Βασίλης Γιαουρδήμος: Εκλογές

Περί ἐκλογῶν

Μέχρι τήν τελευταία ἑβδομάδα τῶν ἐκλογῶν θά προσπαθήσω νά προσεγγίσω τήν κρίσιμη αὐτή στιγμή γιά τίς ζωές μας καί τήν πατρίδα μας ,πιστεύοντας ὅτι κάτι μπορεῖ νά ἀλλάξει.

Καλό θά εἶναι, ὅμως, νά ἀφήσουμε τήν κριτική τῶν πολιτικῶν μας καί νά ἀναλογιστοῦμε ὡς πολῖτες καί τίς δικές μας εὐθύνες.

Ἄς δοῦμε λοιπόν τήν δική μας ἀντίδραση ὡς λαοῦ. Πρῶτα τότε.

Ἄν τό ΟΧΙ τῶν πολιτῶν πού ἑρμηνεύτηκε ὡς ΝΑΙ ἀπό τόν Ἀλέξη, εἶχε θυμώσει καί ἐξοργίσει τόν ἐπαναστάτη ἑλληνικό λαό, τήν ἑπόμενη ἡμέρα θά ἔπρεπε νά ἦταν μαζικά στό Σύνταγμα καί νά εἶχε γυρίσει τήν Βουλή ἀνάποδα.

Ἄν οἱ πολῖτες πού ψήφισαν ΟΧΙ, ἐννοοῦσαν πραγματικά μάχη μέχρις ἐσχάτων δίνοντας ἰσχυρή ἐντολή στόν Ἀλέξη γιά ρήξη μέ τήν Εὐρώπη, τήν ἑπομένη τῆς ἀντιστροφῆς τῆς βούλησής του, δέν θά ἤθελαν νά δοῦν τόν Ἀλέξη Τσίπρα οὔτε ζωγραφιστό καί θά εἶχαν ἠρωοποιήσει τόν Γιάνη Βαρουφάκη.

Κι ἄς δεχτοῦμε ὅτι οἱ Ἕλληνες ἐπαναστάτες μούδιασαν ἀπό τίς καταιγιστικές καί ἀπογοητευτικές ἐξελίξεις καί γι’ αὐτό δέν μπόρεσαν νά ἀντιδράσουν μαζικά καί ἄμεσα.

Ἄν ἔνιωθαν βαθιά προδομένοι, γιατί ὅταν ὁ Ἀλέξης -ἔντιμα δέν μπορῶ νά πῶ- ζήτησε ἐκ νέου λαϊκή ἐντολή τόν Σεπτέμβρη τοῦ ΄15, προκειμένου νά τόν ἐπιλέξουν πλέον ὄχι ὡς ἐπαναστάτη Ἀριστερό, ἀλλά ὡς τον 4ο μνημονιακό Πρωθυπουργό μέ ἀριστερές εὐαισθησίες, δέν φρόντισαν νά τόν ξαναστείλουν μέ …κρότο στό 3%;

Γιατί δέν τοῦ ἔστειλαν τό μήνυμα δημοκρατικά δια τῆς ψήφου τους , ὅτι ἄν ἤθελαν ξανά μνημόνιο, τόν Γενάρη θά ἐπέλεγαν ἐκ νέου Σαμαρᾶ-Βενιζέλο πού εἶχαν μάθει καί τήν δουλειά;

Ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος λοιπόν, μᾶλλον δέν μᾶς πρόδωσε ὁ Ἀλέξης. Γιατί τοῦ ξαναδώσαμε 35% μέ τήν ἴδια πάνω-κάτω διαφορά ἀπό τήν Ν.Δ.

Καί γιά νά δικαιολογήσουμε τήν ἐπιλογή μας ψελλίζαμε: Τοὐλάχιστον τό παιδί προσπάθησε. Πιέστηκε. Δέν μποροῦσε κάτι καλύτερο!

Ἡ ἀλήθεια ὅμως εἶναι ἄλλη. Τόσοι ἤμασταν!

Θέλαμε ρήξη, χωρίς ρίσκο.

Θέλαμε ἀλλαγές, χωρίς προσωπικές θυσίες.

Θέλαμε πόλεμο, χωρίς νεκρούς.

Θέλαμε νίκη, χωρίς ἀπώλειες.

Ἄλλωστε γι’ αὐτό καί ἡ ἀντίδρασή μας ἦταν …παραίτηση! Ὁ Ἀλέξης ἦταν ἕνας ἀπό ἐμᾶς! Ἐκπρόσωπος ἄτολμων καί βολεμένων ἀνθρώπων.

ΤΩΡΑ ἀλήθεια ποιά θά εἶναι ἡ ἀντίδραση τοῦ λαοῦ;

Βάσει προϊστορίας, δέν θά πρέπει νά ἔχουμε καί μεγάλες προσδοκίες γιατί θά ἀποδειχτούν…αυταπάτες!

Βέβαια, ἀντίδραση σέ τί θά μοῦ πεῖς; Στίς ἐπιθυμίες τῶν ὀλιγαρχῶν πού βλέπουν ὅλο τό πολιτικό προσωπικό τῆς χώρας σάν ὀρντινάντσες τους κι ἐμᾶς ὡς ὑπηκόους τους;

Κι ἀντίδραση μέ τί μέσα θά μοῦ πεῖς; Μέσῳ τῶν ἐκλογῶν;

Ἀστεῖο!

Προσωπικά, δέν τήν βλέπω καί μᾶλλον δέν ἔχει νόημα πλέον.

Ὁπότε, μᾶλλον συμβιβασμό τοῦ λαοῦ προβλέπω, γιά ἄλλη μιά φορά. Σάν τον -ἐκ νέου- συμβιβασμό τοῦ Ἀλέξη στά συμφέροντα τῆς καθεστηκυίας τάξης.