Θεοφάνης Μαλκίδης
Περί δικαίου και συμφέροντος
Ένας ακόμη σπουδαίος Έλληνας, ο Θουκυδίδης, του οποίου τα γραπτά, τα κείμενα, τα λεγόμενά του έχουν καταγραφεί στη συνείδηση αλλά και στην εκπαίδευση των πολιτικών, στρατιωτικών, οικονομικών ηγετών του πλανήτη, αναφέρονται στο πανάρχαιο ζήτημα, στην αντιπαλότητα μεταξύ του δικαίου και του συμφέροντος : «Το αυτό δίκαιον και ξύμφορον της τιμωρίας ουχ ευρίσκεται εν αυτώ δυνατόν όν άμα γίγνεσθαι». (Το δίκαιο και το συμφέρον δεν είναι δυνατό να συνυπάρχουν»).
Ας δούμε λοιπόν τηλεγραφικά, τα όσα διαμείβονται τις τελευταίες ώρες/ημέρες σε σχέση με την προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ, την νέα υπό τον Τραμπ σε σχέση με την πατρίδα μας και το υπαρκτό τουρκικό πρόβλημα, αλλά και σε σχέση με το παραπάνω σχήμα του Θουκυδίδη.
Πρώτο σχόλιο: Ο πρώην πλέον Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, τροποποίησε, πέντε μέρες πριν να φύγει από το Λευκό Οίκο (15.01.2025) εκτελεστικό διάταγμα με το οποίο οι ΗΠΑ μπορούσαν να επιβάλουν κυρώσεις στην Τουρκία για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις που είχαν εξαπολύσει το 2019 στη βορειοανατολική Συρία.
Ο Μπάιντεν αφαίρεσε οποιαδήποτε αναφορά είχε η Τουρκία σε διατάξεις ενός εκτελεστικού διατάγματος που σχετίζεται με τις πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις στην Συρία, δίνοντας στην ουσία «συγχωροχάρτι» στον Ερντογάν και σε όσα έχει διαπράξει του τουρκικό κράτος και παρακράτος.
Σχόλιο δεύτερο : Το παραπάνω διάταγμα το είχε θέσει σε ισχύ στις 14 Οκτωβρίου του 2019, ο νυν πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, με βάση το οποίο η κυβέρνηση των ΗΠΑ επέβαλε κυρώσεις σε Τούρκους αξιωματούχους ακόμα και σε Υπουργούς για την εμπλοκή και τον ρόλο τους σε στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των Κούρδων στην βορειοανατολική Συρία. Ποιο ήταν το σκεπτικό του τότε αλλά και του τωρινού προέδρου των ΗΠΑ: ότι η Τουρκία είχε εμφανή αποσταθεροποιητικό ρόλο, αφού οι επιθέσεις που έκανε στην Συρία κατά των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) λειτουργούσαν υπέρ των τζιχαντιστών του ISIS, διότι επέτρεπαν την εκ νέου εξάπλωση και ενίσχυσή τους! Και ο Μπάιντεν με το δικό του νόμο τροποποίησε τις αναφερόμενα του παραπάνω διατάγματος, αφαιρώντας οτιδήποτε υπήρχε σε τουρκική εμπλοκή στην Συρία. Συνεπώς δεν ισχύουν πλέον οι κυρώσεις σε Τούρκους αξιωματούχους, όπως η απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ ή ακόμα και ο αποκλεισμός και η κατάσχεση περιουσιακών τους στοιχείων!!!!!
Σχόλιο τρίτο: Ο νέος Αμερικανός Υπουργός Μ. Ρούμπιο κατά τη διάρκεια της ακρόασής του στη Γερουσία, προειδοποίησε τον Ερντογάν να μη θεωρήσει ως πρώτης τάξεως ευκαιρία τη μεταβατική περίοδο που διανύουν οι ΗΠΑ, για να παρέμβει ακόμη πιο δραστικά στη Συρία, προσθέτοντας ότι οι Κούρδοι δεν θα εγκαταλειφτούν!
Σχόλιο τέταρτο: ο Τζο Μπάιντεν, λίγες ώρες πριν την εκπνοή της θητείας του με διάταγμά του, αναβάθμισε στον τύπο και την ουσία, τη σχέση των ΗΠΑ με την Κύπρο σε επίπεδο χώρας κράτους -μέλους του ΝΑΤΟ και στενού συμμάχου των ΗΠΑ, δίνοντας το δικαίωμα στην (υπό τουρκική κατοχή και ας μη ξεχνάμε να το αναφέρουμε) Κυπριακή Δημοκρατία να έχει πρόσβαση σε αμυντικά είδη και αμυντικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, μέσω τριών προγραμμάτων: το Πρόγραμμα Στρατιωτικών Πωλήσεων Εξωτερικού (FMS) για την προμήθεια αμυντικού εξοπλισμού απευθείας μεταξύ της κυβέρνησης των ΗΠΑ και της Κύπρου, το Πρόγραμμα πλεονασματικού αμυντικού υλικού (EDA), για πλεονασματικό υλικό μπορεί να προσφερθεί είτε ως δωρεά είτε σε χαμηλή τιμή προς τα κράτη που συμμετέχουν στο πρόγραμμα) και τέλος το Πρόγραμμα βοήθειας για την ασφάλεια «Title 10» , που σχετίζεται με την παροχή εκπαίδευσης και υλικού, κυρίως όσον αφορά ασφάλεια χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων και αντιμετώπισης τρομοκρατίας. Επιπλέον θα πρέπει να προσθέσουμε εδώ ότι, η Τουρκία έχει αποβληθεί από το πρόγραμμα F-35.
Και το πέμπτο, το τελευταίο, αλλά όχι έσχατο σχόλιο: Όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι δεν έχουν συνοχή, ότι μία κυβέρνηση αναιρεί την άλλη, ότι διατάγματα και αποφάσεις συγκρούονται και κυρίως υπάρχει μία εμφανής αντιπαλότητα μεταξύ δικαίου και συμφέροντος.
Παρά ταύτα φαίνεται ότι η πολιτική, εν προκειμένω των ΗΠΑ σε σχέση με τον Ελληνισμό από την μία πλευρά και με την κατοχική Τουρκία από την άλλη, έχει εμφανή σημάδια αυτής της προαιώνιας μάχης ανάμεσα σ΄αυτό που ονομάζεται δίκαιο ( απομάκρυνση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο, απόσυρση του casus belli, πλήρης άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και πολλά άλλα) και στα συμφέροντα που εκφράζονται από το δυνατό μέρος. Συνεπώς θα δούμε πολλά από εδώ και πέρα, που θα έρχονται σε σύγκρουση για αυτό που εμείς θεωρούμε δίκαιο και ότι εκφράζεται και υλοποιείται ως συμφέρον…..
