Τσίπρας: Στροφή … 360 μοιρών
Του Αργύρη Αργυριάδη
Δικηγόρου
Πριν δέκα περίπου χρόνια (ήταν Μάιος του 2015), η άστοχη φράση του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, για στροφή 360 μοιρών στην εργατική νομοθεσία – κόντρα, δήθεν, στις μνημονιακές επιταγές – είχε προκαλέσει πανελλήνιο γέλωτα. Πώς μπορείς να αλλάζεις πολιτική πορεία ή νομικό καθεστώς όταν επανέρχεσαι στην ίδια θέση; Πώς είναι δυνατόν ένας απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (φευ!) να μπερδεύει τις 180 με τις 360 μοίρες; Πολύ σύντομα, με την περιλάλητη «κωλοτούμπα» τον Ιούλιο του 2015 επιβεβαιώθηκε ότι μπορεί να μην δύναται να τετραγωνίζει τον κύκλο, αλλά γνωρίζει πως να υπαναχωρεί και να εμφανίζεται απόλυτα ανακόλουθος.
Στο πλαίσιο αυτό δεν μπορεί να ξενίζει η ομιλία του στο θέατρο «Παλλάς» την περασμένη Τετάρτη. Μια παρουσίαση βιβλίου που, όπως αναμενόταν, αποτέλεσε προαναγγελία νέου κόμματος. Ωστόσο, για άλλη μια φορά αποδείχθηκε ότι ο κεντρικός ομιλητής παραμένει «κολλημένος» στο χθες. Με παρωχημένη φρασεολογία και χιλιοειπωμένα πολιτικά τσιτάτα («Νέα μεταπολίτευση», «Νέος πατριωτισμός» κλπ) προσπάθησε να κεντρίσει το ενδιαφέρον σε «κάτι άλλο» που ουδόλως μπόρεσε να περιγράψει. Μια έκθεση ασύντακτων ιδεών γεμάτη πολιτικές ανορθογραφίες. Απουσίαζε παντελώς το οραματικό σχέδιο για το μέλλον. Η πολιτική νεωτερικότητα. Το βασικό περίγραμμα μιας «άλλης πολιτικής».
Τα πράγματα είναι προφανώς διαφορετικά σε σύγκριση με την περίοδο 2009 – 2015. Δεν υπάρχουν οι «κακοί ξένοι». Απουσιάζει η πολιτική διαιρετική τομή μνημόνιο -αντιμνημόνιο. Τόσο βαθιές διαιρετικές τομές δεν συναντάς συχνά στην ιστορία των εθνών και προφανώς δεν συναντήσαμε ούτε στη σύγχρονη Ελληνική πολιτική ιστορία. Πριν 15 χρόνια αρκούσε κάποιος να ανέβει στο κύμα της αντιμνημονιακής ρητορείας. Ήταν βέβαιο ότι θα τον ανέβαζε ψηλά πριν τον ξεβράσει με χτύπο στα βράχια της ζοφερής πραγματικότητας των αριθμών. Στο κύμα, τότε, βρέθηκε – επάξια – ο Αλέξης Τσίπρας. Και εξίσου νομοτελειακά κατέληξε σε μιαν έρημη παραλία που δεν ήταν … η Ιθάκη.
Το λυκαυγές του 2026, όμως, δεν έχει καμία σχέση με εκείνη την περίοδο. Απαιτούνται άλλα εργαλεία ανάγνωσης της ζώσας καθημερινότητας. Ο Τσίπρας θεωρεί ότι ο ευτελισμός των συντρόφων του αρκεί. Άλλους διαπόμπευσε μέσα από το βιβλίο του, όλους σχεδόν, υποτίμησε με το να τους «εξορίζει» στα θεωρία του θεάτρου «Παλλάς». Ο Οδυσσέας, όμως, δεν ήταν συντροφοκτόνος. Δεν ήταν επιλογή του να φτάσει μόνος στην Ιθάκη.
Ο Αλέξης Τσίπρας ξεκινάει ένα νέο εγχείρημα κοιτώντας στο μέλλον αλλά επιστρέφοντας στο παρελθόν. Απευθύνεται στο ίδιο κοινό που απαρνήθηκε, προσπαθεί να χτίσει με τα ίδια ιδεολογικά υλικά που γκρέμισε. Για την ώρα φαίνεται μακρινός και ο στόχος να προσεγγίσει τα εκλογικά ποσοστά που είχε το 2023. Κρύβοντας ή απαξιώνοντας τους παλαιούς συνοδοιπόρους του δεν μπορεί να πείσει ότι κάτι καινούργιο έρχεται. Απλά επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τη φράση του. Υπάρχει στροφή… 360 μοιρών.
