Ν. Σαντορινιός: Στον αέρα 700 εργαζόμενοι του Ομίλου Κυπριώτη στην Κω. Η τύχη τους πρέπει να αποτελέσει άμεση προτεραιότητα για την Κυβέρνηση

«Ν. Σαντορινιός: Στον αέρα 700 εργαζόμενοι του Ομίλου Κυπριώτη στην Κω. Η τύχη τους πρέπει να αποτελέσει άμεση προτεραιότητα για την Κυβέρνηση.

Κατάθεση κοινής Ερώτησης Τομεαρχών Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής, Εργασίας, Τουρισμού»

Με ερώτησή τους οι Τομεάρχες Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Εργασίας και Τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ, φέρνουν στη Βουλή το ζήτημα των 700 εργαζομένων στην Κω, που μένουν εργασιακά ακάλυπτοι μετά από απόφαση ξενοδοχειακού ομίλου να μην λειτουργήσει καμία δραστηριότητά του για φέτος το καλοκαίρι.

Συγκεκριμένα, στην ερώτηση που καταθέτουν προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο Νεκτάριος Σαντορινιός, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, η Κατερίνα Νοτοπούλου και ο Αλέξανδρος Αυλωνίτης τονίζουν πως η ξαφνική απόφαση του ξενοδοχειακού ομίλου Κυπριώτη, στην Κω, να μην λειτουργήσει για το φετινό καλοκαίρι έχει πέσει σαν κεραυνός εν αιθρία πάνω στο νησί, ενώ εν αμφιβόλω τίθεται η επιβίωση 700 οικογενειών, την πιο δύσκολη σεζόν, μετά από την παρατεταμένη ανωμαλία που η πανδημία προκάλεσε. Η αίσθηση του ότι λόγω της πανδημίας, επιχειρηματικοί όμιλοι στον Τουρισμού μπορούν, ανενόχλητοι να παραβαίνουν το εργατικό Δίκαιο, να εμπαίζουν και να καταδικάζουν, στην ανέχεια, στρατιές εργαζομένων, δεν περιποιεί τιμή ούτε για την Κυβέρνηση, ούτε για το κράτος δικαίου που υπερασπιζόμαστε για τη χώρα μας, ούτε για τη φήμη του ελληνικού Τουρισμού, σχολιάζουν εμφατικά.

Οι εργαζόμενοι του Ομίλου Κυπριώτη, τα μόνα έσοδα που είχαν για τελευταία φορά ήταν κατά τους μήνες, όπου τελούσαν σε αναστολή. Έκτοτε, καμία ενέργεια δεν έχει γίνει από τη Διοίκηση του Ομίλου και καμία πρωτοβουλία από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας προς την κατεύθυνση της προστασίας και της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, δεν έχει ληφθεί, αφήνοντάς τους κυριολεκτικά στον αέρα και κάτω από το όριο της επιβίωσης. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ υπογραμμίζουν πως τόσο η κλαδική Σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων- που ο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ επέμενε στην μετατροπή του χαρακτήρα της ως υποχρεωτικού, σύμφωνα και με το πνεύμα των αποφάσεων του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, αλλά ο Υπουργός Εργασίας άργησε τόσο να την υπογράψει, όσο και να κηρύξει την υποχρεωτικότητά της-, όσο και η ισχύουσα νομοθεσία αποτελούν ένα δίχτυ ασφαλείας για τους εργαζομένους, που όμως δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού, την ώρα που η Κυβέρνηση προχωρά σε θεμελιακές θεσμικές αλλαγές οι οποίες αποδυναμώνουν το ΣΕΠΕ και αλλάζουν άρδην το εργασιακό τοπίο, προς το χειρότερο.

Ο αρμόδιος Υπουργός και η Κυβέρνηση οφείλει άμεσα να λάβει μέτρα για την απόδοση των όσων δικαιούνται οι εργαζόμενοι, ενώ πρέπει να μεριμνήσει ώστε να εντάξει τους 700 υπαλλήλους του Ομίλου σε ένα πλαίσιο στήριξης, καθώς τόσο ο αριθμός τους, όσο και σαν μεμονωμένη περίπτωση, πλήττει βάναυσα μια επαγγελματική ομάδα που βρίσκεται ήδη στα όρια της επιβίωσής της, δημιουργεί ένα τραγικό προηγούμενο στις διευθετήσεις ανάμεσα σε ιδιοκτήτες ξενοδοχείων και ξενοδοχοϋπαλλήλους, αλλά προσβάλλει και συνολικά τη φήμη του ελληνικού τουρισμού.

Τέλος, οι Τομεάρχες σημειώνουν πως η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη διάρκεια της θητείας της, σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση μεριμνούσε συντονισμένα (Υπουργείο Εργασίας, ΟΑΕΔ, κτλ.) ώστε οι εργαζόμενοι που υφίστανται της αποφάσεις της ιδιοκτησίας για αιφνίδιες μαζικές απολύσεις να έχουν την δυνατότητα έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης 1000€, την δυνατότητα αξιοποίησης του επιδόματος αφερεγγυότητας (καταβολή τριών μισθών από τον ΟΑΕΔ για περιπτώσεις επιχειρήσεων που κλείνουν με βάση υπολογισμού (είτε την ατομική είτε την σχετική κλαδική) και την δυνατότητα να ενταχθούν (όπως οι εργαζόμενοι του Νεωρίου Σύρου) για την περίοδο που δεν πληρώνονταν στο πρόγραμμα που είχε υλοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα το χειρίζεται ο ΟΑΕΔ, για τους «εγκλωβισμένους» εργαζόμενους. Σήμερα η ΝΔ έχει αφήσει στο έλεος της ιδιοκτησίας τους εργαζόμενους και δεν έχει δομήσει κανένα γενικό πλαίσιο στήριξης για όσους εργάζονται στον Τουρισμό και τον Επισιτισμό- και των οποίων οι επιχειρήσεις όπου δούλευαν, είτε δεν πρόκειται να ανοίξουν, είτε προχωρούν σε οριστικό κλείσιμο- με αποτέλεσμα να δημιουργούνται στρατιές ανέργων.