Καθηλώνει και συγκινεί ο καθηγητής – Πρωτοψάλτης και Πρόεδρος του Συλλλόγου Ιεροψαλτών Κω, Γιώργος Σακέλλης, στην εκπομπή «Ματιές στην παραδοσιακή Κω» με την Ξανθίππη Αγρέλλη στο kos Tv.
O κ. Σακέλλης διηγείται εν συντομία τους κορυφαίους σταθμούς στη ζωή του λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ήταν όλη ένα θαύμα, μέχρι και σήμερα».
Από το πως ξεκίνησε ως μικρό παιδί στην Αντιμάχεια, πως φανερώθηκε το «τάλαντό» του στον παραδοσιακό ψάλτη του χωριού του Κ. Πλαγκέτη, πως με τις ενέργειες του παπά Γιάννη Άμαλλου σπούδασε στην Πατμιάδα διατελώντας μάλιστα μικρός Ιεροψάλτης στο Σπήλαιο της Αποκάλυψης, έχοντας ως πνευματικό του τον Άγιο Αμφιλόχιο. Στην συνέχεια πως ανέβηκε στην Αθήνα με χίλιες δυο στερήσεις και πως η θεία πρόνοια τον οδήγησε βήμα βήμα να γίνει Πρωτοψάλτης σε κεντρικούς ναούς, να εισαχθεί στο Εθνικό Ωδείο και σε χρόνο ρεκόρ να αναδειχτεί Καθηγητής Βυζαντινής και Ευρωπαϊκής Μουσικής σε αυτό αλλά και σε μεγάλα εκπαιδευτήρια των Αθηνών (Αρσάκειο, εκπαιδευτήρια Ζηρίδη κ.α.), μέχρι την επιστροφή του στην Κω όπου υπηρέτησε ως καθηγητής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, Πρωτοψάλτης αρχικά στον Άγιο Παύλο και στην συνέχεια στον Μητροπολιτικό ναό μέχρι σήμερα .
Γιώργος Σακέλλης.
Σύντομο βιογραφικό Από τον Τόμο «Ψάλτες της Κω» της Σειράς «Τόποι και Ψάλτες» του Κέντρου Ερευνών και Εκδόσεων (Μανώλη Χατζηγιακουμή)
Γεννημένος (1942) στην Αντιμάχεια, ένα χωριό που έχει δώσει (και δίνει) πολλούς ιερωμένους και ψάλτες. Πέρα από τα ακούσματα της παιδικής ηλικίας, η κατάρτισή του στην Εκκλησιαστική μουσική οφείλεται κυρίως σε επίσημες ειδικές Σχολές, καταρχάς στην Πατμιάδα (1959-1962) και στη συνέχεια (1963-1970) στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών (απ’ όπου πήρε Πτυχίο και Δίπλωμα Βυζαντινής Μουσικής), και στο οποίο υπηρέτησε αργότερα (1970-1978) ως Καθηγητής Βυζαντινής και Ευρωπαϊκής Μουσικής. Πλούσια και μακρά η ψαλτική του δράση. Υπήρξε για πολλά χρόνια (1965-1984) ψάλτης σε πολλούς Ναούς των Αθηνών και αμέσως έπειτα στην Κω, πρώτα (1984-2012) στον Ι. Ναό του Αγ. Παύλου, της ομώνυμης νεώτερης συνοικίας στην πόλη της Κω, και στη συνέχεια (2012 – έως σήμερα ) πρωτοψάλτης στο Ι. Μητροπολιτικό Ναό του Αγ. Νικολάου. Πλούσια, γενικότερα και η εκτός Αναλογίου μουσική του δράση. Καθηγητής Μουσικής στη Μέση Εκπαίδευση (Αρσάκειο, Εκπαιδευτήρια Ζηρίδη, Ιπποκράτειο Γυμνάσιο Κω), επίσης διευθυντής και χοράρχης σε πολλές Συναυλίες Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής (με σημαντικότερη εκείνην του 1995, όπου διηύθυνε στην Πάτμο τη Μεγάλη Χορωδία κατά τον επίσημο εορτασμό για τα χίλια εννιακόσια χρόνια της Αποκάλυψης του Ιωάννη). Ακόμη, Πρόεδρος σήμερα του Συλλόγου Ιεροψαλτών Κω και, παράλληλα, Διευθυντής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Κώου και Νισύρου. Ψάλτης έντεχνος και ηδύφωνος, βαθύς γνώστης του επίσημου εκκλησιαστικού μουσικού ιδιώματος, όπως αυτό εκφέρεται σήμερα από τους σύγχρονους επικαιροποιημένους ψάλτες.
Τα μέλη που ψάλλονται στον αντίστοιχο ψηφιακό δίσκο (CD 3ο) είναι κυρίως Δοξαστικά κλασικών κινητών και ακινήτων Εορτών του Ενιαυτού, με κάποια, ταυτόχρονα, ειδικά αντίστοιχα Ιδιόμελα (και εδώ επιλογές του ίδιου). Καταρχάς ψάλλονται, από τη μεγάλη Εορτή των Χριστουγέννων, το Προεόρτιο Σπήλαιον ευτρεπίζου ήχος πλ β΄, κατά την εκδοχή του Γεωργίου Σύρκα (από χειρόγραφο, εδώ σ. 00-00), το Και νυν των Αίνων Σήμερον ο Χριστός γεννάται ήχος β΄, κατά την εκδοχή του Λυκούργου Πετρίδη (από χειρόγραφο, εδώ σ. 00-00), ο Ειρμός της θ΄ Ωδής του Α΄ Κανόνα Μεγάλυνον ψυχή μου… Μυστήριον ξένον ήχος α΄ σε μέλος Αθανασίου Πέττα (από χειρόγραφο, εδώ σ. 00-00), και προστίθεται το Δοξαστικό των Αίνων των Θεοφανείων Νάματα Ιορδάνια ήχος πλ β΄, επίσης κατά την εκδοχή του Λυκούργου Πετρίδη (από χειρόγραφο, εδώ σ. 00-00). Ακολουθούν το Δοξαστικό των Αίνων της Κυριακής των Βαΐων Προ εξ ημερών του Πάσχα ήχος πλ β΄ σε μέλος Γεωργίου Σύρκα (από χειρόγραφο, εδώ σ. 00-00), το Ιδιόμελο των Αίνων της Μ. Δευτέρας Ερχόμενος ο Κύριος ήχος α΄ και το Δοξαστικό των Αίνων της Μ. Πέμπτης Εξέδυσάν με τα ιμάτιά μου ήχος πλ β΄, και τα δύο στο μέλος των Κων/νου Πρίγγου («κατ’ εκτέλεσιν» του ίδιου του ψάλλοντος), τα Ιδιόμελα των Αποστίχων της Μ. Πέμπτης Σήμερον σέ θεωρούσα ήχος β΄ και Επί ξύλου βλέπουσα ήχος β΄, καθώς και το Δοξαστικό των Αποστίχων της Μ. Παρασκευής Σέ τον αναβαλλόμενον το φως ήχος πλ α΄ (και τα τρία από την «Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα» του Λυκούργου Πετρίδη, Θεσ/κη 1979). Στη συνέχεια ψάλλονται, από την Κυριακή της Πεντηκοστής το Στιχηρό του Εσπερινού Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το Άγιον ήχος α΄, το Δοξαστικό του Εσπερινού Δεύτε λαοί ήχος πλ δ΄ και το Δοξαστικό των Αίνων Βασιλεύ ουράνιε ήχος πλ β΄, επίσης το Δοξαστικό των Αίνων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Η πάνσεπτος των Αποστόλων ήχος πλ β΄, όλα κατά την εκδοχή του Λυκούργου Πετρίδη (από χειρόγραφα, εδώ σ. 000 κ.εξ.), και από την Εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου το Κεκραγάριο με το Ιδιόμελο Ω του παραδόξου θαύματος ήχος α΄ και το οκτάηχο Δοξαστικό του Εσπερινού Θεαρχίω νεύματι, όλα κατά την μελισματική εκφορά του Πέτρου Καραγιάννη (από χειρόγραφο, εδώ σ. 000 κ.εξ.). Το CD κλείνει με το Άξιον εστίν ήχος γ΄ του Πέτρου Βυζαντίου (σε διασκευή Αθανασίου Πέττα, Ακολουθία της Θείας Λειτουργίας, Αθήνα 1989).
Ο τρόπος του ψάλλειν εδώ, ύφος και εκφορά, παρουσιάζουν ιδιαίτερο (ιστορικό) ενδιαφέρον. Είναι αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σήμερα ως «Ωδειακή» εκτέλεση, μια εκτέλεση δηλαδή με έμφαση κυρίως στην τονική, διαστηματική και ηδύφωνη εκφορά, με περιορισμένη αντίστοιχα την ποικιλματική και την κατά τις μουσικές φράσεις παραδοσιακή απόδοση των εκκλησιαστικών μελών. Είναι ακριβώς ο ψαλτικός τρόπος που επιχωριάζει σήμερα στους περισσότερους σύγχρονους ψάλτες, σ’ ένα ωστόσο υψηλό ερμηνευτικό και εκτελεστικό αποτύπωμα εδώ, δείγμα και υπόδειγμα από κάθε άποψη του συγκεκριμένου αυτού ψαλτικού ήθους. Μια ερμηνευτική κατάθεση σε μεγαλύτερη ασφαλώς συνάφεια με το ευρύτερο ανάλογο εκκλησιαστικό κοινό και σώμα. Και από την άποψη αυτή επίσης πολύ ενδιαφέρουσα.
