Αικατερίνη Σώκιαλη: Μετανόησε τελικά ο Ιούδας;

ΜΕΤΑΝΟΗΣΕ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΙΟΥΔΑΣ;

Δυστυχώς  Απόδειπνα,   Προηγιασμένες, Χαιρετισμούς, Κυριακές της Ορθοδοξίας, της Σταυροπροσκυνήσεως, των Βαΐων, την Μεγάλη εβδομάδα και μετά το Πάσχα , τα ζούμε κλεισμένοι στα σπίτια μας για τον φόβο του Κορωναϊού, όπως και τότε οι δέκα  μαθητές του Χριστού  μετά την σταύρωση  Του , κλείστηκαν στο υπερώο τους δια τον φόβων των Ιουδαίων.

¨Όμως τα λειτουργικά αναγνώσματα και φέτος θα μας προβληματίσουν. Πολλά τα γιατί και πολλά τα μυστήρια, πολλές οι απορίες μας. Ας ζητήσουμε τις απαντήσεις στην Αγία Γραφή και Ιερά Παράδοση. Και ας αποφεύγουμε να δίνουμε δικές μας αυθαίρετες ερμηνείες.

Τι μας λέει λοιπόν η Αγία Γραφή για το Ιούδα;  Μετανόησε τελικά ο Ιούδας;  «Μεταμελήθη» μας λέει το Ευαγγέλιο. Άλλο μεταμέλεια και άλλο μετάνοια. Η μεταμέλεια του ήταν αποτέλεσμα του φόβου του, της αγωνίας του, του πανικού που τον κατέλαβε. Δεν λυπάται για τον Θείο διδάσκαλο του, λυπάται για τον εαυτό του. Φοβάται την κατάρα, τα χρήματα της προδοσίας. Γι αυτό πανικόβλητος πετάει τα αργύρια στον ναό, για να απαλλαγεί από αυτά και τρέχει στην συκιά να κρεμαστεί , να αυτοκτονήσει. Και η τραγική συνέχεια:  «Ανεχώρησε, και απελθών απήγξατο»(Ματθ. κζ΄5). Αναχώρησε όχι για να καταφύγει στον Κύριο, έστω και την τελευταία ώρα, αλλά για να καταλήξει στην κρεμάλα. Ο ίδιος επεδίωξε την πλήρη έκπτωση του και την αλλοτρίωση του. Η μεταμέλεια του ήταν ψεύτικη, αρρωστημένη, δεν ήταν αληθινή μετάνοια. Ο Χριστός  στον κακούργο ληστή άνοιξε την πόρτα του Παραδείσου γιατί είδε αληθινή μετάνοια , ενώ τον Ιούδα τον χαρακτήρισε «υιόν απωλείας» (Ιωαν.  ιζ 12) .

Γιατί δεν τον εμπόδισε ο καλός και δίκαιος Χριστός; Γιατί επέτρεψε το κακό; Παρακολουθούσε Απαθής την όλη πορεία του Ιούδα;

Όχι φυσικά. Περίσσευε η αγάπη Του προς τον μαθητή Του, γιατί ο Χριστός «Πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν»(Επιστολή Αποστόλου Παύλου προς Τιμόθεόν Α κεφ. 2 στιχ. 4) . Όμως πάντα σέβεται το δώρο που ο Ίδιος μας χάρισε, την ελευθερία: «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν»(Μάρκ. Η΄34). Τον παίρνει στο στενό  κύκλο των μαθητών του, τιμητικά  του αναθέτει το ταμείο, σκύβει και πλένει τα πόδια του, μιλάει στον μυστικό δείπνο για το πάθος του, αναφέρει διακριτικά τον προδότη του που ήταν τόσο καιρό μαζί τους και που πάντα έβλεπε τα θαύματα του και άκουγε την διδασκαλία του Κυρίου του.

Δυστυχώς η πέτρινη καρδιά του Ιούδα έμεινε ασυγκίνητη. Ποιος επομένως φταίει για την απώλεια του;

Και για το σημερινό παγκόσμιο κακό ποιος ευθύνεται; Ο Θεός ή ο άνθρωπος; Και ποιος ιός προκαλεί την πανδημία;

Οι επιστήμονές κλεισμένοι στα εργαστήρια τους ψάχνουν, να βρουν αυτόν τον ιό. Και όλοι εμείς  με μάσκες, γάντια αντισηπτικά κτλ  χρησιμοποιούμε,  στην προσπάθεια μας να τον αποφύγουμε. Μήπως όμως το πιο αποτελεσματικό φάρμακο είναι η αυτογνωσία; Ένα πείραμα να δοκιμάσουμε: μήπως είναι ο ιός της παγκόσμιας μεταμέλειας μας;

Παντού εθελοντικές, κυβερνητικές και μη οργανώσεις τάχα να δείξουν τα φιλάνθρωπα αισθήματα τους προς το περιβάλλον, τα ζώα και τους ανήμπορους συνανθρώπους μας. Όλοι εμείς τους χειροκροτούμε για το ενδιαφέρον τους; Αλλά σιωπηλά μόνο αγανακτούμε π.χ. για τα χιλιάδες έμβρυα που κάθε χρόνο σφαγιάζονται μόνο στην χώρα μας, για τους τόσους άθεους νόμους που ψηφίζονται, για τις τόσες Ανορθόδοξες και Ανθελληνικές ιδέες που σπέρνονται ανάμεσα μας , για τις διαλύσεις των οικογενειών , τώρα και των σχολείων, για το γκρέμισμα και βανδαλισμό των εκκλησιών  μας (το 2016 από τα 215 περιστατικά βανδαλισμών ιερών ναών που καταγράφηκαν , τα 208 έγιναν εις βάρος της Ορθόδοξης εκκλησίας). Και σαν να μην φθάνουν όλα αυτά, μελετάται και το «σφράγισμα» μας με τις ηλεκτρονικές ταυτότητες χωρίς να ψάξουμε να δούμε τι κρύβει αυτό το «σφράγισμα»!!! . Όλα σχεδόν απαθέστατα τα δεχόμαστε,  αρκεί εμείς να περνάμε καλά;

Δεν αποκλείεται ο Κορονοϊός επίτηδες να διάλεξε αυτή την Άγια Περίοδο, μήπως τα Αγιογραφικά Αναγνώσματα ξυπνήσουν τις κοιμισμένες ψυχές.  Γιατί ποιος πραγματικά μένει αδιάφορος στο άκουσμα των τροπαρίων της Μεγάλης Εβδομάδας: α) «τι ραθυμείς,  αθλία  ψυχή μου; …» β) «ψυχή μου, ψυχή μου , ανάστα τι καθεύδεις; Το τέλος εγγίζει και μέλλει θορυβείσθαι…»  γ) «Γρηγορείτε και προσεύχεσθε ίνα μη εισέλθετε εις πειρασμόν» , και όλων των άλλων κατανυκτικών ύμνων.

Καλή και Αγία Μεγάλη Εβδομάδα – Καλή Ανάσταση

Με εκτίμηση

Αικατερίνη Σώκιαλη