Αλήθειες και ψέματα: «Νησιωτική Ελλάδα 2.0». Πως θα πορευθούμε τώρα προς την ανάπτυξη;
Η κυβερνητική αναξιοπιστία σε όλους τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας μετά το «τυπικό άνοιγμα» της τουριστικής σεζόν,θέτει σε αμφισβήτηση τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας. Με την «ασθενική» πορεία προς την ανοσία – μέσω των μετ’ εμποδίων εμβολιασμών- να επισκιάζει κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης να αμπαλάρει με σχέδια και υποσχέσεις την πραγματικότητα που βιώνουν όλοι οι πολίτες, κυρίως οι νησιώτες που περίμεναν την έναρξη της σεζόν, το κρίσιμο ερώτημα για την «αυριανή ημέρα» επανέρχεται απαιτητικό και έντονα διαφοροποιημένο: Πως θα βγούμε από τη διπλή, κοινωνική και οικονομική κρίση; Θα ανοίξει πραγματικά κάποια στιγμή ο τουρισμός; Ξεκάθαρα και χωρίς πορτοκαλί και άλλες απαγορευτικές λίστες.Πως είναι δυνατόν στο εσωτερικό των χωρών όλα να είναι ανοικτά και οι τουριστικοί προορισμοί στο Αιγαίο να γίνονται «χαρτί διαπραγμάτευσης»;
Θέλουμε τα δικά μας εθνικά κριτήρια στις παραγράφους των ευρωπαϊκών κειμένων, όχι μόνο μεγάλα λόγια και υποσχέσεις. Οι νησιώτες – που έχουμε δώσει τα πάντα για να μείνει η Ευρώπη πιστή στις αξίες που τη δημιούργησαν – δεν μπορεί να γινόμαστε πιόνι στα επικοινωνιακά παιχνίδια εξουσίας της ΝΔ.
Η λελογισμένη ανησυχία για την εξέλιξη της πανδημίας, μιας υγειονομικής κρίσης που κρατάει τον παγκόσμιο πληθυσμό σε συναγερμό εδώ και σχεδόν 18 μήνες, δεν θα πρέπει να εμποδίζει την υλοποίηση των δικών μας σχεδιασμών για την επιστροφή στην κανονικότητα. Ας λείπουν οι διφορούμενες δηλώσεις και ας διαμορφωθεί επιτέλους ένα κοινά αποδεχτό πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων, προστασίας των εργαζομένων και κυρίως ένα εξωστρεφές και αξιόπιστο σχέδιο προβολής των νησιών μας σαν ασφαλείς τουριστικοί και πολιτιστικοί προορισμοί για όλους!
Δεν θα πληρώσουν οι νησιώτες τις επικοινωνιακές αποτυχίες της κυβέρνησης.
Δεν μπορεί να μετατρέπεται το brandname«Νησιωτική Ελλάδα» σε χαρτί διαπραγμάτευσης στα ευρωπαϊκά οικονομικά παιχνίδια.
Οι δικές μας εθνικές κόκκινες γραμμές εκτείνονται σε όλο το φάσμα των πολιτικο-οικονομικών αποφάσεων.
Την ίδια στιγμή, στο εσωτερικό της χώρας, καλούμαστε να ξεπεράσουμε τα «κωλύματα» που προκαλεί η ιδεοληπτική αντιμετώπιση της πανδημίας. Με νομοσχέδια αντι-εργατικά, αντι-κοινωνικά, αντι-αναπτυξιακά, δεν θα αρκούν ούτε 10 προγράμματα Ανάκαμψης για να μας τραβήξουν μπροστά σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Η ταλαιπωρία του κόσμου συνεχίζεται σε κάθε επαφή με το Δημόσιο, τα επιδόματα τελειώνουν, οι συγκοινωνίες δεν βελτιώνονται, τα προβλήματα ξεδιπλώνονται σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας μας, αρκεί μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων για να καταλάβει κανείς το τέλμα που έχουμε περιέλθει. Τα καλοκαίρια γίνονται από εποχή του χρόνου θέμα διμερών διαπραγματεύσεων «αποκλιμάκωσης» με τους γείτονες… και η ατζέντα συνεχώς διευρύνεται…
Το αναπτυξιακό μέλλον είναι μονόδρομος για τα νησιά μας
Σήμερα, μας δίνεται μια μοναδική ευκαιρία να χρησιμοποιήσουμε σημαντικούς πόρους της Ευρώπης για να αλλάξουμε επιτέλους «αιώνα». Να περάσουμε στο επίπεδο που μας αρμόζει. Οι «εναλλακτικές» λύσεις που κατά καιρούς μας δίνει η κυβέρνηση, σε εργασιακά, ξεπουλήματα δημόσιας περιουσίας ή επιδοτήσεις δεν κρύβουν την αλήθεια της πραγματικής ανάγκης σε έργα και χρηματοδοτήσεις επενδυτικών σχεδίων, στην ολοκληρωμένη ψηφιακή διασύνδεση των υπηρεσιών, στο πέρασμα σε άλλο – χάϊτεκ – επίπεδο των χώρων πολιτισμού και τουρισμού. Χωρίς καθυστερήσεις, μεσάζοντες, χωρίς αποκλεισμούς. Με ισότιμη αντιμετώπιση των περιφερειών, στη βάση των δικών τους χωρικών και δημογραφικών ιδιαιτεροτήτων. Σε αυτό μέσα είναι και η «φιλολογική» συζήτηση για το νησιωτικό ΦΠΑ, που, και με αυτοκριτική διάθεση για τη δική μας πολιτική, θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε και εμείς στην Αριστερά με τον πιο αποδοτικό τρόπο. Προβάλλοντας τη σημασία των συνδυαστικών παρεμβάσεων στη νησιωτική οικονομία, όχι μόνο το ένα ή το άλλο μέτρο διάσπαρτα και ξεχωριστά.
Αυτό που εμείς ονομάζουμε «οδικό χάρτη νησιωτικής ανάπτυξης». Δένοντας τις νησιωτικές ανάγκες με μικρές και μεσαίες – αλλά το ίδιο απαιτητικές για τις τοπικές κοινωνίες – δράσεις με τις ευρωπαϊκές και εθνικές χρηματοδοτικές γραμμές και τις τράπεζες (όπως είναι οι μεταφορές, το κόστος των προϊόντων, η ενεργειακή επάρκεια, οι μαρίνες, οι βιολογικοί καθαρισμοί, το καθαρό νερό, η πλήρης ψηφιακή κάλυψη σε όλα τα νησιά, το λιμάνι που να δέχεται καράβια όλο το χρόνο, η στήριξη στους βιολογικούς παραγωγούς, στην κτηνοτροφία, η διασύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τον τουρισμό, η σταθερή και ποιοτική κάλυψη στην Υγεία, η τεχνική και η τουριστική εκπαίδευση κ.ά.).
Για να γίνει πραγματικά το επίκεντρο των πολιτικών μας η ΑΕΙΦΟΡΙΑ. Βιώσιμη ανάπτυξη, εναλλακτικός τουρισμός, όχι εναλλακτικές πολιτικές αποφάσεις της μικροκομματικής επικοινωνίας. Και αυτή η προτροπή ισχύει προς όλους. Είναι ευθύνη όλων μας. Για να μην σβήσει η φλόγα της ελπίδας για το καλύτερο αύριο των νησιών μας που όλοι προσδοκούμε.
Το Γραφείο ΤΥΠΟΥ
