Στον πάγκο με τον αριθμό «13» της Λαϊκής στον Άγιο Δημήτριο, πουλά τα προϊόντα του ο Γιάννης Κορνιλάκης από τις Φάνες. Ένας νέος αγρότης, που από μικρό παιδί, αφοσιώθηκε στη γη, συνεχίζοντας την παράδοση της οικογένειάς του.
Από μικρός στο χωράφι, από μικρός και στα βάσανα… Να οργώσει, να φυτέψει, να ψεκάσει, να καλλιεργήσει… Χειμώνα, καλοκαίρι, Κυριακές, γιορτές, αργίες στα χωράφια στο δεύτερό του σπίτι και η μητέρα του πάντα εκεί να τον βοηθά!
Και όταν έρθει η ώρα να ανταμειφθεί για τους κόπους του, χαίρεται και παίρνει δύναμη να συνεχίσει το δύσκολο αυτό επάγγελμα. Είναι η αγάπη για τη γη που του δίνει κουράγιο να ξεπεράσει τα προβλήματα.
Μιλήσαμε μαζί του πριν λίγες μέρες, όταν στη Ρόδο έβρεχε και είχε λίγο χρόνο για αυτή τη μικρή συνέντευξη…
Γιάννη θα ήθελα να μου πεις αρχικά πώς αποφάσισες να γίνεις αγρότης
Είμαστε αγροτική οικογένεια και μένουμε στις Φάνες, ο μπαμπάς, η μαμά, οι παππούδες, όλοι… Το σχολείο το άφησα νωρίς, γιατί έβλεπα ότι δεν έχω μέλλον εκεί, αλλά έχω μέλλον στα χωράφια. Και έτσι, πήρα την απόφαση μετά τον Στρατό. Έβλεπα επίσης, ότι δεν υπήρχαν νέοι αγρότες, πολλοί δε θέλουν να δουλέψουν στα χωράφια… και είπα, ότι πολύ σύντομα δεν θα μείνει κανένας να ασχολείται με τη γη και με αυτή τη δουλειά.
Δηλαδή, είστε μία αγροτική οικογένεια… Έχεις άλλα αδέλφια;
Έχω, αλλά δεν ασχολούνται με το αγροτικό επάγγελμα. Εγώ είμαι ο μικρότερος…
Μόνο εσύ δηλαδή συνεχίζεις;
Ναι.
Εξήγησέ μας τι ακριβώς κάνεις. Ποιο είναι το επάγγελμά σου;
Φυτεύω και παράγω δικά μου προϊόντα, όπως ντομάτες, πατάτες, καρπούζια, κρεμμύδια, λάχανα, τα πάντα σε δικά μου χωράφια, σε χωράφια της οικογένειας…
Τα πουλάς στη συνέχεια μόνος σου ή τα δίνεις κάπου αλλού;
Ναι, τα πουλάω στη Λαϊκή και δίνω και στη λαχαναγορά.
Είσαι ευχαριστημένος από το εισόδημα που βγάζεις;
Δόξα τω Θεώ, είμαι ευχαριστημένος… αλλά δουλεύω «σκληρά», κάθε μέρα. Δεν μπορείς να λήψεις καμία μέρα από το χωράφι. Για παράδειγμα, σήμερα που έβρεχε, πότιζα μέσα τα θερμοκήπια, έπρεπε να τυλίξω ντομάτες και αγγούρια. Αυτή ήταν σήμερα η δουλειά μου που έβρεχε…
Όπως καταλαβαίνω, δεν έχεις ούτε Κυριακές, ούτε αργίες…
Όχι, έχουμε «ξεχάσει» και γιορτές και αργίες και Κυριακές. Είμαστε συνέχεια στο χωράφι.
Δηλαδή, τα χωράφια είναι και αυτά οικογένειά σου…
Ναι, αν και πρώτα έρχονται τα χωράφια και μετά η οικογένεια, κάποιες φορές.
Σε βοηθάει κάποιος;
Ναι, έρχεται η μητέρα μου και με βοηθάει. Κουράζεται και εκείνη αλλά δεν γίνεται αλλιώς.
Γιάννη, τι δυσκολίες αντιμετωπίζεις στη δουλειά σου;
Έχουμε πρόβλημα με τα διάφορα έντομα και παράσιτα που προσβάλλουν τα φυτά και τους καρπούς, και προσπαθούμε να τα καταπολεμήσουμε για να βγάλουμε παραγωγή. Έχουμε όμως και μεγάλο πρόβλημα με το νερό… Άρχισαν να κατεβαίνουν επίσης και τα ελάφια και φοβόμαστε για τις καλλιέργειές μας. Πιστεύω, ότι είναι πολύ μεγάλος ο αριθμός τους και δεν είναι 5.000 με 6.000 που λένε, είναι πολύ περισσότερα. Μπαίνουν μέσα στα χωράφια και τρώνε ό,τι υπάρχει.
Εσύ, πώς αντιμετωπίζεις το πρόβλημα με τη λειψυδρία; Έχεις κάποια γεώτρηση; Παίρνεις νερό από το δίκτυο;
Ναι, έχω δύο γεωτρήσεις δικές μου και τέσσερα πηγάδια, που και αυτά, αν δεν βρέξει καλά έναν χειμώνα ολόκληρο, χωρίς ζημιές, την επόμενη χρονιά δύσκολα θα έχουν νερό. Αλλά το παλεύουμε… Εγώ έχω φτιάξει και τρεις δικές μου δεξαμενές για να αποθηκεύω το νερό της βροχής…
Αυτές οι βροχές που έπεσαν τις τελευταίες μέρες ήταν ευεργετικές για τους αγρότες;
Φυσικά, έχουμε γλιτώσει πότισμα για δέκα μέρες. Ήταν ό,τι καλύτερο.
Γιάννη, πολλοί συνάδελφοί σου παραπονιούνται για το εργατικό κόστος. Εσύ τι λες;
Όλα έχουν αυξηθεί, είναι όλα ακριβά, γι’ αυτό και εμείς πουλάμε ακριβά και διαμαρτύρεται ο κόσμος και λένε ότι τους… κλέβουμε. Δεν τους κλέβουμε… ας έρθουν στη θέση μας να δουν τη δουλειά που κάνουμε και θα δουν τι συμβαίνει. Εγώ θυμάμαι, όταν ήμουν 8 ετών, ο πατέρας μου έπαιρνε το φυτό 0,03 λεπτά και τώρα έχει πάει 70 λεπτά και σε άλλες περιπτώσεις 1 ευρώ. Οπότε, αναγκαστικά ανεβαίνουν και οι τιμές. Αλλιώς, θα «μπούμε μέσα» και θα καταστραφούμε.
Και όπως βλέπουμε, δεν υπάρχει και μεγάλη προθυμία από νέους να ασχοληθούν με τη γη… Λόγω αυτών των προβλημάτων πιστεύεις;
Ξέρουν τα προβλήματα αλλά δεν θέλουν να ασχοληθούν, αν και πιστεύω ότι έχει αναπτυχθεί η τεχνολογία, που βοηθά. Όμως, δεν υπάρχει επιθυμία από τους νέους να γίνουν αγρότες. Οι περισσότεροι νέοι, θέλουν σήμερα να έχουν ένα χαρτί πανεπιστημίου ή από κάποια σχολή, αλλά αρκετοί από αυτούς εργάζονται ως σερβιτόροι… εγώ βγάζω περισσότερα αλλά κουράζομαι.
Θέλω να μου περιγράψεις μία συνηθισμένη μέρα στη δουλειά σου. Τι κάνεις όταν ξυπνήσεις το πρωί;
Μόλις ξυπνήσω, θα πάω ν’ ανοίξω τα παράθυρα στα θερμοκήπια στις 6 το πρωί, και ανάλογα τη μέρα, ακολουθώ συγκεκριμένο πρόγραμμα. Κάνω ποτίσματα, ποτίζω θερμοκήπια, πατάτες, κρεμμύδια, καρπούζια κ.λπ.. Κάποια άλλη μέρα, αφού ανοίξω και πάλι τα θερμοκήπια να αερίζονται για να μην δημιουργηθούν αρρώστιες, θα τυλίξω τις ντομάτες για να ψεκάσουμε και να τις μαζέψουμε. Αυτό γίνεται εναλλάξ, κάθε μέρα.
Ελεύθερο χρόνο έχεις;
Έχω, αλλά όχι πολύ. Περισσότερο το βράδυ έχω ελεύθερο χρόνο, αλλά όλη τη μέρα είμαι ή στα ποτίσματα, ή στο τρακτέρ.
Οι φίλοι σου τι λένε; Τι συζητάτε; Λέτε τα προβλήματά σας;
Οι φίλοι μου είναι πολύ μεγαλύτεροι από εμένα, είναι πιο ζυμωμένοι στη ζωή και στη δουλειά και προτιμώ να είμαι μαζί τους, παρά με συνομήλικους μου που προτιμούν να ασχολούνται με το κινητό τους, και δεν μου αρέσει αυτό εμένα. Θέλω να είμαι με πιο μεγάλους ανθρώπους, για να πάρω μία συμβουλή γιατί σε κάποια ζητήματα χρειάζομαι βοήθεια. Μπορεί να είμαι από μικρός στο χωράφι αλλά θέλω την πείρα και τις γνώσεις των πιο μεγάλων. Έχασα και τον πατέρα μου πριν από πέντε χρόνια και όσο και η μητέρα μου να βοηθά δεν τα γνωρίζει όλα όπως τα γνώριζε ο πατέρας μου… Και παίρνω συμβουλές από μεγαλύτερους που ασχολούνται με το ίδιο αντικείμενο.
Γιάννη, ήρθε κάποια στιγμή που μετάνιωσες επειδή δυσκολεύτηκες και είπες “θα τα παρατήσω”;
Όχι, ποτέ. Γιατί αγαπώ αυτό που κάνω και είμαι επίμονος και όπως λέμε εμείς εδώ «Σκυλί ανήμερο»…
Δηλαδή, είσαι συνειδητοποιημένος με αυτό που κάνεις, αν και είναι δύσκολο. Οπότε, να μη σε ρωτήσω αν θα ήθελες αργότερα να ασχοληθείς και με κάτι άλλο…
Ποτέ. Έχω δοθεί στη γη, εκεί θα αφήσω τα κόκκαλα μου. Δεν αλλάζω αυτό το επάγγελμα, γιατί το αγαπώ. Και δεν έχουν μείνει και πολλοί σαν και εμένα να παλεύουν με τη γη. Αν σταματήσουμε και εμείς, δεν θα υπάρχουν προϊόντα από τη γη μας.
Τι θα ήθελες από το κράτος ως βοήθεια για το επάγγελμά σου; Πολλοί αγρότες κατεβαίνουν στους δρόμους και διαμαρτύρονται…
Να μειώσει τις τιμές στα φάρμακα και στα λιπάσματα, για να πουλάω και εγώ πιο φτηνά και να αγοράζει και ο κόσμος πιο φτηνά και να μη με… βρίζει και να μη θεωρεί ότι τον κλέβω. Όταν μου το λένε, τους απαντώ «Έλα στη θέση μου, φύτεψε και αν βγουν τα προϊόντα με το κόστος που θέλεις εσύ, έλα να μου το πεις και να μου κάνεις παρατήρηση και μπροστά στον κόσμο. Έλα ν’ αλλάξουμε επάγγελμα και θα δεις τι πληρώνω και τι παίρνω».
Στις Φάνες, υπάρχουν άλλοι νέοι σαν εσένα;
Όχι, είναι άλλος ένας αγρότης στις Φάνες, μεγαλύτερός μου. Στις γύρω περιοχές υπάρχουν κάποιοι άλλοι. Μακάρι, να βρεθούν νέοι να ασχοληθούν με τη γη όπως εμείς, να την καλλιεργούν και να παράγουν προϊόντα στον τόπο μας…
πηγη: https://www.rodiaki.gr/
