Εργατικό Κέντρο ΒΣΔ: Να εξασφαλιστούν τα εργασιακά δικαιώματα των περίπου 170 εργαζομένων του Labranda

Από τις αρχές Ιουνη που δημοσιοποιήθηκε το «κανόνι» του FTI που οδήγησε στο κλείσιμο του ξενοδοχείου Labranda ..έχουν ακουστεί και γραφεί πολλά.

Κυβέρνηση, εργοδοσία και οι εκπρόσωποί της αποφεύγουν να βάλουν στην συζήτηση τα δικαιώματα των εργαζομένων.

170 περίπου εποχικοί στην πλειοψηφία τους εργαζόμενοι στο ξενοδοχείο Labranda Marine Aquapark Resort στο Τιγκάκι της Κω, βρέθηκαν σε μια μέρα χωρίς δουλειά αφήνοντας τους σύξυλους.

Η «οικογένεια» όπως ορισμένα διευθυντικά στελέχη παρουσίαζαν το ξενοδοχείο τελικά δεν φέρθηκε και πολύ… οικογενειακά. Άλλωστε η μεγαλοεργοδοσία την εργατική δύναμη την χρειάζεται για να την εκμεταλλεύεται για να βγάζει κέρδη. Όταν μετατραπεί σε βαρίδι για τα σχέδια της την ξεφορτώνεται.

Η εργοδοσία προκαλεί με την στάση της, να μην εμφανίζεται στην τριμερή συζήτηση στο ΣΕΠΕ όπου προσκλήθηκε από το Εργατικό Κέντρο για να δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις, να ενημερώσει όπως οφείλει και να απαντήσει για τις συμβάσεις των εργαζομένων.

Το ελεύθερο να ασυδοτεί και να γράφει στα παλιά της τα παπούτσια αυτούς που μέχρι χτες αποκαλούσε «συνεργάτες’ ξεζουμίζοντάς τους, το έχει από το πλαίσιο των νόμων που ψηφίσανε όλες οι κυβερνήσεις. Ιδιαιτέρως σε περιπτώσεις πτωχεύσεων προβλέπεται η προστασία πρώτα των τραπεζών και τελευταίοι οι εργαζόμενοι όποτε και όταν οι διαδικασίες ολοκληρωθούν.

Και ενώ οι εργαζόμενοι ζαλισμένοι από τον «ξαφνικό θάνατο» προσπαθούν να σώσουν ότι σώζεται, πρέπει να αντιμετωπίσουν και διάφορους καλοθελητές, στην υπηρεσία εργοδοσίας, που προσφέρουν θέσεις εργασίας, τώρα που η έλλειψη χεριών είναι γνωστή, κανείς δεν θα χαθεί στον τουρισμό κλπ. κλπ.

Αυτό που δεν λένε είναι ότι οι μισθοί που προσφέρουν στους συναδέλφους που βρίσκονται στο δίλημμα να ζήσουν χωρίς εισόδημα ή να βρουν αλλού δουλειά, είναι τα ψίχουλα που δίνουν πιέζοντας πάνω στην ανάγκη για επιβίωση.

Τίποτα δεν χάθηκε ακόμα.

Ακόμα και τώρα που όλα φαίνονται μαύρα δεν μπορούμε να μην δούμε ότι:

Όλοι οι εργαζόμενοι ρωτάνε για τους συναδέρφους στο Labranda

Αποκτούμε σπουδαία εμπειρία -παρακαταθήκη την ώρα που «κολλάει το σίδερο.»

Μαθαίνουμε ποιος είναι ο φίλος κ ποιος ο εχθρός. Είναι χαρακτηριστική η σιωπή Δήμου και Περιφέρειας.

Ο «βασιλιάς» της σταθερότητας, της υγιούς επιχ/τας, της ¨βαριάς βιομηχανίας¨ εμφανίζεται γυμνός. Ολόκληρος κολοσσός να κρύβεται από τις ελάχιστες συμβατικές του υποχρεώσεις.

Το δέσιμο της συλλογικής οργάνωσης κ αγώνα είναι βαρύ κ αναντικατάστατο.

Το ΕΚ και το κλαδικό σωματείο δεσμεύεται να εκπροσωπήσει τους εργαζομένους διεκδικώντας τα αιτήματα που συμφωνήσαν εξ ‘αρχής.

Με ευθύνη της εργοδοσίας και κυβέρνησης:

• Να εξασφαλιστούν οι μισθοί και οι ασφαλιστικές εισφορές για όλη την τουριστική σεζόν, για όλους τους εργαζόμενους στο ξενοδοχείο LAMRANDA ανεξαρτήτως εργασιακού καθεστώτος.

• Να εξασφαλιστεί η συνέχιση της εργασίας όλων των εργαζομένων, χωρίς καμιά βλαπτική μεταβολή, όποιο κι αν είναι, τελικά, το ιδιοκτησιακό καθεστώς.

• Σε περίπτωση διακοπής λειτουργίας να διασφαλιστούν οι αποζημιώσεις, επίδομα αδείας, αποζημίωση άδειας, δώρο Χριστουγέννων και τα δεδουλευμένα τους όπως και τα απαραίτητα ένσημα για ένταξη στο ταμείο ανεργίας.

• Ο Δήμος Κω να αποφασίσει άμεσα να υπάρξει πάγωμα οφειλών όλων των εργαζομένων σε τέλη και λογαριασμούς ύδρευσης. Ανάλογες αποφάσεις να ληφθούν σε εφορία, λογαριασμούς ρεύματος και σε τράπεζες.

• Να δοθεί έκτακτο επίδομα οικονομικής ενίσχυσης όλων των εργαζομένων μέχρι να ξαναπιάσουν εργασία.

• Να εξασφαλιστεί νομική κάλυψη από το κράτος χωρίς επιβάρυνση των εργαζομένων.

Κάνεις μόνος του! Στην οργάνωση η δύναμη στον αγώνα η ελπίδα.