Κάθε προηγούμενο ξεπέρασε φέτος η προσέλευση και η ροή προσκυνητών απ όλο το νησί, τίμησε για άλλη μια χρονιά το πανηγύρι της εορτής της Παναγίας στην Καρδάμαινα, που αποτελεί ένα από τα πιο παλιά και μεγάλα πανηγύρια του νησιού.
Η ουρά του κόσμου για να ανάψει κερί και να προσκυνήσει ήταν επί μία ώρα ατέλειωτη ενώ ο αύλειος χώρος της εκκλησίας γέμισε ασφυκτικά μέχρι έξω το δρόμο.
Αρχικά το απόγευμα πραγματοποιήθηκε ο καθιερωμένος αγώνας δρόμου με τερματισμό την εκκλησία που είχε καθιερώσει ο επί πολλά χρόνια εφημέριος του χωριού π. Ιωάννης Περαντωνάκης να γίνεται σε ανάμνηση των παλιών διασκορπισμένων αγροτών της Καρδάμαινας οι οποίοι κατέβαιναν από τις μάντρες για να τιμήσουν αυτή την ημέρα την Παναγία του χωριού τους.
Οι βραβεύσεις έγιναν κατά τη διάρκεια του πανηγυριού.
Ακολούθησε η παράθεση πλούσια τράπεζας με παραδοσιακά φαγητά, μουσική και χορό. Την αρχή έκανε όπως πάντα το Λύκειο Ελληνίδων Καρδάμαινας και στην συνέχεια ξεκίνησε ο πατροπαράδοτος χορός της «κούπας», που είναι και το ξεχωριστό έθιμο του πανηγυριού.
Ο Αρχιερατικός επίτροπος και Ιερατ. Προϊστέμανος του ΙΝ με την εκκλησιαστική επιτροπή την ενοριακή αδελφότητα και τους πολυάριθμους εθελοντές έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν για την επιτυχία και του μεγάλου φετινού πανηγυριού.
Είναι στα βήματα του παραδοσιακού σιγανού («ίσσιου») που «σέρνει» ο παππάς κρατώντας μια κούπα, ένα πανέρι ψάθινο, ακολουθούμενος από τους επιτρόπους. Όταν ένα ζευγάρι θέλει να χορέψει, βγαίνει μπροστά, η γυναίκα παίρνει την κούπα, στην αρχή του χορού, ο άντρας ρίχνει μέσα χαρτονομίσματα πιάνοντας την με το ένα χέρι και με το άλλο τους υπολοίπους. Το κάθε ζευγάρι, αφού χορεύει το γύρο του, δίνει τη θέση του στο επόμενο που παίρνει την κούπα με την ίδια διαδικασία.
Στο βιολί ήταν ο Δαυίδ Νέσκες και η παρέα του.
Τον χορό «έσυραν» αρχικά τα παιδιά του Λυκείου Ελληνίδων Καρδάμαινας τα οποία και χειροκροτήθηκαν θερμά.
στην αρχη! δειξτε και τα κρητικα που καλιεργουνται στα Ανωγεια, συγνωμη, στην Καρδαμαινα, και οι υπεύθυνοι βιντεοσκοπούν, καμαρώνοντας! Απο το κακο στο χειροτερο παει το χωριο μας! Τι να τον κάνω τον πολύ κόσμο;