Ζούνε σε ένα…»παράλληλο σύμπαν» («Σαράντα χρόνια χαίρονται…» Αλλά και ξεσκεπάζονται…)

Ζούνε σε ένα… «παράλληλο σύμπαν» («Σαράντα χρόνια χαίρονται…» Αλλά και ξεσκεπάζονται…)

Αρκεί να ακούσει ή να διαβάσει κανείς για παράδειγμα τις δηλώσεις Άδωνι για τα νοσοκομεία Κω και Ρόδου (πως «όλα είναι υπό έλεγχο» ή «πάνε από το καλό στο καλύτερο…») και από την άλλη τις απαντήσεις των εκπροσώπων των ιατρών («οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: 16 άτομα λιγότερα από πέρσι… Οι παραιτήσεις στο νοσοκομείο της Ρόδου ισχύουν κι ας «διαβεβαιώνουν» για το αντίθετο- Περίπου στο 50% η κάλυψη θέσεων και στα δύο νοσοκομεία – Οριακή λειτουργία, απλήρωτες εφημερίες, παράνομη λειτουργία χωρίς άδειες το προσωπικό κλπ) για να καταλάβει.

Με άλλα λόγια, η «πραγματικότητα» των κυβερνώντων και όσων τους στηρίζουν (για τους δικούς τους λόγους ο καθένας ή η καθεμία ξεχωριστά) είναι τελείως διαφορετική από την απλή πραγματικότητα (με αριθμούς και στοιχεία).

Το ωραίο ήταν που το ίδιο διάστημα ο τοπικός βουλευτής Γιάννης Παππάς δημοσίευσε άρθρο για τους «ψεύτες που χαίρονται μόνο τον πρώτο χρόνο…» (σύμφωνα με τη γνωστή λαϊκή ρήση), αποφεύγοντας ωστόσο -τεχνηέντως- να αναφερθεί και σε πιθανούς κλέφτες για να μην γίνει μάλλον κανένας ενδεχόμενος συνειρμός στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που έβγαλαν στη φόρα οι Ευρωπαίοι εισαγγελείς (ούτε ότι η Ελλάδα είναι από τις τελευταίες χώρες στην ελευθερία του τύπου και τα fake στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν να κάνουν με τον οργανωμένο και καλοπληρωμένο μηχανισμό «ψεματαλήθειας» και τις «λίστες Πέτσα» που συνεχίζονται ακάθεκτες με άλλες ονομασίες).

Ίσως, γιατί σε αυτή την  περίπτωση οι (προπαγανδιστές) ψεύτες και οι κλέφτες δεν χάρηκαν μόνο τον πρώτο χρόνο αλλά καμιά σαρανταριά… από τη δεκαετία του ’80 μέχρι σήμερα.

(Κάνει μια αναλυτική αναδρομή το φιλοκυβερνητικό Πρώτο Θέμα όχι τόσο για να καταδείξει τις ευθύνες και των νυν κυβερνώντων αλλά για να μας πει ότι και οι της αντιπολίτευσης που τώρα καταγγέλλουν «μαζί τα φάγανε…» μέχρι τον νυν Πρωθυπουργό που έπαιρνε και ο ίδιος επιδοτήσεις ελαιολάδου ως μεγαλο ελαιο-καλλιεργητής στα Χανιά:

«- Οι πολιτικοί αν και έβλεπαν την εκτροπή, ειδικά από τη δεκαετία του 80 που στήθηκε το σύστημα της αρπαχτής και μετά, δεν έκαναν καμιά προσπάθεια να ελέγξουν, να πατάξουν τη διαφθορά, να βάλλουν τάξη, να κατευθύνουν τις επιδοτήσεις στον αληθή τους προορισμό. Αντίθετα – κάποιοι ήξεραν, κάποιοι δεν ήθελαν να ξέρουν – ανέχτηκαν, έως και υπέθαλψαν την παρανομία. Εκμεταλλεύτηκαν κομματικά την ψεύτικη και πρόσκαιρη «ευμάρεια» που δημιουργούσε, ως δήθεν οφειλόμενη στη δική τους αποτελεσματική διακυβέρνηση. Μετέτρεψαν μάλιστα με νόμους τα κακουργήματα σε πλημμελήματα, αθωώνοντας πολλούς.

– Με παρέμβαση τις ΕΕ, που χρειάστηκε σχεδόν 20 χρόνια για να καταλάβει τι γινόταν, το σύστημα των επιδοτήσεων άλλαξε το 2006, αποσυνδέθηκε από την παραγωγή και την διακίνηση των γεωργικών προϊόντων και συνδέθηκε με την καλλιεργούμενη έκταση. Το εθισμένο στη ρεμούλα σύστημα αιφνιδιάστηκε, για λίγο χρόνο, η «μαγκιά» των Ελλήνων όμως δεν άργησε να στήσει νέο σύστημα λεηλασίας , με βάση την εκμετάλλευση της ανεκμετάλλευτης γης, με αιχμή τους κτηνοτρόφους αλλά και αρκετούς γεωργούς. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ήταν εκεί, ανεκτικοί, εθισμένοι στην συμμετοχική ανοχή.
Το συγκεκριμένο όμως απόστημα, όπως όλα, έσπασε , όχι μόνο του αλλά γιατί η ΕΕ, πάλι μετά από σχεδόν 20 χρόνια, κατάλαβε τι γινόταν και παρενέβη δια της Ευρωπαίας Εισαγγελέως»).

Στο ίδιο «παράλληλο σύμπαν» ζούνε -διαπιστωμένα πλέον- και οι τοπικοί μας ταγοί με τις εξής γνωστές υποδιαιρέσεις και ιδιαιτερότητες:

-Οι της περιφέρειας θεωρούν ότι η κυβέρνηση και περιφέρεια δουλεύουν σκληρά και κάνουν… «άλματα» προς τα μπρος και όσοι βλέπουν τα προβλήματα της καθημερινότητας είναι «μίζεροι» και «βαλτοί από την αντιπολίτευση» (από την άλλη οι ίδιοι ή μέσω των γνωστών μηχανισμών τους,  κάνουν όταν πρόκειται για τους δήμους με τους οποίους είναι σε «διάσταση» ή έχουν πάρει «διαζύγιο»,  την πιο ακραία και λαϊκίστικη αντιπολίτευση κατά το «δάσκαλε που δίδασκες…»)

Οι του δήμου πάλι, προσκολλημένοι γερά στο άρμα της κυβέρνησης βαδίζουν αγέρωχοι (νομίζοντας ότι τους φτύνουν για να μην τους βασκάνουν) με «κοινά χρηματοδοτούμενα «προγράμματα», μελέτες, εργολαβίες κλπ.  ευελπιστώντας ως τις εκλογές να κόψουν και αρκετές  κορδέλες όπως ας πούμε του νέου δικαστικού μεγάρου που προχωράει δυναμικά (για το νέο νοσοκομείο-φάντασμα αν τυχόν παρέμβει ο από κομματικής μηχανής θεός και δεν «ξεκατινιαστούν» με περιφέρεια που τους περιμένει στη γωνία, δεν αποκλείεται να δούμε προεκλογικά πάντα,  να μπαίνει ο θεμέλιος λίθος… Με την υπόσχεση ότι ΘΑ… ολοκληρωθεί «τη νέα τετραετία»).

Έτσι κι αλλιώς, είπαμε ότι σύμφωνα με τα παραπάνω ελληνικά δεδομένα (του ραγιαδισμού, της λοβιτούρας και του μικροσυμφέροντος)  οι «καπάτσοι» και επιτήδειοι «σαράντα χρόνια χαίρονται…» (Αλλά και ξεσκεπάζονται…)