Για την μητέρα | Άρθρο της κ. Αικατερίνη Σώκιαλη – Κίννα

ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΈΡΑ

2 Φεβρουαρίου: Μια από τις 12 μεγάλες εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, γιατί
γιορτάζουμε την Υπαπαντή του Κυρίου μας, δηλαδή την υποδοχή, την προϋπάντηση του
Κυρίου μας, 40 ημερών βρέφος στον ναό των Ιεροσολύμων.

Αυτή την ημέρα, ο δίκαιος και ευσεβής πρεσβύτης Συμεών, ειδοποιημένος από το Άγιο
Πνεύμα, γεμάτος χαρά και ευγνωμοσύνη για την αγάπη του Θεού, που εισάκουσε τις
προσευχές του και αξιώθηκε να πάρει να πάρει στα χέρια του τον Μεσσία, τον μόλις 40
ημερών βρέφος Χριστό και λυτρωτή του κόσμου, ξέσπασε σε δοξολογία και μίλησε
προφητικά στην Παναγία: <… νυν απολύεις τον δούλο σου Δέσποτα…>, δηλαδή τώρα είμαι έτοιμος να φύγω από την γη στον ουρανό ευχαριστημένος αφού είδα τον Σωτήρα του Ισραήλ και όλου του κόσμου.

Και προς την μητέρα Παναγία: <Σου δε την ψυχή διελεύσεται ρομφαία… >, <.. το δε παιδίον κείται εις πτώσιν και Ανάστασιν πολλών.. >, δηλαδή προφήτευσε την Σταύρωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και ότι το παιδί θα γίνει <σημείον αντιλεγόμενο>, αφού άλλοι θα τον αγαπήσουν μέχρι θανάτου, και άλλοι θα τον καταπολεμήσουν σκληρά όπως ο παιδοκτόνος πατέρας της Αγίας Βαρβάρας.

Η ημέρα της Υπαπαντής είναι η πραγματική ημέρα, γιορτής της κάθε μητέρας και
κυρίως της μητέρας του Χριστού, όλου του κόσμου και της μάνας των μαμάδων.

Μάνα η στοργή σου μεγάλη…. ότι γράψεις, ότι είπες, ότι να κάνεις, πάντα θα είναι λίγο
και ποτέ δεν θα είναι ισάξιον με ότι εκείνη κάμνει για τα παιδιά της. Η μάνα δημιουργεί,
αγαπά και συγχωράει, όπως ο Θεός. Είναι μία έκφραση του Θεού. Είναι ένα θαύμα. Γιατί η
μητρότητα περιλαμβάνει τις ευγενέστερες ανθρώπινες εκδηλώσεις: την αγάπη, την
προσφορά, ή την θυσία, την αυταπάρνηση, το ολοκληρωτικό δόσιμο στο καθήκον.
Και ποιο είναι το καθήκον; η ανατροφή των παιδιών. Η μάνα οικοδομεί το σώμα, την
ψυχή, την καρδιά και τον νου του παιδιού από την αρχή. Η διαδικασία της διαπαιδαγώγησης αρχίζει από την εμβρυική ηλικία. Τα έμβρυα είναι άγραφες κασέτες. Αντιγράφουν τους γονείς και τους γύρω τους. Για αυτό η προσευχή, η εμπιστοσύνη στον Θεό, η υπομονή και το καλό παράδειγμα, αποτελούν τα κυριότερα στοιχεία της σωστής ανατροφής.

Άγιες μητέρες έχουμε από όλες της κοινωνικές τάξεις, ακόμη και μητέρες της ψυχής,
όπως η αρχοντοπούλα της Αθήνας, η Αγία Φιλοθέη στα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς. Δηλαδή είναι και όσες γέννησαν πνευματικά παιδιά, ανάθρεψαν και ανέδειξαν Αγίους.
Λαμπρό παράδειγμα μητέρας η νεαρή, απλή, ταπεινή και άσημη κοπελίτσα της Ναζαρέτ,
πού έγινε η Παναγία μας!

Θαυμάζει κανείς τις άγιες μητέρες της Παλαιάς Διαθήκης. Τότε δεν είχαν τόσα άγια
παραδείγματα. Είχαν όμως πίστη, αγάπη, τρόπους, λόγους, μέθοδο μετάγγισης στα παιδιά τους. Αλίμονο σε μας με τα τόσα άγια, λαμπρά παραδείγματα και τις τόσες πατερικές νουθεσίες, που ξεχνούμε και δίνουμε προτεραιότητα στα περιουσιακά υλικά και τις ξερές γνώσεις.

Ξεχνάμε επίσης ότι τα παιδιά είναι έργο θεϊκό. Για αυτό θα πρέπει με θαυμασμό και φόβο
να στεκόμαστε μπροστά στο μυστήριο ζωή, το δώρο του Θεού από την πρώτη στιγμή. Είναι τρομερό που πολλές φορές η ίδια η μητέρα καταστρέφει αυτό το θαύμα, όπως και κάποιοι άπιστοι συνεργοί της ιατρικής επιστήμης.

Η ευθύνη της μητέρας σήμερα είναι πολύ πιο μεγάλη. Για αυτό χρειάζεται πολλή
προσευχή, πολύς αγώνας, για να δώσει από την μικρή ηλικία στα παιδιά της, τα χριστιανικά ιδεώδη και να τα οδήγηση στο δρόμο του Χριστού, στο δρόμο της αληθινής χαράς.

Ας μην ξεχνάμε ότι η χριστιανική ζωή, διαπλάθει όμορφους, δυνατούς, θαρραλέους χαρακτήρες, και απαλλάσσει και τους ίδιους και την κοινωνία από πολλά κακά.
Και μία ευχή για κάθε μάνα: Μάνα, να είσαι μία ανθισμένη Αμυγδαλιά μέσα στους
χειμώνες.

Με εκτίμηση
Αικατερίνη Σώκιαλη Κίννα