Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου Β’ Λουκά, εορτή Οσίου Κυριακού του Αναχωρητού, Αγίας Πετρωνίας Μάρτυρος, Αγίου Μαλαχίου νέου Οσιομάρτυρος εκ Λίνδου Ρόδου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ χοροστάτησε στον Όρθρο και προεξήρχε της Θείας λειτουργίας στον ΙΝ Γενεσίου της Θεοτόκου στο Λαγούδι με συλλειτουργό τον εορτάζοντα σήμερα εφημέριο και επί 47 συνεχή έτη Ιερατ. Προϊστάμενο του ιερού ναού π. Κυριακό Παρασκευαδάκη.
Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων ο Ταξίαρχος Αστυνομικός Διευθυντής Μανώλης Καζαμίας, προσκυνητές από Κάρπαθο και από άλλες περιοχές του νησιού.
Έψαλλε χορός ιεροψαλτών: Μιχάλης Γκινής, Νίκος Διαμαντής, Θέμος Κουκούλας, Γιάννης Κιάρης.
Ο Σεβασμιώτατος τίμησε με την παρουσία του τα ονομαστήρια του π. Κυριάκου (του δώρησε έναν πολύ όμορφο Σταυρό φιλώντας τον συγκινημένος και ευχαριστώντας τον για το πολύχρονο και ακούραστο έργο του σε αυτή την μικρή ενορία του ορεινού Ασφενδιού).
Ο π. Κυριάκος ευχαρίστησε θερμά τον Σεβασμιώτατο λέγοντας ότι στα 47 χρόνια που είναι ιερέας είναι η πρώτη φορά που περέστη δεσπότης στην εορτή του, ευχαριστώντας θερμά τον Σεβασμιώτατο και όσους παρευρέθηκαν για την τιμή προς το πρόσωπό του και τις ευχές τους.
Μετά το τέλος της Δοξολογίας ο Σεβασμιώτατος προχείρισε Αναγνώστη τον ευλαβή νέο – βοηθό του π. Κυριακού (όσο του επιτρέπουν οι σπουδές του και βρίσκεται στην Κω), Χαράλαμπο-Στυλιανό Μαραβέλια.
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι ο χρυσός κανόνας της συμπεριφοράς που θα πρέπει να έχουμε οι άνθρωποι μεταξύ μας: «καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως» μας προτρέπει ο Κύριος.
Λόγοι σωτήριοι, ανεκτίμητης αξίας και σημασίας, που εκφράζουν τον βαθύτερο πόθο κάθε ανθρώπου. Μια συμπεριφορά που θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από αγάπη και σεβασμό ,τιμή και αναγνώριση της μοναδικότητος της προσωπικότητος του άλλου και μάλιστα ως εικόνος του Θεού. Όπως θέλουμε να μας φέρονται έτσι να φερόμαστε και εμείς στους άλλους. Με τούτο τον απλό αλλά δυνατό λόγο ,ο Κύριός μας ανατρέπει την εγωκεντρική σκέψη μας και μας καλεί να αποβάλλουμε τον εγωισμό μας.Ποιά είναι αυτή η συμπεριφορά, που μας ζητά ο Κύριός μας να εφαρμόσουμε στην καθημερινή μας ζωή; Ιδού η χριστιανική συμπεριφορά: «Όπως επιθυμείς εσύ να σου συμπεριφέρονται οι άλλοι, έτσι θα συμπεριφέρεσαι εσύ πρώτα προς αυτούς». Δηλαδή: Επιθυμείς οι άλλοι να σου μιλούν με αγάπη, γλυκύτητα και χαμόγελο; Τότε αυτά εσύ πρώτος να τα κάνεις προς τους άλλους. Επιθυμείς οι άλλοι να σε αγαπούν, να σε βοηθούν και να σε υποστηρίζουν; Επιθυμείς να μη σε αδικούν, να μη σε συκοφαντούν, να μη σε κλέβουν και γενικά οι άλλοι να μη σε βλάπτουν; Τότε, εσύ πρώτος να τα εφαρμόσεις αυτά προς όλους τους άλλους συνανθρώπους σου, χωρίς να τους ξεχωρίζεις σε φίλους και εχθρούς. Αυτή την συμπεριφορά ζητά ο Κύριός μας από όλους μας να δείχνουμε στην καθημερινή μας ζωή αδιάκριτα.
Το πρόσωπο του αδελφού μας είναι ιερό και πρέπει με ιερότητα να το αντιμετωπίζουμε. Αυτή του η ιερότητα πρέπει να μας προβληματίζει σκεπτόμενοι ποιος το έπλασε από αγάπη και τι έκανε και πάλι για να το αναπλάσσει, ανεβαίνοντας εις τον Σταυρό της θυσίας Του για τη σωτηρία του καθενός μας.
Το <<αγαπάτε τους εχθρούς υμών…… και έσεσθε υιοί υψίστου>> που το γλυκύτατο στόμα του Θεανθρώπου προφέρει υπερβαίνοντας κάθε προηγούμενη άλλη αναφορά, είναι κεφαλαιώδες, συγκλονιστικό και ανεπανάληπτο αφού υποστηρίζεται με το λόγο εκείνο του Σταυρού <<Πάτερ άφεςαυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι>>.
Ο θεόπνευστος κήρυκας της οικουμένης ο ιερός Χρυσόστομος, μας λέει ότι ο Χριστός δεν μας ζητάει απλά να συγχωρήσουμε τους εχθρούς μας, αλλά να τους κατατάξουμε και μεταξύ των φίλων μας προσευχόμενοι για αυτούς, για την σωτηρία τους.
Η τελευταία νουθεσία και παρότρυνση είναι να γίνουμε οικτίρμονες. Ο Κύριος λέει να μην περιμένουμε ανταπόδοση για το καλό που κάνουμε στους άλλους και μας υπόσχεται μεγάλη ανταμοιβή, μάς υπόσχεται αιώνια χαρά και αγαλλίαση και λέει ότι θα γίνουμε υιοί του Υψίστου. «Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί»… «Ότι αυτός χρηστός εστιν επί τους αχαρίστους και πονηρούς». Στέλνει βροχή σε όλους τους ανθρώπους, και καλούς και μη, και τον ήλιο διατάζει να φωτίζει όλο τον κόσμο.
Οι ημέρες που ζούμε είναι γεμάτες αντιφάσεις και δυσκολίες. Η αγάπη δυσκολεύεται να εκφραστεί στα χείλη των περισσοτέρων και αν εκφραστεί λείπει από την καρδιά, είναι ψεύτικη. Δύσκολα απλώνουμε το χέρι για συναντήσουμε το χέρι του αδελφού εν Χριστώ ,του αναγκεμένου και πονεμένου αδελφού μας για να τον στηρίξουμε να του συμπαρασταθούμε, να κλάψουμε μαζί του ή και να χαρούμε αληθινά. Και πολύ πιο δύσκολα και σπάνια θα δώσουμε τον ώμο μας να ακουμπήσει το κουρασμένο κεφάλι του. Η εγωπάθειά μας, μας εμποδίζει να συναντηθούμε με τον πλησίον μας.
Ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από τον επάρατο εωσφορικό εγωισμό μας και την εσωστρέφεια είναι να μιμηθούμε τον Κύριό μας, να πέσουμε στην αγκαλιά Του, να κολυμπήσουμε στον ωκεανό του ελέους Του και να αντιπροσφέρουμε και εμείς από το περίσσευμα της αγάπης Του. Εκείνος είναι πάντα για εμάς η αρχή και το τέλος. Το μοναδικό αξιομίμητο πρόσωπο της ζωής μας. Γένοιτο.
Μια ξεχωριστή Κυριακή στο χωριό Λαγούδι, με τον Μητροπολίτη μας κ. Ναθαναήλ
(Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη) -29/9/2024-
Με την αφορμή της ονομαστικής εορτής, του σεβάσμιου ιερέα παππά Κυριάκου Παρασκευαδάκη, βρεθήκαμε στο χωριό Λαγούδι, στην Εκκλησία της Παναγιάς. Η γλυκόλαλη καμπάνα μας καλούσε στην Θεία Αρχιερατική Λειτουργία, που τέλεσε ο Μητροπολίτης κ.κ. Ναθαναήλ. Ο Σεβασμιότατος Ποιμενάρχης, τίμησε ιδιαίτερα τον εφημέριο του Ιερού Ναού, που είχε τα ονομαστήριά του και συλλειτούργησαν μαζί. Όποτε ανηφορίζω προς το χωριό Λαγούδι, με συνεπαίρνουν μαγευτικές εικόνες και με αγκαλιάζουν μεθυστικές μυρωδιές. Το χωριό Λαγούδι, αν και γεύθηκε την πίκρα της μεταναστευτικής λαίλαπας του 60, κατάφερε και παρέμεινε ζωντανό. Έτσι οι φιλόξενοι κάτοικοι του, κράτησαν τα σπίτια τους ανοιχτά, συντηρώντας τα συχνά, ενώ διατήρησαν τις αυλές ανθισμένες. Φυσικά βελτίωσαν και την εικόνα του χωριού τους. Σε αυτό συνέβαλαν και οι μετανάστες, που ενίσχυσαν οικονομικά το χωριό τους. Ανεβαίνοντας προς την Βυζαντινή Εκκλησιά, που μοιάζει με πολύτιμη ‘κορώνα’ καθισμένη πάνω στον λόφο, περνάμε μέσα από το παραδοσιακό χωριό. Στενά πέτρινα σοκάκια, χαμηλόκτιστα νοικοκυρεμένα σπίτια, αυλές γεμάτες με δυόσμο, βασιλικό, γεράνια και τριαντάφυλλα, μας υποδέχονται παντού. Η φιλόξενη διάθεση και η ζεστασιά των κατοίκων, έμειναν αναλλοίωτες μέσα στο χρόνο. Πάντα είναι πρόθυμοι να σου προσφέρουν αχνιστό καφέ, αν σταματήσεις και τους μιλήσεις στην αυλή τους. Θα σου βγάλουν γλυκό του κουταλιού ντοματάκι, μαζί με δροσερό καρπούζι και μελωμένο πεπόνι, για να σε δροσίσουν μέσα στο ζεστό καλοκαίρι. Αυτό το χωριό, που κάποτε το κατοικούσαν περισσότεροι από χίλιοι νοικοκυραίοι, μόνιμοι κάτοικοι είχε το δικό του Σχολείο, δίπλα στην μεγάλη Εκκλησιά. Αυτή η θαυμάσια μεγαλόπρεπη Εκκλησιά βρίσκεται κτισμένη από το 1913, πάνω σε παλαιότερο Ιερό Ναό και είναι η νέα Βυζαντινή Εκκλησία της Παναγιάς. Χρειάσθηκε δέκα χρόνια για να ολοκληρωθεί μέχρι το 1923. Γιορτάζει δυο φορές το χρόνο, μια για τα Γενέθλια της Παναγιάς στις 8 του Σεπτέμβρη (παλαιότερα για λόγους οικονομίας την ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής, την Παρασκευή της Διακαινησίμου, Εβδομάδας μετά το Πάσχα). Πάντα οι εργατικοί γεωργοί και κτηνοτρόφοι, αφήνουν κάτω την τσάπα και το κλαδευτήρι και τρέχουν στην γιορτή, της δικής τους Εκκλησίας, της Παναγιάς. Αυτή την Κυριακή, η Παναγιά του Λαγουδιού, πλημμύρισε από πολλούς προσκυνητές, αφού ο Μητροπολίτης κ. κ. Ναθαναήλ, τίμησε ιδιαίτερα την Εκκλησία, ηλικίας πάνω από εκατό χρόνων από την ανέγερση της. Πριν από ένα και πλέον αιώνα οι φιλόπονοι Λαγουδιανοί, έτρεχαν πάνω- κάτω, κουβαλώντας με τα χέρια τους πέτρες, λάσπη, έφτιαχναν ασβεστοκάμινα και ό,τι άλλο χρειαζόταν, για να αναγείρουν αυτό τον θαυμαστό Ιερό Ναό, κόσμημα του χωριού τους και του νησιού μας. Πολλοί ήταν οι ιερείς που υπηρέτησαν στην θαυμαστή Εκκλησία, της Παναγιάς της Λαγουδιανής. Όμως τα τελευταία χρόνια, από το 1978, ο ακούραστος παπά Κυριάκος Παρασκευαδάκης, διακονεί για πολλές δεκαετίες στην πλήρως ανακαινισμένη Εκκλησία της Παναγιάς. Ο καλοκάγαθος εφημέριος, παπά Κυριάκος, μαζί με την δραστήρια Ενοριακή Επιτροπή και Αδελφότητα, μετά το πέρας της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας, προσέφεραν φιλόξενο τραπέζι, στο προαύλιο του Ιερού Ναού, με αχνιστό καφέ και νόστιμο πρωινό, στον Δεσπότη και σε όλους του πιστούς προσκυνητές. Εις πολλά έτη ευλογημένης ιερατείας παπά Κυριάκο, πολύχρονος και Παναγιοσκέπαστος!
Ξανθίππη Αγρέλλη
