Σε ένα από τα πιο μαγευτικά σημεία του βόρειου Εμπορειού, στην τοποθεσία «Αλέξης», τελέστηκε σήμερα Τετάρτη 31 Ιουλίου 2025, στις 7.30 το απόγευμα, Εσπερινός σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο, στο γραφικό εκκλησάκι του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ.
Το λιτό και γεμάτο κατάνυξη εκκλησάκι ανήκει στην οικογένεια Μιχαήλ Βούρου και δεσπόζει στην πλαγιά με θέα το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, αποτελώντας ένα ήσυχο καταφύγιο προσευχής και περισυλλογής.
Μετά την ακολουθία, η οικογένεια Βούρου προσέφερε κεράσματα σε όλους τους παρευρισκόμενους, τιμώντας με τον παραδοσιακό καλύμνικο τρόπο τη μνήμη του Οσίου.
Ο φακός του Kalymnos News βρέθηκε στο σημείο και συνομίλησε με τον κτήτορα του ναΐσκου, τον Μιχάλη Βούρο, έναν αγαπητό ζαχαροπλάστη του νησιού, ο οποίος μοιράστηκε την προσωπική του ιστορία πίσω από την ανέγερση της εκκλησίας.
«Ήταν ένα όνειρο που γεννήθηκε στην Αμερική», μας αφηγείται. «Εκεί, διαβάζοντας τον βίο του Οσίου Σεραφείμ, συγκινήθηκα βαθιά. Είπα τότε πως, αν ποτέ επιστρέψω στην Κάλυμνο, θα φτιάξω ένα μικρό εκκλησάκι στη μνήμη του.Eρχόμενος στην Κάλυμνο επειδή μου άρεσε πάντοτε ησυχία και ήθελα κάτι απομακρυσμένο βρήκα αυτό το οικόπεδο εδώ, οπότε είπα να οικοδομήσω. Βγάζω μια άδεια αλλά έτυχε να με πιάσει ο αιγιαλός. Εντάξει περιμέναμε 8 χρόνια λέω στον ανιψιό μου τον εργολάβο το Γιώργο Πουλλά: Έτσι κι έτσι έχω το οικόπεδο. Τι γίνεται; Ο Γιώργος μου λέει Μιχάλη μπορούμε να κάνουμε ένα εκκλησάκι . Μετά από αρκετά χρόνια και πολλές δυσκολίες το όνειρο αυτό πήρε σάρκα και οστά. Από τότε έχουν περάσει 24 χρόνια. Κάθε μέρα έρχομαι εδώ· είναι το καταφύγιό μου».
Ο ίδιος μας περιγράφει πώς μοιράζει την ημέρα του ανάμεσα στο ζαχαροπλαστείο και το εκκλησάκι, φροντίζοντας τα καντήλια, διαβάζοντας τις προσευχές του, και συχνά περνώντας ακόμα και τις νύχτες του εκεί, ιδίως τα καλοκαίρια.
Πηγη: https://kalymnos-news.gr/
την ευχή και τις πρεσβείες του στον Κύριο να έχουμε..
Υπάρχει ένας άνθρωπος του Θεού, άνθρωπος Αγάπης όχι κατάκρισης, άνθρωπος «Χαριτωμένος» , να βοηθήσει;;
Το Εγώ μου δεν παραδίδεται με τίποτε, αντίθετα με έχει καταβάλει ο μέγιστος πειρασμός : Τελικά μήπως το μεγαλύτερο Εγώ σε όλα τα Σύμπαντα το έχει Εκείνος, γιατί ζητά την εξαφάνιση του δικού μου/μας;;
Χωρίς Εκείνον όλη η ζωή μου είναι Κόλαση.
Αλλά δεν Του μιλάω πια, αφού η σιωπή Του με σκοτώνει..