Προστάτης και Ευεργέτης της Εξαρχείας Πάτμου-Μορφή ανεπανάληπτη
Γράφει ο πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Αναστ. Μανέττας, κληρικός – εκπαιδευτικός, εφημέριος Παν/κού Ναϋδρίου Αγίας Ειρήνης – Τριών Ιεραρχών Αιγαίου Ρόδου.
Πλήρης ημερών, με μια ζωή χορτάτη από Αγάπη στον άνθρωπο, κληρικός ορόσημο στην πνευματική ζωή της Εξαρχείας Πάτμου και ο επί 60 χρόνια Λειτουργός, Πατέρας, αδελφός, ο γλυκύτατος Αρχιμανδρίτης Νικηφόρος Κουμουνδούρος. Κοιμήθηκε το ξημέρωμα της Παρασκευής 21 Μαρτίου 2025, ήρεμα και αθόρυβα, σε ηλικία 95 χρονών. Εκεί που είδε το φως της επίγειας ζωής του. Το νησί που λάτρεψε και υπηρέτησε με αυταπάρνηση, που το ανέδειξε σε πανορθόδοξο προσκύνημα, την Παναγία του Χάρου, στο Λειψώ. Άφησε ειρηνικά το πνεύμα του στον Χριστό που λάτρεψε από μικρό παιδί στον Ευαγγελιστή της Αγάπης Ιωάννη Θεολόγο και στην μητέρα του την Παναγία του Χάρου.
Ο Γέροντας και πολυσέβαστος π. Νικηφόρος Κουμουνδούρος είναι μια στόφα παλιάς κοπής ευλαβών και αφοσιωμένων κληρικών της ιεράς Πατριαρχικής και Βασιλικής Μονής του Ευαγγελιστή της Αγάπης Ιωάννου του Θεολόγου της Πάτμου. Προαγωγές και θέσεις του δόθηκαν αλλά εκείνος δεν εγκατέλειψε το αγαπημένο του νησί, τον Λειψώ. Αναμμένη και καιομένη λαμπάδα, ευγενής, φιλόξενος, προσιτός, Άρχοντας στην κορμοστασιά και στους τρόπους. Λατρεύτηκε από γενεές Δωδ/σίων, Πατμίων, Λειψιωτών με παγκόσμια αναγνώριση, αφού το νησί του επισκέπτονταν χιλιάδες προσκυνητές και ξένοι ανά την υφήλιο.
Από το 1956 που χειροτονήθηκε από τον μακαριστό Μητροπολίτη Λέρου Ισίδωρο Αηδονόπουλο μέχρι και την Οσιακή Κοίμησή του αλλά και από λαϊκός , από μικρό παιδί ολάκερη η ζωή του άρχισε και έκλεισε για την εκκλησία του τόπου του το όμορφο και γραφικό νησί Λειψώ που λάτρεψε και πρόσφερε ολάκερο το Είναι του. Δεκάδες παρεκκλήσια, με κελιά και ξενώνες, Ιατρείο, Μουσείο με θαυμάσια εκθέματα, πλατείες, παιδικές χαρές, κατοικίες για ιερείς, γιατρό, δασκάλους, βιβλία που ο ίδιος έγραψε για την ιστορία των Λειψών, καταγραφή οικογενειών μεταναστών και μονίμων κατοίκων, οδοιπορικά για Ιεροσόλυμα, για τα έργα, που με την αγάπη του κόσμου, πνευματικών του παιδιών και ευλαβών προσκυνητών δημιούργησε.
Μικρό- όλα αυτά- δείγμα της αξιόλογης και μοναδικής του προσφοράς στην εκκλησία και την κοινωνία. Ασκητικός, νηστευτής, φιλακόλουθος, ακούραστος, δοτικός, τα πάντα για τους άλλους, τον τόπο του, τους πονεμένους, τους πικραμένους, τους φτωχούς, τους αδικημένους. Τα τυχερά του, τον μισθό του, όλα τα πρόσφερε σε έργα και φιλανθρωπίες. Οι στολές, τα προσωπικά του αντικείμενα, δωρεές πνευματικών του παιδιών τα πρόσφερε σε κληρικούς, σε Μονές με πολλή αγάπη.
Το 2020, των Τριών Ιεραρχών, τον είχαμε στη Ρόδο, στις εκδηλώσεις μας τιμώμενο πρόσωπο, του δείξαμε την αγάπη μας και του προσφέραμε τις τιμές που του άξιζαν με πανελλήνια προβολή από τα Μ.Μ.Ε, το διαδίκτυο, με άρθρα μας συνεχόμενα, για το έργο και την προσφορά του.
Πέρυσι τον Σεπτέμβριο του 2024 νοσηλεύτηκε για αρκετό διάστημα στο νοσοκομείο της Ρόδου όπου του δείξαμε αγάπη, συμπαράσταση και μεγάλη τιμή στο πρόσωπό του. Ο ίδιος χαιρόταν και το ομολογούσε αυτό. Καθήκον μου ιερό με δάκρυα τιμής και ευγνωμοσύνης μνημονεύουμε την μεγάλη χαρά που τον γνωρίσαμε για πολλά χρόνια.
Το αξέχαστο χαμόγελό του και η βιβλική και αγέρωχη μορφή του, η απλότητα, η σεμνότητα, η έμφυτη καλοσύνη του θα ζει αιώνια στις καρδιές μας και στις επερχόμενες γενεές στο Λειψώ και όπου πέρασε. Μόνο αγαθές αναμνήσεις άφησε η γλυκύτατη παρουσία του στο πέρασμά του από την πρόσκαιρη αυτή ζωή στην αιωνιότητα και τον Παράδεισο. Με τα δάκρυα αυτά θα τον συνοδεύουν οι προσευχές μας και τα αιώνια μνημόσυνά του.
Πολλά συγχαρητήρια δημόσια εκφράζω στην αφοσιωμένη με απεριόριστη αγάπη και σεβασμό όλα αυτά τα χρόνια στα γειρατειά του, την Μαρία Σαρρή, που του έδωσε αγάπη, φροντίδα σαν παιδί του μέχρι τελευταίας του αναπνοής. Αφιερώθηκε από μικρή στον Χριστό, δεν έκαμε οικογένεια και είχε για πατέρα, στήριγμα και χαρά της τον πατέρα Νικηφόρο Κουμουνδούρο. Τον περιποιήθηκε, του έδωσε τα πάντα με στοργή, αγάπη, χωρίς συμφέρον.
Ανιδιοτελής και υποδειγματική η πολύχρονη αυτή διακονία της. Τον πόνεσε και κλαίει απαρηγόρητα για την αγιασμένη μορφή και ψυχή του Αγνού αυτού Λευίτη και πνευματικού ανθρώπου. Το ίδιο και ο αδελφός της, που υπηρέτησε κληρικός στην Γερμανία ο π. Μιχαήλ Σαρρής.
Επίσης και η ανιψιά του πατρός Νικηφόρου Κουμουνδούρου η γλυκύτατη Ευδοκία Παντέλου, που τον συνόδευσε στο νοσοκομείο της Ρόδου, τον λάτρευε και στο νησί Λειψώ τον επισκεπτόταν και του πρόσφερε αγάπη και σεβασμό όπως και άλλα ανίψια και πνευματικά του παιδιά.
Ο Γέροντας τιμήθηκε από τα πατριαρχεία Ιεροσολύμων, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, από φορείς Συλλόγους και ιδρύματα με Περγαμηνές, πλακέτες τιμητικές και παράσημα. Είχε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού θρόνου. Του ευχόμαστε ευλαβικά καλό Παράδεισο, να χαίρεται στην αιώνια ζωή όσα καλά και άγια έπραξε. Να απολάβει το αιώνιο βραβείο και τον φωτοστέφανο της Αγιότητας.
Το Σάββατο (3 Μαΐου 2025) τελούμε με επισημότητα και παρουσία πολιτιστικών συλλόγων, Πάτμου, Λειψών Ρόδου, τιμητικά,το 40ήμερο μνημόσυνο στον Παν/κό Ναό της Αγίας Ειρήνης – Τριών Ιεραρχών Αιγαίου Ρόδου. Θα ομιλήσει ο π. Κυριάκος Μανέττας κατάλληλα, και εκπρόσωπος του συλλόγου Πατμίων – Λειψών και θα απαγγελθεί ποίημα από τον ποιητή Σπυρίδωνα Κατσούρη. Στον κόσμο θα προσφερθούν κόλλυβα και κεράσματα στη μνήμη του.
Η ευχή του μαζί μας. Αιωνία του η μνήμη, αξέχαστος και αθάνατος. Αμήν.
Πηγη: rodiaki.gr
