Στην Κοίμηση της Θεοτόκου
Ο Αύγουστος περνάει καμαρωτός , χάρες φορτωμένος. 15 του μήνα ξημερώνει η γιορτή της Κοίμησης της πολυτιμημένης Παναγίας μας. Γιορτή μεγάλη. Πανηγύρι. Το Πάσχα του Καλοκαιριού. Χαίρεται και η ίδια. Θα πάει δίπλα στον Γιο της και Θεό της, να αναπαυθεί αιώνια Βασίλισσα , για να πρεσβεύει για όλους μας. Είναι το λιμάνι μας, το καταφύγιο, η παρηγοριά μας, η ελπίδα μας, το τείχος ….
Μητέρες και όλοι μας, και η Παναγία ήταν άνθρωπος, που οι αρετές της, την ανέβασαν τόσο ψηλά. Ποιο άλλο πρόσωπο επί της γης τιμήθηκε και δοξάστηκε τόσο όσο η φτωχή ταπεινή κόρη της Βηθλεέμ; Πόσο διαφορετική θα ήταν η κοινωνία μας αν ζούσαμε τις αρετές της. Αυτή είναι η καλύτερη τιμή. Η προσπάθεια για να την μιμηθούμε και η υπακοή στο θέλημα του παντοκράτορα γιου και Θεού της.
Παναγία μου στη γιορτή σου
τα ελέη πάλι ντύσου
και έλα στην φτωχή τη γη μας
Και έλα, δός μας
θεομάνα το φιλί σου
τάχα μεσ’ την αγκαλιά σου
δεν κρατάς και μας παιδιά σου;
Παναγιά μου μην αργείς
είσαι η μόνη κι η στερνή μας
Συ καταφυγή.
Στην γλυκιά μας μάνα Παναγία
Αικατερίνη Σώκιαλη Κίννα
