Οδοιπορικό στην ηφαιστειακή Νίσυρο (ΦΩΤΟ-ρεπορτάζ Ξανθίππη Αγρέλλη)

Οδοιπορικό στην γειτονική μας Νίσυρο (6/5/2017)

Φωτό- ρεπορτάζ Ξανθίππη Αγρελλη

Όταν ο οργισμένος Ποσειδώνας πάλευε άγρια με τον γίγαντα Πολυβώτη, άρπαξε ένα κομμάτι βράχο από την νήσο Κω και τον πέταξε πάνω στον Πολυβώτη, καταπλακώνοντας τον ζωηρό γιο του Εγκέλαδου και δημιουργώντας έτσι το μυθολογικό νησί Νίσυρος.

Από τότε ο θυμωμένος γίγαντας, βρυχάται μέσα στο ξακουστό ενεργό Ηφαίστειο του, το όγδοο σε δύναμη σε όλο τον κόσμο, που συνεχώς καπνίζει, από τον άξιο θαυμασμού εντυπωσιακό κρατήρα του.

Η χαρακτηριστική μυρωδιά του θειαφιού και των ηφαιστιογενών αναθυμιάσεων, σε προετοιμάζει για ένα πρωτόγνωρο θέαμα που σου κόβει την ανάσα. Στον μεγάλο κυρίως κρατήρα που βουλιάζει στην κορυφή του βουνού, η Γη κοχλάζει, ενώ μικρές και μεγάλες φυσαλίδες που βγαίνουν στην επιφάνεια, υποδηλώνουν την απίστευτη γεωθερμική ενέργεια, που εκλύεται μέσα σε αυτό το άνοιγμα του ανήσυχου γιου του Εγκέλαδου.

Δεκάδες είναι οι Έλληνες και οι ξένοι περιηγητές που επισκέπτονται σε οργανωμένες ομάδες το φημισμένο ηφαίστειο. Επίσης πολλοί είναι οι επισκέπτες, που πηγαίνουν άλλοι στην Εκκλησία της Παναγιάς της Κυράς και άλλοι στο ιστορικό Μοναστήρι της Παναγιάς της Σπηλιανής.

Στέμμα και καύχημα πάνω σε ένα βράχο, με τα αμέτρητα σκαλοπάτια του, το Μοναστήρι της Παναγιάς, αποτελεί αιώνια προστασία του νησιού.

Οι ακριβοί θησαυροί της Ορθοδοξίας μας, μαζί με τον Άγιο Νικήτα τον Νισύριο, φυλαγμένοι σε ένα υπέροχο νησιωτικό χώρο.

Επιστρέφοντας στον κατηφορικό δρόμο, αντικρίζουμε διάσπαρτα παντού, χαμηλόκτιστα καλό ασπρισμένα σπίτια, ανακατεμένα με μερικά φιλόξενα τουριστικά καταλύματα.

Αντίθετα με τα άλλα άνυδρα νησιά, το βουνό και οι γύρω λόφοι της Νισύρου, είναι καταπράσινοι, καλυμμένοι από αμέτρητες συκιές, φραγκοσυκιές και πολλές αβραμυθιές, ελαιόδενδρα και πλήθος θάμνων. Αρκετά είναι και τα δένδρα, που παράγουν τα πικραμύγδαλα. Από αυτά βγαίνει το γλυκύτατο γευστικό ρόφημα, η παραδοσιακή Σουμάδα της Νισύρου. Ίσως η πλούσια σε μέταλλα ηφαιστειακή ατμόσφαιρα και το χώμα, να ευνοεί την βλάστηση αυτή. Η φημισμένη Νίσυρος έχει τους γραφικούς Πάλλους, στην παραλία με τα θερμά ιαματικά νερά. Τα μοναδικής αρχιτεκτονικής γραφικά Νικιά, με την Εκκλησία των Εισοδίων της Παναγίας, να ξεχωρίζει για το σκαλιστό μαρμάρινο Ιερό Τέμπλο, το περίτεχνο ολομάρμαρο Δεσποτικό και τον μαρμάρινο Ιερό Άμβωνα.

Αλλά και το επιβλητικό Εμποριό στα ψηλά, καθώς και το Μανδράκι χαμηλότερα, με τόσες μικρές όμορφες γειτονιές, τα τελευταία χρόνια έγινε ο αγαπημένος προορισμός Ελλήνων και ξένων.

Πεντακάθαρη και καλά οργανωμένη, η Νίσυρος, διαθέτει ένα ολοκαίνουργιο Μουσείο, που συγκεντρώνει τους πλούσιους Αρχαιολογικούς θησαυρούς του νησιού.

Οι Νισύριοι μετανάστες και πατριώτες ομογενείς μας ανά τον κόσμο, αν και πλούτισαν, δεν ξέχασαν την ιδιαίτερη πατρίδα τους και συνεχίζουν όχι μόνο να την επισκέπτονται, αλλά και να την ενισχύουν οικονομικά.

Η Νίσυρος των χιλίων περίπου κατοίκων, είναι μια ήρεμη τουριστική ανερχομένη δύναμη, διότι έχει το δικό της νησιωτικό χρώμα και πρέπει να το κρατήσει.

Μοναδική παραφωνία, το κυκλοφοριακό με τα αμέτρητα απρόσεκτα μηχανάκια, να ξεπετιούνται μέσα από τα στενάχωρα καλντερίμια και τα γραφικά σοκάκια, που ενώνουν αμέτρητα αρχοντόσπιτα και μαγαζιά. Τα πάρα πολλά αυτοκίνητα, δυσανάλογα με τον πληθυσμό και τις υποδομές του νησιού, στριμώχνονται στους λιγοστούς στενούς δρόμους. Μια λύση είναι να κρατούν τα τροχοφόρα στο πάρκιγκ κοντά στο λιμάνι, δίπλα στα τουριστικά λεωφορεία και να μην μπαίνουν στα στενοσόκακα.

Άλλωστε η Νίσυρος προσφέρεται για ατέλειωτους απολαυστικούς περιπάτους, αφού οι αποστάσεις είναι μικρές, σε ένα τόσο μικρό και όμορφο νησί.

Αφήσαμε την φιλόξενη, γειτονική Νίσυρο και ξεκινήσαμε για τον θαλασσινό δρόμο της επιστροφής. Η γαλήνια Αιγαιοπελαγίτικη θάλασσα, σπαρμένη με χιλιάδες ψήγματα διαμαντιών, λαμπύριζε σαν πολύτιμη κοσμηματοθήκη, κάτω από το απογευματινό φως του ήλιου. Το νησάκι του περλίτη και της ελαφρόπετρας, το Γυαλί, μας αποχαιρετούσε μαζί με την νήσο Στρογγύλη και τον Άγιο Αντώνιο.

Στο φιλόξενο απάνεμο λιμανάκι, της παραλιακής πανέμορφης Καρδάμαινας, έδεσε το πλοιάριο μαζί με άλλα πλοία που ακολουθούσαν.

Επιστρέψαμε με πλούσιες όμορφες εικόνες και αναμνήσεις, γεμάτες από τα φιλόξενα και ζεστά χαμόγελα των κατοίκων της Νισύρου.

Ξανθίππη Αγρέλλη