«Τελικά, είναι όλοι π……;» Ε, μάλλον πιο καλή η παραλία!»

«Τελικά, είναι όλοι π……;» Ε, μάλλον πιο καλή η παραλία!»

Άκουγα τις προάλλες στο Youtube μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδικτυακή συνέντευξη του Γιάννη Λαούρη (τον παρουσίαζε ως τον εξυπνότερο Κύπριο επιστήμονα με πολύ υψηλό iq ερευνητής νευροφυσιολόγος και μηχανικός συστημάτων) στον influenser ανεξάρτητο υποψήφιο Ευρωβουλευτή της Κύπρου, Φειδία Παναγιώτου που κάνει πάταγο με τον αυθορμητισμό και το πηγαίο ταλέντο του, με χιλιάδες ακόλουθους, θεάσεις, σχόλια και συζητήσεις.

Ο άνθρωπος λοιπόν που ασχολείται με τις επαναστατικές αλλαγές που φέρνει η τεχνητή νοημοσύνη, η κβαντομηχανική και γενικά η νέα τεχνολογία στον σύγχρονο κόσμο δηλώνει χαμογελώντας σε ερώτηση για τα πολιτικά πράγματα της χώρας του, ότι δεν θα πάει ούτε σε αυτές τις εκλογές να ψηφίσει («θα πάω παραλία», όπως και στις προηγούμενες γιατί δεν έχει κανένα απολύτως νόημα…»)

Εξηγώντας ότι οι πολιτικοί (και) στην Κύπρο, όπως και οι Ευρωβουλευτές που θα εκλεγούν, είναι απλοί υπάλληλοι – διεκπεραιωτές ενός παγκόσμιου συστήματος,  κατ’ επίφαση δημοκρατικού, όπου όλοι και όλα είναι ελεγχόμενοι-α και καθοδηγούμενα κεντρικά ως προς τις βασικές κατευθύνσεις («παγκόσμια τάξη-διακυβέρνηση» που λέγαμε κλπ).

Στον δικό μας μικρόκοσμο τώρα -την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές- διαβάζω βιαστικά την επιστολή- κάλεσμα του Κ. Καΐσερλη (δηλ. εκτός όλων των άλλων, του πλέον πολιτικοποιημένου προσώπου στην Κω) που καλεί τα μέλη του Ομίλου με έναν βαθύτατο προβληματισμό για το «που πάμε», να αποφασίσουν αν τελικά αν θα επιλέξουν αποχή και σιωπή (αν και το ένα βέβαια δεν αποκλείει το άλλο).

Η αδυναμία λοιπόν των παραδοσιακών πολιτικών προσώπων να επιλύσουν τα προβλήματά του τόπου τους (στην Κω φαίνεται ότι σηκώσαμε τα χέρια ψηλά…) και να χαράξουν μια τοπική-παραδοσιακή πολιτική πραγματικότητα δεν είναι μόνο τοπικό φαινόμενο, ούτε της Κω, ούτε της Ρόδου (ο δήμαρχος της οποίας λέει βλέπει ως παράδειγμα την Κω για τις αλλαγές που θέλει να προχωρήσει μέσα στην πόλη…), ούτε της Ελλάδας, ούτε της Κύπρου. Είναι γενικό και παγκόσμιο κι έχει να κάνει με την περιγραφή της σύγχρονης παγκόσμιας διακυβέρνησης όπως την περιέγραψε πολύ πιο γλαφυρά στην συνέντευξη-ποταμό που έδωσε «ο εξυπνότερος άνθρωπος της Κύπρου».

Τα υπόλοιπα που βλέπουμε στην κεντρική πολιτική σκηνή είναι η μάχη εντυπώσεων στα κυρίαρχα ΜΜΕ μέσω του νέου «βομβαρδισμού» των δημοσκοπήσεων που ακολουθεί ως τις Ευρωεκλογές (άτιμες «μετρήσεις» άλλους τους ανεβάζετε στο θεό κι άλλους τους κατεβάζετε στα τάρταρα…) αλλά και τις αστείες καθημερινές ιστορίες τύπου Φάρλι vs Πίνατ αλά τικ τοκ («Μητσοτακειάδες-Κασσελακειάδες» απίθανες κυβιστήσεις στα εθνικά θέματα ο ένας με σμόκιν και Ρουβά σε γάμο εφοπλιστή ο άλλος και δεν συμμαζεύεται…)

Το πολιτικό «καφενείο» όπως το περιέγραψε στο «επαναστατικό» (κατά Ν. Παπαχαρτοφύλη) άρθρο του «Ο Τζερόμ Καλούτα, ο άπιστος Θωμάς και οι αυταπάτες»* ο Κ.Καΐσερλης, είναι περιγραφή της κατάντιας και της φύρδην μίγδην ανακατωσούρας που σκόπιμα επιβάλλουν χρόνια τώρα οι ισχυροί για να ισοπεδώσουν και ομογενοποιήσουν τα πάντα, ώστε να είναι πλήρως ελεγχόμενα.

Ποιός και πώς να πιστέψει λοιπόν ότι οι πολιτικοί μας θα μπορούσαν να είναι πλέον χρήσιμοι και αποτελεσματικοί; (Κι αυτοί που μείνανε με λίγο φιλότιμο να καθαρίζουν τα χόρτα αντί να φωτργραφίζονται σαν μοντέλα αμπελοφιλοσοφώντας, τους παίρνουν καθημερινά στο ψιλό, μιας και τους χαλάνε την πιάτσα…)

Ανάμεσα σε αυτό το «μύλο» του παραδοσιακού πολιτικού προσωπικού (άκου τοπικές κομματικές οργανώσεις, που τις θυμήθηκες αγαπητέ Κώστα;) που έχασε τα αυγά και τα πασχάλια και την ικανότητα του να “επικοινωνεί” με τον λαό των καθοδηγούμενων τεχνοκρατών, των οικονομικά ισχυρών και των ανθρώπων της επικοινωνίας που προσπαθούν να τους επιβάλλουν με κάθε τρόπο τηλεοπτικού πλυντηρίου και τικ τοκ «πλύσης εγκεφάλου»… ε, μάλλον πιο καλή η παραλία!

* Διαβάζοντας το,  μου ‘ρθε σαν αναλαμπή στο μυαλό ένα σκηνικό πριν από χρόνια με τον Κώστα σε ένα ανθρώπινο ξέσπασμα, ύστερα από κάποια πικρία ή απογοήτευση από συνεργάτες του… Να φωνάζει έξω φωνή υπό τα εκφραστικά χαμόγελα των στενών συνεργατών του «Τελικά, είναι όλοι π…..»