«Κάθε δοκησίσοφος(*αυτός που θεωρεί τον εαυτό του σοφό, ενώ δεν είναι) λόγω της μαθηματικής πολυμαθείας του, δεν θ’ αξιωθεί ποτέ να κοιτάξει και να δει τα μυστήρια του Θεού, έως ότου θελήσει πρώτα να ταπεινωθεί και να γίνει μωρός, αποβάλλοντας και την γνώση που κατέχει μαζί με την οίηση.
Διότι αυτός που πράττει τούτο και ακολουθεί με αδίστακτη πίστη τους σοφούς στα θεία, χειραγωγούμενος από αυτούς, εισέρχεται μαζί με αυτούς στην πόλη του ζώντος Θεού και οδηγούμενος και φωτιζόμενος από το θείο Πνεύμα, βλέπει και διδάσκεται όσα κανείς από τους άλλους ανθρώπους δεν είδε και δεν μπορεί ποτέ να δει ή να μάθει, και τότε γίνεται μαθητής του Θεού» (τ. 19Α, σ. 527).
Συμεών ο Νέος Θεολόγος
”Όποιος δεν γνωρίζει τη χάρη, δεν την επιζητεί. Oι άνθρωποι προσκολλήθηκαν στη γη, γι’ αυτό οι πιο πολλοί δεν ξέρουν πως τίποτα το γήινο δεν μπορεί να συγκριθεί με τη γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος.
Tα επίγεια μαθαίνονται με την επίγεια διάνοια, ενώ ο Θεός και όλα τα επουράνια γνωρίζονται μόνο με το Άγιο Πνεύμα. Γι’ αυτό παραμένουν απρόσιτα στο νού που δεν αναγεννήθηκε. Η απιστία προέρχεται από την υπερηφάνεια.
Ο υπερήφανος ισχυρίζεται πως θα γνωρίσει τα πάντα με το νού του και την επιστήμη, αλλά η γνώση του Θεού παραμένει ανέφικτη γι’ αυτόν, γιατί ο Θεός γνωρίζεται μόνο με αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος.Ο Κύριος αποκαλύπτεται στις ταπεινές ψυχές. Σ’ αυτές δείχνει τα έργα Tου, που είναι ακατάληπτα για το νού μας. Mε τον φυσικό μας νού μπορούμε να γνωρίσουμε μόνο τα γήινα πράγματα, κι αυτά μερικώς, ενώ ο Θεός και όλα τα ουράνια γνωρίζονται με το Άγιο Πνεύμα.
Πολλοί άνθρωποι λένε σήμερα πως δεν υπάρχει Θεός. Mιλούν έτσι γιατί στην καρδιά τους ζεί υπερήφανο πνεύμα, που τους υποβάλλει ψέματα εναντίον της Αλήθειας και της Εκκλησίας του Θεού. Nομίζουν πως είναι σοφοί, ενώ στην πραγματικότητα δεν αντιλαμβάνονται καν ότι τέτοιοι λογισμοί δεν είναι δικοί τους, αλλά προέρχονται από τον εχθρό. Αν όμως κανείς τους δεχθεί στην καρδιά του και τους αγαπήσει, τότε γίνεται συγγενής με το πονηρό πνεύμα. Καί είθε να μη δώσει ο Θεός σε κανένα να πεθάνει σε τέτοια κατάσταση.
Η υπερηφάνεια εμποδίζει την ψυχή να μπεί στο δρόμο της πίστεως. Στον άπιστο δίνω μια συμβουλή. Ας πεί: “Κύριε, αν υπάρχεις, φώτισέ με, και θα Σε υπηρετήσω μ’ όλη μου την καρδιά και μ’ όλη μου την ψυχή”. Καί ο Κύριος θα φωτίσει οπωσδήποτε μια τέτοια ταπεινή σκέψη…
Γιά να σωθείς, είναι ανάγκη να ταπεινωθείς. Γιατί τον υπερήφανο, και με τη βία να τον βάλεις στον παράδεισο, κι εκεί δεν θα βρεί ανάπαυση. Κι εκεί δεν θα είναι ικανοποιημένος και θα λέει: “Γιατί δεν είμαι εγώ στην πρώτη θέση;”. Αντίθετα, η ταπεινή ψυχή είναι γεμάτη αγάπη και δεν επιδιώκει πρωτεία, αλλά επιθυμεί για όλους το καλό και ευχαριστιέται με όλα.
Σιλουανός ο Αθωνίτης
Την ιδια Αλήθεια διατυμπανίζουν ολοι οι πραγματικοί Άγιοι και Σοφοί, ολων των θρησκειων, ολων των Εθνών, καθόλη τη διάρκεια της Ανθρώπινης Ιστορίας. Όσοι ενδιαφέρονται με ζήλο για το «Άγνωστο» (βλ. Θεό), δεν εχουν ουτε στο παραμικρό ανάγκη τις άχρηστες, γήινες «γνώσεις»..
Χωρις την Επίγνωση της Ύπαρξης του Θεού Εντός μας, χωρίς τη θεία Χάρη, ειναι βεβαιο πως βιώνουμε την «Κόλαση» επι της Γης, την επανάληψη της Πτώσης από τον «Παράδεισο», (Παράδεισος = Ενα με το Θεό, πλήρης εξαφάνιση του κατασκευασμένου, ανύπαρκτου «εγω» μας). Η Ταπείνωση σύμφωνα με τους Αγιους Πατέρες, δεν είναι τίποτε άλλο φοβερό και τρομερό, από την Συνειδητοποίηση της παντελούς αδυναμίας μας ως όντα, δεδομένου και του θανάτου μας, σε σχέση με τον Δημιουργό.
Το «Κύριε, ελέησον» η Προσευχή των Προσευχών, σημαίνει «Κύριε, συμπονεσε με και φώτισε με (φώτιση ειναι η Επίγνωση της Υπαρξης ΜΟΝΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, [ΜΟΝΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ] και της Ενότητας «μας» – ως Τρισμέγιστο Δωρο Του – με Εκεινον εις τους Αιωνας των Αιώνων)..
Γιατί αλλά ζω σε αυτόν τον κόσμο.
Όλοι δίνουμε σημασία στα επίγεια και το κομμάτι μας «πνεύμα» το αμελούμε σχεδόν παντελώς
Και γιατί?
Ας κοιτάξουμε λίγο το κομμάτι που λέγεται διδαχή από τους αρμόδιότερους.
Ποιοι είναι αυτοί?
Απλά αναλογιστητε.!!!
Ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΓΕΝΝΙΈΤΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ! Η ΠΡΩΤΗ ΣΑΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΑΝ ΒΡΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΕΠΙΔΡΟΥΝ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΠΟΥ ΛΈΓΕΤΑΙ ΗΘΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΑ! Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΟΝΤΩΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΟΧΙ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΟΣΧΗΜΙΑΣ! Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΝΙΚΑ ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΙ ΕΚ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΝΘΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΟΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΩΝ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΉΣ! ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ Ο ΔΟΎΛΟΣ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΛΕΥΘΈΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΚΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ! Ο ΑΓΩΝΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΎΣΚΟΛΟΣ!
ΟΜΩΣ ΟΠΟΙΟΣ ΠΟΘΕΊ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑ ΠΕΡΝΑΕΙ!!