Η Κως τιμά τον Πολιούχο και Προστάτη της, Άγιο Νικόλαο
Με δέουσα επισημότητα και μεγαλοπρέπεια, εψάλη απόψε ο Αρχιερατικός εσπερινός της μεγάλης για την Κω, εορτής του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου, με την προσέλευση πλήθους προσκυνητών.
Η Κως τίμησε με βαθιά ευλάβεια και θρησκευτική κατάνυξη τον Πολιούχο και προστάτη μας, τον Άγιο Νικόλαο του οποίου η σεπτή μορφή συντροφεύει στις γέφυρες κάθε πλεούμενου σε ώρες γαλήνης και σε ώρες φουρτούνας.
Στον εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ πλαισιωμένος από τον Γενικό Αρχιερατικό Πρωτοπρεσβύτερο του Οικουμενικού Θρόνου π. Ιωάννη, τον Πανοσ. Αρχιμανδρίτη π. Νεκτάριο Χάσικο και τους Ιερείς: π. Αναστάσιο Γιώτη, π. Περικλή Κιάρη, π. Κωνσταντίνο Καματερό (Ιερατικώς Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού), π. Αναστάσιος Τσουκνιάς, π. Βαγιανός – Ιωάννης Κώστογλου και π. Κωνσταντίνος Θέος.
Τον δεξιό χορό Ιεροψαλτών διηύθυνε ο Πρωτοψάλτης-καθηγητής & Πρόεδρος του Συλλόγου Ιεροψαλτών Κω, Γιώργος Σακέλλης, πλαισιωμένος από τους Ιεροψάλτες: Γιάννη Πεταλά, Δημήτρη Τανάγρα τον εορτάζοντα Νίκο Παπαθωμά, Κώστα Αυγουλά, Παύλο Παλάσκα Γιώργο και Γιάννη Κιάρη. Τον αριστερό χορό διηύθυνε ο Κωνσταντίνος Χατζηάμαλλος, με τη συμμετοχή των Ιεροψαλτών:Δημήτρη Διακονικολή, Γιάννη Κουτσουράη και Γιώργου Σανιδά.
Στον εσπερινό παρευρέθηκαν ο Δήμαρχος Κω Θεοδόσης Νικηταράς η Επαρχος Κω-Νισύρου Κων/να Σβύνου, ο αντιπεριφερειάρχης Ψηφιακής Ανάπτυξης Μπάμπης Ναβροζίδης η Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής & Πρόνοιας Διονύσια Γιαννούλη, ο πρ. Δήμαρχος και Άρχων του Πατριαρχείου Θεοδόσης Βαρκάς, ο κοινοτικός σύμβουλος Παναγιώτης Δημόπουλος εκπρόσωποι των σωμάτων ασφαλείας και ιδιαίτερα του λιμενικού και του πολεμικού ναυτικού που εορτάζουν τον Προστάτη τους.
Ιδιαίτερα συγκινητική -την οποία επεσήμανε στην ομιλία του και ο Σεβασμιώτατος- ήταν η προσέλευση αντιπροσωπείας μαθητών όχι από κάποιο κοντινό δημοτικό σχολείο της πόλης, αλλά από το Δημοτικό σχολείο της Κεφάλου, με την ελληνική σημαία υπό την καθοδήγηση του εορτάζοντα Δασκάλου τους Νικόλα Παπασταματίου, συνοδεία και των γονέων τους.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του, αναφέρθηκε «στην καλλονή των Ιεραρχών» Άγιο Νικόλαο σύμφωνα με τον υμνωδό ο οποίος αν και ο πιο πράος και μειλίχιος από όλους δεν δίστασε να χαστουκίσει με όλη του την δύναμη τον Άρειο ο οποίος πλανήθηκε από την πολλή του σοφία και βλασφήμησε με τα λόγια του το πρόσωπο του Χριστού και της Παναγίας μπροστά στον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο.
Κλείνοντας ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε χρόνια πολλά και ευλογημένα στο νησί μας και τους ανθρώπους του ειδικά στους θαλασσινούς και το πολεμικό μας ναυτικό που γιορτάζουν τον Προστάτη τους Άγιο και Πολιούχο του νησιού μας.
Το πρωί με τη δέουσα λαμπρότητα θα ψαλεί ο Όρθρος και θα τελεστεί η Αρχιερατική Θεία λειτουργία της εορτής, ενώ θα ακολουθήσει η πάνδημη λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας του Αγίου διά της παραλιακής οδού στο κέντρο της πόλης και επιστροφή μέσω των οδών Ιπποκράτους και Μητροπόλεως.
Χρόνια πολλά σε όλες και όλους!
Άγιος Νικόλαος
Ὁ Νικόλαος, πρέσβυς ὢν ἐν γῇ μέγας,
Καὶ γῆς ἀποστὰς εἰς τὸ πρεσβεύειν ζέει.
Ἕκτῃ Νικόλεώ γε φάνη βιότοιο τελευτή.
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες. Ένας μάλιστα, θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύκτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά.
Στην συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή.
Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα.
Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ. Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα – λόγω σφοδρών ανέμων – και επικαλέστηκε το όνομα του αγίου σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό Άγιο.
Περί των Ιερών Λειψάνων του Αγίου
Ο τάφος του Αγίου Νικολάου στη Βασιλική του Μπάρι, ανοίχθηκε αναγκαστικά το 1953 μ.Χ., κατά την διάρκεια αναστηλωτικών εργασιών, την νύκτα της 5ης προς 6ης Μαΐου. Για τον σκοπό αυτό συγκροτήθηκε επιτροπή από τον Πάπα, με Πρόεδρο τον τότε Ρωμαιοκαθολικό Αρχιεπίσκοπο του Μπάρι Ερρίκο Νικόδημο, στην οποία ανατέθηκε η κανονική αναγνώριση των λειψάνων του τάφου. Παράλληλα ο αναγνωριστικός έλεγχος και η καταμέτρηση των οστών ανατέθηκε στον Καθηγητή της Ανατομίας στο Πανεπιστήμιο του Μπάρι Λουΐτζι Μαρτίνο και τον βοηθό του Γιατρό Αλφρέντο Ρουγγίερι.
Τα Λείψανα μέσα στη λάρνακα έπλεαν σέ ένα διαυγές, άχρωμο και άοσμο υγρό, το οποίο είχε βάθος τρία περίπου εκατοστά. Η εξέταση του υγρού αυτού από τα Ινστιτούτα Χημείας και Υγιεινής του Πανεπιστημίου του Μπάρι απέδειξε, ότι επρόκειτο για καθαρό νερό, ελεύθερο από άλατα και στείρο από μικροοργανισμούς! Η έρευνα απέδειξε, ότι το υγρό αυτό προήρχετο από τις μυελοκυψέλες των σπογγωδών οστέων!
Η τρίτη ιστορικά ανακομιδή έγινε την νύκτα της 7ης προς 8ης Μαΐου 1957 μ.Χ., με σκοπό νέα αναγνώριση, καταμέτρηση, ανατομική και ανθρωπολογική μελέτη, πριν την οριστική κατάθεση στην λάρνακα, μετά το πέρας των αναστηλωτικών εργασιών. Στην ιατρική ομάδα συμμετείχε την φορά αυτή και ο Γιατρός Λουΐτζι Βενέζια. Τα αποτελέσματα της ανθρωπολογικής εξετάσεως των Ιερών Λειψάνων υπήρξαν εντυπωσιακά. Διαπιστώθηκε, ότι ανήκαν σέ ένα και το αυτό άτομο και μάλιστα σε άνδρα που είχε ύψος 1.67 περίπου, τρεφόταν κυρίως με φυτικά προϊόντα και πέθανε σε ηλικία μεγαλύτερη των 70 ετών. Το άτομο αυτό ανήκε στην λευκή Ινδοευρωπαϊκή φυλή.
Η κατάσταση ορισμένων οστών έδειξε ακόμη, ότι το άτομο στο οποίο ανήκαν, πρέπει να είχε υποφέρει πολύ κάτω από ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης, που του άφησαν σημάδια στην υπόλοιπη ζωή του. Η αγκυλωτική σπονδυλοαθρίτιδα και η διάχυτη ενδοκρανιακή υπερόστωση, πρέπει να κληρονομήθηκαν από κάποια υγρή φυλακή, όπου πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής του και μάλιστα σε προχωρημένη ηλικία.
Η ιχνογραφική ανάπλαση του προσώπου, με την μέθοδο της υπερσκελετικής αναπλάσεως των μαλακών μερών της κεφαλής, απέδωσε επίσης θεαματικά αποτελέσματα. Τα σχετικά ιχνογραφήματα που δημοσίευσε ο Καθηγητής Μαρτίνο, βρίσκονται σε συμφωνία με τις παλαιότερες απεικονίσεις του Αγίου, εκείνη της Αγίας Μαρίας της Πρώτης (στη Ρώμη, 8ος ή 9ος αιώνας μ.Χ.) και αυτή του Παρεκκλησίου του Αγίου Ισιδώρου, στον Ναό του Αγίου Μάρκου (στη Βενετία, ψηφιδωτό του 12ου αιώνα μ.Χ.).
Δηλαδή, με τις εξετάσεις των Λειψάνων του Αγίου Νικολάου, πιστοποιήθηκε η γνησιότητά τους, αποδείχθηκε επιστημονικά η μυροβλυσία του και επίσης ότι η πάροδος του χρόνου δεν άμβλυνε την μνήμη των βασικών χαρακτηριστικών της μορφής του, όπως τα διέσωσε η Ορθόδοξη εικονογραφική παράδοση (πρόσωπο ασκητικό, ευγενικό, με αρμονικές αναλογίες, υψηλό και πλατύ μέτωπο, μεγάλα μάτια – ελαφρά βαθουλωτά – έντονα ζυγωματικά, φαλάκρα). (Βλ. Αντ. Μάρκου, «Τα Λείψανα του Αγ. Νικολάου Επισκόπου Μύρων της Λυκίας και οι ιστορικές τους περιπέτειες»· Περιοδικό «Ορθόδοξη Μαρτυρία» Λευκωσίας, φ. 44/1994, σελ. 98 – 106· αγγλική έκδοση από το Κέντρο Παραδοσιακών Ορθοδόξων Σπουδών Έτνας Καλιφορνίας, 1994).
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας Διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια. Πάτερ Ἱεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
