Στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ, όλοι τον ήξεραν. Ήταν ο διάσημος ράφτης Ζορζ ντε Παρί, και η μπουτίκ του ήταν μία από τις ακριβότερες της Ουάσινγκτον.
Ο ίδιος ο Ζορζ, ήταν μια πολύ χαρακτηριστική φυσιογνωμία. Κοντός με μακριά -λευκά πλέον- μαλλιά που έπεφταν ως τους ώμους του. Ο Ζορζ είχε έλθει στην Αμερική στα τέλη της δεκαετίας του 1950, από τη Μασσαλία, με τις οικονομίες του που ήταν όλες κι όλες 4.000 δολάρια, και γνωρίστηκε με μια κοπέλα από την Αμερική, όμως όταν τα χρήματα τέλειωσαν, ο δεσμός τους έληξε άδοξα και ο Ζορζ έμεινε μόνος, άφραγκος και άστεγος. Όπως ο ίδιος έλεγε, για ένα διάστημα κοιμόταν όπου εύρισκε, και πλενόταν στα νερά του ποταμού Ποτόμακ. Ταυτόχρονα έψαχνε εναγωνίως για δουλειά. Με τα πολλά, μια κυρία που δούλευε σε κάποιο πολυκατάστημα τού βρήκε δουλειά σε κάποιο ραφείο, όπου ο Ζορζ ανέλαβε να κόβει τα υφάσματα πάνω στα πατρόν, και κάνοντας αιματηρές οικονομίες, κατάφερε να εξοικονομήσει τα χρήματα για να πάρει μια μεταχειρισμένη ραπτική μηχανή. Έτσι, άρχισε σιγά σιγά να στέκεται στα πόδια του.
Ο Ζορζ όπως έλεγε, είχε μάθει την τέχνη της ραπτικής στη Γαλλία. Ήταν πολύ εργατικός, και του άρεσε η δουλειά του να είναι ακριβής και άψογα φινιρισμένη. Άρχισε να δουλεύει με έξτρα πελάτες και σε λίγο καιρό άνοιξε το δικό του χώρο, ένα μαγαζί δύο δωματίων που χρησίμευε σαν εκθετήριο και ατελιέ, στο κέντρο της Ουάσινγκτον, στην 14th and G streets NW, τρία μόνο τετράγωνα από το Λευκό Οίκο.
Η άψογη εργασία του και ο ιδιόρρυθμος εύθυμος χαρακτήρας του, έφεραν καλή πελατεία, και ο Ζορζ βρέθηκε να ράβει πολλούς Γερουσιαστές και αξιωματούχους του Κονγκρέσου. Όμως η πραγματική καταξίωση ήρθε όταν ο Ζορζ άρχισε να ράβει τα κοστούμια του προέδρου Λίντον Τζόνσον. Τότε η φήμη του εκτοξεύτηκε, και σε λίγους μήνες όλα τα σπουδαιότερα «λευκά κολάρα» της πρωτεύουσας των ΗΠΑ, έραβαν τα κοστούμια τους στον Ζορζ ντε Παρί.
Ο ράφτης των Αμερικανών προέδρων
Μετά τον πρόεδρο Λίντον Τζόνσον, ο Ζορζ έραψε κοστούμια σχεδόν για όλους τους επόμενους προέδρους. Ενός είχε πει ο ενός σε μια συνέντευξή του, ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον ήταν ένας «πολύ απλός και καταδεκτικός άνθρωπος». Ο Ζορζ, είπε ότι ο πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον ήταν «εγκάρδιος» άνθρωπος. Το ίδιο ενθουσιώδης ήταν και ο πρόεδρος Τζέραλντ Φορντ, ο οποίος τον πείραζε για το μικρό του ύψος, και ο οποίος έλεγε ότι ο Ζορζ ντε Παρί με την τέχνη του, του έδωσε το ανάλογο κύρος και τον έκανε «όχι μόνο να είναι, αλλά και να φαίνεται σαν πρόεδρος». Αντίθετα, ο πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ, παρότι διέθετε ένα πλατύ χαμόγελο, ήταν «τελείως αμίλητος». Ο Ζορζ ντε Παρί, θυμόταν πως, το 1981, όταν έγινε η απόπειρα κατά της ζωής του Ρόναλντ Ρίγκαν, ο Αμερικανός πρόεδρος φορούσε ένα δικό του κοστούμι. Ο Τζορτζ Μπους, ο πρεσβύτερος, ήταν μάλλον ένας «δυσάρεστος άνθρωπος». Ακολούθησε ο Μπιλ Κλίντον, ο οποίος ήταν «ψυχρός, απαιτητικός και απόμακρος». Όταν μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στους δίδυμους πύργους, την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους ο νεότερος απηύθυνε διάγγελμα στον αμερικανικό λαό, το μαύρο κοστούμι που φορούσε ήταν ενός δημιουργία του Ζορζ ντε Παρί, ο οποίος είπε ότι ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους ο νεότερος ήταν «ζεστός και συμπαθής». Ο Ζορζ έντυσε και τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα όταν απευθύνθηκε στο State of the Union, το 2011, ενώ έραψε και το «tabac» καλοκαιρινό κοστούμι του προέδρου που συζητήθηκε πολύ το 2014.
Έτσι, ο Ζορζ ντε Παρί, εκτός από ενός προέδρους των ΗΠΑ, έντυνε επί δεκαετίες όλη την ελίτ ενός Ουάσινγκτον, από προέδρους εταιρειών και Γερουσιαστές, μέχρι μεγαλοδικηγόρους και χρηματιστές. Τα πάντα γίνονταν κατά παραγγελία, ανάλογα με ενός ανάγκες του κάθε πελάτη. Έτσι, δεν ήταν παράξενο να φτιάχνει μια κρυφή τσέπη με αθέατο φερμουάρ για έναν έμπορο διαμαντιών, ή μια εσωτερική τσέπη που να χωρά το όπλο ενός πράκτορα του FBI, χωρίς να διακρίνεται. Το να φορά κανείς ένα κοστούμι Ζορζ ντε Παρί των 2.000 δολαρίων ήταν δείγμα υψηλού κοινωνικού status.
Ένας μοναχικός άνθρωπος
Παρόλη την επαγγελματική του όμως επιτυχία, ο Ζορζ, ήταν ένας μοναχικός άνθρωπος. Τα βράδια, όταν τέλειωνε από τη δουλειά του, πήγαινε στο στέκι του, το Old Ebbitt Grill, που βρισκόταν στο ίδιο κτίριο με το ατελιέ του, όπου του άρεσε να τρώει και να πίνει τα ποτά του λέγοντας ιστορίες. Ο Ντέιβιντ Μοράν, διευθυντής του ρέστοραν – μπαρ, έλεγε ότι ο Ζορζ ντε Παρί, πήγαινε εκεί καθημερινά επί 20 ολόκληρα χρόνια, και ανήκε πλέον στην οικογένεια του Old Ebbitt Grill.
Ο Μοράν, θυμόταν πως ο Ζορζ πάντα έσωζε την κατάσταση όταν κάποιος πελάτης τύχαινε να λερώσει το ρούχο του, αφού τα γκαρσόνια το πήγαιναν στο ατελιέ του κι εκείνος έκανε τα μαγικά του, ώστε ο πελάτης μέχρι να τελειώσει το γεύμα του είχε και πάλι το ρούχο του αψεγάδιαστο. Ο Ζορζ, ήταν κοινωνικός τύπος, διηγούνταν φοβερές ιστορίες, του άρεσε να πίνει λευκό κρασί, κυρίως Sauvignon Blanc, αλλά συχνά πυκνά συνήθιζε να φεύγει χωρίς να πληρώσει το λογαριασμό. «Ήταν ένας χαρακτήρας που προσέθετε τη δική του πινελιά στο στέκι μας, και όλοι ήθελαν να κάνουν παρέα μαζί του».
Γάλλος από την Καλαμάτα
Όμως ο κύριος Ζορζ ντε Παρί, έκρυβε κι άλλες εκπλήξεις για τους ανθρώπους που τον γνώρισαν. Γιατί ο Ζορζ ντε Παρί, στην πραγματικότητα ήταν Έλληνας, λεγόταν Γεώργιος Χριστόπουλος και δεν κατάγονταν από τη Γαλλία, αλλά από την Καλαμάτα! Έφτασε στις ΗΠΑ, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, αφού έκανε τη θητεία του στο ελληνικό ναυτικό, και έμαθε την τέχνη της ραπτικής στη Γερμανία και τη Γαλλία. Όταν άνοιξε το δικό του ατελιέ, έφτιαξε μια εναλλακτική εκδοχή της βιογραφίας του, και υιοθέτησε ένα ιδιαίτερο «accent» στον τρόπο που μιλούσε τα αγγλικά, ώστε να καλύψει την ελληνική καταγωγή του. Φοβήθηκε ότι κανείς δεν θα έπαιρνε σοβαρά έναν Έλληνα ράφτη. Στην πραγματικότητα ο Ζορζ πλάσαρε τον εαυτό του σαν έναν άνθρωπο του κόσμου, και επειδή η προφορά του ήταν φανερά ξενική, προτίμησε να παριστάνει τον Γάλλο μόδιστρο, ώστε να αποφεύγει τα ρατσιστικά σχόλια, να γίνεται συμπαθής, και να εμπνέει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον επαγγελματικό του χώρο.
Τις αποκαλύψεις αυτές τις έκανε ο ανηψιός του Ζορζ, ο κύριος Γεώργιος Πουλακίδας. Ο Ζορζ, πέθανε το 2015, στο Άρλινγκτον της Βιρτζίνια, σε ηλικία 80 ετών, από καρκίνο του προστάτη. Παρόλες τις ύστερες αποκαλύψεις, ο Φρέντι Φορντ, εκπρόσωπος του Τζορτζ Μπους, του νεότερου, δήλωσε ότι: «Ξέρω πολύ καλά, ότι ο πρόεδρος Μπους, ήταν ευτυχής που γνώρισε τον Ζορζ ντε Παρί, και φόρεσε τα κοστούμια του».
topontiki.gr/
