Γράφει ο πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Αναστ. Μανέττας, κληρικός – εκπαιδευτικός, Εφημέριος Παν/κού Ναϋδρίου Αγίας Ειρήνης – Τριών Ιεραρχών Αιγαίου Ρόδου.
Αύριο Δευτέρα (4 Αυγούστου 2025) συμπληρώνονται 40 ημέρες από τον ξαφνικό θάνατο του Βασίλη Γιαννακάκη. Απρόσμενα, αιφνίδια, το απόγευμα της Πέμπτης 26 Ιουνίου 2025, στην επιχείρηση που εργαζόταν, με καρδιακό επεισόδιο, εγκατέλειψε τον μάταιο αυτό κόσμο για το αιώνιο ταξίδι σε ηλικία 48 ετών ο Βασίλης Γιαννακάκης, ο γιος του Γιάννη και της Παρασκευής Μεταξωτού.
Είναι γνωστή στη Ροδιακή και Δωδεκανησιακή κοινωνία η πορεία του Γιάννη Γιαννακάκη, που από την Καρδίτσα έγινε πολίτης της Ρόδου, αφού το 1976 νυμφεύθηκε την εκλεκτή της καρδιάς του Παρασκευή Μεταξωτού, με καταγωγή από την Κω, και διαμένουν στη Ρόδο έκτοτε. Ο Βασίλης γεννήθηκε το 1977 και ήταν ο πρωτότοκος γιος. Ο κ. Γιάννης δραστηριοποιήθηκε άμεσα στο εμπόριο, σε είδη τουρισμού και δώρων, και κατόρθωσε με πολλή εργασία να ιδρύσει τη γνωστή επιχείρηση JOY με τα παιδιά του συνεταίρους και μετόχους.
Οικογένεια έντιμη, με αξιοπρέπεια, παρούσα στις χαρμολύπες του τόπου. Εργάστηκαν και εργάζονται δεκάδες συμπολίτες μας στις επιχειρήσεις τους, που τις ανέδειξαν σε έπιπλα, είδη δώρων όλων των εποχών και απαιτήσεων, για σπίτια, γάμους, εορτές και εκδηλώσεις.
Πραγματικά, στον κ. Γιαννακάκη ο δήμος Ρόδου και γενικότερα ο τόπος μας οφείλουν πολλά. Υπηρέτησε από υπεύθυνες θέσεις με σεμνότητα, χωρίς υπεροψίες και προβολές, με ανιδιοτέλεια και πολλές φορές σε βάρος της οικογένειάς του και των επιχειρήσεών του, το καλό, την πρόοδο και τα συμφέροντα του Ροδιακού λαού και της Δωδεκανήσου. Παρών σε εκδηλώσεις, στον πόνο, στις χαρές, στις πανηγύρεις, φιλόθρησκος και συμπαραστάτης χωρίς κοινωνικές διακρίσεις.
Ήταν και παραμένει ο απλός, ο καλοσυνάτος κυρ-Γιάννης, μαζί με την τίμια, εργατική και αξιόλογη σύζυγό του Παρασκευή. Αυτές τις αξίες μετέδωσε και στους εργαζομένους και στους πελάτες με σεβασμό, κυρίως όμως στα τρία του αγόρια.
Ο Βασίλης τελείωσε το Οικονομικό Τμήμα (Διοίκηση και Οργάνωση) στο Πανεπιστήμιο. Απέκτησε δύο χαριτωμένα αγόρια, τον Γιάννη, 15 χρονών, και τον Νικόλα, 10. Ασχολήθηκε άμεσα με την οικογενειακή επιχείρηση, ήταν υπεύθυνος στο κατάστημα με τα έπιπλα και εξοπλισμούς κατοικιών και επιχειρήσεων και πρόεδρος του ομίλου JOY «Γιάννης Γιαννακάκης και Υιοί». Χαμηλών τόνων, διακριτικός, ακούραστος στη δουλειά του, αφοσιωμένος πατέρας, γιος, φίλος και συγγενής.
Με το προσωπικό και τους πελάτες του εξυπηρετικός, ευγενής. Τίποτε δεν έδειχνε ότι θα γυρνούσε από το γυμναστήριο και θα έφευγε ξαφνικά, αφήνοντας πίσω ό,τι κοπίασε, ονειρεύτηκε και ακούραστα εργάστηκε. Αγόγγυστα εργασιομανής, δοτικός, λείπει τόσο πολύ από τα παιδιά του, τους γονείς, τα αδέλφια και τους φίλους του.
Η Ροδιακή κοινωνία πάγωσε και λυπήθηκε αφάνταστα στο απροσδόκητο άκουσμα του θανάτου του Βασίλη Γιαννακάκη. Είχε ακόμα πολλά και ωραία πράγματα να προσφέρει στον τόπο μας, χωρίς αυτοπροβολές, χωρίς να προκαλεί και να σκανδαλίζει.
Εύχομαι ολόψυχα να έχει καλό Παράδεισο, αφού ο Θεός έτσι αποφάσισε. Άλλωστε, όπου ο Θεός βάζει τελεία, εμείς δεν βάζουμε ερωτηματικό!
Να παρηγορεί τους γονείς, τα παιδιά και τους συγγενείς του ο Θεός και να ζει στις καρδιές τους ως ιερή και αγαθή ανάμνηση, από την οποία θα παίρνει νόημα και συνέχεια η δική τους ζωή.
Αιωνία του η μνήμη, καλό Παράδεισο και αξέχαστος. Αμήν.
Πηγη: rodiaki.gr
