Μια ξεχωριστή Κυριακή της Σαμαρίτιδας στην Παναγία της Ζιάς (26/5/ 2019)
Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη (φωτό-ρεπορτάζ)
Ένα ειδυλλιακό τόπο με το πηγάδι και το νερό, την πηγή ζωής, διάλεξε ο Χριστός για να συνεχίσει την διδασκαλία του, της ανθρωπιάς, της πίστης και της αδελφικής αγάπης.
Η συνάντηση του με την αμαρτωλή Σαμαρίτιδα που συζούσε παράνομα με τον έκτο άνδρα της, ήταν καθοριστική, τόσο που η εχθρική Σαμαρίτιδα να γίνει κήρυκας του Χριστού, να μετανοήσει και να ονομασθεί Φωτεινή, δηλ πεφωτισμένη.
Αυτά μεταξύ άλλων είπε στο Κυριακάτικο κήρυγμα του, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως στη Ζιά, ο αεικίνητος Μητροπολίτης κ. κ. Ναθαναήλ, κατά την διάρκεια της Θείας Αρχιερατικής Λειτουργίας, όπου προεξήρχε με συλλείτουργο τον νέο εφημέριο τα δυο τελευταία έτη, παπά Γιάννη Σταυρόπουλο.
Η ιστορική Ιερά Μονή των Σπονδών, που από το 1919 ως το 2019αριθμεί έναν αιώνα πνευματικής και ουσιαστικής παρουσίας στην πανέμορφη Ζιά, γέμισε με πιστούς που ήρθαν να παρακολουθήσουν την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, αψηφώντας την ημέρα των εκλογών.
Στην συνέχεια, ο δραστήριος Μητροπολίτης, μας ξενάγησε στο παλιό Δημοτικό Σχολείο της Ζιάς. Το διθέσιο Δημοτικό Σχολείο, ένα πραγματικό ερείπιο κατάφερε με το μαγικό ραβδί της νοικοκυροσύνης και της φροντίδας του, ο Μητροπολίτης μας, να το μετατρέψει σε ένα αξιοθαύμαστο κτίσμα, αληθινό κόσμημα του χωριού. Στην μια αίθουσα τοποθέτησε θρανία όπως ήταν τα παλιά ξύλινα, ένα πίνακα ξύλινο με κιμωλίες και σπόγγο και μια έδρα παραδοσιακή της διδασκαλίας. Στην άλλη αίθουσα, θα δημιουργήσει ένα εκθεσιακό χώρο παραδοσιακών αντικειμένων, που αφορούν όχι μόνο την εκπαίδευση αλλά και την ζωή των κατοίκων του ορεινού χωριού. Το πιο μικρό δωμάτιο, το γραφείο των διδάσκαλων, θα χρησιμοποιηθεί ως μια χρήσιμη βιβλιοθήκη.
Αφού ξεκίνησε αυτό το έργο, με την αμέριστη συμπαράσταση του Δεσπότη, ο για πολλά χρόνια εφημέριος παπά Φίλιππος Δημητρέλλος, το συνεχίζει τώρα επάξια ο παπα Γιάννης και το ολοκληρώνει με ιδιαίτερη φροντίδα και μεράκι, μέχρι και τους εξωτερικούς χώρους, φτιάχνοντας μικρό ανθόκηπο. Στην κατάμεστη παρακείμενη αίθουσα του Ιερού Ναού η Ενοριακή Αδελφότης κυριών, προσέφερε νόστιμο πρωινό στους προσκυνητές, στον Δεσπότη, στον εφημέριο, καθώς και στον παπά Ευτύχιο, που έσπευσε όταν τελείωσε η Θεία Λειτουργία στην Ευαγγελίστρια να βρεθεί κοντά τον Δεσπότη. Ο παπά Ευτύχιος Παπαγεωργίου, μας εμπιστεύθηκε πως ο Ιερός Ναός της Ευαγγελιστρίας στο Ασφενδιού, χρειάζεται επειγόντως συντήρηση στην σκεπή και στον τρούλο του και παρακαλεί όσους θέλουν από το περίσσευμα ή από το υστέρημα τους να βοηθήσουν.
Αναφορικά δε για την Ιερά Μονή των Σπονδών, την Παναγιά της Ζιάς, εκείνο που διαπιστώσαμε, ήταν η άριστη κατάσταση του κτιριακού συγκροτήματος, του προαύλιο χώρου καθώς και της φιλόξενης αίθουσας του Ιερού Ναού.
Ικανοποιημένος και πολύ χαρούμενος σαν μικρό παιδί, ο Μητροπολίτης μας, κάθισε στα παλιά ξύλινα θρανία, για να θυμηθεί αλλοτινούς καιρούς, στα Σχολικά του χρόνια και να ξαναζωντανέψει τις φιγούρες των δασκάλων που πέρασαν, μόχθησαν και διδάξαν με ανεκτίμητες αξίες τα παιδιά σε εκείνο το διθέσιο μικρό Σχολειό.
Κάθε φορά που ανεβαίνω στο Ασφενδιού, πάντα μια έκπληξη με περιμένει. Το άλλοτε εγκαταλειμμένο χωρίο και οι Εκκλησίες του στις ανάλογες ενορίες, με την αξιοθαύμαστη φροντίδα του Δεσπότη και την ακούραστη επιμέλεια των ιερέων και εφημέριων, όπως του παπά Γιάννη, του παπά Ευτύχιου, του παπά Κυριάκου και του παπά Σακελάρη, έχουν ξανανιώσει κυριολεκτικά.
Επιστρέφω από τον ‘φιδίσιο’ κατηφορικό δρόμο του αγαπημένου μου Ασφενδιού, τις θρυλικές ‘κούρβες.’ Με συνοδεύει η μεθυστική μυρωδιά από τους σπάρτους.
Δεν αντιστέκομαι και σταματάω για να κόψω λίγα κίτρινα ευωδιαστά άνθη.
Ο Μάιος σε όλο του το μεγαλείο, ξεδιπλώνει μπροστά μου απέραντες εκτάσεις από αμπελώνες, ελαιώνες και χωράφια, γεμάτα από αγριολούλουδα. Οι κατακόκκινες παπαρούνες βάζουν φωτιά στα λιβάδια, μέχρι την παραλία του Τιγκακιού.
Το καλοκαιράκι ετοιμάζεται να πάρει την θέση του και εγώ πλημμυρίζω την ματιά μου από τόσες όμορφες εικόνες, που μόνο η φύση με την πλούσια χρωματική παλέτα της μπορεί να μου χαρίσει.
Ξανθίππη Αγρέλλη
ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ ΧΩΡΙΟΥΔΑΚΙ ΜΟΥ ΣΑΓΑΠΩ
Η πανέμορφη Εκκλησία της Παναγίας στην Ζια όπως και όλες οι υπόλοιπες Εκκλησίες του Χωριού μας είναι πραγματικά στολίδια για το Νησί.Ομως θλίβομαι με το γεγονός ότι όλοι μας συνηθίζουμε να τιμάμε τις Εκκλησίες μόνο στις μεγάλες γιορτές όπως Χριστούγεννα, Πάσχα κτλ.ενω τις Κυριακές δεν έχουν και τόσο πολύ κόσμο. Χαιρόμαστε πάρα πολύ για την Ευαγγελίστρια που απέκτησε επιτέλους έναν άξιο Ιερέα τον Παπά Ευτυχιο που έχει νοικοκυρεψει την Εκκλησία. Το ΑΣΦΕΝΔΙΟΥ μας Ξανθίππη μου είναι πάντα μια ευχάριστη έκπληξη για όποιον το επισκέπτεται.
Ένας κλέφτης αποφασίζει να κλέψει ένα σπίτι πλουσίων. Το παρακολουθεί μαθαίνει πότε θα λείπουν και το βράδυ εξοπλισμένος με όλα τα σύνεργα μπαίνει μέσα. Εξουδετερώνει το συναγερμό και εκεί που κλέβει ακούει μια φωνή.
– «Ο Ιησούς σε βλέπει και θα σε τιμωρήσει.»
Ξαφνιασμένος κοιτάει να δει από που έρχεται η φωνή αλλά μη βλέποντας τίποτα συνεχίζει τη δουλειά του. Οπότε σε λίγο ξανακούει τη φωνή να του λέει:
– «Ο Ιησούς σε βλέπει και θα σε τιμωρήσει.»
Αποφασισμένος να δει από που έρχεται η φωνή βλέπει ένα παπαγαλάκι.
– «Εσύ μιλάς και με τρόμαξες;»
– «Ναι, εγώ.»
– «Μπα και πως σε λένε;»
– «Όμηρο.»
– «Όμηρο; Μα καλά τι όνομα είναι αυτό για παπαγάλο;»
– «Γιατί είναι το Ιησούς όνομα για ντόπερμαν;»
πολη ορεο .
τα συχαρητηρια μου
Κάθε φορά που ανεβαίνω Ζηπαρι με περιμένει και μένα έκπληξη με το ποσό χάλια είναι, πάντα πιστεύω πως δεν μπορεί να γίνει χειρότερο και κάθε φορά διαψευδομαι
Ε τότε τι πας Ζηπαρι?