Ένας «αλιέας ψυχών» χειροτονείται Διάκονος την Κυριακή & προσεχώς Ιερέας στη Ζιά – Καλή δύναμη και καλή επιτυχία Γιάννη!

Πρόκειται για τον αγαπητό φίλο, Ιωάννη Γεωργίου Σταυρόπουλο, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Πυλί και παντρεύτηκε στο Αμανιού, όπου και διαμένει με την οικογένειά του προσφέροντας, όπου χρειάστηκε, την βοήθειά του στην εκεί ενορία και τον παπά Μιχάλη.

Έχει τελειώσει τριετές ιδιωτικό ΙΕΚ στην Αθήνα, όπου επίσης έχει σπουδάσει μουσική και επιστρέφοντας στην Κω άσκησε το επάγγελμα του αλιέα που έμαθε καλά από παιδί, βοηθώντας πάντα -ως εργατικός και ακούραστος που είναι- τον αλιέα πατέρα του, με το καΐκι τους.

Με πολύ χαρά, πληροφορηθήκαμε από τον Σεβασμιώτατο, ότι σκοπεύει πολύ σύντομα να τον χειροτονήσει Ιερέα και να τον διορίσει στην κενή (μετά την αποχώρηση του π. Φίλιππου, για οικογενειακούς λόγους, στην ιδιαίτερη πατρίδα του) θέση της Παναγίας της Κουβουκλιανής, στην Ζιά (είχε και παλιά παπά-Γιάννη).

Είμαστε βέβαιοι, πως με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, συν τον υπομονετικό, ανεχτικό και ενωτικό χαρακτήρα του, θα φέρει εις πέρας, με επιτυχία, τα νέα καθήκοντά του ως «αλιέας ψυχών» πλέον, σε αυτή την πολύ όμορφη αλλά και ιδιόμορφη ενορία.

Καλή δύναμη και καλή επιτυχία φίλε Γιάννη, με τη βοήθεια του Θεού και την αγάπη των ενοριτών σου, θα τα καταφέρεις!!!

«Αλιεία ψυχών» (το αλιεύσαμε από το διαδίκτυο μιας και ταιριάζει απόλυτα με την περίσταση)

Στὴ λίμνη ἔρριχναν ὅλη νύχτα τὰ δίχτυα τους ὁ Πέτρος κι ὁ Ἀνδρέας, ὁ Ἰωάννης κι ὁ Ἰάκωβος. Ἀλλ᾿ ὅλοι οἱ κόποι τους ἔμειναν ἄκαρποι. Οὔτε λέπι στὰ δίχτυα. Δὲν θὰ πᾶνε σήμερα νὰ πουλήσουν, καὶ πῶς θὰ ζήσουν οἱ οἰκογένειές τους;

Ἐνῷ ἁπλωνόταν κάποια μελαγχολία, ξαφνικὰ ἔρχεται νὰ σκορπίσῃ αἰσιοδοξία καὶ χαρὰ ὁ ἥλιος, ὁ πνευματικὸς ἥλιος τῆς ἀνθρωπότητος, ὁ Χριστός. Ἀρέσκεται νὰ συναναστρέφεται ἐργατικοὺς ἀνθρώπους. Ὁ πρῶτος Ἐργάτης ἔρχεται στοὺς ἐργάτες. Καὶ τὸ πρῶτο ἔργο ποὺ θὰ κάνῃ ἀνάμεσά τους εἶνε ἡ διδασκαλία.

Ἀλλὰ ποῦ νὰ σταθῇ γιὰ νὰ διδάξῃ; Οὔτε συναγωγὴ οὔτε κάποια αἴθουσα ὑπάρχει ἐκεῖ. Ὁ Ἰησοῦς ἀνεβαίνει σ᾽ ἕνα πλοιάριο, τοῦ Πέτρου, κάνει τὴν πρύμη ἄμβωνα, κι ἀπὸ ᾽κεῖ διδάσκει τὰ πλήθη, ποὺ ἔχουν μαζευτῆ στὴν ἀκτή.

Ὅταν τελείωσε, θέλοντας νὰ δώσῃ τὴν εἰκόνα μιᾶς μεγάλης ἀλήθειας, λέει στὸν Πέτρο νὰ ὁδηγήσῃ τὸ σκάφος στ᾽ ἀνοιχτὰ καὶ νὰ ῥίξῃ πάλι τὰ δίχτυα. Ὁ Πέτρος στὴν ἀρχὴ προβάλλει ἀντιρρήσεις· τέλος πειθαρχεῖ, ἐκτελεῖ τὸ λόγο του. Καὶ τὸ θαῦμα συντελεῖται. Ὅ,τι δὲν κατώρθωσαν κόποι μιᾶς ὁλόκληρης νύχτας, τὸ πέτυχε ἕνας λόγος τοῦ Κυρίου. Τὰ δίχτυα γεμίζουν, σχίζονται ἀπὸ τὸ βάρος τῶν ψαριῶν, καὶ δύο ἁλιευτικὰ πλοιάρια κινδυνεύουν νὰ βυθιστοῦν.

Οἱ ψαρᾶδες, παλαίμαχοι στὴ θάλασσα, μένουν κατάπληκτοι μπρὸς στὴν πρωτοφανῆ αὐτὴ ἁλιεία. Καὶ τότε ὁ Ἰησοῦς, ὁ μεγάλος Ψαρᾶς, λέει στὸν Πέτρο· «Μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν» (Λουκ. 5,10), ἀπὸ τώρα δηλαδὴ θὰ πιάνῃς ἀνθρώπους· Πέτρε· αὐτὸ ποὺ εἶδες καὶ μένεις κατάπληκτος εἶνε μικρὸ ἐμπρὸς σ᾽ ἕνα ἄλλο τεράστιο θαῦμα, ποὺ θὰ συμβῇ μετὰ ἀπὸ λίγο. Ἄλλου εἴδους δίχτυ θ᾿ ἁπλωθῇ. Οἱ ἄνθρωποι ποὺ σκέπτονται καὶ πολιτεύονται μακριὰ ἀπ᾽ τὸ Θεό, μέσα σὲ πέλαγος παθῶν, καὶ μένουν ἀσύλληπτοι, θὰ πιαστοῦν στὰ δίχτυα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Στὶς ἡμέρες σου, Πέτρε, θὰ πραγματοποιηθῇ ἀρχαία προφητεία· «Ἀποστέλλω τοὺς ἁλιεῖς… καὶ ἁλιεύσουσιν αὐτούς» (Ἰερ. 16,16). Ἕνας ἀπ᾽ τοὺς ἁλιεῖς αὐτοὺς θά ᾽σαι κ᾽ ἐσύ, Πέτρε. Χαῖρε λοιπόν.