Πιστή στά ἱερά θέσμια καί τήν ἔνδοξη ἱστορία της, ἡ Ἱερά Μονή Πανορμίτου ἐπετέλεσε καί ἐφέτος μεγαλοπρεπῶς τήν Πανήγυρη τοῦ ἱεροῦ Μονυδρίου τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, πού εὑρίσκεται στήν νῆσο Τευτλοῦσσα (Σεσκλί) τῆς Σύμης καί ἀποτελεῖ Μετόχιο αὐτῆς. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος λάμπρυνε μέ τήν παρουσία του τήν ἱ. Πανήγυρη συμπαραστατούμενος ἀπό τόν Γεν. Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο Σύμης π. Στέφανο Μακρῆ, τήν πλειονότητα τῶν Ἐφόρων τῆς Μονῆς, τόν Νομικό Σύμβουλο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Σύμης καί τῆς Ἱ. Μονῆς μας, Δικηγόρο Ρόδου καί Ἄρχοντα Δικαιοφύλακα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου κ. Θεόδωρο Παπαγεωργίου μετά τῆς συζύγου του καί πλῆθος προσκυνητῶν, ἀπό τήν Σύμη, Ρόδο κ.ἀ. Τόν χορό τῶν Ἱεροψαλτῶν διηύθυνε ὁ Ἱεροψάλτης τῆς Ἱ. Μονῆς Πανορμίτου κ. Μερκούριος Γιανναρᾶς.
Τό σημερινό μικρό Μονύδριο, ἀποτελεῖ κτιριακῶς τήν συνέχεια τῆς ἀρχικῆς πρωτοχριστιανικῆς Βασιλικῆς πρός τιμήν τοῦ πρωτοκορυφαίου τῶν Ἀποστόλων Ἁγίου Παύλου, ἡ ὁποία ἦταν οἰκοδομημένη πλησίον τοῦ μικροῦ λιμένος τῆς Νήσου. Ἐκεῖ, κατά τήν τοπική παράδοση, ὁ Ἀπόστολος λέγεται ὅτι, ταξιδεύοντας μέ κάποιο πλοιάριο κατά τήν διάρκεια μιᾶς περιοδείας του ἀπό τήν Μικρά Ἀσία πρός τήν Ρόδο, ἀναγκάστηκε λόγῳ μεγάλης θαλασσοταραχῆς νά ἀποβιβασθεῖ πρός στιγμήν ἐπάνω στό νησάκι τοῦ Σεσκλιοῦ.
Ἡ Μονή τοῦ Πανορμίτη ἀγόρασε τό νησί ἀπό τήν Κοινότητα τῆς Σύμης τήν 8η Μαρτίου τοῦ ἔτους 1791 ἀντί τοῦ ποσοῦ τῶν 2.600 γροσίων, γεγονός πού ἀποδεικνύεται καί μαρτυρεῖται σαφέστατα ἀπό τό σχετικό συμβολαιογραφικό ἔγγραφο πού σώζεται στό Ἀρχεῖο της καί φέρει τήν σφραγίδα τῆς Κοινότητος καί τίς ὑπογραφές τῶν ἐκπροσώπων ἀμφοτέρων τῶν μερῶν. Αὐτήν τήν σημαντική ἀγοραπωλησία βεβαιώνει ἐπίσης ὁ Μητροπολίτης Ρόδου Καλλίνικος σέ ἔγγραφό του ἕνα μήνα ἀργότερα, στό ὁποῖο ἐξαπολύει ἀφορισμό σ’ ὁποιονδήποτε «ὀψέποτε ἤθελεν ἀποτολμήσῃ κακίᾳ καί δυστροπίᾳ κινούμενος νά διεγείρῃ ταραχάς, νά ἐνοχλήσῃ τό Μοναστήρι ἕνεκεν τούτου τοῦ νησίου». Ἐπιπλέον σ’ ἕνα ἀκόμα ἐνσφράγιστο ἔγγραφο τῆς Κοινότητας τῆς Σύμης τῆς 12ης Ἰουλίου τοῦ ἔτους 1842, ἐπιβεβαιώνεται ἡ κυριότητα τῆς Μονῆς στό Σεσκλί. Τέλος τό τέταρτο κατά σειρά ἐπίσημο ἔγγραφο γιά τό θέμα αὐτό, εἶναι ἡ Διαθήκη τοῦ ἐπιφανοῦς Ἡγουμένου τοῦ Πανορμίτη Νικάνδρου τοῦ Φιλαδέλφου. Ἐπειδή τήν ἐποχή αὐτή (1869) λόγῳ τῶν πολιτικῶν μεταρρυθμίσεων τῆς Ὀθωμανικῆς Κυβερνήσεως δέν ἦταν δυνατόν νά γραφεῖ κτηματική περιουσία οὔτε πρός τήν Κοινότητα οὔτε πρός τήν Μονή, ὁ Τοῦρκος διοικητῆς τῆς Ρόδου Ἀχμέτ Καϊσερλής Πασᾶς «εὐηρεστήθη ἵνα γραφῇ τό πωλητήριον τῆς νήσου σεσκλί καί τῶν παρακειμένων αὐτῇ νησιδίων ἐπ’ ὀνόματί μου ἡγουμενεύοντος ἐν τῇ Μονῇ ταύτη κατά τήν ἐποχήν ταύτην». Ἔτσι μ’ αὐτήν τήν ἐπίσημη Διαθήκη, ὁ λόγιος καί ἐντιμότατος αὐτός Ἡγούμενος ἀποκλείει ἐνδεχόμενες διεκδικήσεις συγγενικῶν του προσώπων καί διασφαλίζει τήν ἀδιαφιλονίκητη πλέον κυριαρχία τῆς Μονῆς ἐπί τῶν Σεσκλιῶν.
Τόν παρελθόντα χρόνο τακτοποιήθηκε ὁριστικῶς καί τελεσιδίκως τό ἰδιοκτησιακό θέμα τῶν Σεσκλιῶν, μέ τήν ὑπ’ ἀριθ. 458/2016 ἀπόφαση τοῦ Γ΄ Πολιτικοῦ Τμήματος τοῦ ἀνωτάτου Δικαστηρίου τῆς Χώρας, τοῦ Ἀρείου Πάγου, ὁ ὁποῖος ἐδέχθη τήν προηγούμενη Δικαστική ἀπόφαση τοῦ Ἐφετείου Δωδεκανήσου, πού ἀναγνωρίζει τήν ἀδιαφιλονίκητη ἰδιοκτησία τῆς Μονῆς ἐπί τῶν νησίδων τῆς Τευτλούσης.
Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ἐπίσης ὅτι ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος μέ συντονισμένες ἐνέργειες ἐπιδιώκει τήν ἔνταξη τοῦ προσκυνήματος αὐτοῦ στό πρόγραμμα τοῦ Ε.Ο.Τ. «Τά βήματα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στήν Ἑλλάδα». Ἡ προσπάθεια αὐτή ἐντάσσεται στά γενικότερα πλαίσια ἀναπτύξεως τοῦ «θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ», ὁ ὁποῖος μπορεῖ νά προσφέρει μεγάλα πνευματικά ὀφέλη στίς ψυχές τῶν ἐπισκεπτῶν, καί νά ἀποτελέσει τό ἔναυσμα γιά οὐσιαστική πνευματική ἀναζήτηση καί ἀναβάπτιση στά βαθύτερα νοήματα τῆς ζωῆς καί τόν ὑψηλότατο προορισμό τῆς ἀνθρώπινης ὑπάρξεως.
Ἀκολουθεῖ φωτοπαρουσίαση τῆς πανηγύρεως.
