«Δεν υπάρχει περίπτωση αφύπνισης της Δημοτικής Αρχής – Το πολιτικό σύστημα και το σύστημα διακυβέρνησης από πάνω μέχρι κάτω, από το κράτος μέχρι τον τελευταίο δήμο έχει σαπίσει»

Άποψή του είναι πως, ήδη είναι αργά για τη δημιουργία μιας νέας δημοτικής παράταξης, διότι, απαιτείται χρόνος – για όσους θελήσουν να συμμετάσχουν οι οποίοι στην πλειοψηφία τους δεν γνωρίζουν την αυτοδιοίκηση – να  «συγκροτηθούν ως αρραγής ομάδα με αρχές, αξίες και στόχους που συλλογικά θα επιδιώξουν, δεσμευόμενοι στους συγγενείς και φίλους που θα τους ψηφίσουν και δεσμεύοντας τον δήμαρχο για την τήρηση τους».  Επισημαίνει δε πως, «αν αυτό δεν γίνει έγκαιρα θα συμβεί ό,τι γίνεται και τώρα. Ένα συνονθύλευμα φιλότιμων ανθρώπων που θα πασχίζουν για το καλό, ίσως κάποιοι και για τον μισθό ή την θέση,  χωρίς αρχές, κανόνες, αξίες της αυτοδιοίκησης και κυρίως συλλογικότητα με μόνο κυρίαρχο τον δήμαρχο» επισημαίνοντας πως, «την ευθύνη γι’ αυτή την εξέλιξη από σήμερα την έχουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι όποτε και αν εμφανιστούν». Δεν παραλείπει να επαναλάβει πως «η αιτία που συγκροτήθηκε η παράταξη της δημοτικής αρχής, στην οποία συμμετείχα και εγώ, και κέρδισε τις εκλογές, ήταν ο κ. Κυρίτσης και όχι η μέριμνα για την αυτοδιοικητική συγκρότηση,  στόχευση και διεκδίκηση της».

Μιλά για τις παραιτήσεις Αβρίθη και Βουκελάτου, για την αποδυνάμωση των δήμων και τις πολιτικές ευθύνες δημάρχου και περιφερειάρχη, καθώς και για τον «Όμιλο».

ΤΙΤΛΑΚΙΑ

«Το “παγκάκι” σημαίνει σεβασμός και νοσταλγία  σε αυτούς που έφυγαν και δημιούργησαν αυτά που οι νεότεροι απολαμβάνουν»

«Η αιτία που συγκροτήθηκε η παράταξη της δημοτικής αρχής, στην οποία συμμετείχα και εγώ, και κέρδισε τις εκλογές, ήταν ο κ. Κυρίτσης και όχι η μέριμνα για την αυτοδιοικητική συγκρότηση,  στόχευση και διεκδίκηση της»

Η “αφύπνιση” είναι θέμα βαθιάς πίστης στο θεσμό της αυτοδιοίκησης που για να επιτύχει έχει αδιαπραγμάτευτους κανόνες, πράγμα που η σημερινή δημοτική αρχή εξαρχής δεν είχε»

«Τα συστήματα διακυβέρνησης του κράτους, της περιφέρειας και των δήμων είναι μονοπρόσωπα και συγκεντρωτικά. Από έναν άνθρωπο, τον εκάστοτε δήμαρχο, εξαρτάται η τύχη της κοινωνίας μας»

«Η κοινωνία και οι εκπρόσωποί της σύμβουλοι δεν συμμετέχουν ισότιμα και συλλογικά αλλά είναι πλήρως εξαρτώμενοι από τον δήμαρχο. Οι κοινωνίες σε κάθε εκλογές παίζουν στα ζάρια εάν βγει καλός ή κακός αυτός που θα επιλέξουν. Και γνωρίζουμε όλοι μας πολύ καλά πως εκλέγονται οι ηγέτες μας»

«Κόμματα δεν υπάρχουν, ιδεολογίες σκόπιμα και μεθοδευμένα εξέλειπαν και η δημοκρατία με την βαθύτερη έννοια της λειτουργίας, δηλαδή της συμμετοχής στη λήψη των αποφάσεων, είναι ανύπαρκτη»

«Ποτέ δεν πρέπει να μεταφέρουμε την ευθύνη στους πολίτες. Το ψάρι βρωμά από το κεφάλι. Ούτε η ευθύνη μπορεί να είναι συλλογική. Η ευθύνη έχει ονοματεπώνυμο και είναι οι αρχηγοί όλων των κομμάτων και διαχρονικά οι εκπρόσωποι μας στη Βουλή και στην αυτοδιοίκηση που συντηρούν ή ανέχονται το συγκεντρωτικό, αυταρχικό και αρχηγικό σύστημα διακυβέρνησης του κράτους, των περιφερειών και των δήμων»

«Μην περιμένουμε την αλλαγή από κάτω, από τον λαό. Αφού το σύστημα είναι αρχηγικό. Άρα πρέπει να ψάχνουμε για έναν Κωνσταντίνο Καραμανλή του 1974 και έναν Ανδρέα Παπανδρέου του 1981 – 1985. Αλήθεια πού και πότε θα βρεθεί;»

«Οι βουλευτές μας  είναι απλά διαμεσολαβητές αιτημάτων. Όσο για τον δήμαρχο, είναι γνωστό ότι όταν σκύβεις και ικετεύεις κοιτάς πόδια και όχι πρόσωπα και ο άλλος βλέπει μαλλιά και όχι αγριεμένα μάτια»

«Για να ενωθούν οι κοινωνικές δυνάμεις θα πρέπει να υπάρχει ένας κοινός στόχος και αυτός δεν είναι ο υποψήφιος δήμαρχος, αλλά οι πολιτικές που ένωσαν την παράταξη του»

«Οι εκλογές δεν είναι μακριά. Από την στιγμή που απουσιάζουν συγκροτημένα κόμματα και ελλείπουν οι ιδεολογίες, η προετοιμασία για την συγκρότηση αυτοδιοικητικής παράταξης ήδη έχει καθυστερήσει»

«Ήδη είναι αργά για μια νέα δημοτική παράταξη. Η συγκρότηση μιας παράταξης που θα έχει ως αποστολή να διεκδικήσει ο δήμος ότι του έχουν κλέψει, δηλαδή την δύναμή του στην επίλυση των τοπικών υποθέσεων, από την καθαριότητα μέχρι το νοσοκομείο και τα σχολεία, το περιβάλλον και την ανάπτυξη, δεν είναι μια εύκολη υπόθεση και απαιτεί γνώση, μάθηση, πίστη και αυτά θέλουν χρόνο για όλη την παράταξη»

«Πραγματικά είναι εξωφρενικό σε μια χώρα που γέννησε τη δημοκρατία πριν από 2,5 χιλιάδες χρόνια σήμερα να την ψάχνουμε. Η βαθύτερη ουσία της δημοκρατίας είναι ο σεβασμός στον άνθρωπο. Είναι αυτό που έλλειπε και υποχρέωσε τον Αβρίθη να φύγει από την παράταξη και την Βουκελάτου να αποχωρήσει»

«Η τελευταία παρέμβαση του Ομίλου ήταν για το γηροκομείο. Από σεβασμό στον Μητροπολίτη μας δεν την δημοσιοποιήσαμε μέχρις που ο ίδιος ζήτησε την συνδρομή του δήμου και του επαρχείου. Ελπίζω να συγκινηθούν όχι για το καλό συγκεκριμένων οικογενειών που υποφέρουν αλλά γιατί πρέπει να καταλάβουν ότι είναι υπεύθυνοι για την κοινωνική συνοχή του νησιού μας»

«Στην Ελλάδα υπάρχει το ακαταδίωκτο. Διοικούν τα πάντα οι πολιτικοί και οι χιλιάδες κομματικοί και παραταξιακοί διορισμένοι μετακλητοί τους. Για την δημόσια υγεία υπάρχει ένας Άδωνις. Για την παιδεία μία Κεραμέως. Και για όλα ένας Μητσοτάκης από τα εθνικά θέματα μέχρι την αρδευόμενη ρόκα 30 στρεμμάτων στο ηφαίστειο της Νισύρου του ΟΠΕΚΕΠΕ!»

«Λυπάμαι που θα το πω και πάλι. Η κοινωνία μας πεθαίνει. Μας έχουν πάρει το μυαλό για να επιβιώνουν ξένοι σωτήρες και σιγά, σιγά να μας παίρνουν και το αίμα. Η γη μας αλλάζει χέρια, το περίσσευμα του ιδρώτα πάει στα φροντιστήρια και σε ιδιώτες γιατρούς»

«Γελά ο περιφερειάρχης και  καυχάται για την ανάπτυξη και δεν βλέπει ότι σε δέκα χρόνια δεν θα υπάρχουν γεωργοί και κτηνοτρόφοι για τους οποίους είναι ο μόνος αρμόδιος και υπεύθυνος»

«Επιλέγονται εργολαβίες με λεφτά δικά μας και όχι δικά τους στο αέρα γιατί δεν είναι ικανοί ή δεν θέλουν να φτιάξουν στην Κάλυμνο μέσα σε επτά μήνες πλήρες τοπικό σύστημα ανακύκλωσης. Θέλουν νέο νοσοκομείο για να μπαίνουν μέσα πιο άνετα ιδιώτες γιατροί επί πληρωμή»

«Λυπάμαι, λυπάμαι ειλικρινά, γιατί η φράση του νόμου 1416/1983 «Ο δήμος, δηλαδή η κοινωνία,  να είναι καταλύτης της δίκαιης ανάπτυξης» του αείμνηστου Γιώργου Γεννηματά έχει ξεχαστεί τόσο εύκολα»

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ερ: Κύριε Καΐσερλη, κατ’ αρχάς, να πω δημόσια ότι, μια συνέντευξη μαζί σας και με δεδομένο ότι, υπάρχουν χιλιάδες – κυριολεκτώ – ερωτήσεις που μου έρχονται στο μυαλό, με αγχώνει. Τι να πρωτοσυζητήσουμε και τι να αφήσουμε εκτός… Ας ξεκινήσω με κάτι που ίσως φανεί «περίεργο» αλλά για εμένα σημαντικό. Τι σημαίνει το «παγκάκι» σημειολογικά για εσάς;

Κ.Κ.: Σημαίνει σεβασμός και νοσταλγία  σε αυτούς που έφυγαν και δημιούργησαν αυτά που οι νεότεροι απολαμβάνουν. Έχτισαν 32 κτίρια. Κατασκεύασαν εκατοντάδες χιλιόμετρα δρόμους αποχετεύσεις, υδρεύσεις, φωτισμούς. Δημιούργησαν πρωτόγνωρες δομές, οργανισμούς και επιχειρήσεις. Είναι τα μόνα ικανά να μας προβληματίσουν για το μέλλον. Το να αναπολείς τα παλιά είναι γνώρισμα των ηλικιωμένων που οφείλεται σε όσα καλά και κακά ζουν σήμερα.

Ερ: Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, τις ερωτήσεις. «Από την αρχή της πενταετίας γίνονται μεγάλα λάθη τα οποία εάν δεν διορθωθούν τώρα, ολόκληρη η πενταετία θα είναι λάθος. Πρέπει να ξυπνήσουμε, πρέπει να ενεργοποιηθούμε» μου είχατε δηλώσει τον Μάρτη του 2024. Το θυμήθηκα όταν άκουσα τον κ. Χριστοδουλίδη να λέει στον δήμαρχο να «ξυπνήσει» και να αγαπήσει την Κω περισσότερο από εμάς που είμαστε από αλλού. Σήμερα, τα λάθη συνεχίζονται ή έχουμε ξυπνήσει;

Κ.Κ.: Κυρία Αυγούλη τα έχω αναφέρει αρκετές φορές και δεν αφορά μόνο αυτή την πενταετία αλλά και την προηγούμενη. Η αιτία που συγκροτήθηκε η παράταξη της δημοτικής αρχής, στην οποία συμμετείχα και εγώ, και κέρδισε τις εκλογές, ήταν ο κ. Κυρίτσης και όχι η μέριμνα για την αυτοδιοικητική συγκρότηση,  στόχευση και διεκδίκηση της. Φυσικά και δεν είναι θέμα αφύπνισης του κ. Δημάρχου. Είναι θέμα βαθιάς πίστης στο θεσμό της αυτοδιοίκησης που για να επιτύχει έχει  αδιαπραγμάτευτους κανόνες, πράγμα που η σημερινή δημοτική αρχή εξαρχής δεν είχε. Όταν στην πολιτική περιορίζεσαι σε διαχείριση τότε τα λάθη σε μια στείρα από ιδεολογίες και αρχές εποχή θα υπάρχουν και θα συνεχίζονται.

Ερ: Να μείνουμε λίγο στο ίδιο θέμα. «Εάν δεν αλλάξουν πράγματα στον δήμο, καταστράφηκε η Κως» είχατε πει στην ίδια συνέντευξη. Επειδή όλα αυτά τα χρόνια έχετε πει πολλά, μπορείτε να συνοψίσετε τις «αλλαγές» που θα έπρεπε να είχαν γίνει αλλά δεν έγιναν, καθώς και τους λόγους; Και σε δεύτερο χρόνο, υπάρχουν περιθώρια ανάκαμψης;

Κ.Κ.: Ακριβώς αυτό απάντησα στην πρώτη ερώτηση σας. Δεν υπάρχει περίπτωση αφύπνισης αυτής της παράταξης. Η καταστροφή στην οποία αναφέρθηκα αφορούσε τη επόμενη πενταετία στην οποία εάν δεν υπάρξει ένα κίνημα αυτοδιοικητικό και αντίστοιχη δημοτική αρχή να αντισταθεί, θα παγιώσουμε ανεπίστρεπτή την ήδη εύθραυστη κοινωνική, πολιτισμική, περιβαλλοντική και οικονομική σύνθεση της μικρής Κωακής κοινωνίας. Ήδη αυξάνεται δραματικά στα χέρια των ξένων επενδυτών ο πλούτος που παράγει το νησί μας, μειώνονται οι αντιστάσεις και συνθλίβεται η συλλογικότητα και η κοινωνική συνοχή.

Ερ: Μετά τις παραιτήσεις Π. Αβρίθη και Μ. Βουκελάτου, αλλά και την ανακατανομή θέσεων σε θέσεις ευθύνης του δήμου, επιβεβαιώθηκαν τα όσα έχετε πει. Ότι, δηλαδή, ο ένας που έχει αναλάβει μια ευθύνη με απόφαση δημάρχου, δεν ξέρει τι κάνει ο άλλος που έχει αναλάβει μια άλλη ευθύνη. Αυτό δεν είναι απόρροια της τακτικής που λέει, συγκροτώ μια ομάδα προκειμένου να κερδίσω τις εκλογές, ανεξάρτητα με την ιδεολογία ή τις ικανότητες ενός εκάστου;

Κ.Κ.: Αγαπητή Άννα, θα το επαναλάβω για μια ακόμα φορά. Τα συστήματα διακυβέρνησης του κράτους, της περιφέρειας και των δήμων είναι μονοπρόσωπα και συγκεντρωτικά. Από έναν άνθρωπο, τον εκάστοτε δήμαρχο, εξαρτάται η τύχη της κοινωνίας μας. Η κοινωνία και οι εκπρόσωποί της σύμβουλοι δεν συμμετέχουν ισότιμα και συλλογικά αλλά είναι πλήρως εξαρτώμενοι από αυτόν. Στην ουσία οι κοινωνίες σε κάθε εκλογές παίζουν στα ζάρια εάν βγει καλός ή κακός αυτός που θα επιλέξουν. Και γνωρίζουμε όλοι μας πολύ καλά πώς εκλέγονται οι ηγέτες μας.

Κόμματα δεν υπάρχουν, ιδεολογίες σκόπιμα και μεθοδευμένα εξέλειπαν και η δημοκρατία με την βαθύτερη έννοια της λειτουργίας, δηλαδή της συμμετοχής στη λήψη των αποφάσεων, είναι ανύπαρκτη.

Ερ: Οι δήμοι σιγά – σιγά αποδυναμώνονται. Χάνουν αρμοδιότητες και μάλιστα ιδιαιτέρως σοβαρές, όπως λ.χ. Πολεοδομίες, ΔΕΥΑ, τοπικά πολεοδομικά κ.λ.π., και αυτό, όπως υποστηρίζει η κεντρική πολιτική σκηνή αλλά και εκπρόσωποί της, οφείλεται στην αδράνεια – ανικανότητα των δημοτικών αρχών…

Κ.Κ.: Με ρωτάτε για την πηγή του κακού. Αγαπητή Άννα, το πολιτικό σύστημα της χώρας μας και το σύστημα διακυβέρνησης από πάνω μέχρι κάτω, από το κράτος μέχρι τον τελευταίο δήμο έχει σαπίσει. Από το 1985 και μετά, κάθε χρόνο και περισσότερο, αφαιρείται από τον πολίτη η δύναμη της δημιουργίας που έχει μέσα του, δηλαδή της ουσιαστικής συμμετοχής του στις δημόσιες υποθέσεις που τον αφορούν. Το πρώτο θύμα του επί δεκαετίες γερασμένου πολιτικού κατεστημένου, που ανανεώνεται από πατέρα σε παιδί και εγγονό είναι οι δήμοι και φυσικά η ανικανότητα, ίσως η αδιαφορία, ίσως η άγνοια, ίσως η βόλεψη των δημάρχων τους να αντισταθούν.

Ερ: Τρία πολύ σοβαρά θέματα κατά την άποψή μου, από τα πολλά που υπάρχουν, αφορούν: α) στην υγεία (υποστελέχωση νοσοκομείου, υπολειτουργία Κέντρου Υγείας στην Αντιμάχεια, κατάργηση ΙΚΑ και έλλειψη πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας), β) στη διαχείριση των απορριμμάτων και στην ανακύκλωση (χρόνια εγκατάλειψη ΧΥΤΑ με ό,τι αυτό συνεπάγεται…) και γ) στην έλλειψη σχολικής στέγης (δεν χτίζονται σχολεία και σε αντιδιαστολή, αυξάνονται κάθε χρόνο οι προκάτ σχολικές αίθουσες). Ποιοι είναι τελικά οι υπεύθυνοι γι αυτή την κατάντια; Η κεντρική διοίκηση; Η περιφέρεια; Ο δήμος; Εμείς οι πολίτες; Ή όλοι μαζί;

Κ.Κ.: Άννα ποτέ δεν πρέπει να μεταφέρουμε την ευθύνη στους πολίτες. Το ψάρι βρωμά από το κεφάλι. Ούτε η ευθύνη μπορεί να είναι συλλογική. Η ευθύνη έχει ονοματεπώνυμο και είναι οι αρχηγοί όλων των κομμάτων και διαχρονικά οι εκπρόσωποι μας στη Βουλή και στην αυτοδιοίκηση που συντηρούν ή ανέχονται το συγκεντρωτικό, αυταρχικό και αρχηγικό σύστημα διακυβέρνησης του κράτους, των περιφερειών και των δήμων. Και μην περιμένουμε την αλλαγή από κάτω, από τον λαό. Αφού το σύστημα είναι αρχηγικό. Άρα πρέπει να ψάχνουμε για έναν Κωνσταντίνο Καραμανλή του 1974 και έναν Ανδρέα Παπανδρέου του 1981 – 1985. Αλήθεια πού και πότε θα βρεθεί;

Ερ: Δηλαδή μας λέτε ότι θα πρέπει να ξεχάσουμε μεγάλα και αναγκαία έργα όπως την αξιοποίηση της Αλεξάντερ Φάσιον, της ΑΒΙΚΩ, του Οινοποιείου, της Ανωτέρας  και να ανεχθούμε της κακοδιαχείριση της Μαρίνας.

Κ.Κ. Φυσικά και δεν πρέπει να τα ξεχάσουμε. Ούτε πρέπει να ανεχόμαστε κακοδιαχείριση του δημοτικού μας πλούτου. Αλλά μέχρις εκεί. Αφού με τα σημερινά συστήματα διακυβέρνησης και την αναξιοπιστία του δήμου μας ή θα πρέπει να απευθυνθούμε σε ιδιώτες και να τα ξεπουλήσουμε ή θα πρέπει να υποκλιθούμε και να ικετεύσουμε έργα μεγάλης εμβέλειας που θα ωφελήσουν την κοινωνία του νησιού μας και όχι ξένους επενδυτές προϋποθέτουν ισχυρό δήμο και κοινωνική συνοχή που σήμερα δεν υπάρχουν.

Ερ: Τελικά, ποια είναι η «ταυτότητα» της Κω; Είχε και την καταργήσαμε; Έχει και δεν την βλέπουμε; Δεν έχει; Γιατί δεν έχουνε αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και πάμε «τσούρμο»;

Κ.Κ. Το ερώτημα θα πρέπει να το θέσετε στον πρωθυπουργό και στον περιφερειάρχη. Αυτοί είναι οι αρμόδιοι και οι υπεύθυνοι. Για τους βουλευτές μας μην ρωτάτε γιατί αυτοί είναι απλά διαμεσολαβητές αιτημάτων. Όσο για τον δήμαρχο, είναι γνωστό ότι όταν σκύβεις και ικετεύεις κοιτάς πόδια και όχι πρόσωπα και ο άλλος βλέπει μαλλιά και όχι αγριεμένα μάτια.

Ερ: Στο διάστημα που έχουμε να μιλήσουμε, δημιουργήθηκαν επιτροπές πολιτών στα χωριά μας ζητώντας τα αυτονόητα, καθώς και η «Βιώσιμη Κως» με εκατοντάδες συμπολίτες μας να την ακολουθούν, η οποία με σοβαρότητα και επιστημονικότητα

θέτει πολύ σοβαρά θέματα για το «αύριο» του νησιού μας. Ποια η άποψή σας;

Κ.Κ.: Αγαπητή Άννα, όλα αυτά τα κινήματα επιχειρούν ορθά να διεκδικήσουν από τις αντίστοιχες αρχές την επίλυση τοπικών προβλημάτων. Το θέμα όμως δεν είναι τα προβλήματα και η επίλυση τους αλλά οι πολιτικές που τα γεννούν. Και όσο ο πολίτης και η κοινωνία του είναι σκόπιμα αποξενωμένες από την συμμετοχή τους στην διοίκηση και την επίλυση των δικών τους προβλημάτων, κανένας τρίτος δεν πρόκειται να τους βοηθήσει γιατί βλέπει το δικό του συμφέρον. Για να ενωθούν οι κοινωνικές δυνάμεις θα πρέπει να υπάρχει ένας κοινός στόχος και αυτός δεν είναι ο υποψήφιος δήμαρχος, αλλά οι πολιτικές που ένωσαν την παράταξη του.

Ερ: Παρά το ότι, οι επόμενες εκλογές είναι μακριά, πείτε μου, γνωρίζετε ή έστω διαισθάνεστε εάν κάτι «κινείται» προς την κατεύθυνση δημιουργίας μιας νέας πολιτικής ομάδας στο νησί μας ή όχι;

Κ.Κ.: Οι εκλογές δεν είναι μακριά. Από την στιγμή που απουσιάζουν συγκροτημένα κόμματα και ελλείπουν οι ιδεολογίες, η προετοιμασία για την συγκρότηση αυτοδιοικητικής παράταξης ήδη έχει καθυστερήσει. Αλίμονο αν και πάλι παραμείνουμε στους αρχηγούς και άρα να ρίξουμε ζάρια ή να ψηφίσουμε γιατί δεν μας αρέσει ο άλλος. Η συγκρότηση μιας παράταξης που θα έχει ως αποστολή να διεκδικήσει ο δήμος ότι του έχουν κλέψει, δηλαδή την δύναμή του στην επίλυση των τοπικών υποθέσεων, από την καθαριότητα μέχρι το νοσοκομείο και τα σχολεία, το περιβάλλον και την ανάπτυξη, δεν είναι μια εύκολη υπόθεση και απαιτεί γνώση, μάθηση, πίστη και αυτά θέλουν χρόνο για όλη την παράταξη.

Ερ: Εννοείτε πως ήδη είναι αργά για μια νέα δημοτική παράταξη με τα χαρακτηριστικά που περιγράψατε; Και εάν ναι, τι προβλέπετε να συμβεί;

Κ.Κ.: Φυσικά και είναι αργά και θα σου εξηγήσω. Το σύστημα διακυβέρνησης είναι δημαρχοκεντρικό. Όμως στα ψηφοδέλτια των υποψηφίων δημάρχων συμμετέχουν δεκάδες συμπατριώτες μας κυρίως από αγάπη και εκτίμηση προς τους υποψήφιους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν την αυτοδιοίκηση και άρα θα πρέπει έγκαιρα να συγκροτηθούν ως αρραγής ομάδα με αρχές, αξίες και στόχους που συλλογικά θα επιδιώξουν, δεσμευόμενοι στους συγγενείς και φίλους που θα τους ψηφίσουν και δεσμεύοντας τον δήμαρχο για την τήρηση τους.  Αυτό σημαίνει παράταξη, αυτή είναι η δημοκρατική λειτουργία για την λήψη ορθών αποφάσεων και όχι η απόφαση του ενός. Αυτό απαιτεί χρόνο και δουλειά. Και αν αυτό δεν γίνει έγκαιρα θα συμβεί ότι γίνεται και τώρα. Ένα συνονθύλευμα φιλότιμων ανθρώπων που θα πασχίζουν για το καλό, ίσως κάποιοι και για τον μισθό ή την θέση,  χωρίς αρχές, κανόνες, αξίες της αυτοδιοίκησης και κυρίως συλλογικότητα με μόνο κυρίαρχο τον δήμαρχο. Την ευθύνη γι’ αυτή την εξέλιξη από σήμερα την έχουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι όποτε και αν εμφανιστούν Και αυτά θα πρέπει να τα γνωρίζουν οι πολίτες.

Ερ: Εδώ και καιρό, ο Όμιλος έχει σιωπήσει. Γιατί; Υπάρχει κάποιος σχεδιασμός για νέες παρεμβάσεις;

Κ.Κ.: Αγαπητή Άννα ότι είχαμε να πούμε το είπαμε, το γράψαμε, το δημοσιοποιήσαμε και υπάρχει στο διαδίκτυο. Κανένας από τους υπεύθυνους δεν συγκινήθηκε και το να αποφασίσουμε να συμμετάσχουμε στην διεκδίκηση της εξουσίας είναι πλέον αργά, μεγαλώσαμε. Η τελευταία παρέμβαση μας ήταν για το γηροκομείο. Από σεβασμό στον Μητροπολίτη μας δεν την δημοσιοποιήσαμε μέχρις που ο ίδιος ζήτησε την συνδρομή του δήμου και του επαρχείου. Ελπίζω να συγκινηθούν όχι για το καλό συγκεκριμένων οικογενειών που υποφέρουν αλλά γιατί πρέπει να καταλάβουν ότι είναι υπεύθυνοι για την κοινωνική συνοχή του νησιού μας. Τα μέλη του Ομίλου μας φυσικά και θα είναι παρόντες σε κάθε πρωτοβουλία που θα έχει ως στόχο την λειτουργία μιας πραγματικής δημοκρατίας που θα σέβεται τον πολίτη και την συλλογική δράση και μιας ζωντανής αυτοδιοίκησης που θα διεκδικεί ότι της έχουν κλέψει.

Ερ: Τελικά, για εσάς τι σημαίνει η λέξη «δημοκρατία»; Και το ρωτάω αυτό διότι, τι σοι δημοκρατία έχουμε εάν πεινάει ο διπλανός μας; (600 άνθρωποι στην Κω δεν έχουν ένα πιάτο φαγητό και σιτίζονται από τη μητρόπολη); Κι όπως είπαμε παραπάνω, για την υγεία, την παιδεία κ.λ.π. κ.λ.π.;

Κ.Κ.: Πραγματικά είναι εξωφρενικό σε μια χώρα που γέννησε τη δημοκρατία πριν από 2,5 χιλιάδες χρόνια σήμερα να την ψάχνουμε. Η βαθύτερη ουσία της δημοκρατίας είναι ο σεβασμός στον άνθρωπο. Είναι αυτό που έλλειπε και υποχρέωσε τον Αβρίθη να φύγει από την παράταξη και την Βουκελάτου να αποχωρήσει. Είναι η αλήθεια, η γνώση, το δίκαιο, η συλλογικότητα. Και με αυτές τις απαράβατες αρχές ο δήμος να είναι κράτος (δημο-κρατία) και να έχει την εξουσία να διοικεί το νοσοκομείο του. Να διοικεί το λιμάνι του. Να διοικεί τα σχολεία του. Να διοικεί την δημόσια περιουσία του. Να ευθύνεται για την ποιότητα της ζωής των πολιτών του και την ανάπτυξη του  και να διαχειρίζεται τα δημόσια έσοδα του.  Για όλα αυτοτελώς και αυτοδύναμα όπως επιβάλει ο Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτονομίας.

Σε αυτή τη χώρα συμβαίνει το εξής παράδοξο. Να κυριαρχεί σε όλο τον κόσμο ο ανταγωνισμός και στην Ελλάδα να μην παρέχεται η δυνατότητα να ανταγωνιστεί το ένα σχολείο το άλλο, το ένα νοσοκομείο το άλλο και ο ένας δήμος τον άλλο, άρα να αυτοδιοικούνται και να αυτοδιαχειρίζονται. Στην Ελλάδα τα πάντα είναι ισοπεδωμένα με οριζόντιες πανελλαδικές φόρμες για όλα τα θέματα και για όλες τις πράξεις διοίκησης. Στην Ελλάδα υπάρχει το ακαταδίωκτο. Στην Ελλάδα διοικούν τα πάντα οι πολιτικοί και οι χιλιάδες κομματικοί και παραταξιακοί διορισμένοι μετακλητοί τους. Στην Ελλάδα για την δημόσια υγεία υπάρχει ένας Άδωνις. Για την παιδεία μία Κεραμέως. Και για όλα ένας Μητσοτάκης από τα εθνικά θέματα μέχρι την αρδευόμενη ρόκα 30 στρεμμάτων στο ηφαίστειο της Νισύρου του ΟΠΕΚΕΠΕ!

Ερ: Κύριε Καΐσερλη κλείνουμε εδώ, αν και θα μπορούσαμε να συζητάμε πολλές ώρες. Ας πω, λοιπόν, εις το επανιδείν, ζητώντας σας να κάνετε τον επίλογο.

Κ.Κ. Λυπάμαι που θα το πω και πάλι. Η κοινωνία μας πεθαίνει. Μας έχουν πάρει το μυαλό για να επιβιώνουν ξένοι σωτήρες και σιγά, σιγά να μας παίρνουν και το αίμα. Η γη μας αλλάζει χέρια, το περίσσευμα του ιδρώτα πάει στα φροντιστήρια και σε ιδιώτες γιατρούς. Γελά ο περιφερειάρχης και  καυχάται για την ανάπτυξη και δεν βλέπει ότι σε δέκα χρόνια δεν θα υπάρχουν γεωργοί και κτηνοτρόφοι για τους οποίους είναι ο μόνος αρμόδιος και υπεύθυνος. Επιλέγονται εργολαβίες με λεφτά δικά μας και όχι δικά τους στο αέρα γιατί δεν είναι ικανοί ή δεν θέλουν να φτιάξουν στην Κάλυμνο μέσα σε επτά μήνες πλήρες τοπικό σύστημα ανακύκλωσης. Θέλουν νέο νοσοκομείο για να μπαίνουν μέσα πιο άνετα ιδιώτες γιατροί επί πληρωμή.

Λυπάμαι, λυπάμαι ειλικρινά, γιατί η φράση του νόμου 1416/1983 «Ο δήμος, δηλαδή η κοινωνία,  να είναι καταλύτης της δίκαιης ανάπτυξης» του αείμνηστου Γιώργου Γεννηματά έχει ξεχαστεί τόσο εύκολα.

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ\https://stathmosnet.gr/