25 Μαρτίου 1821
Δύο Λευτεριές που σμίγουν μέσα στην ίδια μέρα. Η Λευτεριά του Έλληνα και η Λευτεριά του ανθρώπου. Γεγονός πρωτόγνωρο και μοναδικό στην ιστορία. Ο Ευαγγελισμός του γένους των ανθρώπων. Ο Υιός του Θεού γίνεται Υιός του ανθρώπου. Πλούσιος ο Μάρτιος. Γεμάτος μνήμες ιστορικές στολισμένες με όλες τις αρετές.
Είναι να θαυμάζεις την πίστη και τους ηρωισμούς των παλληκαριών που αψηφώντας τον θάνατο , κάνανε τον πόλεμο παιχνίδι και το ντουφέκι γλέντι. Είναι όμως να θαυμάζεις και αυτούς που έδωσαν τα πάντα για τις ανάγκες του πολέμου και από πάμπλουτοι κατάντησαν πάμφτωχοι, ζητιάνοι, ξεχασμένοι από όλους ακόμη και από τους ανθρώπους της εξουσίας. Πχ η Μαντώ Μαυρογένους από τις μεγαλύτερες αγωνίστριες της ελληνικής επανάστασης, πέθανε πάμφτωχη το 1840 στην Πάρο αφού είχε δώσει όλη της την περιουσία για τον αγώνα. Το ίδιο και για τον Νικηταρά και για πολλούς άλλους αγωνιστές !! Ας μην ξεχνάμε ότι οι περισσότερες αιτήσεις για σύνταξη ζητιανιάς περιμένουν ακόμα και σήμερα απάντηση! Και ας μην λησμονούμε και τον αρχιστράτηγο της νίκης Θεόδωρο Κολοκοτρώνη που και κατά την διάρκεια της επανάστασης αλλά και μετά την απελευθέρωση, τον είχαν κατηγορήσει για πολιτικούς λόγους και τον είχαν βάλει στην φυλακή!
Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι όλοι από τους πιο μεγάλους άρχοντες της εξουσίας, μέχρι και τους πιο απλούς πολίτες, είμαστε απόγονοι των τόσων γνωστών και άγνωστων ηρώων και μαρτύρων; Έχουμε διαβάσει λίγη ελληνική Ορθόδοξη ιστορία, γραμμένη από αληθινούς Έλληνες και φιλέλληνες συγγραφείς; Ξέρουνε τι σημαίνει Ελλάδα; Τι αξίζει; Ζούμε με τον ίδιο πόθο για μια ελεύθερη Ορθόδοξη Ελλάδα; Λαχταρούμε τέτοια Ελλάδα να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές; Ας μην μας κοιμίζει η σημερινή καλοπέραση με όλα τα καλά μας , ακόμα και με τα καρναβάλια μας!
Κατά σύμπτωση διάβασα ένα γράμμα του Μακρυγιάννη, του τίμιου και ανιδιοτελούς αγνού γιγαντομάχου του 1821 γραμμένο το 1844, δηλαδή λίγα χρόνια μετά το θρίαμβο της ελληνικής επανάστασης. Στο γράμμα αυτό δεν φοβήθηκε να πει την αλήθεια καθαρά και ξάστερα: « Σιχάθηκα τέτοια ελευθερία….Ο Θεός ας κάνει το έλεος Του, να μας γλιτώσει από τον μεγάλο γκρεμό, όπου τρέχουμε να τσακιστούμε…»
Άραγε τι θα έλεγε σήμερα αν ερχόταν κι έβλεπε την σημερινή Ελλάδα όπως την καταντήσαμε όλοι μας, πολιτικοί και απλοί πολίτες; Θέλουμε μήπως να δοκιμάσουμε την ματωμένη σκλαβιά τους; Γιατί ότι έγινε μπορεί να ξαναγίνει. Μεγάλος εχθρός η άγνοια της ιστορικής μνήμης, ο αφελληνισμός.
Υποχρέωση μας είναι να γίνουμε μιμητές των αθανάτων προγόνων μας. Χρέος μας να παραδώσουμε σ αυτούς που έρχονται μια Ελλάδα ελεύθερη.
Δίνε Χριστέ μας δύναμη και όρεξη να συνεχίσουμε κάθε καλή προσπάθεια σαν απόγονοι ηρώων και μαρτύρων.
Χρόνια πολλά
Αικατερίνη Σωκιαλη Κιννα
