ΔΕΙΤΕ Ονόματα της θάλασσας στην Αρχαία Ελλάδα

9
8929

Η αγαπημένη μας θάλασσα στην αρχαία Ελλάδα είχε διαφορετικά ονόματα, ανάλογα της καταστάσεώς της από την επίδραση του ανέμου στην επιφάνειά της.

Με άνεμο 0 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Γαλήνη».
Με άνεμο 1 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Αλσάλος».
Με άνεμο 2 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Θάλαττα ή Θάλασσα».

Με άνεμο 3 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Μύρα». Έτσι γεννιούνται οι λέξεις Λατ. Ιταλ: Mare, Γαλ: Mer, Ισπ. Πορτ.: Mar, Γερ: Meer, Ρωσ.: Mope, Φινλ.: Meri, Σλοβάκ.: Mora, Σλοβέν.: Morje, αλλά και Marin, Marina, Miror…. αλλά και Μαίρα (Νηρηίδα). Από αυτή και το εβραϊκό Μυριάμ = κυρά της θάλασσας. Σαν αντιδάνειο, το όνομα Μαρία η συλλογική μνήμη το μετέτρεψε νεότερα σε «Μαίρη», που είναι και ό αστέρας Σείριος. Μαρία, Μαρίνα, = θάλασσα. Από την ίδια λέξη και ρίζα της «Μύρα”, έχουμε τις «Μύριοι» πολλοί όπως η θάλασσα, αλλά και «Μυρμιδόνες».

Με άνεμο 4 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Πέλαγος». Έτσι έχουμε τις ονομασίες «Πελασγός» = πελαγίσιος, ταξιδευτής, Πελαγονία, Πελαγονική Χερσόνησος…

Με άνεμο 5 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Πόρος», από το αρχ. Ελλ. ρήμα «Πείρω» = διαπερνώ, μεταβαίνω απέναντι, περνώ θάλασσα. Αλλά με τι περνώ την θάλασσα; Με πλωτό «Μέσον” Ναῦς… Από το αρχ. Ελλ. ρήμα «Πείρω» έχουμε και τις λέξεις «Πειρατής», «Πειρατεία». Πόροι Αλός λέγονται οι θαλάσσιοι δρόμοι. Όποιος ήταν μέσα στον «Πόρο» (στο πέρασμα, στον θαλασσινό δρόμο) και η πρόθεση που το δηλώνει αυτό είναι το «εν» (εντός) ήταν «έν-πορος», «έμπορος». Από εκεί ξεκινά το εμπόριο. Γινόταν «Εύ-Πορος» πλούσιος δηλαδή, ή αν δεν μπορούσε να ασχοληθεί με την θάλασσα ήταν «Ά-πορος», δηλ. χωρίς τα πλούτη που προσφέρει η θάλασσα. Σε μια αρχαιοτάτη καταγραφή στις πινακίδες της Γραμμικής Β’ (Η Γραμμική Β’ είναι η πρώτη γραφή της ελληνικής γλώσσας, μεταγενέστερη μορφή της Γραμμικής Α’, και χρησιμοποιήθηκε στη Μυκηναϊκή Περίοδο, από το 17ο ως τον 13ο αι. π.Χ.) εντοπίζουμε την λέξη «ΤΑ «- «ΛΑ»- «ΣΟ» – «ΠΟ» – «ΡΟ». Εναλλαγή των Του – Δου – Θου οδοντικών άηχων συμφώνων, είναι ο «Θαλασσοπόρος».

Με άνεμο 6 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Πόντος» έτσι έχουμε το «Ποντο-Πόρο» πλοίο, Πόντιους….

Με άνεμο 7 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Κλύδων». Έτσι έχουμε τον κλυδωνισμό.

Με άνεμο 8 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Άχα». Το Χάος (>χάfος), κατά τους Στωικούς εκ του Χέω = χύνω, άχα. Έτσι λοιπόν ταξιδεύει η λέξη και γίνεται Σουηδ. Δαν.: hav, Λατιν.: Aqua.

Με άνεμο 9 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Ρόθιον».

Με άνεμο 10 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Δόν – Δάν». Δόν -Δάν = Δόνησις. Ταξιδεύει και αυτή η λέξη και έχουμε την Τούρκ.: deniz, αλλά και εκ της «Σείσεως» συνώνυμο της «Δονήσεως» έχουμε Αγγλ.: «Sea», Ολλανδ.: «Zee», Νορβ.: Sjø.

Με άνεμο 11 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Βρύξ».

Με άνεμο 12 μποφόρ, η θάλασσα λεγόταν «Βρύχα». Αυτός που ήταν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ήταν «Υπό Βρύχα» έτσι έχουμε το υποβρύχιο κλπ.

Αθάνατη και ΑρχΑγγελική η Ελληνική Γλώσσα μας!

ΠΗΓΗ: Άννα Τσιροπούλου Ευσταθίου «Ο ΕΝ ΤΗΙ ΛΕΞΕΙ ΛΟΓΟΣ» & «ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ» και λεξικό LIDELL SCOTT.

πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2022/06/blog-post_8.html

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

9 ΣΧΟΛΙΑ

  1. ΦΡΊΝΤΡΙΧ ΝΊΤΣΕ. Γερμανός φιλόσοφος, ποιητής και συγγραφέας. » Αν κάποια στιγμή άνθρωποι από άλλον πλανήτη ερχόταν στην γη, δεν θα τους ενδιέφεραν οι εφευρέσεις μας και ο τεχνολογικός εξοπλισμός μας. Το μόνο που θα μελετούσαν θα ήταν η ελληνική γλώσσα.»
    Το πώς δημιουργήθηκε αυτή η γλώσσα που μπορεί, με ακρίβεια, να περιγράψει οτιδήποτε βρίσκεται γύρω μας και να
    βοηθήσει το ανθρώπινο μυαλό να αναπτύξει, στο μέγιστο, τις ικανότητες του.
    ΚΡΙΜΑ που την αφήνουμε να χαθεί.

    • Αυτα ΧΑΡΟΥΛΑ μου να τα πεις σε αυτους που καθιερωσαν την δημοτικΙΑ.

      Δεν υπαρχει γλωσσα σαν την ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Φτιαχμενη με αλγοριθμικους κανονες. Δυστυχως και εγω τωρα γραφω στην μπασταρδεμενη ελληνικη γλωσσα γιατι δεν μου εμαθαν την σωστη οι δασκαλοι μου. Οταν ο ΟΜΗΡΟΣ εγραφε τα ΕΠΗ, 1200πχ περιπου, οι ισραηλιτες ηταν ακομα υποδουλοι των Αιγυπτιων. Μην με ρωτατε γιατι το αναφερω αυτο. Επισης καποιοι θεωρησαν καποτε οτι οι Ελληνες ειναι πολυ «ΤΟΥΒΛΑ» για να μαθαινουν τα αρχαια ελληνικα και κατηργησαν πνευματα – τονους – φθογγους και φτασαμε και στα greeklish που και σημερα εξακολουθουν να τα γραφουν κατι τουρκογυφτοι που θελουν να λεγονται και Ελληνες. Περιττο να ανα φερουμε πως τα αρχαια ελληνικα τα εχουν τα μεγαλυτερα πανεπιστημια του κοσμου.

  2. Και όμως οι νέοι ελάχιστα γνωρίζουν τον πλούτο της γλώσσας μας. Χρησιμοποιούν παρδαλά αγγλοσαξωνικα με Ελληνικά στον λόγο και στη γραφή περιφρονώντας την βασική ταυτότητα τους ως Έλληνες που είναι η γλώσσας μας η Ελληνική.

  3. Είναι εκπληκτική αυτή η πληροφορία και αποδεικνύει πάλι ποσό μένουμε στο σκοτάδι εμείς οι Έλληνες …σε λίγο καιρό ακόμη δε θα ξέρουμε αληθινά από που κρατάει ….η σκούφια μας..

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ