Στην άκρη της Αστυπάλαιας, στο Κασκάις και Κάμπο ντα Ρόκα της Πορτογαλίας – δύο εντυπωσιακοί τουριστικοί προορισμοί όπου η γραμμή του ορίζοντα σβήνει ανάμεσα σε φως και θάλασσα – δημιουργήθηκε ένα μοναδικό και καινοτόμο project.
Υλοποιήθηκε, με επιτυχία, μια πρωτότυπη ιδέα που είχε σαν σκοπό να αναδείξουμε τη σημασία της προστασίας του οικοσυστήματος των θαλασσών, των ωκεανών, και να ευαισθητοποιήσουμε την παγκόσμια κοινότητα με πυξίδα μας την ελπίδα! Μια πυξίδα που δεν είναι αφηρημένη έννοια, αλλά πράξη, φαντασία και ομαδική δουλειά!
Στην πραγματικότητα, από τα «άχρηστα» πλαστικά που μολύνουν επικίνδυνα θάλασσες και ωκεανούς, απειλώντας το παγκόσμιο οικοσύστημα, γεννήθηκε ένα όραμα.
Με τη συνδρομή της Πρεσβείας της Πορτογαλίας στην Αθήνα, που αγκάλιασε και στήριξε από την πρώτη στιγμή την ιδέα, ένας εμπνευσμένος σκηνοθέτης, μια χαρισματική πιανίστρια, δύο πορτογαλικά εργοστάσια, μια σχεδιάστρια μόδας και δύο Δήμοι, της Αστυπάλαιας στην Ελλάδα και του Κασκάις στην Πορτογαλία, ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν ένα έργο-σύμβολο που ξεπερνά σύνολα, γλώσσες και εποχές.
Το αποτέλεσμα εντυπωσιακό. Η ελπίδα του μέλλοντος, τα νέα παιδιά της Αστυπάλαιας εμπνεύστηκαν από την πρωτοβουλία και προσφέρθηκαν να καθαρίσουν τις παραλίες του νησιού τους, να περισυλλέξουν πλαστικά απορρίμματα για να τα στείλουν σε εργοστάσια στην Πορτογαλία.
Δεν πρόκειται για ένα καλλιτεχνικό γεγονός. Είναι μια ζωντανή αφήγηση, ένα ταξίδι μουσικής, μόδας, οικολογίας, τουρισμού και συνεργασίας, που ενώνει δύο χώρες και δημιουργικές δυνάμεις σε έναν παγκόσμιο ψίθυρο ελπίδας μέσα από τα μάτια του σκηνοθέτη Πασχάλη Μάντη.
Στο επίκεντρο ένα εντυπωσιακό φόρεμα μήκους 20 μέτρων, εμπνευσμένο από την τέχνη των πορτογαλικών azulejos – τα περίτεχνα κεραμικά πλακάκια που αφηγούνται ιστορίες με χρώμα και ρυθμό. Το ύφασμα μετατράπηκε σε κινούμενο έργο τέχνης από τη σχεδιάστρια μόδας Μαρία Βυτινίδου, το οποίο ανέδειξε φορώντας το η πιανίστρια Έλενα Ξυδιά, ερμηνεύοντας μουσικά κομμάτια στα πιο μαγευτικά τοπία Ελλάδας και Πορτογαλίας. Στην Αστυπάλαια, με φόντο το Αιγαίο. Στο Κασκάις και στο Κάμπο ντα Ρόκα με την πλάτη στον Ατλαντικό. Σε κάθε της νότα, το φόρεμα ανέμιζε σαν σημαία που υπερασπίζεται το αύριο. Έντυσε το σώμα και τη δράση με ήχο, δίνοντας πνοή και συγκίνηση.
Η Πορτογαλική Πρεσβεία στην Αθήνα λειτούργησε ως γέφυρα πολιτισμού, διπλωματίας και τέχνης, φέρνοντας κοντά δημιουργούς που μιλούν διαφορετικές γλώσσες αλλά μοιράζονται τον ίδιο σκοπό: να υπενθυμίσουν στον κόσμο ότι η ομορφιά μπορεί – και πρέπει – να είναι βιώσιμη και πως η προστασία των ωκεανών μας αφορά όλους.
Το νησί της Αστυπάλαιας από την δική του πλευρά, αποτελεί φωτεινό παράδειγμα νησιού που προχωρά με συνείδηση προς ένα βιώσιμο μέλλον. Στα πλαίσια της οικολογικής ανάπτυξης και της βιωσιμότητας ο Δήμος Αστυπάλαιας αναλάμβάνει πρωτοβουλίες για την προώθηση της οικολογίας, της κυκλικής οικονομίας, της πράσινης μετακίνησης ταυτόχρονα με την παραγωγή πράσινης ενέργειας.
Οι κάτοικοι συμμετέχουν ενεργά σε δράσεις περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, αποδεικνύοντας ότι η βιωσιμότητα μπορεί να γίνει τρόπος ζωής. Η Αστυπάλαια δείχνει τον δρόμο προς ένα “πράσινο” και καινοτόμο μέλλον
Το Piano Project ενώνει δύο χώρες, δημιουργούς της τέχνης και της μόδας, εξυπηρετώντας μία αποστολή: να αποδείξει ότι η τέχνη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Από τα απορρίμματα, γεννιέται η πολυτέλεια. Από τη συνεργασία, γεννιέται το μέλλον.
Στην εποχή των πολλαπλών κρίσεων, αυτό το project μας θυμίζει ότι υπάρχει ακόμη χώρος για ομορφιά, ενσυναίσθηση και ελπίδα. Και ότι όταν η Ελλάδα και η Πορτογαλία συναντιούνται… γράφεται ιστορία.
