Άγιος Δημήτριος
Την 26η Οκτωβρίου ημέρα Κυριακή γιορτάζουμε τον αριστοκράτη νέο της Θεσσαλονίκης , Άγιο Μεγαλομάρτυρα Δημήτριο.
Νέος στην ηλικία από επιφανή οικογένεια, θα μπορούσε να ακολουθήσει τον δρόμο που συνήθως ακολουθούν οι νέοι. Αλλά όχι.
Έχει θαυμαστή αυτοκυριαρχία. Συνετός και πιστός στις Χριστιανικές αλήθειες, πιστός στρατιώτης του Χριστού. Θαρραλέος, ωφέλιμος, ευεργετικός , ατρόμητος δάσκαλος της αγαθοεργίας. Κλεισμένος στην σκληρή, σκοτεινή, υγρασιασμένη φυλακή, δέχεται όλες τις κακοποιήσεις, τους τρομερούς πόνους από τους λογχισμούς, ώσπου ήρεμα παρέδωσε την ψυχή του στον γλυκύτατο Χριστό του που τόσο αγάπησε. Να είμαστε βέβαιοι ότι με τις δεήσεις του, όπως και όλων των μαρτύρων και ηρώων της φυλής μας και με την Χάρη του Χριστού, θα είμαστε νικητές στην παλαίστρα της ζωής.
Πίστη σταθερή ακράδαντη χρειάζεται. Με αυτήν την πίστη, η αθάνατη ελληνική ψυχή από τους αρχαίους χρόνους βάδιζε τον δρόμο της νίκης και του θριάμβου. Να θυμηθούμε την βάρβαρη τουρκική κακοδαιμονία αιώνων, τον ένδοξο αγώνα του 1821, τον μεγαλειώδη αγώνα του 1912-13 και του 1940-41 που θα γιορτάσουμε σε 2 μέρες το αθάνατο ΟΧΙ. Σε όλους τους αγώνες σύνθημα τους είχαν «Ύπερ πίστεως και Πατρίδος». Τι πολύτιμο θησαυρό έχουμε!
Μήπως το ξεχνούμε; Μήπως οι φίλοι-εχθροί μας έχουν στόχο αυτόν τον ανεκτίμητος θησαυρό να ληστέψουν; Να ξεριζώσουν από τις ελληνικές ψυχές; «Θρησκεία, οικογένεια, Πατρίδα» αυτά τα «άπαρτα κάστρα» να γκρεμίσουν; Η να τους κάνουμε το χατίρι τάχα, λόγω φιλίας και βοήθειας να τους τα χαρίσουμε; Αλίμονο μας! Καιρός να ξυπνήσουμε. Να επιστρέψουμε στην πίστη μας και στα πεπρωμένα της φυλής μας. Σύνθημα μας το ΟΧΙ όπου χρειάζεται να αναφέρεται πάντοτε. Ναι στην θρησκεία, την οικογένεια και την πατρίδα μας , την μικρή μεγάλη Ελλάδα μας.
