Μ. Ουρανός στον «Σ»: Είναι σκάνδαλο για το νησί που 7 χρόνια δεν έχει παιδίατρο στο νοσοκομείο

Μανόλης Ουρανός στην εφημερίδα ΣΤΑΘΜΟΣ:

«Είναι σκάνδαλο για το νησί που 7 χρόνια δεν έχει παιδίατρο στο νοσοκομείο»

«Η Κως έχασε την μεγαλύτερη ευκαιρία που μπορούσε να της δοθεί για την ανάπτυξή της, με το να μη γίνει το νέο νοσοκομείο στο χώρο του Ασκληπιείου»

Χειμαρρώδης ο λόγος του παιδιάτρου Μανόλη Ουρανού και απολαυστική η συνέντευξη που παραχώρησε στον «Σ». Για μια ακόμη φορά μιλά χωρίς φόβο αλλά με πάθος για την μεγάλη του αγάπη, την ιατρική και τα παιδιά. Εκφράζει την άποψή για το πώς αυτή ασκείται στην Κω, μιλά για το τεστ μαντού και τα εμβόλια – μέγα θέμα των προηγούμενων ημερών – για το ΙΚΑ, το νοσοκομείο, την πολυφαρμακία, την μετεκπαίδευση των γιατρών, το νέο νοσοκομείο, ενώ ακροθίγει το μέγα θέμα της παιδικής παχυσαρκίας και άλλων «ευρημάτων» σε παιδιά, ως συνέπεια του τρόπου ζωής μας.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ερ: Κύριε Ουρανέ, απλοϊκό το ερώτημα, αλλά επιτρέψτε μου να το θέσω. Ποια η χρησιμότητα των εμβολίων;

Μ.Ο.: Η χρησιμότητα των εμβολίων ήταν και είναι η πρόληψη διάφορων ασθενειών οι οποίες σήμερα βαίνουν προς εξαφάνιση. Βέβαια, κάποιες άλλες εμφανίζονται όπως λ.χ. η φυματίωση η οποία κατά καιρούς υπάρχει. Την ιλαρά, πιστεύω ότι οι πιο πολλοί νέοι γιατροί δεν την έχουν δει. Την ανεμοβλογιά πιθανόν την έχουν δει, αλλά σε λίγα χρόνια δεν θα την ξέρουν. Την διφθερίτιδα, τον κοκίτη κ.λ.π. που ήταν από τα πρώτα εμβόλια, δεν την ξέρουν. Νομίζω ότι τα εμβόλια είναι ότι πιο καλύτερο για την πρόληψη.

Ερ: Το ρώτησα αυτό, διότι, τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται μία «τάση» κατά των εμβολιασμών. Ποια είναι η άποψή σας;

Μ.Ο.: Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Εξάλλου, η Παιδιατρική Εταιρεία, πανεπιστήμια κ.ά., έχουν πει ότι, δεν έχει καμία βάση αυτή η τάση η οποία ξεκίνησε από την Αμερική. Δεν υπάρχει κίνδυνος από τους εμβολιασμούς. Κάποιες παρενέργειες, όπως, οίδημα, ερυθρότητα ή πυρετός, δεν είναι ανησυχητικές. Τα δε καινούργια εμβόλια δεν έχουν καμία σχέση με τα παλιά. Να σας πω εδώ ότι, η μεγάλη ζημιά γίνεται από το ίντερνετ, γιατί οι μαμάδες διαβάζουν διάφορα και ανησυχούν. Θα επαναλάβω αυτό που έχει πει ο Κωνσταντόπουλος, πρόεδρος της Παιδιατρικής Εταιρείας, ότι, αν θέλετε να ενημερωθείτε σωστά, αφήστε το ίντερνετ. Μπείτε στο site της Παιδιατρικής Εταιρείας για να ενημερωθείτε σωστά. Μην πιστεύετε ότι γράφει ο καθένας. Κι εγώ μπορώ να γράψω ότι θέλω…

Ερ: Υπάρχουν εμβόλια που είναι υποχρεωτικά και άλλα που δεν είναι;

Μ.Ο.: Όλα είναι υποχρεωτικά και γι’ αυτό είναι δωρεάν. Όλα όσα είναι στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, είναι υποχρεωτικά και όλα γράφονται.

Ερ: Διάβασα πριν λίγες ημέρες ότι, παιδιά χάνουν τη ζωή τους από τον μη εμβολιασμό για την μηνιγγίτιδα τύπου Β, διότι, όπως ειπώθηκε, το εμβόλιο δεν εντάσσεται στο Εθνικό Σύστημα Εμβολιασμών. Πώς το σχολιάζετε;

Μ.Ο.: Αλήθεια είναι. Όμως, πιστεύω ότι είναι από τα πιο σοβαρά εμβόλια διότι, αν κάτι φοβάται ο παιδίατρος είναι η μηνιγγίτιδα και ειδικά η τύπου Β και να εξηγήσω το γιατί. Η μηνιγγίτιδα τύπου Β τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, είναι το 94% από τις μηνιγγίτιδες. Η μηνιγγίτιδα C έχει χρόνια να εμφανιστεί στην Ελλάδα. Το εμβόλιο γι’ αυτόν τον τύπο μηνιγγίτιδας γίνεται σε όλα τα παιδιά και μάλιστα έχει αλλάξει ο τρόπος εμβολιασμού. Ενώ ήταν τρεις δόσεις τώρα γίνεται μία. Κάποιοι παιδίατροι το κάνουμε έτσι, κάποιοι άλλοι για δικούς τους λόγους το κάνουν σε τρεις δόσεις. Τώρα, γιατί δεν εντάχθηκε η μηνιγγίτιδα τύπου Β στο Εθνικό Σύστημα Εμβολιασμών, δεν το ξέρω. Ξέρω όμως ότι, το κόστος είναι μεγάλο. Κοστίζει 104 ευρώ η δόση. Στα μεγάλα παιδιά γίνονται δύο δόσεις και στα μικρά τρεις. Αντιλαμβάνεστε πόσο κοστίζουν στους γονείς. Το θέμα εδώ είναι πώς το λες στους γονείς. Δεν τους τρομάζεις… Τους εξηγείς την σπουδαιότητα του εμβολίου και τους καθοδηγείς.

Ερ: Είναι απαραίτητο να γίνει αυτό το εμβόλιο;

Μ.Ο.: Νομίζω πως ναι. Στο Παιδιατρικό Συνέδριο που έγινε πρόσφατα στην Κω, η υποχρεωτικότητα του συγκεκριμένου εμβολίου πέρασε μόνο για παιδιά υψηλού κινδύνου.

Ερ: Κύριε Ουρανέ, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος ή οι κατά τόπους Ιατρικοί Σύλλογοι, αλλά ακόμα κι εσείς οι παιδίατροι, γιατί δεν έχετε αντιδράσει σε αυτή την απόφαση του Εθνικού Συστήματος Εμβολιασμών;

Μ.Ο.: Οι σύλλογοι και οι παιδίατροι, αντέδρασαν, το επεσήμαναν. Είναι καθαρά θέμα υπουργείου. Δεν γνωρίζω το σκεπτικό τους. Πάντως, ένα παιδί να σωθεί, είναι μεγάλη υπόθεση.

Ερ: Ας έρθουμε και στο θέμα που προέκυψε τελευταία με το τεστ μαντού σε νηπιαγωγεία του νησιού μας. Πρώτα απ’ όλα πείτε μου, πόσο απαραίτητο είναι το τεστ, σε ποια ηλικία πρέπει να γίνεται και κυρίως, ποιος είναι ο φορέας που υποχρεούται να το κάνει;

Μ.Ο.: Ώχχχ…

Ερ: Έχετε δίκιο… Όμως, έγινε μέγας ντόρος και θέλω τα «φώτα» σας όχι για την διαδικασία που ακολουθήθηκε, αλλά για το εξής απλό: Ποιος είναι ο φορέας που υποχρεούται να κάνει αυτό το τεστ στα παιδάκια;

Μ.Ο.: Να ξεκαθαρίσουμε πρώτα απ’ όλα ότι, το μαντού είναι τεστ και όχι εμβόλιο. Από 40 ημερών και μετά μπορεί να γίνει. Να σας πω ότι π.χ., στην Αλβανία και στη Σουηδία κάνουν το εμβόλιο μόλις γεννηθεί το παιδί. Το μαντού μπορείς να το κάνεις κάθε χρόνο. Δεν αφορά μόνο τα παιδάκια, αλλά και τους ενήλικες. Το εμβόλιο της φυματίωσης, παλιά το κάναμε όταν το παιδί ήταν 11 χρόνων. Τα τελευταία χρόνια έχει πέσει το όριο ηλικίας και γίνεται στα 6 χρόνια. Όμως, με τα νέα δεδομένα, ελήφθη η απόφαση να μην γίνεται το εμβόλιο αλλά μόνο το τεστ μαντού. Εάν όμως υπάρχει υψηλός κίνδυνος από το περιβάλλον του νεογνού, να γίνεται όταν γεννιέται, όπως γίνεται σε πολλές χώρες, μερικές από τις οποίες προανέφερα. Γι’ αυτό, μην ακούτε που λένε ότι, κόλλησαν από τον τάδε αλλοδαπό κ.λ.π.. Εμείς δεν είμαστε εμβολιασμένοι…

Ερ: Απαντήστε μου και για τον φορέα.

Μ.Ο.: Τόσο το μαντού όσο και το εμβόλιο είναι κρατικό είδος. Κατά καιρούς, μας στέλνανε από τη νομαρχία και μετέπειτα περιφέρεια τα τεστ και τα κάναμε. Τώρα τελευταία δεν στέλνανε.

Ερ: Ο παιδικός πληθυσμός της Κω έχει ελεγχθεί; Εννοώ όλος.

Μ.Ο.: Όχι βέβαια… Σας είπα ότι, κατά καιρούς ερχόταν συνεργείο από τη Ρόδο. Τώρα ο δήμος έκανε το τεστ. Ευτυχώς που το έκανε. Αυτό που πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι ότι, δεν έχει καμία σχέση το νοσοκομείο. Ας μην το εμπλέκουμε. Το νοσοκομείο μπορεί να κάνει το τεστ μόνο στους ασθενείς που νοσηλεύει και όχι μαζικό. Να επαναλάβω ότι, όλοι πρέπει να κάνουμε το μαντού. Και τα παιδιά και οι ενήλικες.

Ερ: Κύριε Ουρανέ, επικαλούμενη και πάλι την εμπειρία σας, υπάρχει κενό στην ενημέρωση των γονιών τόσο στο θέμα των εμβολίων όσο και σε θέματα που έχουν σχέση με την πρόληψη; Υπάρχουν στην Κω παιδιά που δεν έχουν εμβολιαστεί;

Μ.Ο.: Εγώ έχω παιδιά που δεν έχουν εμβολιαστεί διότι είναι επιλογή των γονιών τους. Όλα τα υπόλοιπα νομίζω ότι εμβολιάζονται, αλλά αμφιβάλλω λίγο εάν οι γονείς γνωρίζουν το είδος των εμβολίων διότι κανένας δεν ρωτάει…

Ερ: Με την ευκαιρία που μιλάμε, θυμήθηκα συνέντευξή μας πριν πολλά χρόνια

Μ.Ο.: Πολλές κάναμε… πολλές αγάπες παλιές…

Ερ: Είχαμε και οι δύο περισσότερη όρεξη για δράση, αν και τώρα για κάποια θέματα την ίδια έχουμε… Τέλος πάντων. Επανέρχομαι. Η συγκεκριμένη συνέντευξη έγινε

τότε που κατασκευάστηκε το κτίριο του ΙΚΑ. Ήσασταν ιδιαίτερα ικανοποιημένος, αλλά μου είχατε εκφράσει την αγωνία σας κατά πόσο θα στελεχωθεί και θα αναπτυχθεί σωστά η πρωτοβάθμια περίθαλψη. Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, πού βρισκόμαστε; Ρητορικό το ερώτημα γιατρέ μου, αλλά το θέτω…

Μ.Ο.: Πού βρισκόμαστε; Το ΙΚΑ, αντί για μπροστά πήγε πίσω. Το ΕΣΥ γενικά, έγινε ανάποδα. Δηλαδή, πρώτα γεννήθηκε και μετά έγινε η σύλληψη!!!

Ερ: Δεν έχω ξανακούσει καλύτερη ατάκα!!!

Μ.Ο.: Έτσι είναι. Πρώτα έπρεπε να γίνει η πρωτοβάθμια και μετά τα υπόλοιπα. Το κράτος θα γλύτωνε οικονομικούς πόρους, ο κόσμος ταλαιπωρία και το νοσοκομείο δεν θα μέτραγε την πίεση του καθενός μας… Δεν είναι για τέτοιες δουλειές. Είναι για την δευτεροβάθμια περίθαλψη που εμείς στην Κω την έχουμε μεγάλη ανάγκη. Το ΙΚΑ λοιπόν, ένα εκπληκτικό κτίριο, είχε γιατρούς, αλλά ποτέ δεν λειτούργησαν τα εργαστήρια Ακτινολογικό και Μικροβιολογικό. Ήταν έτοιμα, αλλά…

Ερ: Κάποιοι έκαναν λόγο για τοπικά συμφέροντα που δεν «επέτρεψαν» τόσο τη λειτουργία των δυο έτοιμων εργαστηρίων, αλλά και την έλευση αξονικού τομογράφου, για τον οποίο είχαν ξοδευτεί καμπόσα εκατομμύρια για την κατασκευή του χώρου… Μάλιστα, στελέχη του ΙΚΑ μας είχαν ξεναγήσει στους χώρους…

Μ.Ο.: Τι να σας πω; Πιθανόν για να μην πω 100% συμφέροντα.

Ερ: Κλείσαμε επτά χρόνια χωρίς Παιδίατρο στο νοσοκομείο μας. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, οι ανάγκες του νοσοκομείου καλύπτονται από ιδιώτες συναδέλφους σας, οι οποίοι βεβαίως αμείβονται για κάθε επίσκεψη και μάλιστα αδρά. Τις πταίει γι’ αυτή την κατάσταση; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό…

Μ.Ο.: Πριν απαντήσω για το τις πταίει, να σας πω ότι, δύο παιδίατροι δεν πάμε στο νοσοκομείο. Εγώ και ο Μιχάλης Σχουλλής.

Στο βασικό ερώτημα τώρα. Είναι σκάνδαλο για το νησί που 7 χρόνια δεν έχει παιδίατρο στο νοσοκομείο. Μια από τις βασικές ειδικότητες. Προκηρύξεις γίνονται, αλλά όταν ένας γιατρός κάνει δέκα αιτήσεις, θα πάει κοντά στην πατρίδα του ή κάπου καλύτερα και όχι στην Κω. Πιθανόν θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος. Είναι καθαρά θέμα του υπουργείο. Το θέμα είναι και κοινωνικό. Δεν μπορεί ο κόσμος να πληρώνει τα 200 – 300 ευρώ στον ιδιώτη παιδίατρο που σε λίγο θα είναι μηνιάτικο. Αυτό πρέπει κάποιοι να το καταλάβουν.

Με την ευκαιρία, να σας πω και τούτο. Οι γιατροί που κάνουμε πρωτοβάθμια και βγήκαμε από τα πανεπιστήμια πριν χρόνια, δεν είμαστε ενημερωμένοι στις ιατρικές εξελίξεις. Και υπάρχουν τρομερές εξελίξεις. Για παράδειγμα, δεν μπορεί ένας παιδίατρος που δίνει χορτόσουπες, που λέει με τις μαμάδες διάφορες ιστορίες «οι κουρτίνες τι χρώμα έχουν», γιατί σε αυτό το επίπεδο έχουμε φτάσει, να βλέπουμε λίγο κόκκινο το λαιμό του παιδιού και αμέσως δίνουμε αντιβιοτικό ή στην πρώτη δυσκολία – και καλά κάνουν γιατί θα πάνε φυλακή – να φωνάζουν το ΕΚΑΒ…

Να μας πουν πόσο κοστίζει το ΕΚΑΒ, πόσες διακομιδές γίνονται, διότι, όταν λέει ο διοικητής ότι κάνει 25 η χειρουργική και επί Μίχα γίνονταν 3, κάτι λέει αυτό…

Ερ: Ένα μέγα ζήτημα που ακροθίξατε, είναι η μετεκπαίδευση των γιατρών, η μετεκπαίδευσή σας πάνω σε νέα δεδομένα.

Μ.Ο.: Νομίζω ότι ένα από τα βασικά λάθη της πολιτείας, είναι η μη μετεκπαίδευση των γιατρών. Δεν μπορεί ένας γιατρός που πήρε ειδικότητα πριν 30 χρόνια να μην έχει πάει ποτέ σε ένα νοσοκομείο για να μετεκπαιδευτεί σε καινούργιες θεραπείες, καινούργιες μεθόδους… Έχουν αλλάξει βασικά πράγματα. Μετράει η εμπειρία, αλλά χωρίς τη γνώση των εξελίξεων, υπάρχει πρόβλημα.

Για να επανέλθω στα παιδιά, ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα, είναι η πολυφαρμακία και στα παιδιά. Τρελά πράγματα και κανένας δεν ασχολείται. Ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα είναι η παιδική παχυσαρκία. Έχουν εμφανιστεί παιδιά με υπέρταση, με χοληστερίνη, με προδιαβητική κατάσταση. Χρειάζεται σοβαρή ενημέρωση των γονιών και αυτή μπορεί να την κάνει μόνο ο παιδίατρος. Και γενικότερα οι εξετάσεις δεν χρειάζεται να γίνονται κάθε έξι μήνες που λένε κάποιοι επιτήδειοι, γιατί αρχίζει και γίνεται εμπόριο. Μια φορά το χρόνο ή κάθε δυο χρόνια, είναι αρκετό.

Ερ: Ας πάμε σε άλλο θέμα. Ποια η άποψή σας για τη λειτουργία του Διεθνούς Ιπποκρατείου Ιδρύματος;

Μ.Ο.: Νομίζω ότι η Κως έχασε την μεγαλύτερη ευκαιρία που μπορούσε να της δοθεί με το να μη γίνει το Διεθνές Ιπποκράτειο Ίδρυμα, όπως ήταν στη μακέτα του γραφείου Δοξιάδη με νοσοκομείο. Η Κως θα είχε μια άλλη μορφή, μια άλλη ανάπτυξη, μια άλλη ποιότητα. Οπουδήποτε αλλού αν υπήρχε αυτό, θα το είχαν εκμεταλλευτεί. Τώρα πως έγινε και εδώ το χάσαμε μέσα από τα χέρια μας, κανένας δεν μπορεί να μας το πει, παρά μόνο ο Ιπποκράτης… Είναι αδιανόητο αυτό που έγινε. Χάθηκε η μεγαλύτερη ευκαιρία για την ανάπτυξη του νησιού.

Ερ: Πείτε μου, πώς γίνεται όλοι, μα όλοι, να μιλάνε χρόνια τώρα για την Ιπποκρατική Ιδέα, αλλά αυτή ποτέ να μην έχει πάρει σάρκα και οστά;

Μ.Ο.: Αυτό είπα και πριν. Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει. Για το νοσοκομείο στο χώρο του Ασκληπιείου, είχαμε κάνει πρόταση σαν ιατρικός σύλλογος, γιατί, πέραν των άλλων και το μικροκλίμα της περιοχής ήταν το ενδεδειγμένο. Το μοναδικό μειονέκτημα ήταν η πρόσβαση. Αλλά όταν υπάρχει η θέληση, όλα γίνονται.

Ερ: Κύριε Ουρανέ, ο επίλογος δικός σας.

Μ.Ο.: Θα ήθελα κάποια θέματα, όπως είναι η πρωτοβάθμια, το νοσοκομείο, η παιδική παχυσαρκία, η παιδική αρτηριακή πίεση και κάποια άλλα, να τα αναλύσουμε περισσότερο. Μάλλον θα πρέπει να κάνουμε μια δεύτερη συνέντευξη.

Ερ: Αυτό να το θεωρήσετε βέβαιο. Ραντεβού, λοιπόν, τον Οκτώβρη.

Μ.Ο.: Ραντεβού τον Οκτώβρη όχι στο Παρίσι, για να παραφράσω τον γνωστό τίτλο, αλλά στην Κω.