Δημήτρης Καλλούδης-ρεπορτάζ: Αρχιτεκτονική Δικαστηρίων Κω

Ρεπορτάζ___________________Αρχιτεκτονική Δικαστηρίων.

Είναι άξιο αρχιτεκτονικό αριστούργημα το δικαστικό μέγαρο. Υπάρχει ένα αίθριο στο μέσον όπου όλες, ή σχεδόν όλες οι αίθουσες, έχουν πρόσβαση. Στο μέσον του αιθριου είναι ένας υψηλός φοίνικας που σε προδιαθέτει για την υψηλού επιπέδου λειτουργία των υπηρεσιών. Μια κλίμακα από λαξευμένο εξαιρετικο μάρμαρο σε οδηγεί στα γραφεία. Εικάζω ότι όλος ο εσωτερικός χώρος και τα πορτοπαράθυρα (foto) είναι ακόμη από την Ιταλική κατοχή. Χώροι λουσμενοι στο φως και στο δροσερό και αλμυρομυροδατο αεράκι που εισβάλλει απο την θάλασσα που γειτνίαζει με το Δικαστικό Μέγαρο.

Μακάρι να ήταν έτσι ευχάριστες και οι προσφαιρομενες υπηρεσίες. Ηταν μια πικρή απογοήτευση απο δημόσιους υπαλλήλους, ανήμποροι να καταλάβουν και να σε βοηθήσουν και που σκοπός τους είναι να ταλαιπωρούν τον κόσμο.

Δεν θα το αναφέραμε αν, προηγούμενος δεν είχαμε μια άλλη πιο απογοητευτική εμπειρία, από το ληξιαρχείο. Ζητώντας ένα πιστοποιητικό θανάτου του αδελφού μου, μου ζήτησαν εισαγγελική εντολή, λες και δεν με γνωρίζουν, λες και, δεν «ξερενομαστε» όλοι μεταξύ μας. Κι αν όχι, ας εψαχναν το δημοτολόγιο να δουν ότι είμαι εγγεγραμμένος και δημότης Κω. Αυτή η ταλαιπωρία και ο υπερβάλλον ζήλος στο τυπικό μέρος, είναι για να τιμωρούν τους δημότες και έχει νομίζω να κάνει με την επίδειξη εξουσίας και το ότι εγώ είμαι η διεύθυνση και έτσι λειτουργώ.

Όμως, ήταν η αφορμή για να δούμε από κοντά τα υπέροχα αρχιτεκτονήματα, να θαυμάσουμε την ιταλική φινέτσα και να πούμε ότι, οι Ιταλοί έφυγαν, αλλά, άφησαν πίσω τους το δήγμα γραφής τους και την ομορφιά των κτισμάτων τους. Και αναλογίζομαι. Ποια θα ήταν η ομορφιά της ΚΩΣ χωρίς τα ιταλικά αυτά κτίσματα?