει ο αξέχαστος Τάσος ο Ρήνος ο ταχυδρόμος, ή ο Μιχάλης  ο Τσάμπαλας, για να μας φέρει εκείνες τις υπέροχες καρτούλες με την Θεία Γέννηση του Χριστού ή με τις καμπανούλες και τον Άγιο Βασίλη, πασπαλισμένες με χρυσόσκονη ή με την χαρακτηριστική τρισδιάστατη εκτύπωση.  Ύστερα  τρέχαμε στο παλιό Ταχυδρομείο, κάτω από την Δημαρχία, για να πάρουμε με το χαρτζιλίκι μας, από την αξέχαστη Μαρία Χαλκίτη, τα γραμματόσημα και να απαντήσουμε. Το χαρτζιλίκι, ενώνονταν με τα ψιλά κέρματα, που μαζεύαμε από τα Κάλαντα των μεγάλων Εορτών. Τελευταία Μιχάλης ο Χαρτοφίλης,  μου έφερε και τις  τελευταίες γιορτινές κάρτες, από τις παλιές φιλικές αλληλογραφίες μου. Μερικές φίλες κατάφερα να τις βρω στο face book, ενώ άλλες ήρθαν στην Κω και με  γνώρισαν.  Θυμάμαι   ότι μαζεύαμε με μανία τις ευχετήριες κάρτες, που δεν περιορίζονταν μόνο στις μεγάλες Γιορτές αλλά και στα ονομαστήρια ή στα γενέθλια μας. Παράλληλα  συλλέγαμε τα πολύτιμα γραμματόσημα, και τα διπλά τα ανταλλάσαμε. Ήταν  τα ‘πούλια,’ όπως   έλεγαν τα γραμματόσημα οι παλιοί. Επίσης  κάρτες υπήρχαν τότε και για ξεχωριστά γεγονότα, για συλλυπητήρια ή συγχαρητήρια, για ευχές αρραβώνων,  γάμων και βάπτισης.  Πολλές  φορές αυτοσχεδιάζαμε και φτιάχναμε κάρτες, με τη δική μας ζωγραφική προσπάθεια και τις στέλλαμε στους ξενιτεμένους, στους φίλους και στις γνωριμίες δια  αλληλογραφίας. Αναφορικά  για τους  αλλόθρησκους  φίλους  μας, από σεβασμό μας έστελλαν και τους στέλλαμε καρτ ποστάλ, με τοπία της χώρας τους. Υπήρχε τότε ευπρέπεια και ευγένεια, υπήρχε ψυχή στην αλληλογραφία, χωρίς ίχνος χυδαιότητας.  Κράτησα  πολλές κάρτες, για να  μου θυμίζουν την ανθρωπιά και την ζεστή φιλία, στις σχέσεις των ανθρώπων, έστω και από πολύ μακριά. Σήμερα οι ευχές είναι ηλεκτρονικές, άψυχες, εικονικές, ψυχρές, όπως και η φιλιά μεταξύ των ανθρώπων. Μακάρι  να κρατούσαν το υψηλό επίπεδο επικοινωνίας, μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σήμερα οι άνθρωποι, όπως τότε. Να μην βρίζουν ανώνυμα, κρυμμένοι πίσω από την δειλία τους.  Να μην φτιάχνουν χυδαίες φωτογραφικές συνθέσεις με φωτομοντάζ,  χρησιμοποιώντας τις φωτογραφίες  ανίδεων και ανυποψίαστων ατόμων.  Να μην διακινούν στο διαδίκτυο, προσωπικές στιγμές ή παιδικές φωτογραφίες, τροφή για ανώμαλους και παιδόφιλους.  Να  μην έχουν το θράσος, να εκχυδαΐζουν την ανθρώπινη επικοινωνία.  Μακάρι  ο κόσμος να γινόταν καλύτερος,  πιο ευγενικός  στις ανθρώπινες σχέσεις του. Έτσι   δεν θα έχουμε την ανάγκη με βαθιά νοσταλγία,  να γυρίζουμε το βλέμμα πίσω στα όμορφα χρόνια της εποχής των ιδιόχειρων ευχετήριων γιορτινών καρτών. Να μην νοσταλγούμε την εποχή που διαβάζαμε τον Χριστουγεννιάτικο Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, στα Ελληνικά και τον Χριστουγεννιάτικο Κάρολο Ντίκενς, στα Αγγλικά. Ας πλημυρίσουμε την καρδιά μας, με αγνά συναισθήματα. Ας κάνουμε ανακωχή στην κακία , στην επιθετικότητα και στον φθόνο  και ας πορεύουμε με το μήνυμα της Θείας Γέννησης του Χριστού, με την Αγάπη, την επί γης Ειρήνη και την εν ανθρώποις Ευδοκία.

Καλά Χριστούγεννα,  γεμάτα με Ευλογία και Χαρά

Ξανθίππη Αγρέλλη