Στον αγαπημένο μου, αλησμόνητο Ηλία μου, η εξαδέλφη-αδελφή σου Άρτεμις

Είναι πικρός ο θάνατος

γλυκός ο απάνω κόσμος

ποτέ ορφανό δεν χέρεται

ποτέ δεν καμαρώνει.

Ένα μαχαίρι δίκοπο χτύπησε την καρδιά μου

και μέρα νύχτα τρέχουνε βροχή τα δάκρυά μου.

Ο θάνατός σου Ηλία μου, σφαίρα μες στο κορμί μου

μόνο ο χάρος θα μπορεί να γειάνει την πληγή μου.

Στον ουρανό χορεύουνε, στον Άδη κάνουν γάμο

και βγήκαν και καλούσανε όλους τους πικραμένους

Χριστέ να με καλούσανε και με τον πικραμένο

να φτιάξω πράσινα κεριά και κόκκινες λαμπάδες

να δω τους νιους που κοίτουνται τους γέρους που κοιμούνται.

Σε βλέπω σε αισθάνομαι μα δεν σε έχω κοντά μου

να μην με κλαις Ηλία μου, να με θυμάσαι μόνο.

Ηλία μου γλυκέ μου, μοναδικέ μου και αναντικατάστατε,

Σε ευχαριστούμε πολύ για την αγάπη σου.

Ο Θεός να σε αναπαύσει στις ουράνιες μονές.

Στον αγαπημένο μου, αλησμόνητο Ηλία μου

η εξαδέλφη-αδελφή σου Άρτεμις

ΥΓ Σημάδια πόνου μ’ άφησες σαν μίσεψες μακριά μου

και προσπαθώ στα όνειρα να βρίσκεσαι κοντά μου